The Signal Beyond the Veil

เสียงกรุ๊งกริ๊งของสร้อยทองและเสียงดุของแม่ทำลายการนอนหลับของธนาเหมือนนาฬิกาปลุกที่ไม่มีใครต้องการ เขาครางเบา ๆ พลิกตัวในเตียงคิงไซส์นุ่ม ๆ ..

เช้าวันรุ่งขึ้น แสงแดดสาดส่องผ่านตรอกแคบๆ ของกรุงเทพฯ แหวกอากาศชื้นด้วยลำแสงสว่างจ้าจนเกือบจะมากเกินไป หลังจากคืนอันยาวนานที่ผมต่อสู้กับ ..

ค่ำคืนอันเงียบสงัดปกคลุมกรุงเทพฯ มันหนักแน่นและเงียบงัน ทำให้ร้านของผมจมอยู่ในเงามืดตัดกับแสงนีออนที่ส่องสว่างจากถนนด้านนอก ตรงกลาง ..

อากาศตอนกลางคืนข้างนอกเย็นลงเล็กน้อย แต่ภายในร้านเล็กๆ ของผมกลับร้อนระอุขึ้นเรื่อยๆ ผมใช้คาถา เครื่องราง และบทสวดทุกอย่างที่มีในคลังอาวุธ ..

เวลาเลยเที่ยงคืนมาแล้ว ร้านตกอยู่ในความเงียบสงบจนแม้แต่เสียงพัดลมเพดานเก่าก็ฟังดูเหมือนอยู่ห่างไกล ข้างนอกเสียงของกรุงเทพฯ ค่อยๆ จางหายไป ..

ค่ำคืนปกคลุมกรุงเทพฯ ด้วยอากาศอบอ้าวแบบที่คุ้นเคยเสมอ ผมเพิ่งนั่งลงพร้อมกับกาแฟแก้วแรกของคืนนี้ได้ไม่นาน เสียงกระดิ่งหน้าร้านก็ดังขึ้น ..

ผ้ายันต์เปล่งแสงจางๆ สัญลักษณ์ป้องกันเรืองรองบนผ้า ขณะที่มันคลุมโทรศัพท์ไว้ชั้นแล้วชั้นเล่า วิญญาณถูกขังอยู่ข้างใน เสียงคำรามด้วยความโกรธ ..

อพาร์ตเมนต์ของเต๋าให้ความรู้สึกเหมือนหม้อแรงดันที่เต็มไปด้วยพลังงานด้านลบ เป็นสถานที่ที่ทำให้คุณขนลุกและความคิดดังชัดในหัว การนับถอยหลัง ..

เช้าวันรุ่งขึ้น เต๋าดูแย่ลงไปอีก ผมยุ่งกระเซอะกระเซิง ดวงตาแดงก่ำ ใบหน้าซีดเผือดอย่างคนที่ดื่มกาแฟมากเกินไปแต่ได้นอนน้อยเกินควร”โทรศัพท์ ..

กรุงเทพฯ เป็นเมืองที่คุณต้องทำใจยอมรับว่าบางอย่างมันไม่สมเหตุสมผล ถนนเต็มไปด้วยตุ๊กตุ๊ก ศาลเจ้าซ่อนตัวอยู่ระหว่างตึกสำนักงาน และอากาศหนาจน ..