047-การทำสมาธิ…แห่งความมืด-(ร่องรอยมรดกครูบาสวรรค์)

แสงอาทิตย์ยามเช้าเริ่มส่องสว่างผ่านหมอกชื้นในกรุงเทพฯ ขณะที่ผมตัดสินใจว่าต้องการความช่วยเหลือ เหตุการณ์เมื่อคืนนี้ การต่อต้านของ aAirs และการเผชิญหน้ากับพลังชั่วร้ายที่เกือบครอบงำชีวิตของนิด มันส่งสารชัดเจนว่าผมอาจกำลังเผชิญหน้ากับบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่เกินกำลัง

Sponsored Ads

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาผู้บัญชาการหลินอย่างไม่เต็มใจ หวังว่าผมจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจนี้ เสียงเรียกดังเพียงสองครั้งก่อนที่เธอจะรับสาย เสียงเธอคมชัดและจริงจังเช่นเคย

“นาวิน” เธอพูดโดยไม่มีคำทักทายใด ๆ แฝงความเย็นชาไว้ “นี่ต้องสำคัญจริง ๆ นะ”

“ใช่ สำคัญจริง ๆ” ผมตอบโดยไม่เสียเวลาอ้อมค้อม “ผมมี aAirs ที่ถูกสาป พวกมันไม่ใช่แค่ถูกผีสิง แต่ยังมีชิ้นส่วนของจิตสำนึกของครูบาสวรรค์ที่ฝังอยู่ในนั้นจริง ๆ เรื่องนี้ไม่ธรรมดา ผมต้องการหน่วยม่าน”

ความเงียบเดิดอยู่ครู่หนึ่งที่ปลายสาย ก่อนที่ผมจะจินตนาการได้ถึงการขมวดคิ้วของเธอ “ของจากลัทธิ? คุณกำลังบอกว่าคุณมีอะไรบางอย่างที่แรงพอที่จะต้องให้รัฐบาลเข้ามาจัดการ?”

“ถูกต้อง” ผมตอบพลางมองเจ้า aAirs ที่นอนเงียบอยู่บนเคาน์เตอร์อย่างระมัดระวัง “และนี่ไม่ใช่แค่วัตถุต้องคำสาป พวกมันเป็นเหมือน… พาหะ ผมคิดว่าครูบาสวรรค์ ทิ้งชิ้นส่วนของตัวเองไว้ในสิ่งเหล่านี้ และอาจจะมากกว่าหนึ่งชิ้นด้วย”

“คุณรู้ใช่ไหมว่ากำลังพูดถึงอะไรอยู่?” น้ำเสียงของหลินเปลี่ยนไป แฝงความระมัดระวัง “ถ้าครูบาสวรรค์ทิ้งเจตนาของเขาไว้ในวัตถุเหล่านี้ คุณกำลังเจออะไรที่มากกว่าแค่คำสาป นี่เป็นเหมือนสิ่งมีชีวิตเลยทีเดียว”

“ใช่” ผมถอนหายใจ รู้สึกถึงน้ำหนักที่กดทับบนบ่า “แน่นอน มันไม่ใช่แค่ผีธรรมดา ตอนนี้เรากำลังเผชิญกับร่างโคลนดิจิทัลของครูบาสวรรค์ ช่างน่าปวดหัวจริง ๆ”

Sponsored Ads

เสียงถอนหายใจบางเบามาจากอีกฝั่งของสาย “ตกลง ฉันจะจัดการให้หน่วยม่านเข้ามา ถ้าวัตถุเหล่านี้กำลังถูกขายในตลาดมือสอง มันอาจจะแพร่กระจายเร็วกว่าที่เราคิด แต่คุณต้องรู้ไว้นะว่า วัตถุแบบนี้…ยากที่จะชำระล้าง”

“เชื่อผมเถอะ ผมรู้ดี” ผมตอบอย่างขมขื่น “จนถึงตอนนี้มันต่อต้านทุกอย่างที่ผมพยายาม ทั้งน้ำมนต์ สายสิญจน์ พระสมเด็จ มันเหมือนพยายามไล่เงาออกไปยังไงยังงั้น”

