‘คำพูดสุดท้ายและข้อเรียกร้องแบบนี้ คุณสามารถบอกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติทันทีที่ได้ยิน’
เซี่ยเต๋อซึ่งมือถูกตรึงไว้อยู่ข้างเตียง สีหน้าของเขาไม่แสดงออกมากนัก แต่เขารู้ชัดเจนว่านักสืบทำนายความตายของตัวเองได้อย่างแม่นยำ และจับชายเร่รอนที่มีหัวไม่ดีก่อนที่เขาจะตาย และทิ้งทรัพย์สินทั้งหมดของเขาไว้เพียงเพื่อคำขอที่ฟังดูธรรมดา คำของ่ายๆ นี้ไม่ง่ายแน่นอน
อีกฝ่ายอาจไม่ใช่แค่นักสืบ แต่เซี่ยเต๋อผู้ครอบครองร่างใหม่ไม่ใช่คนดั้งเดิม แม้ว่าเซี่ยเต๋อจะไม่รู้ความจริงในอดีต แต่ตอนนี้ผู้มาเยือนคนปัจจุบันก็เข้าใจเช่นกันว่าเขาไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่เขารู้ว่าผิดเมื่อได้ยินสิ่งเหล่านั้น มิฉะนั้น…
“ถ้าคุณไม่เห็นด้วย ฉันรับประกันได้ว่าหลังจากฉันตาย คุณจะไม่ได้เงินของฉันแม้แต่สักเหรียญเดียว และไม่มีสิ่งใดที่นี่จะเป็นของคุณ คุณจะกลับไปเป็นคนเร่ร่อนอีกครั้ง ไม่มีตะเกียงแก๊ส ไม่มีเตาผิงไม่มีอาหารสามมื้อต่อวัน ไม่มีแม้แต่ที่นอน และคุณจะกลับไปใช้ชีวิตแบบเก่า” แต่เซี่ยเต๋อต้องยอมรับว่าเขาไม่มีอะไรในโลกนี้ เมื่อเทียบกับการกลายเป็นคนเร่ร่อนและทำงานหนักตั้งแต่เริ่มต้น การเข้าไปพัวพันกับเรื่องยุ่งยากแต่ได้ทรัพย์สิน เซี่ยเต๋อรู้ว่าทั้งสองทางเลือกนั้นไม่ดี แต่เขาต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง
นอกจากนี้ หากคุณมายืนอยู่ที่นี่และได้ยินคำพูดเหล่านี้ แสดงว่าคุณได้เข้าร่วมแล้ว ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเลิก เซี่ยเต๋อรู้วิธีประเมินสถานการณ์และวิธีวัดสถานการณ์ของตัวเอง
Sponsored Ads
‘การตายของคุณสแปร์โรว์ แฮมิลตัน เกี่ยวข้องกับสิ่งพิเศษหรือไม่ มันเกี่ยวข้องกับเสียงในหัวของฉันหรือเปล่า’
เขาคิดกับตัวเอง แต่ไม่สามารถสรุปเพิ่มเติมได้ แต่เขาไม่คาดคิดว่าเสียงในหัวของเขาจะปรากฏขึ้นในขณะนี้
[ที่เกี่ยวข้องกับสแปร์โรว์ เขาเสียชีวิตเพราะ [เศษซาก](1) สิ่งนี้ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณ]
เสียงนั้นยังคงสง่างามและสงบมาก แม้ว่าข้อมูลจะสั้นมาก แต่เสียงกระซิบยังดูเหมือนกำลังท่องบทกวี
‘[เศษซาก]?’
