084-ดาวบนผืนน้ำ

เพลงบางเพลงเริ่มต้นเหมือนประกายแสง เพลงบางเพลงเริ่มต้นเหมือนเสียงกระซิบที่คุณเกือบไม่ได้ยิน เพลงนี้เริ่มต้นจากแมวถีบแก้วใส่ดินสอล้ม

Sponsored Ads

“ลาเต้…” เขาหยุดอยู่ข้างแฟ้มสีซีด ยกเท้าข้ามแผ่นเพลงที่ฉันไม่ได้แตะมาตั้งแต่อาทิตย์ก่อน ไม่มีใครสั่งให้เขาเลือกแผ่นนั้น แต่เสียงแกรกเบา ๆ ก็พอจะลากฉันกลับจากข่าวเช้า

ฉันหันพัดลมเข้าหน้า แง้มหน้าต่างออกสองนิ้ว นั่งลงกับสมุดจดถูก ๆ ที่เกือบจะกลายเป็นลิสต์ซื้อของเมื่อวาน

แล้วเริ่ม

🎶 “ดาว ดวงหนึ่ง ที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า สวยงาม สว่างสดใสเหลือเกิน” 🎶

มันไม่ใช่ท่อนฮุก มันเหมือนคำขอโทษ

ไม่ใช่ของฉัน แต่ของใครบางคนที่ถูกเปรียบกับแสง แล้วโดนวางไว้ในเงา

🎶 “แต่ดาวอีกดวงหนึ่ง ที่ลอยอยู่บนผืนน้ำ แม้งาม แต่มันก็เป็นแค่เงา” 🎶

มันไม่คล้องจอง ไม่เป็นไร ไม่สำคัญ

ฉันไม่ได้เขียนให้สถานีวิทยุ ไม่ได้เขียนเพื่ออธิบายอะไรทั้งนั้น

แค่อยากมีหนึ่งท่อน ที่ไม่มีใครต้องรอเจ้าชาย ไม่มีใครต้องเข้มแข็งตลอดเวลา แค่เพียงเพื่อให้ได้ยิน

ลาเต้กระโดดขึ้นมาข้างๆ ฉัน ช้าๆ เหมือนเคย เขาไม่มองกระดาษ แค่นั่งเฉย ๆ เหมือนกำลังฟังอะไรบางอย่าง ที่ฉันยังเขียนไม่ถึง

Sponsored Ads

———————

เขียนอย่างเงียบสงบ

บางบรรทัดมาเร็วเกินไป 

บางบรรทัดติดขัดเหมือนถุงเท้าเปียกในเครื่องซักผ้ารุ่นคุณป้า

ฉันขยำกระดาษไปสองแผ่น  เริ่มใหม่บนแผ่นที่สาม

🎶 “เหมือนเธอที่เคยบอกฉัน ว่ารัก ฉันหมดทั้งใจ เป็นดาว สดใสในใจ ของเธอนั้น แต่มัน คงไม่จริง เธอรัก เขาอยู่ทุกวัน ตัวฉัน เป็นได้แค่ภาพลวงตา” 🎶

ฉันหยุดชั่วคราว

ไม่ใช่เพราะไม่แน่ใจ แต่เพราะรู้ว่ายังไงก็ต้องมีใครสักคนที่บอกว่า “อ่อนแอเกินไป”

แต่มันไม่ใช่ท่อนของคนที่ต้องการชนะ มันเป็นท่อนของคนที่ไม่เคยถูกเลือก แต่ยังเลือกที่จะอ่อนโยน

🎶 “ฉันแค่ดาวบนผืนน้ำ ไม่ใช่ดาวบนท้องฟ้า
ไม่มีค่า เป็นได้แค่เงาของเขา เรื่อยไป” 🎶

ลาเต้ส่งเสียงฟึดเบา ๆ หรืออาจจาม เขานอนคว่ำอยู่ใต้โต๊ะ กลับหัวเหมือนตุ๊กตาผ้าขาด ๆ ที่ยังไม่อยากถูกเย็บคืน

ฉันยิ้ม

🎶 “ไม่มีทางเป็นเหมือนเขา เมื่อความสำคัญ มันห่างไกล
ให้ฉันมาแทนยังไง คงไม่ ใช่ดาวในใจ ที่เธอต้องการ” 🎶

