น้ำยาแห่งดาราเพลิงไหลผ่านเส้นเลือดของอีธานราวกับไฟเหลว เติมพลังให้เขาด้วยพลังลี้ลับที่ทั้งน่าตื่นเต้นและน่าหวาดกลัว ทุกจังหวะการเต้นของหัวใจของเขาเหมือนจะสะท้อนเสียงจากห้วงลึก รอยประทับบนฝ่ามือที่ส่องประกายด้วยความเข้มข้นใหม่ เป็นครั้งแรกในความรู้สึกเหมือนนิรันดร์ที่เสียงกระซิบในหัวของเขาได้เงียบลง ห้วงลึกยังคงอยู่ที่นั่น ซ่อนอยู่ในเงามืดของความคิด แต่ในตอนนี้ เขายังควบคุมได้ มันเป็นความรู้สึกของการครอบครองที่เปราะบางและชั่วคราว เหมือนยืนอยู่ที่ขอบเหว จ้องมองลงไปยังความเวิ้งว้างด้านล่าง
Sponsored Ads
อีธานกำหมัดแน่น รู้สึกถึงพลังแห่งเอลด์ริชที่วิ่งพล่านในร่างกาย ประสาทสัมผัสของเขาเฉียบคมขึ้น โลกที่อยู่เบื้องหน้าเหมือนถูกปรับโฟกัสให้ชัดเจน กำแพงหินเย็นเยียบของอ้อมกอดแห่งซิบิลิส เสียงดังก้องไกลของพื้นดินที่เคลื่อนตัวเบื้องล่าง และเสียงฝีเท้าหนักแน่นของลิเรียที่นำพวกเขาลึกลงไปในที่หลบภัยโบราณ
“สถานที่นี้มัน…มีชีวิต” แบรนพึมพำ มือของเขาแตะที่ด้ามดาบขณะสายตากวาดมองโถงทางเดินที่บิดเบี้ยว ยิ่งพวกเขาลงลึกไปในอ้อมกอดแห่งซิบิลิส อากาศก็ยิ่งสั่นสะเทือนด้วยพลังงานที่ไม่ธรรมชาติ กำแพงซึ่งเคยเป็นหินแข็งกลับดูเหมือนจะสั่นคลอนเหมือนการหายใจ และอักขระโบราณที่สลักบนผิวปรากฏแสงสลัว ๆ ที่เต้นเป็นจังหวะเดียวกับการเต้นของหัวใจอีธาน
เสียงของลิเรียก้องกังวานในโถง เสียงของเธอสงบแต่เต็มไปด้วยน้ำหนักของความรู้ที่น่ากลัวเกินกว่าจะเข้าใจได้เต็มที่ “อ้อมกอดแห่งซิบิลิสถูกสร้างขึ้นบนซากของวิหารที่อุทิศไนอาลาโธเทป อิทธิพลของมหาเทพโบราณยังคงแฝงตัวอยู่ที่นี่ ถักทออยู่ในหินทุกก้อน สถานที่นี้บิดเบือนความจริง มันดัดแปลงตามเจตจำนงของห้วงลึก”
ลำคอของอีธานตีบตัน เขารู้สึกได้ถึงน้ำหนักอันมหาศาลที่กดดันจากทุกทิศทาง การปรากฏตัวที่น่ากลัวของมหาเทพโบราณ ราวกับพวกมันกำลังเฝ้าดูและรอคอยให้เขาพลาด เพื่อที่จะยอมแพ้ รอยประทับบนฝ่ามือของเขาเต้นแรงอีกครั้ง ความร้อนรุนแรงแผ่ขึ้นไปตามแขน เขาขบฟันแน่น ตั้งสมาธิในการรักษาการควบคุม
Sponsored Ads
“อีกไกลแค่ไหน?” แบรนถามด้วยเสียงต่ำและระแวดระวัง
“ใกล้แล้ว” ลิเรียตอบ ผมสีเงินของเธอส่องประกายจาง ๆ ในแสงสลัวขณะที่เธอนำพวกเขาเลี้ยวผ่านมุมหนึ่ง “แท่นบูชาของนไนอาลาโธเทปอยู่ข้างหน้า เมื่อเราไปถึงที่นั่น พิธีกรรมจะเริ่มต้นขึ้น”
พิธีกรรมการตัดสัมพันธ์ กุญแจในการปลดปล่อยอีธานจากรอยประทับแห่งเอลด์ริช หรืออย่างที่ลิเรียบอก แต่ยิ่งพวกเขาลงลึกไปในใจกลางของวิหาร ความรู้สึกหวาดหวั่นของอีธานก็ยิ่งเพิ่มขึ้น ลิเรียเคยเตือนว่า ราคาของพิธีกรรมนี้จะสูง การตัดขาดรอยประทับไม่ได้หมายความว่าเพียงแค่ทำลายการเชื่อมโยงกับห้วงลึก มันยังจะผูกส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของเขาไว้กับมันตลอดไป การเสียสละที่จำเป็นเพื่อป้องกันไม่ให้ชิ้นส่วนของคธูลูตื่นขึ้น
