168- นักสืบจาก MI6

นอกจากปืนพกแล้ว มิสเตอร์จอห์นสันก็ยื่นสิ่งใหม่ให้เชด

“ใบอนุญาตพกปืนและกระสุน ทุกเดือนคุณจะได้รับโควต้ากระสุน 50 นัด ถ้าใช้หมดแล้วให้มารับใหม่ในเดือนถัดไป แต่การรับกระสุนใหม่ต้องระบุการใช้งานของกระสุนเก่า ช่วงนี้พวกคนเลวที่ขายอาวุธในตลาดมืดทำให้เกิดปัญหาใหญ่… เก็บใบอนุญาตพกปืนให้ดี ถ้าหายให้ไปที่ริดวิชฟิลด์เพื่อขอใหม่ เราได้บันทึกข้อมูลของคุณไว้แล้ว”

เชดรับกล่องกระสุนที่มีกลิ่นน้ำมันแรงและหนักด้วยมือเดียว ซึ่งทำให้มิสเตอร์จอห์นสันเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

เขายังคงหยิบของจากกล่องกระดาษต่อไป คราวนี้เป็นแผ่นกระดาษ

“นี่คือหนังสือยินยอมการสมัครงาน เซ็นชื่ออะไรก็ได้ที่คุณต้องการ หลักๆ เพื่อความสะดวกในการตรวจสอบบัญชี MI6 เป็นส่วนหนึ่งของกองทัพบก ดังนั้นต้องเซ็นเอกสารนี้”

เชดจึงเซ็นชื่อว่า เชอร์ล็อก โฮล์มส์ ดูเหมือนว่าองค์กรที่เขาเข้าร่วมทุกแห่งจะมีปัญหาเรื่องการทำบัญชี

Sponsored Ads

มิสเตอร์จอห์นสันหยิบของครั้งสุดท้าย คราวนี้เป็นเอกสารอีกฉบับ

“หนังสือยินยอมการหักภาษีล่วงหน้า ด้วยวิธีนี้  MI6 จะสามารถหักภาษีให้คุณก่อนที่จะจ่ายเงินเดือน”

เชดมองชายวัยกลางคนร่างใหญ่ด้วยความลังเล นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกประหลาดใจตั้งแต่มาที่นี่

“ขอโทษครับ… MI6 ต้องจ่ายภาษีด้วยเหรอ?”

มิสเตอร์จอห์นสันหัวเราะเบาๆ

“แน่นอน การเบิกค่าใช้จ่ายไม่ต้องเสียภาษี แต่เงินเดือนพื้นฐานจะไม่เสียภาษีได้ยังไง? ในโลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอน เว้นแต่ความตายและภาษี… เซ็นชื่อเดียวกับข้างบน อย่าสะกดผิดนะ ครั้งก่อนมีคนเขียนชื่อซับซ้อนมาก แล้วครั้งที่สองที่มาลงชื่อใหม่ เขาดันลืมว่าตัวเองเขียนอะไรไว้”

เขายื่นปากกาให้เชด เชดอ่านเอกสารอย่างละเอียดก่อนจะเซ็นชื่อ หมึกสีน้ำเงินเข้มบนเอกสารพิมพ์ดูโดดเด่นมาก ผู้ข้ามโลกตอนนี้เข้าใจถึงลักษณะเฉพาะของยุคสมัยแห่งไอน้ำแล้วว่า “มีเพียงความตายและการจ่ายภาษีที่หลีกเลี่ยงไม่ได้” ไม่ใช่คำพูดที่มีเฉพาะในบ้านเกิดของเขาเท่านั้น

“เงินเดือนจะจ่ายทุกเดือน ต้นเดือนให้มารับที่นี่ มาหาฉันโดยตรง การเบิกค่าใช้จ่าย 20 ปอนด์ต่อเดือนต้องมีใบเสร็จ จะเป็นใบเสร็จอะไรก็ได้ แต่ต้องไม่ซ้ำกันมากเกินไป โอ้ ฉันต้องเตือนคุณด้วย แม้ว่าสายลับจะมีค่าใช้จ่ายในหลายๆ ที่ แต่ถ้าคุณจะเอาใบเสร็จจากคาสิโนหรือซ่องมา เราก็ไม่รับ ไม่ว่าจะเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่ก็ตาม”

มิสเตอร์จอห์นสันกล่าวซ้ำๆ จากสีหน้าของเขาดูเหมือนว่าเขาเคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อน

Sponsored Ads

“ใบเสร็จการบริจาคให้โบสถ์รับไหม?”

