ลมเย็นของห้องโถงชั้นล่างในป้อมปราการกัดผิวหนังของอีธานขณะที่เขากับแบรนเร่งรีบเดินผ่านทางเดินคดเคี้ยว น้ำหนักจากนิมิตยังคงกดทับอยู่ในจิตใจของเขา ทุกเงาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความชั่วร้าย ทุกเสียงลมที่พัดผ่านรอยแตกในกำแพงหินเหมือนเสียงสะท้อนของคำพูดของซาราธ โคล อีธานรู้สึกถึงรอยประทับที่เต้นเบา ๆ บนฝ่ามือของเขา เป็นการเตือนถึงห้วงลึกที่ตอนนี้ครอบงำอยู่เหนือเขา
Sponsored Ads
แบรนเดินนำหน้าเขาด้วยก้าวที่รวดเร็วและตั้งใจ แต่อีธานสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดในทุกการเคลื่อนไหวของแบรน บางอย่างไม่ถูกต้อง อากาศในป้อมปราการรู้สึกหนักอึ้งขึ้น ความลับและการหลอกลวงดูเหมือนจะซุ่มซ่อนอยู่ไม่ไกล กำแพงที่เคยเย็นชาและเก่าแก่ ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นพยานต่อการหักหลังนับพัน รอยแตกทุกจุดเล่าถึงเรื่องราวของผู้ที่เคยไว้ใจมากเกินไป
“เร่งหน่อย” แบรนพึมพำขณะที่มองไปข้างหน้า “เราต้องออกจากที่นี่ มีบางอย่างที่ไม่ถูกต้อง”
อีธานเร่งฝีเท้า ขาของเขายังคงอ่อนแรงจากเหตุการณ์ที่ผ่านมา จิตใจของเขาวิ่งวนด้วยความคิด “หมายความว่าไง? พิธีกรรมได้ผลใช่ไหม? ฉันรู้สึกได้ว่ารอยประทับนั้นอ่อนลง”
แบรนไม่ตอบทันที กรามของเขาขบแน่น คิ้วขมวดขณะที่เขามองกลับไปด้านหลังอย่างรวดเร็ว “มันได้ผล แต่ไม่ได้หมายความว่าเราปลอดภัย อาร์เวน… ฉันไม่ไว้ใจเขา”
อีธานขมวดคิ้ว แม้ว่าในท้องของเขาจะเกิดความรู้สึกหนาวเหน็บและไม่มั่นคง “เขาช่วยเรา ถ้าไม่มีเขา—”
“คิดหน่อยสิ อีธาน” แบรนพูดแทรก เสียงของเขาคมกว่าปกติ “อาร์เวนรู้อะไรมากเกินไปตั้งแต่แรก เขารู้ว่ารอยประทับคืออะไร และมันทำอะไรได้บ้าง เขาทำเหมือนว่าเขาเล่นไปตามน้ำเพื่อให้เราวางใจเขา”
อีธานกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก แบรนไม่ได้พูดผิด มีบางอย่างเกี่ยวกับอาร์เวนที่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจตั้งแต่เริ่มต้น วิธีที่อาร์เวนมองเขาระหว่างพิธีกรรม ไม่ใช่ด้วยความกังวล แต่ด้วยความเย็นชาราวกับว่าอีธานเป็นเพียงการทดลอง ไม่ใช่คน
Sponsored Ads
“เราต้องเผชิญหน้ากับเขา” แบรนพูด หยุดกะทันหันในทางเดินที่มีแสงสลัว “ก่อนที่เราจะออกจากที่นี่ เราต้องได้คำตอบ และเราต้องรู้ว่าเขากำลังวางแผนอะไรอยู่”
อีธานลังเล การเผชิญหน้ากับอาร์เวนหมายถึงการก้าวเข้าสู่ดินแดนที่อันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าความสงสัยของแบรนถูกต้อง แต่คำถามเหล่านั้นเผาผลาญในใจของเขา และเขาก็ไม่สามารถออกจากป้อมปราการโดยไม่มีคำตอบได้
“ตกลง” อีธานพูด พยายามทำเสียงให้มั่นคง “แต่เราต้องระวัง ถ้าเขากำลังซ่อนอะไรบางอย่าง…”