“ถ้างั้นฟังให้ดี” เธอพูดเสียงต่ำ “ของจากลัทธิพวกนี้ ไม่เพียงแต่จะมีเจตนา แต่มันยังมีส่วนนึงของตัวผู้นำ ถ้าครูบาสวรรค์มีพลังมากพอ อิทธิพลของเขาอาจยังมีชีวิตอยู่ แม้จะผ่านมาหลายปีหลังจากที่เขาหายตัวไป มันจะไม่ยอมให้ไล่ออกง่าย ๆ มันจะต่อต้าน”

ผมกำโทรศัพท์แน่นขึ้น รู้สึกถึงความกลัวเล็กๆ แฝงอยู่ “แล้วเธอแนะนำว่าไง?”

“คุณต้องตัดการเชื่อมโยงออกให้หมด ต้องตัดทุกอย่างที่ยังคงยึดมันไว้ ไม่อย่างนั้นมันจะกลับมาเรื่อย ๆ หน่วยม่านจะช่วยตามหาของเหล่านี้ให้มากที่สุดเท่าที่ทำได้ แต่คุณต้องจัดการกับอันที่อยู่ตรงหน้าคุณให้ได้ เข้าใจไหม?”

คำพูดของเธอหนักแน่นทำให้ผมรู้สึกถึงภาระที่ต้องรับ ผมพยักหน้าแม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นก็ตาม “เข้าใจ”

“และนาวิน” เธอพูดเพิ่ม น้ำเสียงของเธอนุ่มลงเพียงเล็กน้อย “ระวังตัวด้วย นี่ไม่ใช่แค่การชำระล้างวิญญาณ มันคือการตัดรากของต้นไม้พิษ”

ว่าแล้วเธอก็วางสาย ทิ้งให้ผมอยู่คนเดียวกับเจ้า aAirs และความหวาดหวั่นที่กำลังก่อตัวขึ้นในใจ

Sponsored Ads

———————

รอยจารึกสุดท้ายของครูบาสวรรค์

ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ สางผมตัวเองอย่างลวกๆ ขณะที่จ้องมองไปที่เจ้า aAirs คำเตือนของผู้บัญชาการหลินดังก้องในหัวผม ถ้าครูบาสวรรค์มีพลังมากพอ คำสาปนี้อาจแสดงตัวตนของมันเอง นี่ไม่ใช่แค่หูฟังผีสิงธรรมดา ๆ แต่ในทางที่บิดเบี้ยวบางอย่าง มันมีชีวิต มันมีชิ้นส่วนของครูบาสวรรค์  ชิ้นส่วนที่ยังคงส่งต่ออิทธิพลของเขาและพยายามหาผู้ติดตามใหม่ ๆ

คำสอนของลัทธิ “ความสงบที่มืดมิด” เป็นมากกว่าแค่ระบบความเชื่อ มันคือกับดัก เครื่องมือที่ถูกออกแบบมาเพื่อดึงดูดผู้ที่อ่อนแอและผูกมัดพวกเขาไว้ ครูบาสวรรค์หาทางที่จะรักษามรดกของเขาให้คงอยู่ต่อไป เพื่อสานต่อวิสัยทัศน์แห่ง “การหลุดพ้น” ของเขา แม้ว่าตัวเขาจะหายสาบสูญไปแล้วก็ตาม

และตอนนี้ อิทธิพลเดียวกันนั้นกำลังแทรกซึมเข้ามาในชีวิตของนิด ด้วยเสียงกระซิบทีละคำทีละคำ

ผมหยิบเจ้า aAirs ขึ้นอย่างระมัดระวัง เหมือนคาดว่ามันอาจกระโจนกลับมาเหมือนงูพิษ “ได้เลย สวรรค์” ผมพึมพำ “ถ้านายอยากเล่นเกมจากเบื้องหลังนัก งั้นเรามาดูกันว่าจะแข็งแกร่งขนาดไหน”

