098-ภาพสุดท้าย (ไขรหัส)
ห้วงลึกสั่นสะเทือนด้วยความคาดหวัง ขณะที่ผมกับหลินก้าวไปข้างหน้าบนพื้นผิวที่เรียบลื่นราวกระจก แต่เย็นเยียบเหมือนสุสาน ทุกย่างก้าวนำเราเข้า …
นิยายแปล แบ่งปัน สนุกขำขัน ได้ที่นี่ WhatANovel.com
ห้วงลึกสั่นสะเทือนด้วยความคาดหวัง ขณะที่ผมกับหลินก้าวไปข้างหน้าบนพื้นผิวที่เรียบลื่นราวกระจก แต่เย็นเยียบเหมือนสุสาน ทุกย่างก้าวนำเราเข้า …
ห้วงลึกแห่งความว่างเปล่าทอดยาวออกไปสุดลูกหูลูกตาไม่มีที่สิ้นสุดในทุกทิศทาง พื้นผิวเรียบเนียนราวกับกระจกสีดำสนิท และเย็นเยียบเหมือนสุสานที่ …
ตลาดกลางคืนเอเชียทีคยังคงส่องแสงระยิบระยับน่าตื่นตาตื่นใจ ราวกับเขาวงกตที่เต็มไปด้วยแสงนีออน โคมไฟแกว่งไกว และตรอกซอกซอยที่อัดแน่นไปด้วย …
กรอบรูปดิจิทัลต้องคำสาปนอนนิ่งอยู่บนโต๊ะทำงานของผม ราวกับตาที่ไม่มีวันกระพริบ แม้หน้าจอจะดับอยู่ แต่เสียงหึ่งแผ่วเบาที่ดังออกมาจากวงจรภายใน..
เสียงกระดิ่งร้านดังขึ้นเบาๆ เมื่อประตูไม้เก่าถูกผลักเปิดออก หญิงสาวคนหนึ่งก้าวเข้ามา—อายุประมาณ 30 ต้น ๆ ใบหน้าคมชัด ดวงตาบวมแดงจากการ …
Co-working Space สั่นสะเทือนราวกับตัวอาคารกำลังหายใจเฮือกสุดท้าย ประตูตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้าเรา—แตกเป็นเสี่ยงๆ ไหม้เกรียม และเรืองแสง …
ความว่างเปล่าบีบอัดรอบตัวผม มันหนักอึ้งและไม่ยอมปล่อยผ่าน ลมหายใจแต่ละลมหายใจเหมือนการสูดเอาเงาดำที่หนืดข้นเข้าไปในปอด แสงเรืองรองจากมีด …
อากาศใน Co-Working Space บนชั้น 14 เย็นเยียบและคมกริบ ทุกลมหายใจเป็นเหมือนมีดที่บาดผ่านผิวหนัง น้ำแข็งบางๆ คืบคลานไปตามขอบกรอบประตูที่ …
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ เชดอ่านหนังสืออยู่หนึ่งชั่วโมงก่อนจะออกจากบ้าน เขาเรียกรถม้าที่หัวมุมถนน จากนั้นเดินทางข้ามเมืองไปทาง …
เจ้าหน้าที่หน่วยม่านเคลื่อนที่ด้วยความแม่นยำดั่งเครื่องจักร อุปกรณ์กักกันขั้นสูงของพวกเขาส่งเสียงหึ่งเบาๆ ขณะปรับพลังงานให้สมดุลรอบประตู …