ป่าที่ล้อมรอบพวกเขาเหมือนสิ่งมีชีวิต กิ่งก้านที่หนาทึบกลืนกินแสงจันทร์ที่เล็ดลอดมาไปจนหมด หน้าอกของอีธานสะท้านขึ้นลงเมื่อเขาและแบรนพุ่งไปข้างหน้า รองเท้าของพวกเขาจมลงในดินเปียกชื้น เสียงของนักล่าจากบารอน ราสค์ ดังก้องอยู่ไม่ไกล ตามหลังพวกเขา เสียงของสุนัขล่าพวกนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ เหมือนพวกมันกำลังเข้าใกล้ทุกที
Sponsored Ads
“พวกมันตามมาใกล้แล้ว” แบรนพึมพำด้วยเสียงเหนื่อยล้า เขากระชับดาบในมือ เตรียมพร้อมหากต้องต่อสู้
หัวใจของอีธานเต้นแรง รอยประทับบนฝ่ามือของเขาเต้นระรัวเบาๆ เหมือนการเต้นของหัวใจอีกดวงหนึ่ง เขารู้สึกถึงการดึงดูดของขุมนรก พลังมืดที่คอยอยู่ที่ขอบจิตสำนึกของเขา แต่เขาผลักมันออกไป นี่ไม่ใช่เวลาที่จะปล่อยให้พลังของรอยประทับมาบดบังความคิด เขาต้องคิดให้เร็วเข้าไว้
พวกเขาไม่สามารถวิ่งหนีต่อไปได้ นักล่าเหล่านั้นเชี่ยวชาญเกินไป และรู้จักภูมิประเทศนี้ดีเกินไป แต่พวกเขาจะทำอะไรได้? พวกเขาเป็นคนแปลกหน้าในป่าแห่งนี้ เต็มไปด้วยอันตรายที่พวกเขาไม่เข้าใจ
“เราไม่สามารถหนีพวกมันได้” อีธานพูดด้วยเสียงหอบ “เราต้องหลบซ่อนพวกมัน”
แบรนหันมองไปยังเสียงตะโกนที่ห่างไกลของพวกนักล่า “มีแผนดีๆ บ้างไหม?”
อีธานกวาดสายตามองไปรอบๆ ป่า ความคิดของเขาทำงานเร็ว เขาต้องหาวิธีใช้ประโยชน์จากสิ่งรอบตัว สายตาของเขาตกไปที่พงหนาใต้ต้นไม้ เห็นดอกเห็ดแปลกๆ เป็นกลุ่ม กลีบดอกเห็ดเรืองแสงจางๆ ในความมืด มันไม่เหมือนสิ่งใดที่เขาเคยเห็นมาก่อน แสงสว่างอันแปลกประหลาดของมันทอดเงาเหนือพื้นป่า
Sponsored Ads
“นั่นคืออะไร?” อีธานถาม สัญชาตญาณนักวิทยาศาสตร์ของเขาเริ่มทำงาน กระตุ้นให้เขาวิเคราะห์สถานการณ์ กลีบเห็ดเรืองแสง เนื้อหนาและนุ่ม กลิ่นฉุนที่คล้ายกำมะถันที่ลอยฟุ้งอยู่รอบๆ สิ่งเหล่านี้ทำให้เขานึกถึงเห็ดพิษบางชนิดที่เขาเคยศึกษาในโลกเดิม
“เห็ดเบน มันเป็นพิษ กินไม่ได้” แบรนตอบ
“มันดู…อันตราย” อีธานพูด ขณะที่จิตใจของเขาเริ่มคำนวณถึงคุณสมบัติของเห็ดพิษ เขาไม่รู้แน่ชัดว่าเห็ดเหล่านี้คืออะไร แต่เขารู้พอเกี่ยวกับชีววิทยาที่จะคาดเดาได้ถูก ในชีวิตก่อนหน้านี้ เขาเคยศึกษาเห็ดที่ปล่อยสปอร์พิษเมื่อถูกรบกวน และถ้าเห็ดเหล่านี้คล้ายกับที่เขาเคยเจอ…
“ฉันว่าเห็ดพวกนี้อาจจะปล่อยสปอร์” อีธานพูด ขณะที่แผนการเริ่มก่อตัวในหัวของเขา
แบรนขมวดคิ้ว “คุณแน่ใจหรือ?”
อีธานยิ้มอย่างเคร่งขรึม “ฉันไม่รู้แน่ แต่ข้าไม่คิดว่าเรามีทางเลือกมากนัก ถ้าฉันคิดถูก เราจะใช้มันทำให้นักล่าสับสน ถ้าฉันคิดผิด…เราก็จะรู้ในอีกไม่นาน”
แบรนหรี่ตา แต่เขาไม่แย้ง “ตกลง แล้วเราต้องทำอะไร?”