เป็นคำนามในภาษาโบราณที่สง่างามและเก่าแก่ที่ผู้หญิงใช้พูดกัน ภาษาที่แตกต่างกันมีเนื้อหาข้อมูลที่แตกต่างกัน แต่ในภาษาที่ผู้หญิงใช้ คำศัพท์นี้หมายถึงข้อมูลจำนวนมาก โดยมีความหมายเช่น “วัตถุปิดผนึก” “วัตถุที่จำกัด” และ “วัตถุต้องสาป”
เซี่ยเต๋อโชคดีมากที่เขาสามารถเข้าใจภาษานี้ได้ และเขาอ่านความหมายของ “สิ่งของพิเศษ ซึ่งสามารถใช้พลังพิเศษ แต่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง” จากคำศัพท์
สิ่งนี้ทำให้เซี่ยเต๋อคาดเดาโลกได้ค่อนข้างแย่
‘แล้วคุณคือใคร?’
เสียงไม่ได้อธิบายคำศัพท์ ดังนั้นเซี่ยเต๋อจึงถามในใจของเขา จากการตอบคำถามของอีกฝ่ายก็เข้าใจว่าอีกฝ่ายก็เป็นคนที่คิดได้เหมือนกัน
[ฉันคือคุณ.]
เสียงกระซิบตอบเบา ๆ และวิธีการพูดด้วยเสียงกระซิบทำให้เซี่ยเต๋อรู้สึกขนลุกที่แผ่นหลังของเขา เซี่ยเต๋อพ่นลมหายใจเบาๆ เขาแน่ใจว่าร่างกายนี้เป็นผู้ชาย และเสียงในหัวของเขาจะไม่ใช่เสียงของเจ้าของเดิม
Sponsored Ads
เมื่อมองไปที่แสงของโคมไฟข้างเตียงที่ส่องให้เห็นผิวหนังเหี่ยวย่นและไม่ตอบสนองของชายบนเตียง เซี่ยเต๋อก็พูดกับเขาว่า
“ผมเข้าใจท่าน”
“เชด ฉันยังมีชีวิตอีกสิบนาที หากคุณมีคำถามอะไร เรามาถามกัน”
อีกฝ่ายพูดมากขึ้นและน้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า แต่เซี่ยเต๋อรู้ว่าหากอีกฝ่ายให้คำตอบที่ถูกต้อง คำถามต่อไปก็จะกลายเป็นกุญแจสำคัญในการตั้งหลักในโลกนี้ และเขาต้องระมัดระวัง
“การตายของคุณ…ดูไม่ปกติ”
การแสร้งพูดช้าๆ และแสร้งทำเป็นว่าไม่มีปัญญาเป็นวิธีพูดที่ค่อนข้างลำบาก คำถามแรกเกี่ยวกับสถานการณ์ของตัวเองหลังจากการตายของอีกฝ่าย เซี่ยเต๋อต้องทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสาเหตุการตายของนักสืบ
“ที่ผ่านมาเราไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วง…อย่ากังวลเรื่องนี้ การตายของฉันในอีกสักครู่อาจทำให้คุณตกใจ แต่ไม่ต้องกังวล การตายของฉันจะไม่เกี่ยวข้องกับคุณ ฉันต้องการให้คุณทำงานให้เสร็จภายในสามเดือน ดังนั้นฉันจึงรับประกันได้ คนที่ฆ่าฉันจะไม่ปรากฏตัวอีก ท้ายที่สุดพวกเราคนธรรมดาก็ไม่คู่ควรกับความสนใจของอีกฝ่าย”
จำนวนข้อมูลที่ได้รับนั้นดีและชายบนเตียงไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังอะไร
“คนธรรมดา…?”