แบรนพยักหน้า ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “เราจะทำให้เขาพูด อย่าให้โอกาสเขาพลิกสถานการณ์”
ห้องโถงที่อาร์เวนทำพิธีนั้นยังคงเหมือนกับที่พวกเขาทิ้งไว้ แต่บรรยากาศกลับรู้สึกหนักอึ้งขึ้น มีความตึงเครียดที่ไม่เคยมีมาก่อน อาร์เวนยืนอยู่ใกล้โต๊ะยาวตัวหนึ่ง โดยหันหลังให้พวกเขา ก้มตัวอยู่เหนือม้วนคัมภีร์โบราณที่กางอยู่ตรงหน้า แสงเทียนริบหรี่ทอดเงาแปลกประหลาดไปทั่วห้อง ทำให้ร่างของเขาดูบิดเบี้ยวเหมือนความมืดกำลังมีชีวิตล้อมรอบเขา
แบรนเดินเข้ามาก่อน มือแตะที่ด้ามดาบ การเคลื่อนไหวของเขาระมัดระวังและเต็มไปด้วยความตึงเครียด อีธานตามมาข้างหลัง หัวใจเต้นระรัวในอก เขารู้สึกถึงรอยประทับที่ตอบสนองต่อห้องนั้น พลังจากพิธียังคงลอยอยู่ในอากาศเหมือนการปรากฏตัวที่มองไม่เห็น
Sponsored Ads
“อาร์เวน” เสียงของแบรนแหวกความเงียบเหมือนคมมีด คมกริบและตรงประเด็น “เราต้องคุยกัน”
อาร์เวนไม่ได้เงยหน้าขึ้นจากงานของเขา นิ้วของเขาขยับอย่างคล่องแคล่วเหนือม้วนคัมภีร์ ราวกับว่าเขาไม่ได้ยิน “คุย? ไม่มีอะไรให้คุยอีกแล้ว พิธีได้ผล อีธานยังมีชีวิตอยู่ และรอยประทับก็อ่อนแอลงแล้ว”
ดวงตาของแบรนหรี่ลง “แค่นั้นหรือ?”
ในที่สุดอาร์เวนก็ยืดตัวขึ้น หันมาหาพวกเขา ดวงตาของเขาส่องแสงบางอย่างที่อ่านไม่ออก มีประกายความขบขันแว่บผ่านสายตาเย็นชาและชั่งคิดคำนวณของเขา “แล้วมันควรจะมีอะไรอีกล่ะ?”
อีธานก้าวเข้ามาใกล้ หัวใจเต้นรัว
“คุณรู้มากกว่าที่คุณบอกเราตั้งแต่แรก”
ริมฝีปากของอาร์เวนยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง “แน่นอนว่าฉันรู้มากกว่า ฉันใช้ชีวิตทั้งชีวิตศึกษาพลังแห่งเอลด์ริช ค้นพบความลับของมัน แต่เธอไม่ได้มาหาฉันเพื่อขอประวัติทั้งหมดหรอก อีธาน เธอต้องการความช่วยเหลือ และฉันก็ช่วยเธอแล้ว”
มือของแบรนกำด้ามดาบแน่นขึ้น “ช่วยเราหรือใช้เรา?”
ดวงตาของอาร์เวนหันมองไปที่แบรน รอยยิ้มบาง ๆ ที่แฝงความมืดแผ่บนใบหน้าของเขา “เจ้าคิดว่าเจ้ารู้ว่ามันทำงานอย่างไรในโลกนี้ แต่เจ้าไม่รู้หรอก มีพลังบางอย่างที่เจ้าไม่สามารถเข้าใจได้ พลังที่เก่าแก่และยิ่งใหญ่กว่าทุกสิ่งที่เจ้าต้องเผชิญ”
Sponsored Ads
อีธานรู้สึกถึงน้ำหนักของคำพูดอาร์เวนเหมือนผ้าห่มเย็น ๆ ที่ปกคลุมตัวเขา “รอยประทับ…มันเป็นกุญแจใช่ไหม? ไม่ใช่แค่คำสาป มันเปิดบางอย่าง”
รอยยิ้มของอาร์เวนกว้างขึ้น ดวงตาของเขาส่องประกายด้วยบางสิ่งที่อันตราย “ใช่แล้ว เจ้าเริ่มเข้าใจความจริงแล้ว รอยประทับแห่งเอลด์ริชคือกุญแจ เป็นตัวกลางสู่พลังที่คนทั่วไปไม่อาจเข้าใจได้ แต่เจ้า อีธาน เจ้าแตกต่าง รอยประทับนั้นเลือกเจ้า เจ้ามีศักยภาพที่จะปลดล็อกพลังของมันทั้งหมด ควบคุมพลังแห่งเอลด์ริชในวิธีที่ไม่เคยมีใครทำได้มาหลายศตวรรษ”
ท้องของอีธานปั่นป่วน
“คุณหมายความว่าไง?”
