Sponsored Ads
“ฉันเคยได้ยินแลตพูดถึงเธอมาก่อน อรุณสวัสดิ์มิสเตอร์แฮมิลตัน”
ท่ามกลางหมอกบาง ๆ มีคนสามคนยืนอยู่หน้าวิหารแห่งแสงอรุณและทักทายกัน
แม้บิชอปโอเว่นจะดูแก่ แต่เขาก็พูดจาอย่างมีพลัง เขามองดูเชดตั้งแต่หัวจรดเท้า และพูดคุยกับบาทหลวงออกัสตัสเกี่ยวกับความกระตือรือร้นของคนหนุ่มสาวในปัจจุบัน ซึ่งมีมากกว่าสมัยของพวกเขา
บิชอปโอเว่นเป็นคนพูดเก่งมาก และเขาก็สามารถดึงเชดเข้าสู่การสนทนาเกี่ยวกับกิจกรรมเทศกาลสวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์ที่พวกเขาเพิ่งพูดถึงได้อย่างง่ายดาย
เทศกาลสวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์ประจำปีเป็นช่วงเวลาที่วุ่นวายที่สุดของโบสถ์แห่งแสงอรุณ และทุกปีจะต้องมีสิ่งใหม่ ๆ เข้ามา โบสถ์ของเทพเจ้าผู้ชอบธรรมไม่ใช่องค์กรที่ล้าหลังไม่รู้จักปรับตัว เช่นปีนี้ โบสถ์วางแผนที่จะนอกจากกิจกรรมทางศาสนาแบบดั้งเดิม การเยี่ยมชมโบสถ์ การแสดงเรื่องราวทางศาสนาในห้องโถงด้านข้างของโบสถ์ และการเทศนาที่ลานแห่งแสงอรุณแล้ว ยังจะทำสื่อประชาสัมพันธ์ง่าย ๆ แจกจ่ายให้กับคนนอกศาสนา เพื่อเผยแพร่อิทธิพลของงานเทศกาลสวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์และโบสถ์แห่งแสงอรุณ
“สุดท้ายโบสถ์เลือกสื่อประชาสัมพันธ์อะไร?”
เชดสงสัยและถามคนแก่ทั้งสอง
“สิ่งที่มีอิทธิพลมากที่สุด และเมื่อคุณได้รับแล้วจะไม่ทิ้งไปง่าย ๆ และจะเก็บรักษาไว้อย่างดี”
บาทหลวงออกัสตัสกล่าว จากนั้นบิชอปโอเว่นที่ยืนอยู่ใกล้กำแพงก็ยิ้มและยื่นสิ่งที่อยู่ในมือให้เชด
“มิสเตอร์แฮมิลตัน ลองดูสิว่าคุณคิดว่าเป็นอย่างไร”
เชดยื่นหัวไปดู และเห็นเหรียญเงินในฝ่ามือที่เหี่ยวย่นของบิชอป
“เหรียญเงิน?”
เขาหยิบเหรียญขึ้นมา ด้านหนึ่งมีตัวเลข “1053” และคำว่า “เทศกาลสวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์” ส่วนอีกด้านหนึ่งมีสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ของชายแห่งแสงอรุณ เขาลองดีดเบา ๆ สองครั้ง และมั่นใจว่าไม่ใช่เงินแท้
สุภาพบุรุษสูงอายุคนหนึ่งเดินออกมาจากโบสถ์และทักทายบิชอปโอเว่น และมองเชดด้วยความสงสัย จากการตอบสนองของบิชอปโอเว่น สุภาพบุรุษสูงอายุคนนี้มีตำแหน่งเป็นวิสเคานต์
Sponsored Ads
บาทหลวงออกัสตัสแนะนำชาร์ดว่า
“ไม่ใช่เงินแท้ ส่วนกลางของเหรียญผสมกับโลหะผสมบางอย่าง เป็นเพียงเหรียญที่ระลึก ตามราคาตลาดแล้ว สามารถแลกเปลี่ยนได้ประมาณ 4 ชิลลิง 7 เพนนี แต่ต้นทุนไม่สูงมาก เราร่วมมือกับโบสถ์แห่งนิรมิตของ ‘สตรีแห่งการสร้าง’ ใช้โลหะพิเศษที่พวกเขาขายให้ในราคาต่ำ ซึ่งช่วยลดต้นทุนลงบ้าง โลหะผสมเหล่านั้นเป็นเศษวัสดุ เดิมทีเป็นของราชอาณาจักรเดลาริออนที่สั่งทำ…แค่ก ๆ อันนี้พูดไม่ได้”
บาทหลวงออกัสตัสพูดด้วยน้ำเสียงภูมิใจเล็กน้อย
“เราเตรียมไว้ 20,000 เหรียญ และจะแจกจ่ายพร้อมกับแผ่นพับประชาสัมพันธ์ในวันเทศกาลสวดมนต์ศักดิ์สิทธิ์ที่ลานแห่งแสงอรุณ นี่ไม่ถือว่าละเมิดนโยบายการผลิตเหรียญของเดลาริออน เป็นเพียงเหรียญที่ระลึกเล็ก ๆ นักสืบ คุณคิดว่าความคิดนี้เป็นอย่างไร?”