เซี่ยเต๋อไม่แน่ใจมากในคำนี้
“คุณไม่จำเป็นต้องรู้ ความจริงแล้วแม้แต่ฉันก็ไม่เข้าใจ นักเวทวงแหวน ผู้วิเศษที่ใช้องค์ประกอบทั้งสี่ของ [ปาฏิหาริย์](2) [การรู้แจ้ง](3) [การดูหมิ่น](4) [เสียงกระซิบ](5) โบสถ์ออร์โธดอกซ์ทั้งห้า และสามสถาบันเวทมนต์… …ลืมสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไปซะ แล้วคุณจะมีชีวิตที่ดีขึ้น จำไว้ คุณไม่เข้าใจอะไรเลย”
ชายบนเตียงพยายามอย่างเต็มที่เพื่อย้ำว่าเซี่ยเต๋อสามารถจดจำคำนามเหล่านี้ได้เท่านั้น จากนั้นจึงพยักหน้า
“ตกลง ผมไม่เข้าใจอะไรเลย”
Sponsored Ads
เขาเดาว่า “นักเวทวงแหวน” เป็นชื่อของสิ่งลี้ลับในโลกนี้ และ [ปาฏิหาริย์] [การรู้แจ้ง] [การดูหมิ่น] รวมทั้ง [เสียงกระซิบ] เป็นส่วนหนึ่งของระบบพลัง และโบสถ์ออร์โธดอกซ์และสถาบันเวทมนต์เป็น กองกำลังหลักของเหล่าคนที่ไม่ธรรมดา
เป็นไปไม่ได้ที่นักสืบทั่วไปจะรู้ได้มากขนาดนี้ นักสืบแฮมิลตันมีความลับมากมายจริงๆ
แต่เซี่ยเต๋อไม่ได้ถามหัวข้อนี้ต่อ เขาต้องปล่อยให้อีกฝ่ายเต็มใจบอกข้อมูลเพิ่มเติมภายในเวลาจำกัด แทนที่จะพยายามหาความจริงซึ่งจะสร้างความสงสัยซึ่งกันและกัน
“ผมจะอยู่อย่างไรหลังจากที่คุณตาย? ผมไม่รู้อะไรมากนักเกี่ยวกับนักสืบ และผมก็ยังอ่านออกได้ไม่มาก”
แม้ว่าเวลาจะกระชั้นชิด แต่เขาก็ไม่สามารถพูดให้เร็วขึ้นได้ ไม่เพียงเพราะการปลอมตัว แต่ยังเป็นเพราะเซี่ยเต๋อยังไม่เชี่ยวชาญภาษา ความจริงที่ว่าเขาสามารถเดินได้ในขณะที่วิ่งทำให้เขาค่อนข้างกังวล แต่เขาไม่สามารถแสดงความกังวลได้ ดังนั้นเขาจึงยิ่งกังวลมากขึ้น
“ไม่เป็นไร แค่ทำตามที่ฉันสอนก็พอแล้ว คุณต้องอยู่ที่นี่อีกสามเดือนเท่านั้น หลังจากสามเดือนไปก็ขายข้าวของทั้งหมดแล้วไปใช้ชีวิตในชนบท ที่นั่นเหมาะกับคุณมากกว่า และแค่คุณใช้ชีวิตอย่างปลอดภัยก็พอแล้ว… ถึงอย่างไร ราคาก็ถูกลง”
อาจเป็นเพราะเขาหมดแรงจริงๆ ชายบนเตียงไม่ได้พูดประโยคที่สมบูรณ์กว่านี้ แต่เซี่ยเต๋อไม่มีความทรงจำในอดีตเลยและไม่รู้ว่าอีกฝ่ายสอนอะไรเขาจึงขอความช่วยเหลือจากเสียงในหัวของเขาแต่เสียงนั้นไม่ปรากฏ
“มีอะไรจะบอกฉันอีกไหม”
เซี่ยเต๋อถามคำถามเป็นครั้งที่สาม และคำถามนี้ถูกพูดออกมาหลังจากพิจารณาอย่างรอบคอบแล้วเท่านั้น
“จำสิ่งที่ฉันบอกคุณเมื่อสามเดือนที่ผ่านมา จำคำสั่งง่ายๆ ที่ฉันทิ้งไว้ในบันทึก คุณสามารถลองทำเพื่อรักษาการดำเนินงานของสำนักงานนักสืบ และการ์ดในไดอารี่นี้ …”
