หลังจากตามเจ้าหน้าที่รับใช้ไปหาสาวใช้ทีฟา ขณะที่เดินผ่านทางเดินยาวและเงียบสงบ เชดเริ่มคิดถึงราคาของพรมใต้เท้าว่ามีค่าเท่าไหร่เมื่อเทียบกับมีอา จากนั้นเขาก็พบว่าหลังจากที่ได้พบกับกษัตริย์แล้ว เขาไม่ได้มีความคิดว่า “ฉันสามารถแทนที่เขาได้” เหมือนกับตัวเอกในเรื่องราวที่เคยอ่าน
Sponsored Ads
ไม่ใช่เพียงเพราะว่า เมื่อเทียบกับศาสตร์ลึกลับและพลังเหนือธรรมชาติแล้ว อำนาจทางโลกจริง ๆ แล้วไม่ใช่อะไรที่สำคัญมากนัก แต่ยังเพราะการเรียนรู้ของนักเวทวงแหวนใช้เวลามากเกินไป และกษัตริย์ที่เขาเพิ่งพบเมื่อครู่ยังคงทำงานอยู่ในเวลา 20.00 น. และเวลา 20.00 น. ก็ยังไม่ใช่เวลาสิ้นสุดการทำงาน
เส้นผมที่บางของกษัตริย์นั้นสามารถบอกได้ถึงความเหนื่อยยากของอาชีพนี้
เมื่อมาถึงโลกที่แตกต่างกันอย่างยากลำบาก ผู้ข้ามโลกต้องการที่จะเห็นโลกที่งดงามและลึกลับนี้มากกว่าที่จะใช้ชีวิตอยู่หน้าหนังสือ
หลังจากพบกับสาวใช้ทีฟาแล้ว ทั้งสองก็ออกจากพระราชวังยอร์เดิล แต่ไม่ได้กลับไปที่จัตุรัสเซนต์เทเรซาในทันที แต่ขึ้นรถม้าไปเอาเศษซากที่ดัชเชสสัญญาไว้
นอกจากนี้ สาวใช้ทีฟายังจะมอบ “คริสตัลสีขาว” ที่สัญญาไว้ให้กับเชดด้วย
บนรถม้า เชดได้รับสิ่งของที่เป็นของเขากลับคืนมา และเขาก็พูดถึงการสนทนากับลารุสที่ 3 โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย มิสทีฟา เซอร์เวตยิ้มเมื่อได้ยินคำถามนั้น และบอกเชดว่าไม่ต้องใส่ใจเรื่องนี้
“คนที่มีอำนาจ มักจะคิดว่าทุกคนรอบตัวเป็นผู้ที่ต้องการอำนาจของเขา เห็นได้ชัดว่ากษัตริย์ของเราก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงคำพูดนี้ได้”
เศษซากที่สัญญาไว้อยู่ในบ้านหลังใหญ่ของมิสคารินาในชานเมือง แม้ว่าเชดจะได้รับที่อยู่แล้วในครั้งก่อน แต่ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขามาที่นี่
สถานที่นี้ช่างดูแปลกประหลาดจริง ๆ
Sponsored Ads
เขามองออกไปนอกหน้าต่างรถม้าตลอดทาง และพบว่ายิ่งเข้าใกล้บ้านหลังนั้น หมอกก็ยิ่งหนาขึ้น และหมอกนี้ไม่เหมือนหมอกที่เกิดจากการปล่อยก๊าซเสียในเมือง
เมื่อรถม้าหยุดที่ประตูรั้วสูงของบ้านหลังใหญ่ในชานเมือง หมอกโดยรอบก็หายไปทันที เมื่อมองไปรอบ ๆ นอกจากถนนดินที่รถม้ามาแล้ว รอบ ๆ ถูกล้อมรอบด้วยป่าและที่รกร้าง และที่ไกลออกไปก็เป็นพื้นที่สีเทาหม่น
‘สถานที่นี้ดูเหมือนบ้านของแม่มดในเรื่องเล่า’
แน่นอนว่าเขาแค่คิดเท่านั้น ไม่กล้าพูดความคิดนี้ต่อหน้าสาวใช้