“ความคิดนี้ดีมาก”
ผู้ข้ามโลกชื่นชมความคิดนี้ จากนั้นเขามองไปที่ขอบเหรียญและเห็นตัวอักษรลายมือเล็ก ๆ ที่มีความหมายว่า
[แสงสว่างส่องเงา เงาตามแสงอรุณ]
ประโยคนี้มักใช้เป็นประโยคเริ่มต้นหรือปิดท้ายในการสวดมนต์ของผู้ศรัทธาในชายแห่งแสงอรุณ
นี่เป็นพฤติกรรมที่เทียบเท่ากับการแจกเงินโดยตรง ซึ่งเป็นวิธีการประชาสัมพันธ์ที่ดีที่สุด เหรียญ 20,000 เหรียญ ต้นทุนก็คงไม่เกิน 8,000 ปอนด์ ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับคริสตจักรที่มั่งคั่ง
เขาคิดว่าตัวเองอาจจะมีความคิดดีๆ ที่จะช่วยบาทหลวงออกัสตัสได้ แต่ไม่มีความคิดใดที่ดีไปกว่าการแจกเงินโดยตรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อราชอาณาจักรไม่ได้สนใจเรื่องสิทธิ์ในการทำเหรียญ
Sponsored Ads
“อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ต้องมีการประชาสัมพันธ์ล่วงหน้า เพื่อให้คนรู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นในวันนั้น และต้องเตรียมพร้อมด้วยว่า หากมีคนมามากเกินไปจนเหรียญ 20,000 เหรียญหมดไป จะจัดการกับคนที่มาทีหลังอย่างไร ในความคิดของฉัน เราควรแบ่งช่วงเวลาในการแจก เช่น เช้า 5,000 เหรียญ เวลา 10 โมงเช้า 5,000 เหรียญ บ่าย 3 โมงเย็น 5,000 เหรียญ และเวลา 6 โมงเย็น 5,000 เหรียญ เพื่อให้แน่ใจว่าทุกช่วงเวลาจะมีโอกาสได้รับ”
เชดพูดขณะสังเกตรายละเอียดของเหรียญ บาทหลวงออกัสตัสมองเขาด้วยความประหลาดใจ
“นี่สมเหตุสมผลแล้ว จริงๆ แล้วเรากำลังวางแผนที่จะแจกเหรียญหนึ่งชิลลิงเมื่อมีผู้คนมาเกินคาด”
คริสตจักรมีเงินมากกว่าที่เชดคิด
“แต่ผู้คนต้องตระหนักว่าพระคุณของเทพเจ้าก็มีขีดจำกัด การให้อย่างหรูหราโดยปราศจากเงื่อนไขไม่สามารถทำให้ผู้คนจดจำพระคุณได้อย่างแม่นยำ แต่พระคุณที่มีเงื่อนไขจะทำให้พวกเขาเข้าใจถึงความเข้มงวดและความเมตตาของเทพเจ้า”
เชดสรุป ความคิดเรื่อง “ของแจกจำนวนจำกัด” นี้เขาเคยเห็นมาก่อนในบ้านเกิด
แม้แต่บิชอปโอเว่นก็มองเชดด้วยความประหลาดใจ เขาโบกมือลาให้บารอนหนุ่มจากไป พอใจกับความคิดและความเห็นของเชด จึงยิ้มและถามต่อว่า
“มิสเตอร์แฮมิลตัน สำหรับคนหนุ่มที่มีความคิดเช่นคุณนั้นหายากมาก พูดถึงเรื่องนี้สิ คุณเคยศึกษาศาสนศาสตร์มาบ้างไหม?”
