สาวใช้ผมดำรีบเดินจากประตูคฤหาสน์ไปยังคฤหาสน์สามชั้นอันงดงามตามทางลูกรังในลานบ้าน ถ้าเชดจำไม่ผิด คนนี้คือสาวใช้ที่มอบเศษซาก [แหวนแวมไพร์] จาก “ผู้หญิงคนนั้น” ที่ชั้นสามของสโมสรดาวกางเขนใต้นำโชค
“คุณผู้หญิงมาด้วยหรือเปล่า?”
เชดยืนอยู่ที่โต๊ะยาวและมองขึ้นไปที่คฤหาสน์ที่อยู่ไม่ไกล เขาสามารถเห็นเด็กสาวสองสามคนในชุดเดรสคุยกันบนระเบียงชั้นสอง หนึ่งในนั้นคือหญิงสาวผมยาวสีแดงที่ถือแก้วไวน์อยู่ สังเกตเห็นการจ้องมองของเชด และชี้ให้เพื่อนๆ ของเธอดูทิศทางของเชด
เชดเห็นว่าสาว ๆ ที่ระเบียงชั้นสองกำลังมองมาที่นี่ แม้ว่าเขาจะไม่อยากมีปัญหา แต่เชดยังคงพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพ จากนั้นออกจากตำแหน่งราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
‘การได้เห็นสีผมมากมายในคราวเดียวเป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่จริงๆ’
เขาคิดกับตัวเองเมื่อเขามาถึงลานด้านหลังคฤหาสน์
เชดไม่รู้จักพื้นที่เฉพาะของคฤหาสน์เลควิว แต่ถึงแม้จะไม่นับสนามแข่งม้าที่เชื่อมต่อกับคฤหาสน์และฟาร์มใกล้เคียง พื้นที่ที่นี่ก็เกินกว่าจินตนาการของผู้ข้ามโลกอีกด้วย หลังบ้านเป็นสวนซึ่งแบ่งเป็นส่วนต่างๆ เมื่อเดินไปทางด้านหลัง คฤหาสน์เชื่อมต่อโดยตรงกับทะเลสาบชลูค มีแม้กระทั่งท่าเรือขนาดเล็กและเรือสำราญริมทะเลสาบ เชดเคยเห็นชายหนุ่มและหญิงสาวพายเรือในทะเลสาบพร้อมกับจุดเทียน
Sponsored Ads
เชดไม่ได้เข้าใกล้ทะเลสาบมากเกินไป ไม่ใช่เพราะเขาไม่ต้องการชื่นชมความงามของเดือนมีนาคมบนท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ลอยอยู่เหนือคลื่นสีฟ้า เพียงเพราะทะเลสาบเย็นเกินไป และสวนแห่งนี้ก็เพียงพอให้เชดได้เห็นโลก เขาไม่รู้ว่านี่เป็นประเพณีหรือเปล่า จะมีคู่รักหนุ่มสาวเดินลึกเข้าไปในสวนเสมอ แม้ว่าจะไม่ทำอะไรในสิ่งที่ไม่สมควร แต่เพียงแค่แสดงความรู้สึกต่อกันบนม้านั่ง นั่นก็ยังทำให้เชดที่กำลังเดินผ่านไปมาอาย
เชดเดินท่องไปทั่วเพื่อหาความรู้และปรับตัวให้เข้ากับชีวิตในโลกนี้ได้ดีขึ้น ตั้งใจว่าจะหาอะไรทำฆ่าเวลา กว่าที่เขาจะรู้ตัวนามบัตรที่ติดมือกลับเหลือไม่กี่ใบ สิ่งเหล่านี้สำหรับเพื่อนของบารอนลาเวนเดอร์ และไม่จำเป็นต้องแจกจ่าย
เชดจึงคิดที่จะหาที่นั่งในสวนเขาวงกต และเห็นว่ายังมีคู่รักหนุ่มสาวจำนวนมากเดินอยู่ท่ามกลางดอกไม้ เขาจึงออกจากบริเวณนี้โดยคิดว่าจะพักผ่อนใต้รูปปั้นพุ่มดอกทิวลิปตรงนั้น แต่ก่อนจะเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาเห็นคนกลุ่มหนึ่งปรากฏขึ้นจากทางเดินที่รายล้อมด้วยดอกไม้ที่ด้านข้างของคฤหาสน์ นั่นคือประตูด้านข้างที่เชื่อมระหว่างสวนคฤหาสน์กับสนามแข่งม้า และพวกเขาก็รีบเข้าไปภายใต้การแนะนำของชายชราที่แต่งกายเหมือนพ่อบ้านชราที่ถือตะเกียงน้ำมันก๊าด
