หลังจากที่ฟิล์มและแพทออกไปแลว ผมก็จัดการวางไม้เซลฟี่ผีสิงวางไว้บนโต๊ะทำงาน ผมยังไม่อาจสลัดความหนาวเย็นที่ยังคงอยู่หลังจากเห็นภาพถ่ายนั้นได้ ผมเจอกับเคสเหนือธรรมชาติมากพอที่จะรู้ว่าเมื่อไหร่ที่อุปกรณ์มี “ฟีเจอร์พิเศษ” และเจ้าไม้เซลฟี่นี้มีบางอย่างที่เกินกว่าข้อบกพร่องปกติ
Sponsored Ads
เมื่อผมจัดการกาแฟแรง ๆ ไปหนึ่งแก้วแล้ว ผมก็เปิดแล็ปท็อปและเริ่มหาข้อมูล การค้นหาเป็นไปอย่างรวดเร็ว ไม่กี่นาทีผมก็พบโพสต์บล็อกและกระทู้ฟอรัมหลายอันเกี่ยวกับอุปกรณ์ผีสิง—ส่วนใหญ่เป็นเรื่องเล่าของกล้องโพลารอยด์ต้องคำสาปหรือมือถือที่เกิดความผิดปกติ แต่ที่ซ่อนอยู่ในมุมลึกและเงียบของอินเทอร์เน็ต มีโพสต์หนึ่งที่มีเรื่องราวคล้ายกับของฟิล์มและแพทเป๊ะ ๆ
ผู้ใช้ที่ไม่ระบุตัวตนชื่อ “ผีติดแกรม” ได้โพสต์ภาพชุดหนึ่งที่มีเนื้อหาเหมือนกับภาพถ่ายของฟิล์มและแพททุกประการ เขาเล่าว่าซื้อไม้เซลฟี่ไฮเทคจากร้านค้าออนไลน์ที่มีรีวิวดีเยี่ยม ทุกครั้งที่เขาใช้มัน ภาพถ่ายจะแสดงเงาดำๆ อยู่เบื้องหลัง และเงานั้นยิ่งเห็นชัดขึ้นและใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ ในทุกช็อต ร้านที่เขาซื้อจากนั้นก็หายไปในไม่ช้า โดยไม่มีข้อมูลการซื้อขายเหลือไว้
คอมเมนต์ในโพสต์เต็มไปด้วยทฤษฎีมากมาย ส่วนใหญ่เป็นเรื่องอุปกรณ์ผีสิงและเทคโนโลยีต้องคำสาปตามสไตล์อินเทอร์เน็ตทั่วไป แต่มีคอมเมนต์หนึ่งที่สะดุดตาผม
“ลองเช็ค QR Code บนบรรจุภัณฑ์นะ เขาว่ามีพวกลัทธิซ่อนสัญลักษณ์ไว้ในนั้น พูดถึงการผูกมัดวิญญาณอะไรบางอย่าง…”
สัญลักษณ์ที่ซ่อนอยู่ใน QR Code นี่แหละที่ใหม่และน่าสนใจ
Sponsored Ads
———————
เหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้น
ผมตัดสินใจตรวจสอบไม้เซลฟี่อย่างละเอียด หาร่องรอย QR Code หรือสัญลักษณ์ที่ซ่อนอยู่ซึ่งอาจเป็นเบาะแสได้ หลังจากไม่กี่นาที ผมก็พบ QR Code จางๆ ที่สลักไว้แทบจะมองไม่เห็นตรงฐานของไม้เซลฟี่ ฉลาดจริง ๆ ถ้าผมไม่รู้ล่วงหน้าก็คงจะมองข้ามไปแล้ว
“งั้นมาดูกันหน่อยว่าเธอซ่อนอะไรไว้” ผมพึมพำ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อสแกน QR Code นั้น
ในขณะที่ผมเอาโทรศัพท์จ่อไปที่ QR Code ไม้เซลฟี่ก็กระตุกเบา ๆ คล้ายกับการแจ้งเตือนแบบเงียบ ผมขมวดคิ้วดูมันต่อไป เห็นว่ามันเชื่อมต่อกับโทรศัพท์ของผมโดยอัตโนมัติ เปิดแอปแกลเลอรีขึ้นมาโดยที่ผมยังไม่ได้แตะหน้าจอเลยด้วยซ้ำ
