219 Results with the "Slice of Life" genre
-
ในโลกที่ไทยกลายเป็นรัฐที่ 51 อย่างไม่เป็นทางการ — เพลงเก่าเลือนหาย นิยายถูกลืม และแมวตัวหนึ่งรู้ความลับทุกอย่าง รวมบทตอนที่เงียบ งุนงง และเสียดสีเบา ๆ ของชายคนหนึ่งที่เคยตายไปแล้ว แต่กลับมาตื่นในปี 2543 พร้อมความทรงจำจากอนาคตที่ไม่มีอยู่จริง เรื่องเล่าเหล่านี้ไม่เคยถูกบันทึกในหอจดหมายเหตุแห่งรัฐ แต่ลาเต้จำได้หมด
-
Chapter • Aug 9, '25
-
Chapter • Aug 9, '25
-
Chapter • Aug 9, '25
-
-
Chapter
082-ใครเป็นคนแต่งเพลงนี้?
นิตยสารวางอยู่บนโต๊ะตั้งแต่ก่อนเธอเดินเข้ามา ไม่มีใครบอกว่าใครเป็นคนวางไว้ แต่มันเปิดค้างอยู่ทั้งสองเล่ม มีปากกาไฮไลต์สีชมพูสะท้อนแสงขีดทิ้งไว้เต็ม คำว่า “เจ้าหญิง”…-
843.6 K • Ongoing
-
-
Chapter
097-ไม่ใช่เจ้าชายแบบนี้
คืนวันเสาร์ต้นเดือน พฤษภาคม อากาศร้อนเหนียวจนเหงื่อบนเพจเจอร์ก็เหมือนจะส่งสัญญาณเองโดยไม่ต้องมีสายเรียกเข้า สาวที่อยู่ข้างหน้ากำลังทะเลาะกับเพจเจอร์ของตัวเอง …-
843.6 K • Ongoing
-
-
Chapter
072-ปลูกอะไรดี
ฉันเจอพี่วัฒน์นั่งยอง ๆ อยู่ข้างแทงก์น้ำเก่า ขัดตะไคร่ออกจากวาล์ว เหมือนมันเคยด่ากันมาก่อน เขาไม่เงยหน้า ไม่ขยับตอนฉันเข้ามาใกล้ ขัดต่อไปเรื่อย…-
843.6 K • Ongoing
-
-
Chapter
089-เสียงประสานผี
"เอ้า! ฟังหน่อย ไอ้เพลงดึงดันนี่ กรณ์มันส่งมาตอนตีห้า มันคงกินมาม่าแล้วก็ล้มตึงบนกีตาร์" ต้นกดปุ่ม play โดยไม่แคร์เสียงบ่นของบอล หรือท่าทางหยีตาเพราะกาแฟยังไม่ลงกระเพาะของแดง…-
843.6 K • Ongoing
-
-
โลกยังคงเดิม แต่เสียงเริ่มเปลี่ยน จากคืนที่กรุงเทพฯ หลับใหล ถึงตอนเช้าที่เวียงป่าเป้าเริ่มร้องเพลง ลาเต้ยังจำได้หมด — และเขารู้ว่า เพลงที่ไม่เคยออกอากาศ อาจเป็นของจริงที่สุด รวมตอนต่อจากเล่มแรกที่เงียบ, แหลม, และจริงพอจะเจ็บเบา ๆ เพราะแม้รัฐจะใหญ่ขึ้น แต่ความทรงจำบางอย่างก็เล็ดรอด
-
Chapter • Aug 9, '25
-
Chapter • Aug 9, '25
-
Chapter • Aug 9, '25
-
-
Chapter
081-เสียงที่ก้าวออกมา
มีตอนเช้าประเภทหนึ่ง ที่จะพบได้แค่ในกรุงเทพฯ เท่านั้น เช้าที่พัดลมเป็นคนตัดสินแทนคุณ ที่แสงแดดไม่ค่อย “เข้ามาในห้อง” แต่มาแบบเอกสารสอบบัญชี ที่คุณไม่แน่ใจว่าตื่นจริง ๆ…-
843.6 K • Ongoing
-
-
มีความเงียบแบบพิเศษอยู่ชนิดหนึ่งในห้องประชุมบริษัท ไม่ใช่ความเงียบเพราะเคารพ ไม่ใช่ความเงียบเพราะกำลังคิดอะไรสร้างสรรค์ แต่เป็นความเงียบแบบที่ทุกคนกำลังเช็กในใจว่า…
-
843.6 K • Ongoing
-
-
Chapter
071-ของที่รั่วกับของที่รอ
ฉันไม่ได้เดินทั่วสวนแบบจริงจัง ตั้งแต่ตอนอายุสิบเจ็ด ตอนนั้น มันดูไม่มีที่สิ้นสุด แต่ตอนนี้...มันดูมีขอบเขต ไม่ใช่เล็กลง แค่เหนื่อยขึ้น เหมือนเพลงที่เคยจำได้ว่าเสียงดัง…-
843.6 K • Ongoing
-
-
ฉันเพิ่งตายไป และเมื่อลืมตาขึ้นมาฉันอยู่ในกรุงเทพฯ ที่มีบางอย่างแปลกไป หมดตัว แฟนทิ้ง มีหนี้กู้เรียนกับหนี้นอกระบบ และร่างกายของฉันที่ไม่ใช่ของฉันพร้อมกับแมวอ้วน ให้ฉันเล่าให้คุณฟังเกี่ยวกับ กรุงเทพฯ ...-
9.3 K • Aug 15, '25
-
10.1 K • Aug 16, '25
-
11.8 K • Aug 17, '25
-
- 1 2 … 5 Next