Sponsored Ads

———————

เตรียมพร้อมสำหรับการปะทะ

ผมรวบรวมอุปกรณ์ทั้งหมด วางเรียงกันบนเคาน์เตอร์อย่างแม่นยำทีละชิ้นด้วยความเคยชินจากการทำงานกับสิ่งเหนือธรรมชาติมาหลายปี น้ำมนต์ สายสิญจน์ พระสมเด็จ แต่ละอย่างมีที่ของมัน และแต่ละอย่างมีจุดประสงค์ของตัวเอง แต่ขณะที่ผมเตรียมพร้อมสำหรับการทำพิธีขับไล่ที่รู้ว่าจะต้องโหดร้าย และผมก็ยังคงรู้สึกว่าอุปกรณ์เหล่านี้อาจจะไม่เพียงพอ

aAirs วางอยู่ตรงกลาง สงบและเงียบ แต่พลังงานมืดที่แผ่ออกมาจากมันนั้นชัดเจนเหมือนเสียงฮัมเบาๆ ความรู้สึกน่ากลัวเหมือนเงาดำที่เกาะกุมอยู่ในอากาศ ทำให้การหายใจรู้สึกหนักขึ้น

ผมสวมถุงมือยางด้วยความเคยชินมากกว่าจำเป็น แล้วหยิบ aAirs ขึ้นมาดู ทันทีที่ผมสัมผัสพวกมัน เสียงกระซิบเย็นเยียบก็ดังขึ้นในหูผม เหมือนเสียงถอนหายใจจากมุมมืดที่เงียบสงบ

[ปล่อยวาง… ยอมจำนน… ค้นหาความสงบ…]

คำพูดเหล่านั้นคืบคลานไปตามผิวหนังของผม แทรกซึมเข้าสู่จิตใจ เร่งร้าวให้ปล่อยวาง ให้ยอมแพ้ ผมบีบ aAirs แน่นขึ้น ขับไล่เสียงเหล่านั้นออกจากหัว และจับความรู้สึกจากสายสิญจน์ที่พันอยู่รอบข้อมือเพื่อทำให้ตัวเองมั่นคง

“ไม่ใช่วันนี้หรอก สวรรค์” ผมพึมพำ วาง aAirs ลงบนเคาน์เตอร์ “นายอยู่เกินไปนานแล้ว”

Sponsored Ads

———————

อารมณ์ขันในความมืด

ขณะที่ผมเริ่มสวดบทสวด ไฟในห้องก็กะพริบ เกิดเงาประหลาดขึ้นในห้อง พลังงานรอบๆ aAirs หนาแน่นขึ้น ราวกับก้อนเมฆพายุที่ก่อตัวอยู่เหนือสนามรบ ผมสัมผัสได้ถึงคำสาปที่ต่อต้าน พยายามจะหยุดยั้งพิธีนี้ด้วยทุกสิ่งที่มี

“แน่นอน มันไม่ใช่แค่ผีธรรมดา” ผมพึมพำเสียงเต็มไปด้วยการประชดประชัน “คราวนี้เรากำลังจัดการกับวิญญาณดิจิทัลของเจ้าลัทธิ เริ่ดจริง ๆ”

aAirs สั่นเหมือนตอบโต้คำพูดของผม เสียงฮัมเบา ๆ ที่แฝงไปด้วยการเยาะเย้ยปกคลุมไปทั่วห้อง ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นความพยายามในการขู่เข็ญหรือแค่การท้าทายจากอิทธิพลของครูบาสวรรค์จากโลกหลังความตาย แต่ผมปฏิเสธที่จะให้มันได้สมใจ