อาร์เวนก้าวเข้ามาใกล้ เสียงของเขาเบาลงจนเกือบจะเป็นกระซิบ “พิธีกรรมไม่ได้ตัดการเชื่อมโยง อีธาน มันทำให้การเชื่อมโยงแข็งแกร่งขึ้น รอยประทับตอนนี้ประสานกับห้วงลึกที่ยิ่งกว่าที่เคย และนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องการ”
ดาบของแบรนถูกชักออกในทันที เหล็กกล้าแวววาวสะท้อนแสงเทียนที่สั่นไหว “เจ้าทำอะไรลงไป?”
สายตาของอาร์เวนไม่วอกแวก “ฉันทำในสิ่งที่จำเป็น เจ้าจะไม่สามารถหนีจากห้วงลึกได้ อีธาน ทางเดียวที่เจ้าจะก้าวไปข้างหน้าได้คือการโอบรับมัน”
Sponsored Ads
ห้องดูเหมือนจะสั่นไหว เงาบนกำแพงบิดเบี้ยวและบิดตัวในขณะที่พลังแห่งเอลด์ริชพุ่งผ่านอากาศ หัวใจของอีธานเต้นรัว รอยประทับบนฝ่ามือของเขาแผดเผาด้วยความเจ็บปวด เสียงกระซิบในจิตใจดังขึ้นเรื่อย ๆ
[โอบรับพลัง โอบรับห้วงลึก]
อีธานก้าวถอยหลังด้วยความตกใจ สายตาพร่าเลือน เถาวัลย์พลังงานมืดพันรอบจิตใจของเขา พยายามดึงเขาลงไป
“คุณหลอกใช้ฉัน” อีธานหอบ เสียงของเขาสั่นไหว “คุณไม่เคยตั้งใจจะตัดการเชื่อมโยง คุณต้องการให้ฉันเป็นกุญแจ”
รอยยิ้มของอาร์เวนเย็นชาและไร้ความรู้สึก “เจ้าเป็นกุญแจเสมอมา อีธาน และตอนนี้ เมื่อรอยประทับตื่นขึ้นอย่างเต็มที่แล้ว เราสามารถปลดล็อกพลังที่แท้จริงของพลังแห่งเอลด์ริชได้ มาร่วมมือกัน”
แบรนเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ดาบของเขาฟาดฟันไปทางอาร์เวนด้วยความตั้งใจจะสังหาร แต่ดูเหมือนอาร์เวนจะไวกว่า เขาเพียงสะบัดข้อมือเบา ๆ ก็เรียกพลังแห่งความมืดมาปกป้องตนเองได้แล้ว พลังนั้นรุนแรงจนทำให้แบรนเสียการทรงตัวและล้มลงกระแทกพื้น
“พวกเจ้ามาสายเกินไปแล้ว” อาร์เวนพูดเสียงดัง ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยแสงแห่งเอลด์ริช “พิธีกรรมได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว ห้วงลึกกำลังมา และไม่มีอะไรที่เจ้าจะทำเพื่อหยุดมันได้”
หัวใจของอีธานเต้นรัว สมองของเขาหมุนวนหาทางออก ห้องเริ่มบิดเบี้ยว เงามืดทวีความเข้มขึ้น ราวกับว่ากำแพงกำลังจะปิดเข้ามาทุกขณะ เครื่องหมายบนฝ่ามือของเขาร้อนแผดเผา พลังแห่งเอลด์ริชพุ่งเข้ามาในตัวเขา ดึงเขาให้ใกล้ห้วงลึกมากขึ้นทุกครั้งที่หัวใจเต้น
Sponsored Ads
“อีธาน!” เสียงของแบรนดึงเขากลับมาสู่ปัจจุบัน น้ำเสียงของแบรนเต็มไปด้วยความเร่งด่วน “เราต้องออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
