Number One Dungeon Supplier

บูดงค่อยๆ ลืมตาขึ้น หัวของเขายุ่งเหยิงเล็กน้อย “นายโอเคนะ?” เยว่ฮันกำลังดื่มเครื่องดื่มและเขาก็ยื่นมันให้แก่บูดง …

กลิ่นน้ำค้างยามเช้า คุณภาพของอากาศที่บริสุทธิ์และสดชื่น ต้นไม้ไหวเล็กน้อยตามกระแสลมที่พัดเบาๆ …

“245 หยวน! ผู้ผลิตดันเจี้ยนส่วนใหญ่มีอินสแตนซ์ระดับต่ำสุดอยู่ที่ 50 หยวน ใครจะอยากเล่นที่นี่!” จินพยายามสงบสติอารมณ์แต่เขาก็ตื่นเต้นมาก …

นาฬิกาปลุกดิจิตอลบนโทรศัพท์ของเขาดังขึ้นตอน 6 โมงเช้า จินตื่นขึ้นด้วยอาการมึนงงเล็กน้อย …

“ใช่ ตอนนี้ฉันสามารถใช้เวทมนตร์ในชีวิตได้” จินหัวเราะฮึฮึ เมื่อเขาไปถึงที่ดินที่ถูกทอดทิ้งใกล้ถนนช้อปปิ้งที่หมิงซื้อมา …

“กรุณารับรางวัลในโทรศัพท์ของคุณด้วย จิน” หยุนพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงกระวนกระวายเล็กน้อย เธอดูตื่นเต้นที่จะได้เห็นจินได้รับรางวัลของเขา …

จินไม่มีเคล็ดวิชาการบ่มเพาะซึ่งไม่เหมือนกับผู้ฝึกตนระดับ 2 ส่วนใหญ่ หมิงปู่ของเขาสังเกตว่าจินมีศักยภาพในการบ่มเพาะที่ยอดเยี่ยม …

จินเข้าไปในห้องของเขาเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เหมาะกับการต่อสู้มากขึ้น เสื้อผ้าได้รับการปรับปรุงเล็กน้อยด้วยเวทมนตร์จารึกป้องกันและมีแผ่นหนังปกป้องในบริเวณข้อต่อ …

“ดังนั้นคุณปู่จึงรู้จริงๆ ว่าฉันต้องการเป็นผู้ผลิตดันเจี้ยน ฉันคิดว่าฉันเก็บมันไว้เป็นความลับซะอีก” จินรำพึงผู้ผลิตดันเจี้ยนเป็นหนึ่งในงานที่กำลังมาแรงและมีกำไรมากที่สุด …

“จิน ปู่เดาว่าถ้าหลานอ่านจดหมายนี้อยู่ ปู่คงตายไปแล้ว” เซีย จิน กำจดหมายแน่นขณะที่คำพูดของปู่กระแทกเขาอย่างจัง …