ชายผู้อ่อนแอชี้ไปที่หัวเตียง เขาปล่อยมือของเซี่ยเต๋อ และเซี่ยเต๋อก็ก้มลงไปหยิบไดอารี่ ปกหนังสีน้ำตาล ยึดด้วยแม่เหล็ก ไดอารี่เล่มนี้ได้รับการปกป้องอย่างดีจากผู้ใช้
เชดมอบไดอารี่ให้นายแฮมิลตันบนเตียง แต่ฝ่ายหลังส่ายหัวไม่พูดอะไรออกมา
เซี่ยเต๋อจึงเปิดไดอารี่ด้วยตัวเองและพลิกดูคร่าวๆ แต่ละหน้ามีวันที่ต่อเนื่องกันที่แตกต่างกัน และมีการใช้ทั้งด้านหน้าและด้านหลัง หน้ากระดาษส่วนใหญ่มีเพียงประโยคเดียว “วันนี้ไม่มีอะไรทำ เงินฝากไม่เยอะ” ในขณะที่ส่วนเล็กๆ บันทึกความคืบหน้าของค่าคอมมิชชั่นที่สำนักงานได้รับ
เมื่อพลิกไปที่ตรงกลางของไดอารี่ การพลิกหน้าก็หยุดลง และมีการ์ดแข็งติดอยู่ตรงนั้น เซี่ยเต๋อ ควบคุมไม่ให้เลิกคิ้ว เมื่อเห็นว่ามันเป็นไพ่สี่เหลี่ยมที่มีขนาดเล็กกว่าฝ่ามือของเขา หลังจากนำไพ่ออกมาแล้ว จะรู้สึกเหมือนมีชั้นขี้ผึ้งใสเคลือบอยู่บนพื้นผิวของการ์ด ซึ่งจะช่วยปกป้องตัวไพ่จากความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อม แต่หลังจากถูอย่างระมัดระวัง มันรู้สึกเหมือนเป็นชั้นของผิวหนังที่โปร่งใส เซี่ยเต๋อก็นึกถึงผิวหนังมนุษย์ด้วยเหตุผลบางอย่าง
Sponsored Ads
ไพ่ไม่หนาและสามารถมองเห็นได้ด้วยแสงในห้อง
ที่ด้านหลังเซี่ยเต๋อคิดว่าเป็นรูปแบบนามธรรมของพระอาทิตย์ พระจันทร์ และดวงดาว ซึ่งซ้อนทับกันเพื่อสร้างการผสมผสานที่แปลกประหลาด ที่ด้านหน้าที่เซี่ยเต๋อคิดว่าเป็นภาพวาดของสตรีที่หันศีรษะนั่งบนที่ประทับสูง และในมือของเธอมีพระจันทร์อยู่ เส้นผมสีเงิน มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า สวมชุดคลุมยาว แต่สีของไพ่ยังไม่สมบูรณ์พอมีเพียงสีขาวดำและสีโทนเย็นที่ใกล้เคียงทั้งสองสี มุมขวาบนของด้านหน้ามีเลข 3 และมุมซ้ายบนเป็นสัญลักษณ์เล็กๆ ของพระอาทิตย์ ตรงกลางด้านหน้าของการ์ดระหว่างทั้งสองมุม มีการวาดเส้นแนวตั้งสีดำ ในวงกลมสีขาว ที่ด้านหน้าส่วนด้านล่างรูปภาพของผู้หญิงนั่นมีช่องว่างอยู่เล็กน้อยซึ่งมีอักขระขนาดเล็กบรรทัดหนึ่งเขียนไว้ที่นั่น [เมื่อใช้ไพ่ใบนี้ ตัวเลขสามารถปรับได้ในช่วง 1 ถึง 5 ]
ไพ่ดูไม่ใหม่มาก เมื่อมองจากด้านข้างกับแสงอ่อนๆ ในห้อง คุณจะมองเห็นความเสียหายที่มองไม่เห็น แต่เจ้าของก็ทำงานอย่างหนักเพื่อรักษามันอย่างระมัดระวัง
จริงๆ แล้วเซี่ยเต๋อเข้าใจคำบนไพ่อย่างสมบูรณ์ เช่นเดียวกับที่เขาสามารถเข้าใจในผู้ชายและผู้หญิง
‘แปลกจริงๆ เดินทางข้ามโลกมาแล้ว เข้าใจได้ แต่พูดไม่ได้’ เขาคิดในใจ และเขาถามออกมาด้วยเสียงแผ่วเบา
“นี่คืออะไร?”
