ห้องซ้อมมีกลิ่นฝุ่นกับที่เก็บปิ๊กที่ไม่มีใครใช้มานาน
ไอรีนั่งกับพื้น ขัดสมาธิ ฝ่ามือวางหงาย เหมือนถ้าเธออยู่นิ่งพอ เพลงอาจหล่นลงมาเอง
Sponsored Ads
ไม่มีข้อความแนบ ไม่มีหัวเรื่อง
มีแค่ไฟล์: `ดาวบนผืนน้ำ_demo1.wav`
เธอกดเล่น
ไม่ได้เสียบหูฟัง ปล่อยเสียงลอยผ่านลำโพง Yamaha เก่าที่ใครบางคนลืมปิดไว้จากเซสชันก่อนหน้า
🎶 “ดาว ดวงหนึ่ง ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า สวยงาม สว่างสดใสเหลือเกิน” 🎶
เสียงเขาไม่ได้พยายามให้ฟังสะอาด มันแค่อยู่ตรงนั้น
เหมือนกระจกที่ไม่ได้ปรับมุม
พื้นใต้เข่าเย็น เย็นแบบที่ติดผิวหนังแม้นั่งเฉย ๆ
เธอไม่ขยับ
แม้ตอนกีตาร์แอบดังขึ้นตรงคอร์ดที่สาม
แม้ตอนเขาหายใจเร็วเกินหนึ่งจังหวะ
แม้ตอนประโยคที่เธอไม่เคยพูดออกมาดัง ๆ ฟังดูจริงกว่าทุกถ้อยที่เธอเคยพูด
🎶 “ฉันแค่ดาวบนผืนน้ำ ไม่ใช่ดาวบนท้องฟ้า
ไม่มีค่า เป็นได้แค่เงาของเขา เรื่อยไป” 🎶
เธอไม่คุ้นเคยกับการได้รับของที่ยังทำไม่เสร็จ ในวงการนี้ ทุกอย่างต้องขัดจนขึ้นเงาก่อนถึงมือเธอ
แต่นี่ มันดิบ มันตรง และมันไม่บอกให้เธอเป็นอะไร
มันแค่เล่าว่า การถูกมองข้าม รู้สึกยังไง โดยไม่อ้อนให้ใครหันกลับมา
🎶 “ไม่มีทางเป็นเหมือนเขา เมื่อความสำคัญ มันห่างไกล
ให้ฉันมาแทนยังไง คงไม่ ใช่ดาวในใจ ที่เธอต้องการ” 🎶
เพลงจบโดยไม่มีอะไรปิด
ไม่มีคอร์ดสุดท้าย
ไม่มีเสียงเฟด
มีแค่ความเงียบ กับเสียงฮัมเบา ๆ จากลำโพงเก่า
ไอรีไม่เอื้อมไปปิดไฟล์
เธอนั่งอยู่ตรงนั้น ทั้งที่รู้ว่า เธอตัดสินใจไปแล้ว ตั้งแต่ก่อนเพลงจบ
Sponsored Ads
———————
คำถามที่ไม่ใช่คำถาม
เธอเคาะประตูหนึ่งครั้ง แล้วเปิดเข้าไปก่อนที่จะได้ยินคำตอบ
คุณโอเงยหน้าขึ้นจากสัญญาที่พับไว้ครึ่งหนึ่ง เงยหน้าขึ้นมา แววตาไม่ได้แปลกใจ แค่คำนวณเหมือนทุกครั้ง
“ยังไม่นอน?”
“ฉันอยากร้องเพลงนั้น”
ไม่มีคำทัก ไม่มีจังหวะเกริ่น แค่ห้าคำเรียบ ๆ
เขาเอนหลังพิงเก้าอี้ ไม่ถามว่าเพลงไหน ไม่แกล้งทำเป็นงง
“แน่ใจ?”
เธอพยักหน้า หนึ่งที
ความเงียบตามมา ไม่อึดอัด แค่เหมือนระบบกำลังปรับสมดุล
“รู้ใช่ไหมว่าใครแต่ง?”