เพียงแค่ความคิดนั้นก็ทำให้อีธานหนาวสั่น ชิ้นส่วนนั้นถูกผนึกไว้ลึกใต้มหาสมุทรมาเป็นเวลาหลายพันปี แต่บัดนี้มันกำลังเคลื่อนไหว ถูกดึงดูดโดยพลังของรอยประทับบนฝ่ามือของเขา หากมันตื่นขึ้น โลกที่พวกเขารู้จักจะสูญสิ้น ถูกกลืนกินโดยห้วงลึก
ลิเรียหยุดที่หน้าประตูหินขนาดใหญ่ พื้นผิวของมันปกคลุมไปด้วยอักขระแปลก ๆ อีกมากมายที่สลักบนกำแพง อากาศรอบประตูสั่นไหวด้วยพลังงาน เสียงหวีดหวิวต่ำ ๆ ที่ทำให้อีธานขบฟันแน่น
“ที่นี่แหละ” ลิเรียพูดเบา ๆ วางมือบนประตู อักขระเรืองแสงขึ้นทันทีเมื่อเธอแตะมัน และประตูค่อย ๆ เปิดออกพร้อมเสียงครืดคราด
Sponsored Ads
ห้องโถงเบื้องหน้านั้นกว้างขวาง เพดานสูงจนจมหายไปในเงามืด ที่ใจกลางห้องมีแท่นบูชาของนไนอาลาโธเทป ซึ่งเป็นโครงสร้างหินขนาดใหญ่ที่ปล่อยพลังงานเข้มข้นและกดขี่ออกมา แท่นบูชาปกคลุมไปด้วยสัญลักษณ์โบราณ และตรงกลางมีรอยเว้าที่ดูเหมือนจะดูดกลืนแสง ทำให้ห้องนั้นมีแสงจาง ๆ ที่อึมครึม
อีธานก้าวไปข้างหน้า สายตาจับจ้องไปยังแท่นบูชา รอยประทับบนฝ่ามือของเขาร้อนขึ้น เสียงกระซิบในใจเริ่มก่อกวนอีกครั้ง แม้จะยังแผ่วเบา แต่ก็เหมือนกำลังรอจังหวะที่จะโจมตี
เสียงของลิเรียยังคงมั่นคง แต่มีความระมัดระวังแฝงอยู่ “เมื่อพิธีกรรมเริ่มต้นขึ้น จะไม่มีการหวนกลับ รอยประทับจะสู้เพื่อรักษาการควบคุมของมันไว้ และห้วงลึกจะไม่ยอมปล่อยคุณไปง่าย ๆ”
อีธานกลืนน้ำลาย ยืนยันด้วยการพยักหน้า เขามาไกลเกินกว่าจะหยุดตอนนี้ หากนี่คือโอกาสเดียวที่จะปลดปล่อยตัวเองจากห้วงลึก เขาจะคว้ามันไว้ ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
ขณะที่ลิเรียเริ่มเตรียมพิธีกรรม เธอรวบรวมตำราโบราณและขวดของเหลวประหลาดจากชั้นวางที่เรียงรายในห้อง แบรนเดินมาหยุดข้างอีธาน สีหน้าของเขาเคร่งขรึม เสียงของเขาต่ำ “คุณไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้ อีธาน เราหาทางอื่นได้”
อีธานส่ายหัว สายตาของเขาจับจ้องไปที่แท่นบูชา “ไม่มีทางอื่นอีกแล้ว รอยประทับนี้…มันเลยจุดที่จะถอยหลังได้ ถ้าเราไม่ทำตอนนี้ ชิ้นส่วนนั้นจะตื่นขึ้น ฉันจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น”
Sponsored Ads
แบรนไม่พูดอะไร แต่ความกังวลในดวงตาของเขาเด่นชัด อีธานหันกลับไปมองลิเรียในขณะที่เธอจุดเทียนหลายเล่มรอบแท่นบูชา เปลวไฟของเทียนสั่นไหวด้วยแสงที่ไม่เป็นธรรมชาติ บรรยากาศในห้องเหมือนจะเปลี่ยนไป ความหนักอึ้งของห้วงลึกกดดันที่อกของอีธานราวกับเป็นแรงกายภาพ
“พิธีกรรมนี้ต้องใช้เลือดของเจ้า” ลิเรียกล่าว เสียงของเธอก้องกังวานในห้องโถง “รอยประทับนั้นผูกติดกับพลังชีวิตของเจ้า เพื่อที่จะตัดสัมพันธ์ เราต้องหลอมเลือดเจ้าด้วยพลังแห่งเอลด์ริช”
ท้องของอีธานปั่นป่วนกับความคิดนี้ แต่เขาก็พยักหน้า “ฉันต้องทำอะไรบ้าง?”