เนื่องจากเจ้าของบ้านมิสคารินาไม่อยู่ เชดจึงไม่ได้เข้าไปข้างใน แต่รออยู่บนรถม้า สาวใช้ทีฟากลับมาอย่างรวดเร็วตามทางเดินหินกรวดในสวนของบ้าน และขึ้นรถม้า รถม้าก็หันกลับทันที
เชดมองไปที่บ้านในยามค่ำคืนจากหน้าต่างรถม้า และพบว่าไม่มีไฟส่องสว่างเลย สถานการณ์ที่แปลกประหลาดนี้ทำให้เขาสงสัยมากขึ้นเกี่ยวกับสถานที่นี้ แต่เนื่องจากเขาไม่ได้เข้าไปในบ้านจริง ๆ เสียงในใจของเขาจึงไม่สามารถรับรู้ถึงองค์ประกอบได้
“นักสืบ นี่คือสิ่งที่คุณต้องการ”
ขณะที่เชดกำลังคิดฟุ้งซ่าน สาวใช้ก็เปิดผ้าห่ออย่างระมัดระวัง และในผ้าลินินสีเหลืองที่มีคราบเลือดห่อไว้ คือหน้ากากหินที่มีใบหน้าดุร้าย แต่มีเพียงช่องเปิดที่ปาก ตาและจมูกถูกปิดทั้งหมด
เชดดึงความคิดกลับมาในทันที หลังจากกระพริบตา [เสียงสะท้อนของเลือด] ก็เปิดใช้งาน หน้ากากหินเต็มไปด้วยคราบเลือด
Sponsored Ads
“นี่คือเศษซากระดับผู้พิทักษ์ที่คุณผู้หญิงหามาให้คุณ นักสืบ คุณอยากจะเดาการทำงานของมันไหม?”
เธอถามแล้วส่งหน้ากากให้กับเชด เนื่องจากมันทำจากหินทั้งหมด มันจึงค่อนข้างหนัก พื้นผิวของหินหยาบกร้าน สัมผัสแล้วรู้สึกเจ็บมือ
“ใส่แล้วทำให้คนกลายเป็นแวมไพร์?”
เชดคิดแล้วพูดเล่นๆ
“ไม่ใช่ นี่คือเศษซากระดับผู้พิทักษ์ [อีกหน้านึง] หยดเลือดของตัวเองสองหยดลงบนตาทั้งสองข้างของหน้ากาก จากนั้นผู้ใช้จะสามารถควบคุมใบหน้านี้ให้บินขึ้นได้ คุณจะมีการมองเห็น การดมกลิ่น และการรับรู้ร่วมกับมัน หน้ากากนี้มีความสามารถในการโจมตีสูงมาก มีความสามารถในการกลืนและย่อย และเมื่อหน้ากากกลืนสิ่งมีชีวิตใดๆ จะทำให้ผู้ถือครองมีพลังและความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นชั่วคราว”
“ผลข้างเคียงล่ะ?”
ถ้าแค่ฟังจากคุณสมบัติเหล่านี้ [อีกหน้านึง] ถือว่าเป็นอาวุธโจมตีระยะไกลที่สมบูรณ์แบบ
“เมื่อเริ่มใช้หน้ากากนี้แล้ว จะไม่สามารถยกเลิกการเชื่อมโยงกับมันได้ เว้นแต่ผู้ใช้จะตาย ผู้ใช้ต้องควบคุมหน้ากากนี้ให้กินคนเป็นทุกสัปดาห์ มิฉะนั้นมันจะควบคุมไม่ได้และจะติดอยู่ที่ด้านหลังศีรษะของผู้ใช้ กลืนกินวิญญาณของผู้ใช้และควบคุมร่างกายที่ไม่มีวิญญาณ ห้ามสวมใส่บนศีรษะของสิ่งมีชีวิตใดๆ และเมื่อไม่มีคนดูแล ต้องห่อด้วยผ้าผืนนี้ ผ้านี้มีเลือดของเจ้าหน้าที่ศาสนจักรที่เคร่งศาสนาหลายร้อยคน นี่คือเงื่อนไขการเก็บรักษา”
รถม้าสั่นเล็กน้อยเพราะล้อบดหิน
“นักสืบ คุณพอใจกับวัตถุนี้ไหม?”
