The Signal Beyond the Veil

ร้านของผมปิดไปแล้วตั้งแต่หลายชั่วโมงก่อน และถนนด้านนอกก็กลับมาเงียบสงบ เหลือแค่เสียงฮัมเบาๆ ของยามดึกในกรุงเทพฯ ผมส่งนิดกลับบ้านพร้อมกับ …

แสงนีออนในกรุงเทพฯ สาดส่องไปทั่วซอกซอยเงียบสงบหน้าร้านของผม ทำให้ถนนเต็มไปด้วยสีเขียวและชมพูขณะที่ค่ำคืนเริ่มหนาขึ้น เสียงกระดิ่งประตูดัง …

ผมเหลือบมองกระดาษโน้ตอีกครั้ง หมึกที่ซีดจางแต่ลายมือยังคงคุ้นเคยไม่เปลี่ยน”ขอให้โชคดี จากย่าน้อย”ไม่มีเสียงอะไรในร้าน นอกจากเสียงหึ่ง ๆ …

ป้ายไฟนีออนของ “ร้านนาวินซ่อมคอมพิวเตอร์และโทรศัพท์” ส่งเสียงหึ่งๆ เบาๆ ท่ามกลางอากาศเย็นยามค่ำคืนในกรุงเทพฯ แสงจากหลอดไฟสั่นไหวเล็กน้อย …

เมื่อบาร์เงียบสงบ เสียงหึ่งหนักหน่วงจากโปรเจ็กเตอร์หายไป อากาศเบาขึ้น แม้จะยังคงมีกลิ่นโลหะจาง ๆ คล้ายกลิ่นหลังจากพายุฟ้าคะนอง …

ร้านคราฟต์เบียร์ดูต่างไปจากเดิม—มืดลง เงียบลง และมีบรรยากาศของบางสิ่งที่มองไม่เห็นจ้องมองมาจากทุกมุมห้อง เมื่อผมก้าวเข้าไปข้างในพร้อมกับ …

กลับมาที่ร้าน กลิ่นจาง ๆ ของตะกั่วบัดกรีและน้ำมันเครื่องทักทายผมทันที เป็นความรู้สึกที่ช่วยยึดเหนี่ยวจิตใจ หลังจากสัมผัสกับความเย็นลึกลับ …

สายโทรศัพท์ดังขึ้นในจังหวะที่ผมกำลังจะปิดไฟในร้าน คืนที่เงียบสงบและไร้เรื่องวุ่นวายกำลังรอผมอยู่ แต่ความสงบก็พังลงในไม่กี่วินาที …

เช้าวันต่อมา ผมกลับมาที่ร้านซาโตะซูชิด้วยความรู้สึกพึงพอใจที่หายากหลังจากภารกิจสำเร็จและคำสาปถูกขับไล่ออกไป ร้านอาหารคึกคักเหมือนปกติ …

ผมมาถึงร้านซูชิซาโต้เพียงก่อนเที่ยงคืนเล็กน้อย ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เหมาะสำหรับคนอย่างผม ที่ไม่ได้สนใจเรื่องอาหารเท่ากับวิญญาณที่สิงอยู่ใน …