เป็นสมาชิกคริสตจักรมากกว่าหนึ่งโหลที่มีใบหน้าเคร่งขรึมและสวมเสื้อคลุมสีดำในเครื่องแบบ เหตุผลในการตัดสินว่านี่คือสมาชิกของโบสถ์คือ ไม่นานมานี้บาทหลวงออกัสตัสได้กล่าวถึงข้อกำหนดสำหรับเกี่ยวกับการแต่งกายและอาวุธเมื่อทีมนักเวทวงแหวนของโบสถ์ปรากฏตัว
แม้ว่าเชดจะไม่เห็นสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ของโบสถ์ ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่าคนเหล่านี้เป็นสมาชิกของโบสถ์ออร์โธดอกซ์ใด แต่พวกเขาเป็นอันตรายอย่างไม่ต้องสงสัย เขาคิดในใจและหันไปทางอื่นตามทางเดินหน้าสวนโดยธรรมชาติและเดินผ่านกลุ่มคนเหล่านั้น
Sponsored Ads
ในเวลาเดียวกันขณะที่พวกเขาเดินผ่านกัน เสียงในหัวของพวกเขาทำให้นึกถึงองค์ประกอบของ “ปาฏิหาริย์” “การรู้แจ้ง” และ “เสียงกระซิบ” ให้ปรากฏขึ้น นี่เป็นการยืนยันอีกครั้งถึงการเดาของเชดเกี่ยวกับตัวตนของพวกเขา
‘อย่างไรก็ตาม ถ้านักเวทวงแหวนทุกคนผ่านทีมของโบสถ์ออร์โธดอกซ์ พวกเขาจะได้รับการเตือนอย่างชัดเจน แล้วพวกเขามีการกระทำลับๆ แบบไหนกัน… ไม่ใช่แค่คุณเท่านั้นที่ทำได้? ผู้หญิงที่อ้างว่าเป็นฉันคนอื่น’
[ฉันต้องย้ำอีกครั้งไหม?]
‘เป็นเพราะจิตวิญญาณของฉันอ่อนไหว’
เชดพูดในใจ จากนั้นได้ยินเสียงหัวเราะหวานของผู้หญิงอีกครั้ง
ในบรรดาทีมที่มีมากกว่าสิบคน หัวหน้าเป็นคนที่มีส่วนสูงพอๆ กับเชด แต่แข็งแกร่งกว่า ชายวัยกลางคนที่สามารถฆ่าเชดและแมวสีส้มมีอาได้ด้วยหมัดเดียว สมาชิกในทีมที่อยู่ข้างหลังเขาส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย มีผู้หญิงสองคนหนึ่งในสองคนนี้ดูเหมือนจะอายุสามสิบกลางๆ ทาปากสีม่วง อีกคนน่าจะอายุยังไม่ถึงสิบแปดปีและมีผมยาวสีน้ำตาล แม้แต่เชดก็สามารถบอกได้ว่าเธอประหม่าเล็กน้อยเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ
‘นี่เป็นครั้งแรกเหรอที่ไปทำภารกิจกับทีม…ทำไมมันดูคุ้นๆ โอ้ ใช่ เมื่อฉันไปรับมีอาที่ถนนไอริสม่วงในวันนั้น ฉันบังเอิญเจอเธอ และฉันก็ยังรู้สึกแปลกๆ ‘
เชดคิดในใจและไม่หันศีรษะไปมองกลุ่มคน มันเป็นเสียงในหัวของเขาที่พูดบอก แน่นอนว่าไม่ได้แกล้งเชดที่ให้ความสนใจกับหญิงสาวแปลกหน้า
[ผู้ข้ามโลก คุณได้เห็นโชคชะตาแล้ว]
‘หือ? ฉันเห็นมันไหม ฉันเห็นมันเมื่อไหร่?’
เขาคิดเรื่องนี้ในหัวอย่างงงงวย แต่ก็เดินหน้าต่อไป เพราะกลัวจะถูกมองว่าเป็นคนเลวโดยทีมนักเวทวงแหวนของโบสถ์ออร์โธดอกซ์
Sponsored Ads
‘แต่ลองคิดดูดีๆ ว่าทำไมฉันถึงประหม่า ดูเหมือนฉันไม่ได้ทำอะไรไม่ดีเลย จะกลัวอะไร… ฉันเป็นคนดี’
เชดก้าวช้าลง แต่ก็ยังไม่หันกลับมามอง
[มันยากที่จะอธิบาย คุณพบเธอหลายครั้งและคุณค้นพบว่าผู้หญิงแปลก ๆ นั้นแตกต่างออกไป แม้ว่าฉันจะไม่พูด แต่คุณควรรู้สึกถึงความแตกต่างในตัวเธอ]
เสียงในหัวของเขาพึมพำ
‘คุณอธิบายในแบบที่ฉันเข้าใจได้ไหม?’
