[คุณได้สัมผัสกับ ‘เสียงกระซิบ’ ]
เพียงแค่มองไปที่ขวดเคลือบอันวิจิตรงดงาม มันก็ดึงดูดเซี่ยเต๋ออย่างลึกซึ้ง เซี่ยเต๋อได้เห็นวัตถุที่สวยงามมากขึ้นในโลกของเขาเอง แต่ในขณะนี้เขารู้สึกว่าเขาต้องครอบครองสิ่งนี้ โชคดีที่เสียงของผู้หญิงคนนั้นดึงความคิดของเขาให้กลับมาเป็นปกติ และดร. ชไนเดอร์ก็ยิ้มให้กับท่าทีของเซี่ยเต๋อเท่านั้น
“แม้แต่ [เศษซาก] ระดับกวีก็ยังมีผลกระทบต่อคนทั่วไป ดังนั้นโบสถ์และวิทยาลัยต่างๆ จะบรรจุและควบคุม [เศษซาก] ให้ได้มากที่สุด แต่คุณฟื้นตัวเร็วมาก…พอเปิดดู คุณจะตกอยู่ในความฝัน ความฝันจะกินเวลา 7 นาที 23 วินาที และคุณจะได้รู้เรื่องราวในอดีตของวิทยาลัยในฝัน และ ตอนนี้ วิธีนี้จะช่วยให้คุณเชื่อในสิ่งที่ฉันพูดได้ “
“ตรงเวลาขนาดนั้นเลยเหรอ?”
เซี่ยเต๋อถาม จากนั้นภายใต้คำแนะนำของหมอ เขาเอนหลังพิงพนักโซฟาเล็กน้อย ทำท่าทางที่เอื้อต่อการงีบหลับ
“นักเวทวงแหวนเกือบทุกคนที่เข้าร่วมการติดต่อกับวิทยาลัยเซนต์บาร์เรนส์จะต้องใช้ [เศษซาก] นี้เพื่อยืนยันข้อมูลที่เขาได้รับ มันถูกใช้นับครั้งไม่ถ้วนและไม่เคยทำผิดพลาด” หมอหัวเราะ
Sponsored Ads
รูปแบบประโยค “ไม่เคย” นี้ทำให้เซี่ยเต๋อเป็นกังวลเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้บอกว่าเขารู้สึกอะไรอยู่ในใจ และเขาก็ส่งสัญญาณให้หมอเริ่ม
“โอเค เตรียมตัวให้พร้อม—”
หมอลุกขึ้นยืน เอาผ้าเปียกปิดปากและจมูก เพื่อไม่ให้ตัวเองหลับ และในขณะเดียวกันก็ถอยหนี
“เริ่มกันเลย”
ฝาขวดเคลือบถูกเปิดขึ้น ควันหลากสี ลอยออกมา และเซี่ยเต๋อก็หมดสติไปในทันที
เซี่ยเต๋อมีความฝัน ในความฝัน วิญญาณของเขาออกจากร่างและลอยขึ้นสู่ท้องฟ้าอันไกลโพ้น มองดูเมืองไอน้ำที่พลุกพล่านในหมอกสีเทา และเฝ้าดูโรงงานไอน้ำพ่นควันหนาทึบในระยะไกล…แล้วลอยไปทางเหนือ ลอยอยู่เหนือเมือง เหนือภูเขา เหนือทุ่งหญ้า เหนือป่า. ในที่สุดก็ได้เห็นยอดเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ และที่ด้านบนยอดเขาที่สูงที่สุด นั่นคือ ครอบน้ำแข็งเหนือสุด อาจเพียงชั่วครู่ ไม่กี่ชั่วโมง หรือสองสามวัน ท้องฟ้าทางเหนืออันไกลโพ้นก็มืดลง ในคืนที่มืดมิดภายใต้แสงออโรร่าหลากสี กลุ่มอาคารขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นหลังภูเขาธารน้ำแข็งที่ส่องประกาย
นี่เป็นความฝันที่แปลกประหลาดที่เซี่ยเต๋อไม่เคยมีมาก่อน หลังจากตื่นขึ้นเขาจำได้เพียงว่าเขากำลังเดินอยู่ในสถานศึกษาขนาดใหญ่ เดินในปราสาทโบราณ และมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวจากยอดหอสูง เคลื่อนที่ไปตามห้องเรียนขั้นบันไดที่มีที่นั่งทีละชั้น มองหาสูตรยาสมุนไพรที่ชั้นใต้ดิน ตรวจสอบรายชื่อ [เศษซาก] ที่มีอยู่ในห้องสมุด… วิทยาลัยเซนต์บาร์เรนส์แม้จะลึกลับ เก่าแก่ ล้ำลึก และเป็นความลับ แต่ก็เป็นสถานที่ชุมนุมของสิ่งลึกลับด้วยเช่นกัน เบื้องหลังธารน้ำแข็งทางตอนเหนืออันไกลโพ้น มันตั้งตระหง่านจากอดีตอันไกลโพ้นจนถึงปัจจุบัน