ก่อนที่ผมจะได้ทันตั้งตัว ภาพของฟิล์มและแพทก็ปรากฏขึ้น ภาพแต่ละภาพพลิกเปลี่ยนไปเหมือนการฉายสไลด์โชว์ เงาที่อยู่เบื้องหลังยิ่งเข้ามาใกล้มากขึ้นในทุกภาพ ราวกับเป็นเรื่องเล่าเงียบ ๆ ที่ถ่ายทอดอย่างน่ากลัว มันรู้สึกแปลกประหลาด ราวกับว่าผมกำลังดูวิดีโอส่วนตัวที่ผมไม่มีสิทธิ์จะดู และยิ่งไปกว่านั้น ผมรู้สึกว่ามีใครบางคน—หรือบางสิ่ง—กำลังจับตาดูผมอยู่ จับจ้องปฏิกิริยาของผม
ผมสลัดความรู้สึกนั้นทิ้ง หวังจะทำให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น “ผมแน่ใจว่า ‘แกรม ไม่ได้ออกแบบให้ ‘แชร์ชีวิต’ แบบนี้” ผมพึมพำ เล่นมุขเบา ๆ เพื่อคลายความตึงเครียดที่ก่อตัวในห้อง
ราวกับว่ามันตอบรับ หน้าจอมือถือเกิดอาการแฮงค์ กะพริบเหมือนทีวีเก่าที่พยายามหาช่องที่ถูกต้อง ผมรู้สึกได้ถึงอุณหภูมิที่ลดลงนิดๆ ความเย็นที่ทำให้ขนแขนลุกขึ้น แกลเลอรีภาพยังคงสลับแสดงรูปต่อไป แต่ละรูปใกล้เข้ามา แต่ละรูปชวนให้รู้สึกถูกรุกล้ำมากขึ้น
แล้วจู่ ๆ แกลเลอรีก็หยุด ภาพถัดไปไม่ได้เป็นภาพของฟิล์มและแพทอีกต่อไป
มันเป็นภาพ… ของผมเอง
Sponsored Ads
———————
การปรากฏตัวของเงา
ใบหน้าของผมจ้องกลับมาจากหน้าจอ เหมือนกับว่ามันสะท้อนความไม่สบายใจของผมทุกประการ และที่ยืนอยู่ข้างๆ ผม เกือบจะถึงระดับไหล่ คือเงาดำจากภาพถ่ายของฟิล์มและแพทแต่คราวนี้มันใกล้กว่า ชัดเจนกว่า และดวงตาที่ว่างเปล่าของมันจ้องตรงมาที่กล้อง ด้วยความเข้มข้นที่ทำให้รู้สึกราวกับว่าเป็นคำเตือน จากนั้นก็มีเสียงพูดเบาๆ แหบ ๆ และใกล้เข้ามาอย่างน่าหวาดหวั่นว่า
[ใกล้เข้ามาอีกหน่อย… ฉันต้องการเพื่อน…]
ผมสะดุ้งจนเกือบทำโทรศัพท์หล่นจากมือ ความหนาวเย็นแผ่กระจายไปทั่วห้อง มันเย็นยะเยือกลึกและคมกว่าที่เคย ผมรู้สึกได้ถึงการปรากฏตัวของบางสิ่งที่อยู่ข้างหลัง ใกล้จนผมสัมผัสได้ถึงแรงกดในอากาศที่เปลี่ยนไป ปลายนิ้วของผมเริ่มชา และในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ไร้เหตุผล ผมรู้สึกอยากหันไปมองด้านหลัง อยากรู้ว่าเงานั้นยืนอยู่ตรงนั้นจริงหรือเปล่า
แต่แทนที่จะหัน ผมกัดฟันแน่น และจ้องมองโทรศัพท์ต่อ ผมเคยเจอวิญญาณที่ไม่สงบมามากพอสมควร แต่สิ่งนี้ให้ความรู้สึกที่ต่างออกไป มันใกล้ชิดกว่า ราวกับมันเลือกผมเป็น “เป้าหมาย” คนต่อไป