เธอเว้นไปชั่วอึดใจ ไม่ใช่เพราะลังเล แต่เพราะไม่อยากให้คำตอบฟังดูสำคัญกว่าเนื้อเพลง
“ไม่รู้ก็ได้ค่ะ แต่รู้ว่า…มันจริง”
เขาเคาะปากกากับโต๊ะเบา ๆ หนึ่งที
“โอเค เงื่อนไขเดิม — จ่ายล่วงหน้า 15,000 สามเปอร์เซ็นต์จากยอดสุทธิ ไม่มีสัญญายาว เครดิตครบ เมทาดาต้าเปิด”
เขาพูดเหมือนอ่านเมนู ไม่มีแววทดสอบ ไม่มีเสียงตึงเครียด
ไอรีไม่กระพริบตา
“ตกลงค่ะ”
เขามองเธออีกหน่อย เหมือนจะถามอะไร แต่เปลี่ยนใจ
“เธอไม่ได้ทำแบบนี้เพื่อตอบสื่อใช่ไหม”
เธอยิ้มมุมปาก
ไม่ใช่รอยยิ้มที่เอาชนะใคร
แค่รอยยิ้มที่รู้ว่าไม่ต้องอธิบาย
“เพราะไม่อยากต้องตอบไงคะ”
Sponsored Ads
———————
ไม่มีกระจก ไม่มีมาสคาร่า
เธอเปิดก็อกน้ำ
น้ำไหลออกมาเหมือนถอนหายใจ ไม่แรง ไม่อุ่น เหมือนคนที่อยากหยุดแต่ยังต้องทำงาน
ไอรีรองน้ำไว้ในฝ่ามือ ล้างหน้าทีเดียว เส้นมาสคาร่าสีดำค่อย ๆ ไหลลงท่อ เหมือนคำเปรียบเปรยที่ใช้ไม่ได้จริง
ไม่มีเสียงเพลง ไม่มีบทพากย์ในหัว มีแค่สายน้ำ กับเสียงไฟฟลูออเรสเซนต์ที่สั่นเหมือนมันก็เบื่อชีวิตตัวเอง
เธอมองกระจก
ไม่ได้โพสท่า ไม่หามุมแสง ไม่ได้หรี่ตามองความหมาย
แล้วพูดกับเงาสะท้อนของเธอเอง
“กล้าไม่กล้าไม่รู้… แต่แม่จะร้องเพลงนี้แล้วนะ”
กระดาษเช็ดหน้าที่ใช้เริ่มสลายตัวตั้งแต่เช็ดครั้งที่สาม
ปกติตามมาตรฐาน
กระเป๋าของเธอยังวางอยู่ที่เดิมหน้าห้อง ด้านในมียาอมหนึ่งอัน เพจเจอร์ที่แบตหมดไปตั้งแต่บ่าย กับกล่องเทปเปล่าที่เขียนว่า “อินดี้อะไรไม่รู้”
เธอใส่กระดาษโน้ตเข้าไปอีกหนึ่งแผ่น
“ดาวบนผืนน้ำ เริ่มซ้อมพรุ่งนี้”
ไม่มีลายเซ็น
ไม่มีแผนสำรอง
มีแค่นั้น
แล้วเหมือนได้ยินตัวเองยังไม่จบ เธอฮัมท่อนสุดท้ายของเพลงออกมาเบา ๆ
🎶 “ไม่มีค่า เป็นได้แค่เงาของเขา เรื่อยไป” 🎶
ไม่เป๊ะคีย์ แต่ก็ไม่ขี้เหร่เช่นกัน
เธอไม่ได้ซ้อม เธอกำลังยืนยัน
Sponsored Ads
———————
อ่านแล้ว ร้องแล้ว จ่ายแล้ว
Subject: (ไม่มีหัวข้อ)
ใช้เพลง “ดาวบนผืนน้ำ” เปิดซิงเกิลถัดไป
คุณโอจะจ่ายตามสัญญาเดิม:
฿15,000 สำหรับเพลง 3% net จากยอดขาย เครดิตตามที่ตกลงไว้ (ชื่อคุณในปก, metadata, อื่น ๆ)
ตอนนี้มีแต่เดโม่ร้องเล่น
ช่วยส่งเนื้อร้อง + เมโลดี้ที่คุณเขียนมาด้วย
ไม่เอาโน้ตบรรทัด 5 เส้นนะ เอาแบบที่คนเข้าใจง่ายหน่อย (มือคีย์บอร์ดที่นี่อ่านช้า)
ไม่ต้องใส่ใจเรื่องขอบคุณ ขอแค่ส่งให้ทันก่อนบ่ายสาม
จะเริ่มซ้อมเย็นนี้
– Iree
เธอไม่อ่านทวน
ไม่เว้นจังหวะก่อนกด “ส่ง”
และตอนที่เสียงติ๊งจากลำโพง PC ดังขึ้น เธอก็ลุกเดินไปทางห้องซ้อมแล้ว
ไม่ใช่เพื่อทำให้เพลงเป็นของตัวเอง แต่เพราะมันเป็นของเธออยู่แล้ว
Sponsored Ads