บิชอบถาม
“ไม่เลย ระดับการศึกษาของฉันต่ำมาก”
พูดจบ เขาก็หันไปขยิบตาให้บาทหลวงออกัสตัส เพื่อให้เปลี่ยนเรื่องไป เขาไม่ใช่เชดคนเดิม คำถามแบบนี้อาจนำไปสู่ปัญหาได้
Sponsored Ads
“ภูมิหลังของนักสืบแฮมิลตันไม่ได้ดีนัก แต่ฉันเชื่อเสมอว่าพื้นฐานที่ต่ำต้อยนั้นแหละที่แสดงให้เห็นคุณค่าของความพยายามของคนๆ นั้น”
บาทหลวงออกัสตัสพยายามเปลี่ยนเรื่อง เมื่อเห็นว่าบิชอบยังคงต้องการถามเชด เขาจึงรีบถามเชดดก่อน
“อย่างไรก็ตาม นักสืบแฮมิลตันเป็นชายหนุ่มที่มีความคิดดีมากจริงๆ ไม่ใช่แค่สิ่งที่เขาพูดไปเมื่อกี้นี้ เขายังมักจะตั้งคำถามที่น่าสนใจอยู่เสมอ แม้จะไม่ได้ศึกษาศาสนศาสตร์ แต่เขาก็ยังคงชอบคิดเกี่ยวกับชีวิตและโลกนี้ โอ้คนน่าสงสารที่ไม่มีเงินไปเรียนในสถาบันการศึกษาระดับสูง ถ้ามีเงินเขาอาจจะได้เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย”
“มิสเตอร์แฮมิลตัน คุณนึกถึงคำถามประเภทไหน?”
บิชอบโอเว่นมีความประทับใจกับเชด และตอนนี้ถูกคำพูดของบาทหลวงออกัสตัสกระตุ้นให้สนใจ เขาจึงถามเชดด้วยรอยยิ้ม
บาทหลวงออกัสตัสยังคงพยายามหลีกเลี่ยง แต่เชดคิดสักพักแล้วส่ายหน้าให้บาทหลวง ไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงทุกคำถาม เขาสนใจที่จะได้คุยกับนักศาสนศาสตร์ในโลกที่เทพเจ้าดำรงอยู่จริง
เขาจึงทำท่าทางคิดหนักแล้วเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ราวกับมองไปยังท้องฟ้า
“การยืนอยู่ในโลกนี้ มักจะมีความคิดมากมาย เช่น ฉันเคยคิดว่าโลกของเรามีชื่อหรือไม่”
“โอ้? คำถามนี้น่าสนใจจริงๆ ทำไมคุณถึงคิดแบบนั้น?”
บิชอปโอเว่นขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย
Sponsored Ads
ในตอนนั้น ทั้งสามคนยังยืนอยู่หน้าประตูโบสถ์ ประตูโบสถ์ที่ยิ่งใหญ่อยู่ข้างๆ พวกเขา หมอกยามเช้าทำให้เช้าวันนี้ดูมืดครึ้ม มีคนเดินผ่านไปมาข้างๆ แต่เนื่องจากคำถามของเชด ความสนใจของทั้งสามคนจึงจดจ่ออยู่กับคำพูดถัดไป
“ท่านบิชอปโอเว่น บาทหลวงออกัสตัส ดูสิครับ เมืองมีชื่อ ประเทศมีชื่อ แม้แต่เมื่อเทียบกับทวีปใหม่ ที่นี่ก็ถูกเรียกว่าทวีปเก่า แล้วโลกนี้มีชื่อหรือไม่?”
ชื่อที่เชดพูดถึงนั้นไม่ได้หมายถึง “โลกแห่งวัตถุ” แต่หมายถึงชื่อของโลกในขอบเขตที่กว้างขวางกว่านั้น
“ตามที่ฉันรู้ โลกของเรายังไม่มีชื่อ มักจะเรียกว่าโลกเท่านั้น…”
บิชอปชราพยักหน้าพูด ขณะที่บาทหลวงออกัสตัส ข้างๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วย
“ไม่ว่าจะเป็นคัมภีร์ศาสนาหรือนิทานปรัมปรา ก็ไม่มีการตั้งชื่อให้กับโลกนี้ น่าสนใจจริงๆ คุณนักสืบ วัตถุประสงค์ของคำถามนี้คืออะไรกันแน่?”
