หลังจากที่ยืนยันว่าเขาเพิ่งกลับมาที่พื้นที่ที่ซ่อนอยู่ในห้องใต้ดินจริงๆ เชดก็ท่องคาถาอีกครั้งและแตะฐานรูปปั้น กลับเข้าสู่สายหมอกสีขาว สถานที่แห่งนี้คล้ายกับบริเวณหมอกขาวเมื่อผ่านประตูแห่งกาลเวลา
“ในเมื่อฉันกำลังเดินอยู่ใน ‘ทางเดินแห่งกาลเวลา’ ฉันสามารถเข้าสู่เวลาที่ผ่านมาได้โดยตรง หากฉันเดินสุ่มๆ ในสิ่งที่เรียกว่า “ช่องว่างวงกต” แทนที่จะเดินไปตามเส้นทางที่มีป้ายบอกทางอยู่ข้างหน้า จะเกิดอะไรขึ้น…ก้าวเข้าสู่กระแสช่องว่างอันวุ่นวายและถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ “
เชดยังไม่กล้าทำแบบนี้ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเรียกวงแหวนแห่งชีวิตสีทองเหลืองของเขาออกมา ทันใดนั้น ผิวหนังของร่างกายก็แตกออกทันทีทีละนิ้ว และร่องรอยแสงสีทองส่องประกายอยู่ใต้รอยแตกร้าว พื้นที่ชื่อ “ทางเดินแห่งกาลเวลา” เปิดโดยกุญแจแห่งกาลเวลา มีปรากฏการณ์นี้ด้วย
“แน่นอน ผลของแสงสายัณห์ของเทพเจ้าสามารถเห็นได้ที่นี่เช่นกัน”
ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้น และแสงสายัณห์ของเทพเจ้าก็ดูเหมือนจะปลุกบางสิ่งในหมอกหนาให้ตื่นขึ้นในขณะนี้ หมอกสีขาวไหลรอบตัวเขา และเขาได้ยินเสียงกระซิบมาจากที่ไกลๆ เขาต้องการฟังอย่างตั้งใจ แต่สิ่งเดียวที่บอกได้ก็คือมีคนนับไม่ถ้วนกำลังสวดภาวนา เขารีบเดินไปที่ป้ายบอกทางพร้อมที่จะออกไปทุกเมื่อแต่ได้ยินเพียงเสียงกระซิบที่ข้างหู
[ร่างของช่องว่างแห่งบรรพกาลกำลังเฝ้าดูคุณอยู่]
[ถวาย “คริสตัลสีขาว” หรือหยดแห่งความศักดิ์สิทธิ์ คุณสามารถเชื่อมต่อกับจุดสังเกตช่องว่างอื่นในทิศทางที่กำหนด]
Sponsored Ads
“จริงหรือ พลังของเทพเจ้าโบราณที่ร่วงหล่นนั้นมีอยู่เกือบทุกที่ แต่หยดแห่งความศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจพรากไปได้”
เชดยืนอยู่ในหมอกสีขาว ส่ายหัวทันที แม้ว่าเขาต้องการรู้ความลับ แต่หยดแห่งความศักดิ์สิทธิ์ ก็มีความสำคัญมากกว่า เขาไม่เคยได้ยินเรื่อง “คริสตัลสีขาว” ซึ่งเป็นสิ่งที่ดูเหมือนเป็นแร่มาก่อน มันไม่มีอยู่ในหนังสือเรียนที่เขาได้รับเช่นกัน
ปัญหาในตอนนี้ไม่ใช่วิธีการเปิดใช้งานการเคลื่อนย้ายมวลสาร แต่เป็นบริเวณหมอกขาวที่เขาอยู่ หมอกบริเวณนี้และหมอกสีขาวหลังจากเปิดปุ่มเวลา เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีการเชื่อมต่อกัน
‘คุณยังรู้สึกถึงข้อมูลอื่น ๆ บ้างไหม?’