เชดเลิกคิ้วถาม

“แน่นอน รับได้ดีกว่า ทำบัญชีง่าย แต่ต้องเป็นใบเสร็จจริงๆ”

“ไม่มีปัญหา”

เชดพยักหน้า การขอใบเสร็จการบริจาคจากบาทหลวงออกัสตัสเป็นเรื่องง่าย ถ้าไม่สำเร็จ ก็ไปหามิสอานาตเพื่อขอใบเสร็จจากสมาคมผู้พยากรณ์ก็ไม่ยาก

เขาเริ่มเรียนรู้วิธีการทำงานแบบนี้แล้ว

“ฉันไม่รู้เหตุผลที่คุณถูกคัดเลือก แต่จำไว้ว่าต้องเขียนรายงานทุกครั้งที่มารับเงินเดือน และอีกเรื่องหนึ่ง คุณอาจมีภารกิจที่หัวหน้ามอบหมายให้เป็นการเฉพาะ แต่คุณต้องใส่ใจเรื่องอื่นๆ ในเมืองด้วย”

มิสเตอร์จอห์นสันไอหนึ่งครั้ง เมื่อพูดถึงเรื่องงานน้ำเสียงของเขาจริงจังมาก สีหน้าและสายตาก็จริงจังขึ้นด้วย

“ไม่นานมานี้ มีการระเบิดของระเบิดไอน้ำเดรคทูที่ริมแม่น้ำเทอร์ราเรล ถ้ามีข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้รายงานด้วย ไม่ใช่แค่ศาลากลางและกองทัพ แม้แต่โบสถ์เทพเจ้าก็กำลังสืบสวนเรื่องนี้”

เชดรู้เรื่องนี้ดี และเขายังรู้จักผู้หญิงที่ต่อสู้กับมนุษย์เงือกและจุดระเบิดเพื่อทำลายมัน

“เป็นของที่มาจากตลาดมืดหรือ?”

เขาลองถาม

“แน่นอนว่ามันเป็นไปไม่ได้ ระเบิดไอน้ำแบบนี้ยังไม่สามารถผลิตในปริมาณมากได้ ใช้เฉพาะในหน่วยรักษาความปลอดภัยของราชวงศ์เท่านั้น”

Sponsored Ads

มิสเตอร์จอห์นสันเกาหัว

“เบื้องบนสงสัยว่ามีคนในหน่วยรักษาความปลอดภัยของราชวงศ์เป็นสายลับ ใครจะรู้ล่ะ?”

เชดดไม่ได้ตอบอะไร ตอนนั้นมิสลูอิสบอกว่าเธอซื้อมาจากตลาดมืด ตอนนี้คิดดูแล้ว น่าจะเป็นไปได้สูงว่าเธอได้มันมาจากเจ้าหญิงเรเซีย คาเวนดิชเพื่อป้องกันตัว

“โบสถ์เทพเจ้าก็มีการตั้งค่าหัวสำหรับเรื่องนี้ด้วย และมันสูงมาก ค่าหัวถูกเพิ่มขึ้นมาในคืนวันเสาร์ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น…”

มิสเตอร์จอห์นสันบ่นพึมพำ เชดคิดถึงเวลานั่นน่าจะเป็นหลังจากที่เขาใช้เวทมนต์ลึกลับ

 เพื่อต่อสู้กับสายตาของเทพเจ้าแห่งความชั่วร้าย ซึ่งหมายความว่าโบสถ์เทพเจ้าได้เชื่อมโยงเหตุการณ์มนุษย์เงือกของวันศุกร์กับเวทมนต์ลึกลับของวันเสาร์เข้าด้วยกัน

แต่โชคดีที่สายตาของเทพเจ้าผู้ชั่วร้ายมีผลกระทบต่อการทำนาย และเชดมีนิสัยพก [ลูกเต๋าแห่งโชคชะตายี่สิบด้าน] ติดตัวเมื่อออกไปข้างนอก ตราบใดที่เขาไม่เปิดเผยตัวเอง ไม่มีใครสามารถหาตัวเขาเจอได้

“ฉันเข้าใจแล้ว มีเรื่องอะไรที่ต้องระวังอีกไหม?”

เชดต้องการเปลี่ยนหัวข้อสนทนา

“เรื่องที่ต้องระวัง… นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง รางวัลสูงมาก”

มิสเตอร์จอห์นสันชี้ไปที่หนังสือพิมพ์ที่ถูกกดไว้ใต้กล่องเปล่า นั่นคือหนังสือพิมพ์เช้าของโทเบสก์ ส่วนใหญ่รายงานเกี่ยวกับคดีเด็กหายในเมือง

“เรื่องนี้ได้รับความสนใจจากข้างบนแล้ว ศาลากลางและ MI6 ต่างก็ออกรางวัลจำนวนสูงมาก”

“เพราะจำนวนเด็กที่หายไปมากเกินไป?”