เชดเลือกคำพูดอย่างระมัดระวัง พยายามให้ความคิดของตนชัดเจนที่สุด เขาได้คิดเรื่องเหล่านี้มาหลายครั้งแล้วนับตั้งแต่มาถึงที่นี่
“ดูสิ คนจะตั้งชื่อให้เมืองของตนก็ต่อเมื่อพวกเขาตระหนักว่ามีสองเมือง การค้นพบทางภูมิศาสตร์ครั้งใหญ่เมื่อ 50 ปีก่อนที่ค้นพบทวีปใหม่ จึงทำให้ทวีปปัจจุบันถูกเรียกว่าทวีปเก่า ดังนั้น หากโลกนี้มีชื่อว่า ‘เออร์ซาลาส’ ‘เออร์โอเนีย’ หรือแบบอื่น ก็หมายความว่าผู้คนตระหนักถึงการมีอยู่ของโลกอื่น…หากโลกไม่มีชื่อ แสดงว่าอย่างน้อยในความรู้ของเทพเจ้าและมนุษย์ในปัจจุบัน โลกนี้เป็นโลกเดียว”
Sponsored Ads
เขาหวังว่าตนจะสามารถถ่ายทอดความหมายที่ต้องการได้อย่างชัดเจน แต่พูดมาถึงตรงนี้ก็รู้สึกเสียดายในใจ การรู้ว่าโลกที่กำลังอยู่ในยุคอุตสาหกรรมไอน้ำนี้ไม่มีชื่อ ก็หมายความว่า การหาทางกลับบ้านจากมุมมองของโลกนี้น่าจะเป็นเรื่องยากมาก
“นี่…น่าสนใจจริงๆ ไม่ค่อยมีใครคิดได้ในระดับสูงแบบนี้เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ เทพเจ้า และโลก”
บิชอปโอเว่นพูดหลังจากนิ่งไปพักใหญ่ ชายชรามองเชดด้วยสายตาที่แตกต่างออกไป สำหรับผู้ข้ามโลก การคิดคำถามนี้เป็นเรื่องธรรมดา แต่สำหรับคนในโลกนี้ มันเป็นความคิดที่แทบจะก้าวข้ามขอบเขตของโลกไปแล้ว
“เป็นแนวคิดที่น่าอัศจรรย์ มีรสนิยมทางศาสนศาสตร์!”
บิชอปโอเว่นลังเลสักพัก เมื่อเห็นว่าบาทหลวงออกัสตัสยังคงครุ่นคิดอยู่ จึงถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร
“มิสเตอร์แฮมิลตัน บางทีคุณอาจศึกษาศาสนศาสตร์ได้จริงๆ นะ พูดมาถึงตรงนี้แล้ว คุณนับถือเทพเจ้าองค์ใด?”
“นับถือ? ฉัน…”
เขารู้สึกประหลาดใจกับคำถามนี้ จึงรีบถามตัวเองในใจว่า
‘ฉันนับถืออะไรกันนะ?’
[ทำไมคุณถึงถามฉัน?]
ผู้ข้ามโลกไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้มาก่อน และตอนนี้หากพูดว่าเป็นคนนอกศาสนาคงไม่ได้ ในบรรดาตัวเลือก 5 องค์ของคริสตจักร เขาสามารถคัดชายแห่งแสงอรุณ ออกไปได้เลย เพราะการโกหกแบบนี้คงถูกบิชอปที่ยืนอยู่ตรงหน้าจับได้ง่ายๆ ในขณะที่ตัวเลือกที่เหลือทั้ง 4 องค์ดูเหมือนจะเลือกได้ทั้งหมด
Sponsored Ads
เขาจึงเหลียวมองบาทหลวงออกัสตัส แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายก็ไม่มีวิธีแก้ไข จึงต้องตอบไปตามนั้น
“ตามจริงแล้วฉันน่าจะเป็นผู้ศรัทธาเล็กน้อยของ [สตรีแห่งการสร้าง] ฉันชื่นชอบผลงานที่โดดเด่นของโบสถ์แห่งนิรมิตในด้านกลไกไอน้ำในช่วงหลายปีที่ผ่านมา”
“ศรัทธาเล็กน้อยงั้นหรือ คุณเคยพิจารณาจะเปลี่ยนมานับถือ [ชายแห่งแสงอรุณ] เทพเจ้าของพวกเราบ้างไหม?”
บิชอปโอเว่นถามต่อ คำถามแบบนี้ถือเป็นการดูหมิ่นสำหรับผู้มีศรัทธาอย่างแรงกล้า แต่สำหรับศรัทธาเล็กน้อยก็ไม่เป็นไร
“ในตอนนี้…บางที…ต้องพิจารณาดูก่อน”
เสียงตอบมีน้ำเสียงที่ไม่แน่นอน
“นั่นน่าเสียดายจริงๆ แต่ว่ามิสเตอร์แฮมิลตัน คุณสามารถเรียนรู้ศรัทธาของเราจากบาทหลวงออกัสตัสให้มากขึ้นได้นะ บางทีอาจสนใจก็ได้ คนหนุ่มที่มีพรสวรรค์อย่างคุณแน่นอนจะเป็นประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของศาสนจักร…ฉันพูดมากไปแล้ว แต่ก็ยังดีกว่าเป็นคนนอกศาสนาที่ต้องไปเติมกำแพงคนนอกศาสนาหลังจากตาย”
บิชอปโอเว่นแสดงความเสียใจในเรื่องนี้
