แสงไฟจากกองไฟกระพริบไหวขณะที่อีธานนั่งครุ่นคิดอย่างเงียบๆ มีเพียงเสียงไม้ลั่นเป็นเสียงเดียวที่แหวกอากาศเย็นในค่ำคืน แบรนซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม กำลังลับดาบของเขา ใบดาบสะท้อนแสงไฟทุกครั้งที่เขาลับมัน ความเงียบหนักอึ้งระหว่างพวกเขาถูกขัดจังหวะด้วยเสียงลมที่พัดผ่านต้นไม้รอบค่ายเป็นครั้งคราว
Sponsored Ads
มือของอีธานวางอยู่บนเข่า รอยประทับแห่งเอลด์ริชเรืองแสงเบา ๆ ใต้ผิวของเขา มันสงบลงในขณะนี้ เสียงกระซิบเงียบไปชั่วคราวด้วยผลของชาดูเบนที่เขาสร้างขึ้น แต่เขายังคงรู้สึกได้ถึงมัน—การเต้นของพลังเหมือนเงาที่ซ่อนอยู่ใต้ผิวความคิดของเขา ทุกขณะมันเหมือนกำลังรัดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ และอีธานรู้ว่าพวกเขามีเวลาเหลือน้อยเต็มที
“เราต้องรีบเคลื่อนไหว” แบรนพูดเสียงเบา ทำลายความเงียบลงโดยที่ยังไม่ละสายตาจากดาบ “กลืนเงาที่คุณใช้ล่าสุดซื้อเวลาให้เราแค่เล็กน้อย แต่ไม่มากนัก คุณพอมีเบาะแสบ้างไหม?”
อีธานพยักหน้าอย่างช้า ๆ สายตาจับจ้องอยู่กับกองไฟที่กำลังมอด “มีสถานที่หนึ่งที่อาจมีคำตอบที่เราต้องการ มันถูกเรียกว่าอ้อมกอดแห่งซิบิลิส”
แบรนขมวดคิ้ว หยุดลับดาบกลางคัน “อ้อมกอดอะไรนะ?”
“อ้อมกอดแห่งซิบิลิส” อีธานพูดซ้ำ พร้อมกับหันไปมองแบรน “มันเป็นวิหารเล่นแร่แปรธาตุโบราณ ซ่อนอยู่ลึกในภูเขา คนส่วนใหญ่คิดว่ามันเป็นแค่ตำนาน แต่ฉันเริ่มเชื่อว่ามันมีจริง และบางคนที่นั่นอาจช่วยฉันได้”
แบรนเลิกคิ้ว “แล้วคุณรู้เรื่องสถานที่นี้ได้ยังไง?”
Sponsored Ads
อีธานลังเล รู้สึกถึงแรงกดดันของห้วงลึกที่ถาโถมใส่เขา “มันซับซ้อน ตอนที่ฉันกลับชาติมาเกิดในโลกนี้ ฉันเริ่มจำความรู้บางอย่างได้ ความรู้เกี่ยวกับการเล่นแร่แปรธาตุ ทฤษฎีลึกลับ สิ่งที่ไม่สอดคล้องกับโลกนี้ แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของฉัน ฉันตามสัญชาตญาณเหล่านั้นมาตลอด ฉันคิดว่าบางส่วนของความรู้เหล่านั้นมาจากชีวิตก่อนของฉัน… และบางส่วน ฉันกลัวว่ามันมาจากรอยประทับนี้”
สีหน้าของแบรนมืดลง “รอยประทับนั้นกระซิบกับคุณอีกแล้วหรือ?”
อีธานพยักหน้า “มันไม่ใช่แค่กระซิบ มัน… นำทางฉัน ตั้งแต่ฉันเริ่มใช้ชาโดว์เบน การเชื่อมโยงกับห้วงลึกยิ่งแข็งแกร่งขึ้น ฉันรู้สึกราวกับว่ามันดึงฉันไปยังบางสถานที่ และคนบางคน อ้อมกอดแห่งซิบิลิสเป็นหนึ่งในสถานที่เหล่านั้น”
แบรนไม่ตอบทันที เขาลับดาบจนเสร็จและเก็บมันเข้าฝักด้วยเสียงคลิกโลหะที่คมชัด “แล้วคุณคิดว่าสถานที่นี้เป็นจริงเพราะห้วงลึกต้องการให้คุณพบมัน?”