Sponsored Ads
เธอถามเชด รู้ว่าคุณสมบัติเชิงลบของวัตถุนี้แทบจะไม่สามารถยอมรับได้สำหรับคนทั่วไป
ในพื้นที่ค่อนข้างแคบ กลิ่นน้ำหอมของสาวใช้สามารถรับรู้ได้ง่ายโดยเชด เมื่อเธอถาม เธอจะมีการเคลื่อนไหวศีรษะไปข้างหน้าโดยไม่รู้ตัว ทำให้กลิ่นนี้ชัดเจนยิ่งขึ้น
แม้ว่าผลข้างเคียงของวัตถุนี้จะใหญ่โต แต่เชดก็ยอมรับได้ เขาไม่ต้องการอาวุธ แต่ต้องการวัตถุใช้ครั้งเดียว
ตราบใดที่ใช้หน้ากากนี้ในโอกาสที่สามารถดูดซับความเป็นเทพเจ้าได้ แม้ว่าจะไม่สำเร็จ หน้ากากก็จะถูกทำลายเพราะพยายามกลืนเทพเจ้าโดยไม่รู้จักประมาณตน มันจะไม่ทำให้เขาต้องครอบครองมันตลอดไป
“พอใจมาก”
เมื่อได้ยินคำตอบนี้ สาวใช้แสดงสีหน้าแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม
“นอกจากนี้ นี่คือคริสตัลสีขาวที่คุณต้องการ”
เธอยื่นกล่องไม้สีน้ำตาลเหลืองให้กับเชดอีกครั้ง เมื่อเปิดออกก็เห็นว่าข้างในเต็มไปด้วยฟาง ตรงกลางฟางมีคริสตัลกลมขนาดเท่าไข่ห่านวางอยู่
คริสตัลสีขาวกึ่งโปร่งแสง ภายในไม่สม่ำเสมอ มีลักษณะเป็นเส้นใย ไม่ใช่รูปทรงวงรีมาตรฐาน พื้นผิวของมันเป็นเหลี่ยมเล็กๆ รูปห้าเหลี่ยม
เชดเพียงแค่มองแวบเดียวก็ปิดกล่องลง แม้ว่าเขาจะหาข้อมูลเกี่ยวกับ “คริสตัลสีขาว” ไม่ได้ แต่เขาก็เข้าใจว่าอีกฝ่ายไม่มีเหตุผลที่จะหลอกลวงเขา
Sponsored Ads
“งั้นมิสเซอร์เวต ในฐานะที่ฉันได้รับคริสตัลนี้ คุณต้องการให้ฉันทำอะไร?”
เขาไม่ลืมว่านี่มีค่าใช้จ่าย
สาวใช้ที่อยู่ในตู้รถม้าเดียวกับเชดยิ้มเล็กน้อย เพราะเธอทาลิปสติกสีอ่อน การกระทำนี้ทำให้รอยย่นของริมฝีปากเธอชัดเจนขึ้น
“ไม่ใช่เรื่องยากอะไร และไม่มีความเกี่ยวข้องกับวัตถุอันตรายใดๆ นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของฉัน คือว่า เมื่อเร็วๆ นี้ฉันกำลังศึกษายาเวทมนตร์บางอย่าง”
เธอเอามือขวาใส่กระเป๋ากระโปรงสาวใช้ หยิบขวดไม้เล็กๆ ขนาดเท่านิ้วโป้งสามขวดที่มีลักษณะเหมือนกัน แต่มีหมายเลขต่างกันสลักอยู่บนพื้นผิว ความยาวใกล้เคียงกับปากกาธรรมดา
เธอเขย่ามือเล็กน้อย ขวดเล็กๆ ในมือก็ส่งเสียงของเหลวกระทบกันทันที
“ฉันคิดว่าฉันสำเร็จแล้ว แต่ฉันต้องการหาคนช่วยฉัน…”
“ไม่ ฉันจะไม่ดื่มยาเวทมนตร์ที่ไม่รู้ที่มา”
เชดส่ายหัวและพูด คริสตัลสีขาวไม่ได้หาได้จากที่นี่ที่เดียว เขาไม่ต้องการเสี่ยงลองยาเวทมนตร์อะไร แม้ว่าสาวใช้และมิสคารินาจะได้รับความไว้วางใจจากเขาชั่วคราว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะยอมรับทุกอย่างโดยไม่คิด
และที่สำคัญกว่านั้น เขาไม่รู้ระดับความสามารถในการปรุงยาเวทมนตร์ของมิสทีฟา เซอร์เวตเลย
Sponsored Ads