Sponsored Ads
เมื่อความหนาวเย็นเพิ่มขึ้น ผมเอื้อมมือขึ้นแตะพระสมเด็จที่ห้อยอยู่รอบคอโดยอัตโนมัติ กำมันไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ความอุ่นจากพระสมเด็จแผ่กระจายไปอย่างช้า ๆ เป็นความอบอุ่นที่ช่วยให้ผมตั้งสติได้ ความเย็นจางหายไปเล็กน้อย ถอยห่างเพียงพอให้ผมได้หายใจ แต่เงานั้นยังคงอยู่ รูปทรงของมันมืดขึ้นในหน้าจอ เหมือนมันหงุดหงิดที่ผมสร้างสิ่งกีดขวางไว้
หน้าจอเริ่มกระพริบ และผมเฝ้ามองด้วยความตกใจขณะที่เงาดำดูเหมือนจะยื่นมือออกมา นิ้วมือมันยื่นเข้าหาผม ราวกับกำลังจะทะลุผ่านหน้าจอ ผมรู้สึกได้ถึงการกดดันที่เข้ามาใกล้พลังของพระสมเด็จที่คอยปกป้องอยู่ ความตึงเครียดในอากาศรอบตัวเหมือนจะพุ่งสูงขึ้น หน้าอกของผมแน่นภายใต้สายตาของมัน และผมรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่เงียบงันและยืนกรานให้มันเข้ามาใกล้ ให้มันอยู่ข้าง ๆ ผม
“ไม่มีทางหรอก” ผมพึมพำ พลางจับพระสมเด็จไว้แน่นขึ้น และใช้ความอบอุ่นนั้นทำให้ตัวเองมั่นคงอีกครั้ง ด้วยความรวดเร็ว ผมปิดโทรศัพท์และวางมันลงบนเคาน์เตอร์
อะไรก็ตามที่วิญญาณนี้ต้องการ มันไม่ได้หยุดอยู่แค่การโผล่มาในภาพถ่าย มันต้องการมากกว่านั้น—และผมพนันได้ว่ามันไม่ใช่แค่การถ่ายรูปเล่นแน่นอน ผมถอยหลังออกมา สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ขณะที่ความอบอุ่นจากพระสมเด็จแผ่ซ่านไปทั่วตัว ลบล้างความเย็นที่แทรกซึมอยู่บนผิวหนัง
เงาดำอาจอยู่ในภาพถ่าย แต่การปรากฏตัวของมันได้หาทางเข้ามาใกล้ผมจริง ๆ แล้ว อะไรก็ตามที่ผูกติดอยู่กับไม้เซลฟี่นี้ ไม่ใช่แค่หลอกหลอนในภาพ มันหาทางจะหลอกหลอนผมโดยตรง
Sponsored Ads
———————
น่าตื่นเต้น
ห้องเงียบสงัด มีเพียงเสียงฮัมเบาๆ ของคอมพิวเตอร์ผมในพื้นหลัง ผมรู้ว่านี่ไม่ใช่แค่การหลอกหลอนธรรมดา มีบางอย่าง—บางคน—ถูกผูกติดไว้กับไม้เซลฟี่นี้ และมันกำลังมองหาเป้าหมายใหม่ที่กล้าใช้มัน
ผมเหลือบมองโทรศัพท์ที่ยังคว่ำหน้าอยู่บนเคาน์เตอร์ เหมือนมันท้าทายให้ผมเปิดดูอีกครั้ง แต่ผมเห็นมามากพอแล้ว เงานั้นใกล้กว่าที่เคย และตอนนี้มันจ้องเป้าหมายมาที่ผม
ผมรู้สึกหนักใจว่า การล้างคำสาปนี้จะไม่ใช่แค่พิธีกรรมธรรมดาอย่างแน่นอน
Sponsored Ads
