Whispering Verse

ในระหว่างการสนทนาก่อนหน้านี้ เชดครุ่นคิดถึงเรื่องของแม่มดอยู่ตลอดเวลา ความเห็นสุดท้ายของเขาคือ ไม่สามารถทำเป็นไม่รู้เรื่องนี้ได้ …

หลังจากกล่าวคำอำลาบารอนลาเวนเดอร์และเพื่อนๆ ของเขาชั่วคราว เชดเดินตามคนรับใช้ขึ้นบันไดไป ชั้นหนึ่งและชั้นสองเป็นห้องจัดเลี้ยงขนาดใหญ่ …

คำว่า “รางวัลที่มากกว่าเหรียญรางวัล” ได้กระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของเชดอย่างมาก ดังนั้นหลังจากส่งเจ้านายของเขาไปแล้ว เขาก็ส่งจดหมายถึง …

ทั้งสองมาถึงประตูสุสานอย่างรวดเร็ว แม้ว่าจะอยู่ในป่าห่างไกลจากหมู่บ้าน แต่ในคืนฤดูร้อนที่ร้อนอบอ้าวก็ไม่ได้เงียบสงบเลย ลมพัดเสียงจักจั่น …

มิสลูอิสไม่ได้มองหารถม้าเช่าที่หัวถนน แต่พาเชดเดินไปสองถนนแล้วจู่ๆ ก็เลี้ยวเข้าตรอกเล็กๆ ที่สังเกตเห็นได้ยากข้างทาง เดินไปได้สักพักในตรอก …

หญิงวัยกลางคนที่เพิ่งพาเชดไปพบกับมิสดานิสเต้ ได้นำเชดกลับมายังลานโล่งที่เก็บ “แผนที่โลกเก่าที่ชำรุด” ระหว่างชั้นหนังสือ จากนั้นใช้แผนที่ …

คำตอบในใจของเชดและคำตอบที่มิสดานิสเต้พูดออกมาปรากฏขึ้นเกือบจะพร้อมกัน เธอพูดเสริมว่า”ดังนั้น ห้องสมุดที่เทพเจ้าโบราณแห่งพระจันทร์ทิ้งไว้ …

หนังสือปกแข็งสีดำเล่มใหญ่พลิกไปมาโดยอัตโนมัติในมือของมิสดานิสเต้ ส่งเสียงกรอบแกรบในขณะที่อีกฝ่ายกำลังพลิกหนังสือ เชดลังเลว่าควรจะพูดคุย …

แม้ว่าในมือของเชดจะมีที่อยู่ของสถาบันอยู่บนคริสตัลสีขาว แต่เขายังไม่ทันได้มองมากนัก ตัวอักษรทั้งหมดบนหน้ากระดาษก็หายไป และตัวเลขขนาดใหญ่ …

“เดี๋ยวก่อน การขาย [เศษซาก] ให้กับคนธรรมดาด้วยวิธีนี้ แม้โอกาสที่ทางโบสถ์จะพบอาจต่ำ แต่ความเสี่ยงไม่สูงเกินไปหรือ?” …