[นั่นคือทั้งหมดที่สำหรับตอนนี้]
เสียงของผู้หญิงกระซิบข้างหูของเขา และเชดก็เงยหน้าขึ้นมองหมอกสีขาวแปลก ๆ ที่ไม่อาจทะลุผ่านได้ที่อยู่รอบตัวเขา
‘เนื่องจากเทพเจ้าแห่งกาลเวลาโบราณ [บิดาแห่งต้นไม้อนันตกาล] มี ‘ทางเดินแห่งกาลเวลา’ เทพเจ้าแห่งช่องว่างโบราณ [ช่องว่างแห่งบรรพกาล] มี ‘ช่องว่างวงกต’ เทพเจ้าโบราณที่ร่วงหล่นองค์อื่นๆ ก็มีพื้นที่เช่นนั้นด้วยไหม? อย่างเช่น เทพเจ้าโบราณแห่งสมดุล ‘ตุลาการแขวนคอ’ ที่มิสอานาตกล่าวถึง มีด้วยไหม… การดำรงอยู่ของพื้นที่ประเภทนี้ มันคืออะไร? ‘
เขาไม่ได้รับคำตอบใด ๆ เขาจำเป็นต้องค้นหาคำตอบของความลับเหล่านี้ด้วยตัวเอง
Sponsored Ads
พื้นที่ที่มีรูปปั้นของเทพเจ้าโบราณสองเศียรไม่ได้ถูกสร้างขึ้นตามธรรมชาติอย่างแน่นอน แต่ผู้สร้างไม่มีทางรู้ได้เลย
ไม่สามารถตรวจสอบได้ว่าใครคือคนสุดท้ายที่ก้าวเข้าไปในพื้นที่ที่ซ่อนอยู่ในห้องใต้ดินและสัมผัสรูปปั้นของเทพเจ้าโบราณ หากไม่มีสถานะ “แสงสายัณห์ของเทพเจ้า” และ “ตัวฉันอีกคน” ที่พิเศษ มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะได้รับข้อมูลที่เชดรู้ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลว่าใครจะรู้ความลับที่นี่อีก
ด้วยความสงสัยอย่างมาก เชดจึงออกจาก “วงกตช่องว่าง” ท่ามกลางหมอกสีขาว และกลับไปยังพื้นที่วงกลมที่มีรูปปั้นอยู่ เขาเริ่มสับสนมากขึ้นเกี่ยวกับความลับของโลกนี้
เขาเหลือบมองดูกองขยะที่อยู่รอบๆ พื้นที่ทรงกลม ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และนั่งลงเพื่อจัดเรียงกองสิ่งของอย่างระมัดระวัง น่าเสียดายที่แม้ว่าจะมีรูปปั้นของเทพเจ้าแห่งช่องว่างโบราณสร้างขึ้นที่นี่ แต่พลังแห่งเวลาก็ทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งหมด สิ่งของเหล่านี้ซึ่งจะต้องมีอายุหลายร้อยปีส่วนใหญ่เป็นสนิมและเน่าเสีย
หนังสือที่สะสมไว้กลายเป็นขยะโดยสิ้นเชิง และอุปกรณ์โลหะที่ไม่ทราบจุดประสงค์นั้นมีสนิมมาก เมื่อเชดกำลังจัดเรียงสิ่งเหล่านี้ สิ่งของที่มีประโยชน์เพียงอย่างเดียวที่เขาพบคือกระดาษม้วนแผ่นหนึ่ง
กระดาษแผ่นนี้ดูเหมือนจะไม่ได้รับผลกระทบจากกาลเวลาเลย เชดยืนยันซ้ำแล้วซ้ำอีกว่ามันไม่ใช่ [เศษซาก] แต่เป็นสิ่งของธรรมดาก่อนที่จะเปิดออก กระดาษไม่บุบสลายแต่หมึกบนกระดาษสีอ่อนมาก เขาคิดว่ากระดาษมีความพิเศษ แต่หมึกนั้นธรรมดา
เชดต้องใช้ความพยายามพอสมควรในการอ่านข้อความทั้งสามบรรทัดให้ชัดเจน และ “ความเชี่ยวชาญด้านคำศัพท์” ของเขาทำให้เขาสามารถเข้าใจความหมายได้ด้วยตัวเอง
Sponsored Ads
[ปี 1520 ของปฏิทินสากล บันทึกการสำรวจครั้งที่ 12]
[ยืนยันการค้นพบรูปปั้นเทพเจ้าโบราณ ‘ช่องว่างแห่งบรรพกาล’ สงสัยว่ารูปปั้นนี้จะเชื่อมต่อกับทางเข้าของ “วงกตช่องว่าง” แต่ยังไม่ทราบวิธีการเปิด]
[ตำแหน่งของ “ห้องจุติ” ที่เทพเจ้าโบราณทิ้งไว้ จำเป็นต้องมีการยืนยันเพิ่มเติม โปรดตอบกลับโดยเร็วที่สุด]
ไม่มีลายเซ็นและผู้เขียนคำเหล่านี้ไม่ได้ทิ้งข้อมูลประจำตัวของตนเองไว้ แต่เมื่อพิจารณาจากปี 1520 นี่เป็นมรดกจากเมื่อสามร้อยปีก่อน เมื่อสามร้อยปีที่แล้ว บ้านในจัตุรัสเซนต์เทเรซาดูเหมือนจะยังสร้างไม่เสร็จ
เชดพึมพำกับตัวเอง
“มีเรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นเหรอ? ข้อมูลประเภทนี้จริงๆ แล้วถูกทิ้งไว้ที่นี่และไม่ได้ถูกนำออกไป… ห้องจุติ? ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับสถานที่นี้ไหม? “
ความทรงจำของเชดค่อนข้างดี ในคืนที่อาจารย์ทั้งสอง “มาเยี่ยม” บ้านของเขา เขาได้อ่านข่าวมากมายจากจดหมายของปีเตอร์หนูน้อย ซึ่งกล่าวถึง องค์กรผิดกฎหมายที่ทรงพลังอีกแห่งหนึ่ง [โรงเรียนวิญญาณโลหิต] ที่เดิมสัญญาว่าจะช่วยเหลือ [เลือดปรอท] เนื่องจากพวกเขากำลังยุ่งอยู่กับเรื่อง “ห้องจุติ” ในโลกใหม่ ดังนั้นการสนับสนุนที่มอบให้กับชายตาเงินจึงมีจำกัด
“น่าสนใจ”
เชดม้วนกระดาษขึ้นมาแล้ววางไว้ข้างๆ
Sponsored Ads
“ไม่ใช่ทุกคนที่รู้ความลับของพื้นที่พิเศษที่เทพเจ้าโบราณทิ้งไว้เบื้องหลัง ตอนนี้องค์กรโบราณรู้เรื่องนี้ แล้วโบสถ์ออร์โธดอกซ์และสถาบันเวทมนต์หลักสามแห่ง จะรู้เรื่องนี้ด้วยไหม? “
แต่ถึงแม้เชดจะรู้ว่า “ห้องจุติ” เป็นสถานที่พิเศษที่สงสัยว่าเทียบเท่ากับ “ทางเดินแห่งกาลเวลา” และ “วงกตช่องว่าง” เขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ ขณะนี้เบาะแสเกี่ยวกับ “ห้องจุติ” อยู่ในโลกใหม่แล้ว เขาไม่สามารถไปที่นั่นได้เลยและไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องดังกล่าว
นอกจากหนังสือเน่าเสียและวัตถุที่เป็นโลหะแล้ว หลังจากคุ้ยหา “ขยะ” อย่างละเอียด ใต้ผ้าขี้ริ้วสีน้ำตาล เขาพบขวดแก้วรีเอเจนต์ประมาณหนึ่งโหล ขวดรีเอเจนต์เป็นแบบเก่าและมีโลโก้เดียวกันที่ด้านล่างของขวดแต่ละขวด
ส่วนหลักของโลโก้เป็นรูปสามเหลี่ยมด้านเท่า มุมทั้ง 3 ของรูปสามเหลี่ยมเชื่อมต่อกับวงกลมเล็กๆ ภายในสามเหลี่ยมนั้นมีชายผู้มีปีก
“นี่คือสัญลักษณ์อะไร?”
แม้ว่าเชดจะไม่เข้าใจแต่เขาควรจะเขียนมันไว้ก่อนดีกว่าจะมีคนเข้าใจแน่นอน ขวดส่วนใหญ่บรรจุยาหลากสี แต่แม้แต่ยาวิเศษก็ยังมีอายุการเก็บรักษา ดูเหมือนว่ายานี้อาจถูกสร้างขึ้นเมื่อสามร้อยปีก่อน มันดื่มไม่ได้แน่นอน
เขาไม่ได้นำยาแปลก ๆ เหล่านี้และม้วนกระดาษออกไป แต่ทิ้งพวกมันไว้ที่นี่ ป้องกันตัวเองจากการต้องออกจากบ้านสักวันหนึ่ง และถูกทำลายโดยแมวขี้สงสัย
Sponsored Ads
หลังจากตรวจสอบสิ่งของจิปาถะเหล่านี้แล้ว เขาก็ออกจากห้องใต้ดินพร้อมตะเกียงน้ำมันก๊าดในมือ โดยประกาศว่ากิจกรรม “การสำรวจ” ในคืนนี้สิ้นสุดลงชั่วคราวแล้ว
สำหรับพื้นที่ซ่อนเร้นที่มีรูปปั้นเทพเจ้าโบราณ “ช่องว่างแห่งบรรพกาล” นั้น เชดไม่สามารถทำอะไรได้ก่อนที่จะได้รับ “คริสตัลสีขาว” แต่พื้นที่ด้านหลังผนังที่ซ่อนอยู่ก็มีค่า เนื่องจากแม้แต่โบสถ์ก็หาไม่เจอ ที่นี่จึงเป็นที่ที่ดีมากในการซ่อนสิ่งของ
แม้ว่าเชดจะไม่มีอะไรต้องซ่อน แต่เขาจะใช้ประโยชน์จากมันในอนาคตอย่างแน่นอน เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เขาก็หยุดแล้วหันหน้าไปมองที่ผนัง
“เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ผู้คนเมื่อสามร้อยปีก่อนคงไม่มีความคิดแบบเดียวกัน นั่นเป็นเหตุผลที่พวกเขาวางกองกองนั่นไว้ที่นี่แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย …ฟู่~ มันไม่โชคร้ายไปหน่อยเหรอ…”