ฉันหยุดอีกครั้ง ไม่ใช่เพื่อแก้ไข แต่เพื่อปล่อยให้มันหายใจ

เพลงนี้ไม่ได้เขียนมาเพื่อต้องการเอาชนะอะไร เขียนเพื่อให้มันมีอยู่ เพื่อบอกว่าบางที แม้แต่เงา ก็ยังมีเส้นรอบรูป

Sponsored Ads

———————

เทคแรก

ขาตั้งไมค์พังมาตั้งแต่ปลายศตวรรษที่แล้ว ฉันเอากล่องฮาร์โมนิกาหมดอายุ กับกองรวมเรื่องสั้นมาซ้อนแทน

ลาเต้จ้องอุปกรณ์เหมือนกำลังดูคนล้มเหลวด้านวิศวกรรมและดนตรีในเวลาเดียวกัน 

ฉันเมินเขา

เสียบปลั๊ก ลดคีย์ลงครึ่งเสียง กดอัด

🎶 “ฉันแค่ดาวบนผืนน้ำ ไม่ใช่ดาวบนท้องฟ้า
ไม่มีค่า เป็นได้แค่เงาของเขา เรื่อยไป” 🎶

มันไม่ใช่ท่อนฮุกที่ติดหู  มันคือประโยคที่ไม่มีใครเคยพูดออกมา

เสียงฉันแตกกลางท่อนที่สอง ฉันไม่แก้ มันไม่ใช่ประเด็น

🎶 “ไม่มีทางเป็นเหมือนเขา เมื่อความสำคัญ มันห่างไกล
ให้ฉันมาแทนยังไง คงไม่ ใช่ดาวในใจ ที่เธอต้องการ” 🎶

ฉันร้องแค่ครั้งเดียว ปล่อยให้มันจบโดยไม่มีคอร์ดลากเสียง 

ไม่มีดนตรีปิด ไม่มีการปรับน้ำเสียง

มีแค่ความเงียบ

ลาเต้ใช้อุ้งเท้าแตะเมาส์ บันทึกไฟล์ราวกับว่าเขาเคยทำสิ่งนี้มาก่อน

ฉันตั้งชื่อว่า

ดาวบนผืนน้ำ_demo1.wav

ไม่มีวันที่ ไม่มีชื่อย่อ มีแค่ชื่อเพลง

Sponsored Ads

———————

ไม่มีหัวเรื่อง ไม่มีฮีโร่

ส่งอีเมลผ่านโมเด็ม 56k คล้ายการสวดมนต์  ทำด้วยความหวัง แล้วฟังเสียงนรกที่มาจากใต้โต๊ะ

คลิก—แคร่ก—วืดดดดด—ปี๊งงง—ชชชชชช…

คลาสสิก

ฉันเปิดโปรแกรมเมลเก่าเต่าล้านปี อินเทอร์เฟซเก่ามากจนยังต้องขอ “สำเนาคาร์บอน” เหมือนกับว่าเป็นปี 1954

พิมพ์อีเมลของเธอทีละตัว  ไม่มีการเติมข้อความอัตโนมัติ ไม่มี AI ไม่มีโอกาสที่สอง

To: [email protected]

Subject: [ว่างเปล่า] 

Attachment: ดาวบนผืนน้ำ_demo1.wav

ฉันเลื่อนเมาส์ไปที่ปุ่มส่ง

แล้วลาเต้ก็กระโดดขึ้นคีย์บอร์ด กด `Tab` สี่รอบ ตามด้วย `Enter`

“…ล— ลาเต้…”

ฉันตรวจฉบับร่างแทบไม่ทัน โชคดีที่ฉันยังจำคีย์ลัด “ยกเลิกการส่ง” ได้

“ช่วยได้เยอะเลยนะนาย” เขากะพริบตา แล้วนั่งทับโมเด็ม เหมือนที่ทับกระดาษสีขาวอ้วนๆ

ฉันพิมพ์ใหม่

ไม่ใส่ข้อความ ไม่ใส่อีโมจิ ไม่อธิบายอะไรเลย

แค่แนบเพลง และกดส่ง

มันให้ความรู้สึกไม่เหมือนภาพยนตร์เลย ไม่มีซาวด์ประกอบ  ไม่มีฟ้าแลบ ไม่มีอะไรเปลี่ยน

แต่มันไป แค่นั้นก็พอแล้ว

Sponsored Ads