Sponsored Ads

มิสเตอร์จอห์นสันมองเชด

“แน่นอนว่าไม่ใช่ เพราะมีวิสเคานต์คนหนึ่งสูญเสียลูก… ไม่พูดถึงเรื่องนี้แล้ว คุณแค่จำไว้ว่าต้องใส่ใจเรื่องนี้ สุดท้ายคือเรื่องสำคัญมาก วันมะรืนนี้ คือวันพุธตอนเที่ยง ราชินีไดอานาจะไปที่สถานีรถไฟโทเบสก์เพื่อร่วมพิธีตัดริบบิ้น เราเพิ่งได้รับข่าวว่า กลุ่มถุงมือเทาวางแผนจะโจมตีสมาชิกของราชวงศ์…”

กัปตันเลดส์เคยพูดถึงเรื่องนี้อย่างคลุมเครือ แม้แต่ประชาชนก็ได้ยินเรื่องนี้ MI6 ย่อมรู้เรื่องนี้เช่นกัน

“…แต่ภายหลังพบว่า เป็นองค์กรอื่นที่ใช้ชื่อกลุ่มถุงมือเทาในการดำเนินการ… เรามีสายลับบางคน คุณเข้าใจใช่ไหม ประมาณว่าสายลับสองหน้าที่ตรวจสอบสถานการณ์ กลุ่มถุงมือเทาเองก็ไม่ต้องการให้เกิดสงครามระหว่างสองประเทศเพราะเรื่องนี้”

เขามองเชด เห็นเชดมีท่าทางเข้าใจ จึงพูดต่อ

“มิสเตอร์อันลอสสงสัยว่า องค์กรลึกลับมีแผนจะโจมตีราชินีไดอานา ดังนั้นคุณควรใส่ใจข่าวสารในเรื่องนี้”

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเชด เขาเป็นเพียงคนที่รับเงินเดือนโดยไม่ทำงาน ไม่มีความตั้งใจที่จะเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ทางการเมือง

มิสเตอร์จอห์นสันยังคงพูดต่อ เขาพูดติดตลกว่า

“แน่นอน ตอนนี้ยังไม่มีข่าวที่แน่ชัด และอาจจะไม่มีการวางแผนโจมตีราชินีจริงๆ แต่ถ้าวันพุธเกิดอะไรขึ้น… หัวหน้าที่รักของเรา มิสเตอร์อันลอส คงจะถูกส่งไปทำงานที่ ‘สมาคมจัดการสุสานแห่งชาติ’ ซึ่งได้ยินว่าเป็นงานที่สบายมาก”

Sponsored Ads

‘ในบ้านเกิดของฉัน การถูกส่งไปทำงานแบบนี้มักจะเรียกว่า ‘เฝ้าสุสานของราชวงศ์”

ขณะที่มิสเตอร์จอห์นสันยิ้ม และในใจเขาก็พูดกับผู้หญิงในหัวของเขาเช่นกัน ซึ่งได้รับเสียงหัวเราะเบาๆ เป็นการตอบกลับ

ด้วยวิธีนี้ เชดที่เพิ่งจัดการกับสายลับต่างชาติเมื่อครึ่งเดือนก่อน ก็ได้กลายเป็นสมาชิกของ MI6 ของราชอาณาจักรเดลาริออนอย่างเป็นทางการ แม้ว่าเขาจะไม่ทำงานแต่รับเงินเดือน แต่สถานะนี้จะมีประโยชน์อย่างมากในอนาคต

งานนี้มาจากมิสคารินา แม่มดผู้ยิ่งใหญ่จากสภาแม่มด ขณะที่เชดถือร่มเดินกลับบ้าน เขายังคงสงสัยว่าทำไมเธอถึงสนใจเขา

“ถ้าเป็นเพียงเพราะเกมโรดส์ ก็คงไม่ถึงขนาดนี้… แม้ว่าฝ่ายนั้นจะไม่สนใจเรื่องนี้ แต่ความช่วยเหลือเหล่านี้ก็มากเกินไป หรือฉันแค่คิดมากไป หรือว่าจะมีเจตนาอื่น?”

เขามองดูทิวทัศน์เมืองในยุคไอน้ำที่ฝนตก ขณะคิดและเดินไปข้างหน้า

Sponsored Ads