ลิเรียส่งมีดเล่มเล็กที่ประดับประดาด้วยลวดลายประณีตให้เขา ใบมีดเป็นประกายด้วยเงาดำมันเยิ้ม “บาดฝ่ามือของเจ้าแล้ววางมือบนแท่นบูชา การหลอมเลือดด้วยพลังอีเธอร์จะเริ่มขึ้น ข้าจะนำพลังแห่งเอลด์ริชเข้าสู่รอยประทับ จงระวัง กระบวนการนี้จะเจ็บปวดมาก”
อีธานกำมีดแน่น หัวใจเต้นระรัว เขารู้สึกถึงห้วงลึกที่ไหวเวียนใต้ผิวหนัง รอยประทับบนฝ่ามือเต้นแรงด้วยความคาดหวัง เขายกมีดขึ้น ลังเลเพียงชั่วครู่ก่อนจะลากใบมีดผ่านฝ่ามือ
ความเจ็บปวดนั้นคมและฉับพลัน แต่เขาแทบจะไม่รู้สึกมัน สายตาของเขาจับจ้องไปที่แท่นบูชา ขณะที่เลือดหยดลงบนผิวหินของมัน ทันทีที่หยดเลือดแรกกระทบกับหิน อักขระบนแท่นก็ลุกเป็นไฟ และเสียงฮัมลึกสะท้อนก้องไปทั่วห้องโถง
ลิเรียเริ่มท่องคาถา เสียงของเธอต่ำและเป็นจังหวะ คำโบราณเหล่านั้นสะท้อนในใจของอีธาน อากาศรอบตัวเขาเต็มไปด้วยพลังงาน และเขารู้สึกได้ถึงพลังแห่งเอลด์ริชที่ไหลเวียนผ่านเส้นเลือดของเขา หลอมรวมกับเลือดของเขา ร่างกายของเขาทั้งหมดตึงเครียดเมื่อการหลอมเลือดด้วยพลังอีเธอร์เริ่มขึ้น พลังแห่งเอลด์ริชไหลวนผ่านตัวเขาเหมือนสายไฟที่มีกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่าน
Sponsored Ads
ความเจ็บปวดนั้นรวดเร็วและท่วมท้น อีธานหอบหายใจ หัวเข่าของเขาทรุดลงเมื่อพลังนั้นพุ่งทะลุผ่านร่างของเขา ดิ้นรนอยู่ใต้ผิวเหมือนเข็มไฟพันพันเล่มที่แผดเผา สายตาของเขาพร่ามัว และชั่วขณะหนึ่ง เสียงเดียวที่เขาได้ยินคือเสียงหัวใจของตัวเองเต้นกึกก้องอยู่ในหูของเขาเหมือนกลองศึก
อดทนไว้ เขาบอกตัวเอง ขบฟันแน่นสู้กับความเจ็บปวด อดทนไว้…
แต่แล้วเสียงกระซิบกลับมา ดังกว่าเดิม กลบเสียงอื่นๆ ทั้งหมด เสียงของซาราธ โคลดังขึ้นในหัวของเขา เป็นเสียงกระซิบเย็นเยียบที่ทำให้อีธานรู้สึกเหมือนถูกแช่แข็ง
[เจ้าเป็นของข้า อีธาน รูค เจ้าไม่อาจตัดสิ่งที่ข้าได้ครอบครองแล้ว]
รอยประทับบนฝ่ามือส่องแสงแรงกล้า ร้อนกว่าเดิม และอีธานกรีดร้อง พลังแห่งเอลด์ริชพุ่งทะลุผ่านร่างเขาอีกครั้ง ร่างกายของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง ทุกกล้ามเนื้อแข็งทื่อเมื่อห้วงลึกดึงตัวเขาไว้ พยายามลากเขาให้จมดิ่งลงไป
“อีธาน!” เสียงของแบรนดังผ่านม่านหมอกในความคิดของเขา แต่อีธานแทบจะไม่ได้ยิน สายตาของเขาพร่ามัว ขอบภาพมืดลงเมื่อห้วงลึกกระชับการจับยึด
และในทันใดนั้น เสียงฝีเท้าดังก้องไปทั่วห้อง เสียงรวดเร็ว ใกล้เข้ามาจากทุกทิศทาง หัวของอีธานเงยขึ้นทันที ดวงตาของเขาเบลอเมื่อเห็นร่างลึกลับโผล่ออกมาจากเงามืด พวกบูชาลัทธิเอลด์ริชใบหน้าของพวกมันถูกปิดบังด้วยฮู้ดสีดำ มือของพวกมันยื่นออกมาอย่างพร้อมเพรียงในท่าทางประหลาด
เสียงท่องคาถาของลิเรียสะดุด สายตาของเธอเบิกกว้างเมื่อพวกบูชาลัทธิเข้ามาใกล้ “พวกมันเจอเราแล้ว!”
