The Signal Beyond the Veil

บรรยากาศของร้านอาหารรู้สึกเปลี่ยนไปทันทีที่ผมก้าวเข้าไปในคืนนั้น มันเงียบกริบ—มันเงียบเกินไป เงียบชนิดที่โอบล้อมคุณเอาไว้และติดอยู่กับผิว …

เมื่อกลับมาที่ร้านของผม ผมหยิบ aPad ที่ “ยืมมา” ซึ่งผมแอบใส่ลงในกระเป๋าออกมาตรวจสอบ จริง ๆ แล้ว ผมบอกกับซาโตะว่าผมกำลัง “ทดสอบ” เครื่อง …

เช้าวันต่อมา ผมมาถึงร้านซาโตะซูชิด้วยความตั้งใจที่จะจัดการกับเคสนี้ให้จบเร็วที่สุด อย่างน้อยก็ไม่อยากต้องมาวิ่งหนีเงาดำที่ถือมีดล่องหนอีก …

ถนนในกรุงเทพฯ เงียบกว่าปกติในค่ำคืนนั้น ขณะที่ผมเดินทางกลับไปยังร้านซาโตะซูชิ แสงไฟนีออนส่องแสงแปลกประหลาดสะท้อนตามตรอกที่ว่างเปล่า …

ผมกำลังเพลิดเพลินกับวันหยุดวันแรกของตัวเองในรอบหลายเดือน ถนนเงียบกว่าปกติ และผมก็หาคาเฟ่ที่ผมสามารถนั่งจิบกาแฟเย็นได้อย่างสงบสุข จน …

ในกรุงเทพฯ ตรอกซอยคดเคี้ยวและซับซ้อนราวกับมีชีวิตของมันเอง คุณอาจอยู่ที่นี่มาตลอดชีวิต รู้จักทุกถนน ศาลเจ้า ตลาดในมุมต่างๆ จนท่องจำได้ …

เสียงรถที่ดังเบาๆ ของกรุงเทพฯ ลอยเข้ามาในร้านขณะที่ผมล็อกกล่องเก็บอุปกรณ์อย่างแน่นหนา ขังล็อคดิจิทัลที่เคยมีผีสิงไว้ด้านใน มันคงไม่อันตราย…

โถงทางเดินเงียบสงัดอย่างน่าประหลาดขณะที่ผมยืนอยู่หน้ากระจกวิญญาณที่เปล่งแสงจาง ๆ เงาร่างของใครบางคนปรากฏอยู่ในนั้น คลุมเครือแต่มั่นคง …

คืนถัดมา ผมกลับไปที่อพาร์ตเมนต์พร้อมกับอุปกรณ์ในมือข้างหนึ่งและสายสิญจน์ ในอีกข้างหนึ่ง คุณกรรณิกา เจ้าของอพาร์ตเมนต์ ยืนรอผมอยู่ที่ …

เมื่อกลับมาที่ร้าน เสียงหึ่ง ๆ จากเครื่องมือวัดกระแสไฟฟ้าของผมเป็นสัญญาณเตือนใจว่าอย่างน้อยปัญหาบางอย่างก็ยังแก้ได้ด้วยสายไฟและโค้ด …