มือของอีธานไปแตะที่ขวดยาที่ซ่อนอยู่ในเสื้อคลุมโดยสัญชาตญาณ ความคิดของเขาวิ่งไล่หาทางออก เขาไม่สามารถต่อสู้กับพลังแห่งเอลด์ริชของอาร์เวนได้โดยตรง แต่เขาสามารถสร้างสิ่งรบกวน บางอย่างที่ช่วยให้พวกเขาหนีได้
นิ้วของเขากำขวดเล็ก ๆ ขวดหนึ่ง หนึ่งในส่วนผสมผงแฟลชของเขา มันเป็นการผสมผสานอย่างง่ายระหว่างผงแมกนีเซียมและกำมะถัน ออกแบบมาเพื่อสร้างแสงวาบที่สว่างจ้าและควันหนาทึบ สมบูรณ์แบบสำหรับการซื้อเวลาไม่กี่วินาที
อีธานขว้างขวดลงไปที่พื้นระหว่างเขากับอาร์เวนอย่างไม่ลังเล ขวดแก้วแตกกระจาย และในพริบตา แสงจ้าก็ส่องสว่างไปทั่วห้อง ตามมาด้วยกลุ่มควันหนาเตอะ อาร์เวนเซถอยไปชั่วครู่ ตาบอดชั่วขณะ พลังแห่งความมืดของเขาเริ่มสั่นไหวขณะที่เขาพยายามควบคุมมันต่อไป
แบรนไม่เสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว เขาจับแขนอีธานแล้วดึงเขาไปทางประตู “ไปกัน!”
พวกเขาวิ่งออกจากประตูไป ควันหมุนวนอยู่ข้างหลังพวกเขา แต่อีธานรู้ว่ามันจะไม่ยื้ออาร์เวนได้นาน อากาศรอบตัวพวกเขาเหมือนจะเต้นไปตามพลังแห่งเอลด์ริชที่ปกคลุมห้องพิธี ราวกับว่าป้อมปราการกำลังมีชีวิต
ขณะที่พวกเขาวิ่งลงไปตามทางเดิน ความคิดของอีธานพลุ่งพล่าน รอยประทับบนฝ่ามือของเขาลุกวาบอีกครั้ง ดูดซับพลังแห่งเอลด์ริชในป้อมปราการ เขารู้สึกถึงการเชื่อมโยงที่เข้มข้นขึ้น ห้วงลึกดึงดูดเขาเหมือนกระแสน้ำ
Sponsored Ads
“อีธาน!” แบรนตะโกน ปลุกเขาให้หลุดจากความคิดนั้น “เรายังหนีไม่พ้น”
ขาของอีธานรู้สึกหนักอึ้ง ร่างกายของเขายังคงอ่อนล้าจากพิธี แต่เขาก็ฝืนสติให้จดจ่อ พวกเขาไปถึงบันไดแคบที่นำไปสู่ชั้นบน กำแพงหินสั่นสะเทือนรอบตัวพวกเขาขณะที่พลังแห่งเอลด์ริชเหมือนจะฉีกพื้นฐานของป้อมปราการ
อีกขวดหนึ่ง บางอย่างที่แรงกว่า
อีธานหยิบขวดหมอกพิษที่เขาปรุงขึ้นมาเพื่อทำให้ศัตรูสับสนและไร้สติด้วยหมอกพิษ ขณะที่พวกเขาขึ้นไปถึงด้านบนของบันได เขาขว้างขวดลงไปข้างหลัง ขวดกระแทกกับหินและแตกออก หมอกหนาที่มีกลิ่นแสบจมูกลอยขึ้นในอากาศ กลิ่นแอมโมเนียและกำมะถันเผาไหม้ในรูจมูกของเขา
แบรนไอโขลกแต่ยังคงเดินต่อไป มือของเขาจับแขนอีธานไว้แน่น “นี่จะช่วยชะลอพวกมันได้”
อีธานพยักหน้า แม้ว่าสายตาของเขาจะเริ่มพร่ามัว แรงดึงของรอยประทับรุนแรงขึ้น เสียงกระซิบดังขึ้นเรื่อย ๆ เขาสัมผัสได้ถึงการปรากฏตัวของซาราธ โคล เสียงของราชาแห่งเอลด์ริช สะท้อนอยู่ในหัวของเขา
[เจ้าไม่อาจหนีจากพวกเราได้ อีธาน รูค เจ้าเป็นกุญแจ]
ห้วงลึกยังคงรออยู่
