109 Results with the "Alternate History" genre
-
Chapter
065-หนี้จบ แต่เสียงยังเดิน
ฉันไปถึงก่อนเวลาสิบห้านาที ร้านก๋วยเตี๋ยวไม่ได้หรูหราอะไร จะว่าโทรมก็ไม่เชิง มันเป็นแค่ร้านแบบที่ดูเหมือนจะมีลูกพี่ลูกน้องของใครสักคนเป็นเจ้าของ เก้าอี้พลาสติก แสงไฟนีออน…-
843.6 K • Ongoing
-
-
Chapter
035-บทเพลงเงียบงัน กระซิบดังในใจ
18 ตุลาคม 2543 เวลาประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง ไฟนีออนในร้านกระพริบเป็นจังหวะเพี้ยน ๆ ตามปกติของมัน ฉันกำลังเติมชั้นวางขนมขบเคี้ยวที่ 7-Twelve ได้ครึ่งทาง ยังเคืองเล็กน้อยกับรส "ซาวครีม"…-
843.6 K • Ongoing
-
-
คืนแรกของฉันที่ 7-Twelve เริ่มต้นด้วยผู้จัดการร้าน—ชายวัยสามสิบปลาย ๆ สภาพเหมือนเพิ่งตื่นนอน ใส่เสื้อโปโลเปื้อนคราบกาแฟ—ยื่นป้ายชื่อให้ฉัน "ธนากร –…
-
843.6 K • Ongoing
-
-
โดย ดร. ธำรงเกียรติ นวเรศพานิช (คอลัมน์ “การเมืองแห่งเสียง” – มโนสังคีต ฉบับพฤษภาคม 2544) เมื่อเราพูดถึงคำว่า “เจ้าหญิง” เรามักนึกถึงหญิงสาวผู้ถูกจำกัดให้อยู่ในพื้นที่ปลอดภัย…
-
843.6 K • Ongoing
-
-
Chapter
054-แทรกเพลงในเมืองกระดาษ
ซองเอกสารจากดุจดาวยังวางอยู่บนโต๊ะกาแฟ ไม่ได้เปิด เหมือนผีสุภาพชนที่ฉันไม่ได้เชิญเข้าบ้าน แต่ก็ไม่ได้ไล่ให้กลับ มันอยู่ตรงนั้นมาได้สามวันแล้ว ลาเต้เคยนั่งทับมันไปสองครั้ง…-
843.6 K • Ongoing
-
-
คืนวันศุกร์ที่ร้าน 7-Twelve คือหายนะ ลุงขี้เมาที่มองหาถุงยาง เด็กมัธยมที่แกล้งทำเป็นไม่รู้จักกันตอนซื้อเรดบูลกับมาม่า และฉัน……
-
843.6 K • Ongoing
-
-
Chapter
097-ไม่ใช่เจ้าชายแบบนี้
คืนวันเสาร์ต้นเดือน พฤษภาคม อากาศร้อนเหนียวจนเหงื่อบนเพจเจอร์ก็เหมือนจะส่งสัญญาณเองโดยไม่ต้องมีสายเรียกเข้า สาวที่อยู่ข้างหน้ากำลังทะเลาะกับเพจเจอร์ของตัวเอง …-
843.6 K • Ongoing
-
-
โดย มะลิ วาณิชกุล(เผยแพร่ใน มติศิลป์รายวัน ฉบับกุมภาพันธ์ 2544) “เนิ่นนานที่ฉันยังแปลกใจ เหตุใดเจ้าหญิงต้องรอเจ้าชาย” ในโลกแห่งการบรรเลงที่หมุนเร็วเกินฟังทัน…
-
843.6 K • Ongoing
-
-
ฉันกำลังโน้มน้าวตัวเองว่า มาม่าถือเป็นซุปชนิดหนึ่ง ซุปจริง ๆ ได้ครึ่งทางแล้ว โทรศัพท์ก็ดังขึ้น ไม้กวาดหยุดค้างกลางจังหวะปัด อพาร์ตเมนต์เงียบงัน มีเพียงเสียงจราจรเบา ๆ…
-
843.6 K • Ongoing
-
-
พอถึงปลายเดือนมิถุนายน สถานะทางการเงินของฉันก็เริ่มเหมือนกับเพลงเศร้า ๆ ที่ได้ยินตอนดึกบนคลื่น AM—เต็มไปด้วยความโหยหา ความเสียใจ…
-
843.6 K • Ongoing
-
- Previous 1 … 8 9 10 11 Next