“ไพ่ที่มีค่ามาก ซึ่งเหมือนกันกับไพ่ชุดทั่วไป 54 ใบที่เรามักจะใช้ คือไพ่ที่เป็นตัวแทนของ [อาทิตย์ 3] ในบรรดาไพ่สี่ชุดของอาทิตย์ จันทรา ดารา และบุปผา แต่ไพ่ใบนี้เป็นแบบพิเศษที่มีลวดลายหายากและมีค่าควรแก่การสะสม เก็บไว้ ในไดอารี่ อย่าให้เปียกหรือพับครึ่ง และอย่าแสดงให้คนอื่นเห็นง่ายๆ แต่ถ้าคุณหมดหนทางจริงๆ ให้ไปที่ โทเบสค์ เดอะ เบอร์มิงแฮม คอลเลคชั่น ที่ซึ่งผู้คนรู้คุณค่าของมัน…ไพ่โรดส์คอลเลกชั่นที่สำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน…”
เซี่ยเต๋อพยักหน้า จดคำว่า “ไพ่โรดส์” และเข้าใจว่านี่เป็นเกมไพ่ที่ค่อนข้างธรรมดาในโลกนี้ และ [อาทิตย์ 3] ก็มีลักษณะเดียวกับเหรียญที่ระลึกและแสตมป์ที่ระลึก ฉันจึงใส่ไพ่กลับเข้าไปในไดอารี่ แม้ว่าไพ่ใบนี้จะละเอียดกว่าเล็กน้อย แต่ก็สามารถอนุมานได้จากผลผลิตของยุคสมัยโดยพิจารณาจากการตกแต่งห้องนอนว่าโลกนี้สามารถสร้างสิ่งเหล่านี้ได้ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้อง มีความสงสัยมากเกินไป
“ท่านครับ ท่านมีอะไรจะพูดอีกไหม”
เซี่ยเต๋อถามอีกครั้ง และตอนนี้ปล่อยให้อีกฝ่ายเป็นฝ่ายเริ่มพูดดีกว่าที่จะถามคำถามเอง
“เชด”
มิสเตอร์แฮมิลตันจับมือเชดอีกครั้ง มองไปที่ชายหนุ่มข้างเตียง แววตาของเขาอ่อนลง
“ฉันรู้ว่าฉันไม่เคยเป็นคนดี แต่ฉันเสียใจจริงๆ ที่ทำให้คุณต้องยุ่งเกี่ยว หลังจากสามเดือน ออกไปจากโทเบสค์ เมืองหลวงแบบนี้ไม่เหมาะกับคุณ… แต่ฉันคิดว่าถ้าคุณเข้าใจ คุณก็จะคิดว่าฉันทำถูกแล้วที่พาคุณออกจากชีวิตไร้บ้าน สมองของคุณยังทำงานไม่ดี จำไว้ว่า อย่าเชื่อสิ่งที่คนอื่นพูดในอนาคตโดยง่าย โดยเฉพาะอย่าเชื่อคำพูดของคนที่พยายามให้คุณจ่ายเงินโดยง่าย… ฉันได้ติดต่อ สุสานสาธรณะของโทเบสค์ และเลือกหลุมฝังศพแล้ว เดี๋ยวรถขนศพจะมา แล้วไม่ต้องตามมา อยู่บ้านนี้สามเดือนตามทักษะชีวิตที่ฉันสอนเธอ
เชด…. ฉันขอโทษและขอให้คุณโชคดี “
(1) [Relic] เศษซาก
(2) [Miracle] ปาฏิหาริย์
(3) [Enlightenment] การรู้แจ้ง
(4) [Blasphemy] การดูหมิ่น
(5) [Whispering] เสียงกระซิบ
