Stories
3
Chapters
290
Words
1.6 M
Comments
0
Reading
5 days, 13 hours5 d, 13 h
-

by S.J. Raventide — โทรศัพท์ดังตอน 9:14 น. แค่นั้นก็รู้สึกเหมือนโดนดูถูกแล้ว ฉันยังไม่ได้นอนจริงจังหรอก แค่ลอยอยู่ระหว่างฝันกับไฟล์ที่โหลดค้างอยู่ ครึ่งหลับครึ่งตื่น และยังไม่แน่ใจเลยด้วยซ้ำ ว่าฉัน…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — เสียงกระดิ่งเหนือประตูดังแผ่ว ๆ เหมือนมันมีมารยาทของตัวเอง Café Sae (세) เป็นร้านที่ดูเหมือนจะเดินช้ากว่าโลกอยู่สิบวินาทีเสมอ ไม่ใช่เงียบ... แค่ตั้งใจ เหมือนร้านที่ไม่ได้พยายามจะดูเก๋…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — พัดลมส่งเสียงเหมือนกำลังจะตายเหมือนทุกครั้ง เหมือนกับว่ามันไม่อยากทำงาน แต่ก็ไม่อยากหยุดเช่นกัน ฉันกลับมาอยู่ที่ห้องแล้ว เก้าอี้ตัวเดิม หน้ากระดาษเปล่าเหมือนเดิม…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — คืนนี้อินเทอร์เน็ตดูช้ากว่าปกติ หรืออาจเป็นเพราะฉันมีความคิดมากเกินกว่าจะลอดผ่านโมเด็ม 56k ได้ทัน ฉันล็อกอินเข้าเว็บบอร์ดเดิม ชื่อผู้ใช้งานเดิม กวีในเงามืด มันยังอยู่ แปลกดี…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — ฉันจัดไฟล์ทุกอย่างไว้เรียบร้อยเมื่อคืนก่อน เรียงกันบนหน้าจอ เหมือนบทสนทนาที่รู้ว่าไม่มีวันได้พูดจบ แต่ก็ยังไม่ลบ เพราะเผื่อวันไหนกล้าพอจะเปิดกลับไปดู เช้านี้ ฉันไปที่ K-World PrintNet…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — สายโทรเข้ามาหลังมื้อกลางวันพอดี ในขณะที่ห้องยังเงียบ และเมืองข้างนอกเหมือนเพิ่งงีบกลางลมหายใจ ฉันรับสายตอนกลางเสียงกริ่งรอบที่สอง ไม่ใช่เพราะอยากรับ แค่...เคยชิน "กรณ์"…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — แสงยามเช้าลอดผ่านหน้าต่างที่แตกร้าวราวกับข่าวลือ ไม่ใช่คำสัญญา จาง ซีด และเย็นเกินไปสำหรับกรุงเทพฯ หรือ กรุงเทพฯ…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — เก้าอี้เหล็กโยกเยกทุกครั้งที่ฉันขยับตัว ฟังดูเหมือนมันกำลังจะออกเสียงเตือน แต่จริง ๆ มันแค่แก่ ฉันไม่คิดจะเปลี่ยนมัน กาแฟที่ร้านนี้…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — โทรศัพท์ในมือฉันหนักกว่าที่ควรจะเป็น บางทีอากาศยามเช้าก็เป็นตัวการ ที่หนาแน่นไปด้วยเศษควันพลุที่ยังหลงเหลือ กับความหวังที่เหนียวเหนอะติดค้างอยู่ตามถนนในเมือง…
-
843.6 K Words • Ongoing
-

by S.J. Raventide — เมืองไม่ได้เปลี่ยนไป ยังคงเสียงดังเกินความจำเป็น หนักอึ้งกว่าที่เห็น บางที...คนที่เปลี่ยน อาจเป็นฉันเอง บรรยากาศยามเช้าเริ่มคลี่ตัวคลุมกรุงเทพฯ…
-
843.6 K Words • Ongoing