“ส่วนหนึ่ง” อีธานยอมรับ เสียงของเขาเบาลง “แต่มีมากกว่านั้น ขณะที่ฉันค้นคว้าเรื่องการเล่นแร่แปรธาตุ พยายามเข้าใจรอยประทับและหาทางหยุดมัน ฉันเจอเศษข้อมูลเกี่ยวกับนักเล่นแร่แปรธาตุนอกคอกคนหนึ่งชื่อว่า ลิเรีย เธอถูกสภาเล่นแร่แปรธาตุขับไล่ออกไปเมื่อหลายปีก่อนเพราะทดลองกับความรู้ต้องห้าม มีข่าวลือว่านางหนีไปทำงานใต้ดินลับๆ ที่ไหนสักแห่งในภูเขา และที่นั่นก็คืออ้อมกอดแห่งซิบิลิส”
Sponsored Ads
แบรนขมวดคิ้วลึกขึ้น “แล้วคุณคิดว่าลิเรียคนนี้จะช่วยคุณได้?”
“ถ้ามีใครจะช่วยได้” อีธานพูด “คงเป็นเธอ จากที่ฉันอ่านมา ลิเรียเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่สามารถผสมผสานการเล่นแร่แปรธาตุแบบดั้งเดิมกับเวทมนตร์แห่งเอลด์ริชได้ ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ เธออาจรู้วิธีตัดการเชื่อมโยงระหว่างรอยประทับนี้กับห้วงลึกก็ได้”
แบรนยืนขึ้น เดินเข้ามาใกล้กองไฟ แสงที่กระพริบไหวสร้างเงาแหลมคมบนใบหน้าของเขา “แล้วถ้ามันเป็นกับดักล่ะ? ถ้ารอยประทับนี้กำลังพาคุณไปที่นั่นเพื่อให้ห้วงลึกกลืนคุณลงไปเร็วขึ้น?”
อีธานไม่มีคำตอบให้กับคำถามนั้น เขารู้สึกถึงห้วงลึกที่คอยดึงเขาอยู่ตลอดเวลา เป็นสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความคิดของเขาเสมอ กระตุ้นให้เขาเดินต่อไปข้างหน้า แต่ไม่ว่าจะพาเขาไปสู่ความรอดหรือการทำลายล้าง เขาไม่สามารถบอกได้ รอยประทับนี้เป็นคำสาปมาตั้งแต่แรก แต่ก็ทำให้เขาเข้าใจถึงพลังแห่งเอลด์ริชที่กำลังเคลื่อนไหว พลังที่นักเล่นแร่แปรธาตุทั่วไปไม่สามารถเข้าใจได้
“ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นกับดักหรือไม่” อีธานพูดในที่สุด เสียงของเขามั่นคง “แต่เรากำลังหมดหนทาง ถ้าเราไม่ทำอะไรเร็ว ๆ นี้ รอยประทับนี้จะกลืนกินฉัน และฉันไม่สามารถนั่งอยู่เฉย ๆ แล้วปล่อยให้มันเกิดขึ้นได้”
แบรนถอนหายใจ ไหล่ของเขาตึงขึ้น “คุณไม่ใช่คนเดียวที่มีอะไรต้องเสี่ยงที่นี่ อีธาน เราทั้งสองรู้ว่ารอยประทับนี้เชื่อมโยงกับเศษเสี้ยวของคธูลู ถ้ามันตื่นขึ้นมา มันไม่ใช่แค่คุณที่จะหายไป โลกทั้งใบจะเป็นไปด้วย”
Sponsored Ads
อีธานพยักหน้า รู้สึกถึงความหนักหน่วงของคำพูดของแบรน ห้วงลึกไม่ได้เป็นเพียงแค่ภัยคุกคามส่วนตัวอีกต่อไป มันกลายเป็นภัยระดับโลก เศษเสี้ยวของคธูลูกำลังเคลื่อนไหวอยู่ใต้พื้นผิวโลก รอคอยเวลาที่เหมาะสมในการตื่นขึ้น และรอยประทับของอีธานเป็นกุญแจสู่การปลุกมันขึ้นมา หากพวกเขาไม่สามารถตัดขาดรอยประทับนี้ได้ในไม่ช้า มันจะสายเกินไป
“ฉันรู้” อีธานพูดเบา ๆ “แต่อ้อมกอดแห่งซิบิลิสคือโอกาสที่ดีที่สุดของเรา หากลิเรียอยู่ที่นั่น เธออาจมีคำตอบที่เราต้องการ และถ้าเธอไม่อยู่… เราจะหาทางแก้ไขเมื่อเราไปถึง”
แบรนจ้องมองเขาอยู่นาน ดวงตาของเขาไร้ความรู้สึกใด ๆ สุดท้ายเขาก็พยักหน้า