Sponsored Ads
เมื่อเซี่ยเต๋อลืมตาขึ้น การมองเห็นของเขายังคงพร่ามัว แต่การปรากฏตัวของหมอบนโซฟาฝั่งตรงข้ามก็ชัดเจนขึ้น เขากำลังปิดฝาขวดเคลือบอย่างรีบเร่ง และเก็บ [เศษซาก] ระดับกวีกลับเข้าไปในกล่อง
“เป็นอย่างไรบ้าง ตอนนี้คุณรู้แล้วว่าวิทยาลัยมีอยู่จริงใช่ไหม”
หมอวางขวดเคลือบแล้วถามเซี่ยเต๋อด้วยรอยยิ้ม เซี่ยเต๋อถอนหายใจด้วยความเศร้าโศกเล็กน้อย จริง ๆ แล้วคิดถึงความฝันที่แปลกประหลาดนั้น
“มันเป็นความจริง สิ่งที่หมอพูดเป็นความจริง”
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่ความฝัน แต่ความฝันนี้ก็เพียงพอสำหรับเซี่ยเต๋อที่จะตัดสินได้อย่างถูกต้อง
“ผลข้างเคียงเพียงอย่างเดียวของ[เศษซาก] ระดับกวีนี้คือมันเสพติดเล็กน้อย”
น้ำเสียงของดร.ชไนเดอร์อ่อนโยนมากและมีพลังแปลกๆ ในน้ำเสียงของเขา ราวกับว่าเขาต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อดึงเซี่ยเต๋อกลับมาจากโลกแห่งความฝันอย่างสมบูรณ์
“ลืมความฝันนั้นซะ เชด แฮมิลตัน แต่ไม่ช้าก็เร็ว คุณจะเข้าร่วมกับเราในฐานะนักเวทวงแหวน นั่งรถจักรไอน้ำไปยังเมืองทางตอนเหนืออันไกลโพ้น เดินป่าผ่านแผ่นน้ำแข็งภายใต้แสงออโรร่า คลอเคลียท่ามกลางพายุหิมะ ใช้เวลายามค่ำคืนอันยาวนาน และช่วยปีนธารน้ำแข็งที่สูงที่สุดด้วยกัน จากนั้น เข้าไปที่นั่นวิทยาลัยเซนต์บาร์เรนส์ ความฝันของฉันเกี่ยวกับนักเวทวงแหวน หลังจากได้เลื่อนขั้นเป็นวงแหวนที่สิบ คือการได้ตำแหน่งในวิทยาลัยเซนต์บาร์เรนส์ เชด ถ้าคุณชอบที่นั่นก็มาขึ้นเรือด้วยกัน “
ความฝันนั้นซึ่งเป็นทั้งเรื่องจริงและเรื่องลวงตา ทำให้ เซี่ยเต๋อใช้เวลาฟื้นตัว เมื่อหมอถามความคิดเห็นอย่างเป็นทางการอีกครั้ง คราวนี้เซี่ยเต๋อพยักหน้าโดยไม่ลังเลใดๆ
“ใช่ ฉันหวังว่าจะได้เข้าร่วมสถาบันและกลายเป็นนักเวทวงแหวน โดยการเรียนทางไกล”
Sponsored Ads
ดร.ชไนเดอร์แสดงรอยยิ้มอย่างจริงใจบนใบหน้าของเขา
“ขอแสดงความยินดีด้วย เชด โปรดให้ฉันเรียกคุณด้วยชื่อนี้ คุณกำลังจะกลายเป็นนักเวทวงแหวน คนที่ห้าในกลุ่มของเรา โปรดรอสักครู่ มิสโดโรธี ลูอิส มาที่นี่เดี๋ยวนี้ เธอจะเข้าร่วมพิธีรับเข้ากับฉัน ฉันจะแนะนำคุณและบอกให้เธอรู้ว่าฉันไม่ได้โชคร้ายเสมอไป พิธีรับเข้าต้องมีอย่างน้อยสองคนในกลุ่มเพื่อป้องกันไม่ให้นักเวทวงแหวนที่เพิ่งลงทะเบียนใหม่ถูกหลอก”
แม้ว่าหมอจะมีความกระตือรือร้นตั้งแต่การเยี่ยมชมสำนักงานนักสืบ เลขที่ 6 จัตุรัสเซนต์เทเรซา เมื่อเช้านี้ แต่ความกระตือรือร้นของเขายังคงทวีความรุนแรงขึ้นในขณะนี้:
