“แล้วต้องทำอะไรตอนนี้?”
“นี่ไม่ดี”
หลังจากร่ายคาถาให้กับนักบวชแล้ว เชดก็หยิบหนังสือเล่มเล็กออกมาอีกครั้งด้วยความยากลำบาก มีราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการใช้งาน ดังนั้นเชดจึงไม่กล้าเขียนเนื้อหามากเกินไป เขาใช้นิ้วจุ่มลงในเลือดที่เขากระอักออกมาแทนและเขียนลงบนหน้ากระดาษว่าง
“แม้อานุภาพอันอำมหิตและความชั่วร้ายจะกล่อมให้ฉันหลับใหล แต่ฉันก็สามารถตื่นขึ้นได้เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม”
เชดทำสิ่งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองหมดสติเช่นกัน เพื่อทำให้มีผู้เหลืออยู่คนสุดท้ายพร้อมที่จะหลบหนีไปกับทุกคน แน่นอนว่าการใช้วัตถุล้ำค่านี้ในทางนี้เป็นการสิ้นเปลือง แต่นี่เป็นคำที่ปลอดภัยที่สุดที่เขากล้าที่จะเขียนลงไปกับเศษซากระดับผู้พิทักษ์ด้วยความหุนหันพลันแล่น ที่จริงเขาอาจเขียนว่า “เชดปราบเทพเจ้าผู้ชั่วร้าย” ก็ได้ แต่ราคาน่าจะส่งเขาไปพบกับนักสืบสแปร์โรว์ในทันที
ดร.ชไนเดอร์ ซึ่งกำลังต่อสู้กับมาดามลา โซยาอยู่ในขณะนี้ ก็เป็นเวลาเดียวกับที่เชดกำลังดิ้นรนที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง เขาถอยกลับไปที่ทางเข้าห้องจัดเลี้ยง รองเท้าบูทของเขาเหยียบพรมแดงที่พังยับเยินเพราะแรงระเบิด
Sponsored Ads
เนื้อหาที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้
กรุณา Login และใช้ ศิลาอาถรรพ์ เพื่อเข้าถึงเนื้อหา