พวกบูชาลัทธิ เป็นสาวกของนไนอาลาโธเทป ติดตามพวกเขามาตลอดทาง รอคอยจังหวะที่เหมาะสมในการโจมตี และตอนนี้เมื่อพิธีกรรมใกล้ถึงจุดสุดยอด พวกมันมาเพื่อครอบครองอีธาน และพลังของรอยประทับ
Sponsored Ads
แบรนชักดาบออก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “อีธาน ลุกขึ้น! พวกเราต้องสู้!”
อีธานพยายามลุกขึ้นยืน ทั้งร่างกายของเขาสั่นสะท้านจากการหลอมเลือดด้วยพลังอีเธอร์ พลังแห่งเอลด์ริชยังคงไหลเวียนอยู่ในตัวเขา แต่มันปั่นป่วนและไม่เสถียร เขารู้สึกได้ถึงห้วงลึกที่กำลังดึงเขาอยู่ หนวดสีดำมืดของมันพันรัดแน่นขึ้นรอบจิตวิญญาณของเขา
ด้วยแรงผลักดันแห่งความสิ้นหวัง อีธานเอื้อมคว้าพลังแห่งน้ำยาแห่งดาราเพลิง เศษเสี้ยวสุดท้ายของพลังแห่งเอลด์ริชที่ยังคงเผาไหม้อยู่ในตัวเขา เขาเรียกหามัน ปลดปล่อยพลังบริสุทธิ์ระเบิดออกจากร่างกายเหมือนดวงดาวที่ระเบิดเป็นซูเปอร์โนวา
พวกสาวกลัทธิสะดุ้งถอยไป เสื้อคลุมของพวกเขาปลิวไปตามพลังแห่งเอลด์ริชที่กระแทกใส่พวกเขา แต่เขารู้สึกถึงราคาที่ต้องจ่าย สายตาของเขาพร่าเลือน หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ยิ่งเขาใช้พลังมากเท่าไร เขาก็ยิ่งเข้าใกล้การสูญเสียตัวเองไปมากขึ้นเท่านั้น
แต่เขาไม่มีทางเลือก
ด้วยเสียงกรีดร้องแห่งการท้าทาย อีธานพุ่งเข้าใส่พวกสาวกลัทธิ เลือดของเขาหลอมรวมกับพลังแห่งเอลด์ริช ห้วงลึกคำรามอยู่ในหูของเขา รอยประทับบนฝ่ามือของเขาเผาไหม้รุนแรงจนแผดเผาผิวหนังของเขา เขาฟันสาวกลัทธิคนหนึ่งล้มลง แล้วอีกคนตามมา การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วและแม่นยำ แต่ทุกครั้งที่เขาเหวี่ยงดาบ มันก็ยิ่งดึงเขาเข้าใกล้ขอบเหว
เข้าใกล้ห้วงลึกมากขึ้นเรื่อย ๆ
[เจ้าเป็นของข้า] เสียงกระซิบจากห้วงลึกดังขึ้น
จิตใจของอีธานเริ่มแตกร้าว พลังแห่งเอลด์ริชท่วมท้นเขา จิตวิญญาณของเขาสั่นคลอนอยู่บนขอบเหว และในทุกขณะเขารู้สึกได้ว่าตนเองกำลังลื่นไถลลึกลงไปในความมืดที่รออยู่