“โอ้ ลูอิส เป็นนักเวทวงแหวนสี่วงแหวนทางไกลชั้นปีที่สี่ และงานประจำของเธอคือ เป็นนักเขียนนวนิยาย ฉันรู้ว่าคุณเพิ่ง ‘ตื่น’ จากความโง่เขลาและมืดบอด และคุณอาจไม่เคยอ่านผลงานของเธอ แต่เธอค่อนข้าง ที่มีชื่อเสียง เรื่องสั้นสองเรื่อง “ความฝันของหอยทาก” และ “ความฝันในคืนกลางฤดูร้อน” ได้รับรางวัลวรรณกรรมแห่งราชอาณาจักรเมื่อสามปีก่อน และยังได้รับเชิญจากราชาร่วมกับผู้ชนะอีก 35 เรื่องด้วย”
“อันที่จริง คุณไม่จำเป็นต้องพูดถึงจำนวนผู้ชนะทั้งหมดในปีนั้น”
ประตูถูกผลักเปิดออก และผู้หญิงผมบลอนด์ที่เซี่ยเต๋อเห็นเมื่อกี้ยืนอยู่นอกประตู เธอยังอยู่ในชุดเดิม แต่ดูเหมือนโกรธเล็กน้อย
“หมอ จำเป็นต้องบอกข้อมูลที่ไม่สำคัญทั้งหมดทุกครั้งที่คุณแนะนำเพื่อนให้คนอื่นรู้จักไหม”
บรรยากาศในกลุ่มดี อย่างน้อยทุกคนก็เป็นเพื่อนกัน และเซี่ยเต๋อมีความสุขมากเกี่ยวกับเรื่องนั้น แต่เขาก็เดาด้วยว่าบางทีนักเขียนสาวผมบลอนด์อาจจะอยู่นอกประตูเพื่อฟังการสนทนาในตอนนี้
‘แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนจะไม่สงสัย’ เขาคิดเงียบๆพร้อมที่จะลุกขึ้นไปทักทาย
หมอหลีกเลี่ยงการตอบคำถามของลูอิส ยิ้มและโบกมือให้มิสลูอิสนั่งลง
“นักสืบแฮมิลตันตอบรับคำเชิญของฉัน และในที่สุดกลุ่มของเราก็มีนักเวทวงแหวนห้าคนแล้ว”
Sponsored Ads
“หมอ คุณไม่ได้ใช้เศษซากแห่งโชคเบิกเกินบัญชีจริงๆ ใช่ไหม?”
เธอสงสัย แต่ก็เดินเข้าไปและยื่นมือให้แชด
“โดโรธี ลูอิส นักเขียนนวนิยายและนักข่าวนอกเวลา”
มิสลูอิส ดูมีความสามารถมากในการทำสิ่งต่างๆ เซี่ยเต๋อจึงยืนขึ้นและเขย่าเบา ๆ
“เชด แฮมิลตันเป็นนักสืบ”
“มันเป็นงานที่ค่อนข้างดี”
ทั้งสองนั่งลงอีกครั้งขณะพูดคุยกัน หมอไอและส่งสัญญาณว่าเขาต้องการพูด
“เชด สิ่งสุดท้ายก่อนที่คุณจะเข้าโรงเรียนอย่างเป็นทางการ ฉัน ฉัน จำเป็นต้องคุยกับคุณเรื่องค่าเล่าเรียน”
Sponsored Ads
เซี่ยเต๋อตกตะลึงไปครู่หนึ่ง ความสุขในใจของเขาถูกปัดเป่าด้วยความเป็นจริงที่น่าเศร้าอีกครั้ง เขากระพริบตา
“ใช่…ค่าเล่าเรียน”
เขาตระหนักว่าเมื่อหมอแนะนำโบสถ์ และวิทยาลัย เขาไม่ได้กล่าวถึงวิทยาลัย ท้ายที่สุดแล้วคริสตจักรออร์โธดอกซ์จะไม่ขอเงินเพื่อรับสมัครสมาชิกอย่างแน่นอน
“ค่าเล่าเรียนคิดตามระดับชั้น รอสักครู่”
ดร.ชไนเดอร์หยิบเอกสารจากชั้นหนังสือด้านหลังโต๊ะ ส่วนสาวผมบลอนด์ไม่พูด แต่มองทั้งสองด้วยความสนใจ
“นี่คือมาตรฐานการเรียกเก็บเงิน เพราะเราสอนทางไปรษณีย์ เราไม่ได้คุยกับทางวิทยาลัยโดยตรง ทางวิทยาลัยจึงทำเอกสารเหล่านี้ขึ้นมาเพื่อป้องกันหัวหน้ากลุ่มเรียกเก็บเงินมั่ว ฉันได้ยินมาว่าเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องธรรมดามากเมื่อหลายร้อยปีก่อน”