อีธานย่อตัวลงข้างเห็ด ระวังไม่ให้สัมผัสโดยตรง “เราต้องทำลายกลีบของมัน แล้วปล่อยสปอร์ออกมา มันน่าจะสร้างหมอกที่จะแพร่ไปทั่วป่า”
“แล้วถ้ามันฆ่าเราก่อนล่ะ?” แบรนถามด้วยเสียงที่กึ่งขำกึ่งจริงจัง
อีธานยักไหล่ “เราก็ต้องถอยออกมาหน่อย หวังว่ามันจะได้ผล”
Sponsored Ads
แบรนไม่ลังเลอีกต่อไป เขาใช้ด้านแบนของดาบฟาดลงที่ฐานของกลุ่มเห็ด ทำให้สปอร์กระจายออกมาพร้อมเสียงฟ่อเบาๆ หมอกสีเขียวข้นเริ่มลอยขึ้นไปในอากาศ เลื้อยไปตามต้นไม้เหมือนเส้นสายหมอก กลิ่นฉุนและฉุนเฉียว อีธานรีบยกเสื้อคลุมขึ้นปิดปากและจมูกของเขา พร้อมส่งสัญญาณให้แบรนทำตาม
“เราต้องรีบไป” อีธานพูดอย่างเร่งด่วน เสียงของเขาถูกผ้าปิดปากทำให้ฟังดูอู้อี้ “ก่อนที่พวกนักล่าจะมาถึง”
พวกเขารีบวิ่งออกจากกลุ่มหมอก ดิ่งลึกเข้าไปในป่า หัวใจของอีธานเต้นแรงขณะที่เขาเหลือบมองข้างหลัง หวังว่าสปอร์พิษจะทำให้เกิดผลตามที่เขาต้องการ เสียงของนักล่าดังขึ้นเรื่อยๆ ใกล้เข้ามาทุกที จนกระทั่งจู่ๆ ก็หยุดลง
อีธานและแบรนหยุดนิ่ง ซ่อนตัวหลังต้นไม้ใหญ่ พยายามฟังเสียงรอบตัวอยู่ชั่วครู่ มีแต่ความเงียบ จากนั้นเสียงไอหนักๆ และเสียงหอบของพวกนักล่าก็ดังขึ้น เสียงสุนัขที่เคยเห่าเปลี่ยนเป็นเสียงหอนอย่างตื่นตกใจ และเสียงตะโกนของเหล่าทหารก็เริ่มสับสนและตื่นตระหนก
หัวใจของอีธานเต้นแรง มันได้ผล
“ไปเถอะ” แบรนกระซิบ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเร่งรีบ “นี่คือโอกาสของเรา รีบไปกัน”
Sponsored Ads
พวกเขาเร่งฝีเท้า ลัดเลาะไปตามต้นไม้อย่างระมัดระวังไม่ให้เกิดเสียงดังเกินไป เสียงของนักล่ายังคงดังอยู่ข้างหลัง แต่ถูกหมอกพิษทำให้การไล่ล่าช้าลง แต่อีธานรู้ดีว่าไม่นานทหารของราสค์จะกลับมาไล่ตามพวกเขาอีกครั้ง
หลังจากเวลาผ่านไปนานเหมือนชั่วนิรันดร์ เสียงของพวกนักล่าก็เลือนหายไปในระยะไกล แทนที่ด้วยความเงียบอันน่าขนลุกของป่า สัญลักษณ์บนฝ่ามือของอีธานเต้นเบาๆ แต่ในตอนนี้ เสียงกระซิบจากขุมนรกเงียบลงไปแล้ว
“เรายังไม่พ้นอันตราย” แบรนพูดเบาๆ ขณะที่พวกเขายังคงเคลื่อนตัวผ่านป่าที่หนาแน่น
“แต่เรามีเวลามากขึ้นแล้ว”
อีธานพยักหน้า ความคิดของเขายังคงหมุนเร็ว สปอร์พิษเป็นการเดิมพันที่โชคดี แต่เขาไม่สามารถพึ่งโชคได้นานกว่านี้ พวกเขาจำเป็นต้องมีแผน บางอย่างที่มากกว่าการวิ่งหนีและด้นสด รอยประทับกำลังทวีความรุนแรงขึ้น และในทุกวันที่ผ่านไป อีธานรู้สึกว่าขุมนรกกำลังเข้าใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ
“เราต้องไปให้ถึง ป้อมปราการแห่งความรู้ที่สาบสูญ แบรนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ที่นั่นอาจเป็นที่เดียวที่เราจะพบคำตอบได้”
อีธานตอบด้วยความเชื่อมั่น “นักเล่นแร่แปรธาตุที่เคยอยู่ที่นั่นศึกษาพลังแห่งเอลด์ริช โดยผสมผสานความรู้เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ ถ้าใครรู้วิธีตัดการเชื่อมต่อกับขุมนรก มันก็คงเป็นพวกเขา”
Sponsored Ads
สีหน้าของแบรนมืดลง “แล้วคุณรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? คุณพึ่งข้ามมาสู่โลกนี้แท้ๆ”
อีธานนิ่งไปชั่วครู่ มือของเขาลูบผ่านรอยประทับ “ฉันไม่รู้…มันไม่แน่ชัด ฉันว่ารอยประทับอาจเกี่ยวข้อง มันนำทางฉัน ดึงฉันไปยังบางสิ่งบางอย่าง มันเหมือนกับว่าเหวลึกต้องการให้ฉันค้นหาป้อมปราการ”
แบรนพ่นลมหายใจออกมา “ฉันไม่ชอบมัน แต่ถ้าคุณพูดถูก เราต้องไปถึงที่นั่นก่อนที่ราสค์หรือพวกลัทธิจะมาหาคุณ”
ป่ารอบตัวพวกเขาเริ่มบางลงและขอบฟ้าที่ห่างไกลเผยออกมา อีธานและแบรนยังคงก้าวไปข้างหน้า ทะเลทรายที่กว้างใหญ่และเต็มไปด้วยอันตรายขวางกั้นพวกเขาจากป้อมปราการ แต่ที่นั่นคือความหวังเดียวของพวกเขา และถึงแม้ว่าขุมนรกจะใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แต่อีธานก็ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะมีชีวิตรอดพอที่จะค้นหาคำตอบที่อยู่ภายในป้อมปราการนั้น
Sponsored Ads