เชดถามกลับ แต่ดวงตาแสร้งทำเป็นสงสัยเกี่ยวกับผีเสื้อปีกสีฟ้าในดอกไม้ที่ข้างหน้า เชาคิดว่ายังคงไม่ได้รับคำตอบ เขาไม่ได้คาดหวังว่าเสียงของผู้หญิงจะเข้าใจในครั้งนี้
[การปรากฏตัวของผู้ที่ได้รับเลือกจากโชคชะตาดูเหมือนจะบ่งบอกว่าเรื่องใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น]
‘ ‘ผู้หญิงคนนั้น’ มาถึง และทีมจากโบสถ์ออร์โธดอกซ์ก็ปรากฏตัวขึ้นด้วย…มีบางอย่างผิดปกติ ฉันจำเป็นต้องออกไปไหม ‘
เชดถามในใจ แต่ไม่ได้รับคำตอบอื่น เขารู้ว่าเขาต้องตัดสินใจและไม่สามารถพึ่งพาเสียงของผู้หญิงที่พูดว่า “ฉันคือคุณ” แต่หลังจากคิดแล้ว เขาก็ไม่จากไป แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เพราะค่าตอบแทนอย่างน้อยครึ่งปอนด์และค่าโดยสารที่ยังไม่ได้คืน แต่เป็นเพราะการจากไปอย่างกระทันหันจะสะดุดตามากและเขาตั้งใจที่จะไม่เข้าใกล้สถานที่อันตรายใด ๆ รวมทั้งไม่คิดริเริ่มที่จะสร้างปัญหา
‘ที่นี่ใหญ่โตมาก ตราบใดที่ฉันไม่เที่ยวเตร่ ไม่จงใจแสวงหาอันตราย เป็นไปได้ไหมว่าอันตรายอาจเกี่ยวข้องกับทีมนักเวทวงแหวนของโบสถ์ออร์โธดอกซ์ อันตรายยังจะกระทบกระเทือนถึงฉันได้หรือไม่? ‘
Sponsored Ads
เขาคิดในใจแล้วเดินกลับมาที่โต๊ะยาวที่เต็มไปด้วยอาหารอีกครั้ง เมื่อเหล่าชายแปลกหน้ารวมตัวกัน พวกเขายังสามารถพูดคุยเกี่ยวกับหัวข้อทั่วไปได้ เชดซึ่งกำลังคิดที่จะรับประทานอาหารเย็นให้เสร็จก่อนเวลา เชาก็มีส่วนร่วมในการอภิปรายเกี่ยวกับ “ความเป็นไปได้ของการอพยพไปยังโลกใหม่” โดยไม่รู้ตัว
ทวีปใหม่ที่ผู้คนค้นพบระหว่างการค้นพบทางภูมิศาสตร์ครั้งยิ่งใหญ่เมื่อ 50 ปีก่อนนั้นมีพื้นที่กว้างใหญ่และมีผลผลิตมากมาย และมีสถานที่ซ่อนเร้นนั้นเต็มไปด้วยโบราณวัตถุของอารยธรรมโบราณที่แปลกประหลาดและแม้กระทั่งสุสาน
แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่เคยพบร่องรอยของมนุษย์ที่ยังมีชีวิตอยู่ในโลกใหม่ ดังนั้นนักวิชาการจากอาณาจักรเดอลาริออนทางเหนือของโลกเก่า และสหราชอาณาจักรคาร์สัน ริโกทางใต้ ได้ยอมรับร่วมกันว่านี่ไม่ใช่เรื่องปกติและประชากรไม่สามารถย้ายไปที่นั่นได้อย่างง่ายดาย ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีการล่าอาณานิคมอย่างเป็นทางการขนาดใหญ่ระหว่างสองทวีปจนถึงปัจจุบัน มีเฉพาะกองทหารผู้บุกเบิก นักผจญภัย และช่างฝีมือจำนวนมากเท่านั้นที่พาครอบครัวและเพื่อน ๆ ไปยังดินแดนอันอุดมสมบูรณ์นั้น
เจ้าหน้าที่ราชอาณาจักรก็กำลังพิจารณาเรื่องนี้เช่นกัน เป็นเวลากว่า 50 ปีแล้วตั้งแต่การค้นพบทางภูมิศาสตร์ครั้งใหญ่ นักผจญภัยรุ่นแรกที่ก้าวเข้าสู่โลกใหม่นั้นล้วนแต่มีอายุมากแล้ว และบางคนถึงกับใช้เวลาทั้งชีวิตในโลกใหม่ แต่ก็ไม่มีอะไรผิดพลาด ดังนั้นการย้ายถิ่นฐานของประชากรอย่างเป็นทางการสามารถทำได้หรือไม่ จึงกลายเป็นประเด็นร้อนอีกครั้งในทศวรรษที่ผ่านมา
ผู้ชายที่โต๊ะอาหารค่ำยาวของคฤหาสน์เลควิว แต่งกายด้วยชุดสุภาพ รับลมเย็นๆ ของต้นฤดูร้อน หัวข้อนี้ได้รับการถกเถียงกันอย่างจริงจังโดยไม่มีการถกเถียงที่เป็นสาระสำคัญ มุมมองที่แปลกใหม่ทำให้เชดพยักหน้าบ่อย ๆ และรู้ว่าไม่ว่ายุคสมัยใดผู้คนมักชอบการสนทนาประเภทนี้