“งั้นเราจะไปกัน รุ่งเช้า”
—————————
ความทรงจำเริ่มกลับมาหาอีธานเป็นชิ้น ๆ ภาพลาง ๆ และความคิดที่ไม่ปะติดปะต่อ ก่อนที่เขาจะกลับชาติมาเกิดในโลกนี้ ก่อนที่รอยประทับจะปรากฏ เขาเคยศึกษาเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์และการเล่นแร่แปรธาตุ ผลักดันขอบเขตของความเป็นไปได้ในชีวิตก่อน แต่ความรู้ที่เขาได้รับกลับรู้สึกห่างไกลไปแล้วในตอนนี้ เหมือนกับความฝันที่เลือนลางจนเขาสัมผัสได้เพียงชายขอบเท่านั้น
แต่กระนั้น ความรู้บางส่วนก็กลับมาหาเขาเหมือนเป็นสัญชาตญาณ เมื่อเขาเห็นรอยประทับแห่งเอลด์ริชเป็นครั้งแรก เขาไม่ได้เข้าใจธรรมชาติของมันทั้งหมด แต่บางสิ่งลึก ๆ ในตัวเขารับรู้ถึงมัน เมื่อเขาเริ่มศึกษาอักษรโบราณของโลกนี้ ชิ้นส่วนต่าง ๆ ก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง ยิ่งเขาเรียนรู้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้ว่ารอยประทับนี้ไม่ใช่แค่สัญลักษณ์ของความเสื่อม มันเป็นส่วนหนึ่งของใยแห่งพลังแห่งเอลด์ริชที่เคลื่อนไหวอยู่มานานหลายศตวรรษ
Sponsored Ads
หนึ่งในตำราอันต้องห้ามที่เขาพบในป้อมปราการแห่งความรู้ที่สูญหาย เขาพบการกล่าวถึงอ้อมกอดแห่งซิบิลิสเพียงแวบเดียว มันถูกอธิบายว่าเป็นสถานที่ที่นักเล่นแร่แปรธาตุนอกคอกมารวมตัวกันเพื่อศึกษาความรู้ต้องห้าม การเล่นแร่แปรธาตุที่อันตรายจนถูกห้ามโดยทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับการเล่นแร่แปรธาตุในโลกที่รู้จัก และที่ใจกลางของอ้อมกอดนั้นคือลิเรีย ผู้หญิงที่ถูกเนรเทศเพราะการทดลองกับพลังแห่งเอลด์ริช
อีธานไม่รู้ว่าทำไมชื่อนั้นถึงติดอยู่ในใจเขา แต่ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว รอยประทับได้ชี้นำเขามาโดยตลอด พาเขาไปหาคนเดียวที่อาจจะถือกุญแจสู่การช่วยเหลือเขา หรือการทำลายเขา
สายลมหวีดหวิวผ่านต้นไม้ นำพาเสียงสะท้อนจากห้วงลึกที่แผ่วเบาแต่คงอยู่ตลอดเวลา อีธานจ้องมองเข้าไปในกองไฟ ความคิดของเขาหนักอึ้งด้วยสิ่งที่กำลังจะมาถึง การเดินทางไปยังอ้อมกอดแห่งซิบิลิสจะเต็มไปด้วยอันตราย และลิเรีย ถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่ จะยิ่งอันตรายกว่าเดิม แต่ไม่มีทางให้ถอยกลับแล้วในตอนนี้
รอยประทับเต้นเบา ๆ ใต้ผิวหนังของเขา เป็นเครื่องเตือนว่ากำลังจะหมดเวลาแล้ว
“เราจะหาเธอให้เจอ” อีธานพูดเบา ๆ เหมือนพูดกับตัวเองมากกว่ากับแบรน
“และเมื่อถึงตอนนั้น เราจะทำให้เรื่องนี้จบลง”
แบรนพยักหน้า แต่กรามของเขาตึงแน่น “หวังว่าเธอจะเป็นคำตอบที่เราตามหา”
ขณะที่กองไฟแตกเปรี๊ยะและกลางคืนเริ่มลึกขึ้น อีธานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าชะตากรรมของพวกเขาถูกลิขิตไว้แล้ว ห้วงลึกนำพาพวกเขามาถึงที่นี่ และมันยังไม่จบเพียงเท่านี้
Sponsored Ads