ผมหยิบพระสมเด็จขึ้นมา ถือมันไว้เหนือ aAirs ขณะที่ผมสวดมนต์ต่อไป เสียงของผมดังกว่า มั่นคงกว่า พลังงานจากพระสมเด็จแผ่กระจายออกมาสร้างเกราะคุ้มกันระหว่างผมกับคำสาป แต่ถึงกระนั้น ผมก็ยังรู้สึกถึงความมืดที่กดดันอยู่รอบ ๆ พยายามที่จะฝ่าทะลุออกมา

“ดูเหมือนว่าชีวิตหลังความตายก็คงไม่สอนให้นายรู้จักขอบเขตล่ะสิ” ผมพึมพำเบา ๆ จับพระสมเด็จแน่นขึ้น “เสียดายสำหรับนายที่ฉันมีพระสมเด็จและความอดทนอีกเพียบ”

Sponsored Ads

———————

น่าตื่นเต้น

ขณะที่พิธีกรรมดำเนินไป ห้องก็เริ่มเย็นลง อากาศก็หนาแน่นไปด้วยน้ำหนักของคำสาป ผมสัมผัสได้ถึงอิทธิพลของครูบาสวรรค์ที่หมุนวนอยู่รอบตัวผม คล้ายสัตว์ที่กำลังบาดเจ็บที่ถูกไล่ต้อน เงาที่กะพริบปรากฏเป็นรูปร่างเหมือนใบหน้า ดวงตา แสดงอาการเจ็บปวดและสิ้นหวัง ราวกับว่าวิญญาณของผู้ติดตามของเขายังถูกกักขังอยู่ในมรดกของเขา

แต่แม้จะมีแรงต่อต้าน ผมก็รู้สึกถึงคำสาปที่อ่อนลง การยึดเกาะของมันเริ่มคลายตัวลง เมื่อพลังของพิธีทำให้มันอ่อนแรง เสียงกระซิบเบาลง พลังงานอ่อนลง ราวกับแสงที่ค่อยๆ จางหายไปในความมืด

แต่ทันทีที่ผมเริ่มคิดว่าผมชนะแล้ว aAirs ก็ปล่อยเสียงหวีดแหลมออกมา เป็นการกระทำครั้งสุดท้ายที่ดังก้องไปทั่วร้านจนทำให้หูผมอื้อ ผมก้าวถอยหลัง รู้สึกถึงความมืดที่พุ่งกลับมาอีกครั้ง ราวกับว่าคำสาปได้รวมพลังทั้งหมดของมันสำหรับการพยายามยึดครองครั้งสุดท้าย

ไฟในห้องกะพริบถี่ๆ ทิ้งเงาที่แปลกประหลาดกระจายไปทั่วผนัง และผมสัมผัสได้ถึงพลังงานของคำสาปที่กดดันผมอยู่ ราวกับว่ามันพยายามจะผลักผมกลับด้วยแรงที่เกือบจะสัมผัสได้

แต่ผมจะไม่ถอยกลับ ไม่ใช่ตอนนี้

ผมยกพระสมเด็จขึ้น เตรียมใจสำหรับการเผชิญหน้าครั้งสุดท้าย รู้ว่าผมต้องใช้พลังทั้งหมด ความรู้ทั้งหมด และอาจจะต้องพึ่งปาฏิหาริย์เล็กน้อย เพื่อที่จะตัดการเชื่อมโยงนี้ให้ขาดเสียที

“ได้เลย สวรรค์” ผมกระซิบ เสียงมั่นคงและเด็ดเดี่ยว “มาจบเรื่องนี้กันเถอะ”

คำสาปนั้นอ่อนลง แต่ยังไม่หมดสิ้น ยังไม่หมดในตอนนี้

และขณะที่ผมเตรียมพร้อมสำหรับการเผชิญหน้าครั้งสุดท้าย ผมรู้ว่าไม่ว่าจะมีอะไรที่รออยู่ในอีกฝั่งของการต่อสู้ครั้งนี้ ผมก็ต้องเผชิญหน้ากับมันโดยไม่หลบหนี

เกมได้เริ่มต้นขึ้น และครูบาสวรรค์ก็ได้ทำการเดินหมากครั้งสุดท้ายแล้ว