หลังจากนั้นเชดก็พูดอย่างเปิดเผยเกี่ยวกับสิ่งที่ศาสตราจารย์การ์เซียพูดคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว ทั้งสี่คนก็มีความสุขมากเช่นกันที่เชดสามารถรับศาสตร์เวทอันทรงพลังเช่นนี้ได้ และพวกเขาไม่มีความคิดเห็นมากนักเกี่ยวกับคำขอดู “หนังสือแห่งสวรรค์” ล่วงหน้า พวกเขาแค่คิดว่าเชดประเมินความยากในการได้รับรูนจิตวิญญาณต่ำเกินไปหลังจากได้รับการดูหมิ่น [ตะกละ]
ในที่สุดเมื่อเชดพูดถึงยา เขาเพียงแค่บอกว่ามันมีวัตถุประสงค์พิเศษ แต่ไม่ได้บอกว่าจะใช้อย่างไร การเตรียมยาเป็นงานที่ต้องใช้ความแม่นยำและใช้เวลานานและมีราคาแพง นั่นคือสาเหตุที่มิสลูอิสเสนอแนะในตอนแรกว่าเชดไม่ควรเลือกโรงเรียนด้านเคมี
หลังจากถามบาทหลวงชราแล้ว บาทหลวงออกัสตัสซึ่งมีอารมณ์ดีก็ตกลงจะช่วยจัด “ราคาแห่งการเติบโต” วัตถุดิบเหล่านี้สามารถพบได้ในตลาดมืดในท้องถิ่น แต่มีเพียงไม่กี่คนที่รู้วิธีการเตรียมยา บาทหลวงชราเรียกเก็บเงินแค่ค่าวัสดุง่ายๆ กับเชดเท่านั้น ซึ่งเงินจำนวนนี้ไม่ได้เพิ่มขึ้นมากนัก ไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องนี้สำหรับนักสืบที่จู่ๆ ก็ “รวยขึ้นมา”
“ราคาแห่งการเติบโต” ต้องใช้เวลาพอสมควรในการดำเนินการ และเชดต้องการใช้มันในช่วงเช้าวันพฤหัสบดี บาทหลวงจึงสัญญาว่าจะเขียนจดหมายและให้เชดไปรับมันในวันอังคารหรือวันพุธหน้า
Sponsored Ads
เรื่องยาไปได้ด้วยดี แต่ไม่มีใครในกลุ่มที่มี [กุญแจแห่งกาลเวลา] เศษซากนี้มีประโยชน์เฉพาะในการส่งให้นักเวทวงแหวนที่ถือคีองรูนจิตวิญญาณ [เวลา] เท่านั้น ดร.ชไนเดอร์เคยได้รับมาเป็นเวลานานแล้ว แต่ได้ถูกส่งมอบให้กับวิทยาลัยไปแล้ว
สำหรับคำถามของเชดกับทุกคน ว่ามีวิธีที่คนธรรมดาจะได้รับพลัง พวกเขาทั้งสี่คนก็ส่ายหัว หากสิ่งนี้สามารถทำได้ง่าย นักเวทวงแหวนก็คงไม่หายากนัก
แต่มิสลูอิสเป็นนักเขียนจริงๆ เธอทำให้เชดมีวิธีคิดแบบใหม่ หญิงสาวผมบลอนด์มองไปที่เชดแล้วถามอย่างครุ่นคิด
“พลังที่คุณพูดถึง มันหมายความว่าอะไรโดยเฉพาะ? “
ประโยคนี้ทำให้เชดตระหนักได้ทันที และเขายังต้องการกอดมิสลูอิสเพื่อแสดงความขอบคุณอีกด้วย แต่เพื่อไม่ให้ถูกนักเวทวงแหวนกลุ่มเดียวกันเกลียดและเข้าใจผิด เขาไม่ได้ทำอย่างนั้น
พลังส่วนบุคคลไม่จำเป็นต้องหมายถึงเพียงกำลังเท่านั้น แต่พลังอื่น ๆ ก็ต้องเป็นพลังเช่นกัน โดยเฉพาะการหลอกเด็ก…โดยเฉพาะการโน้มน้าวเด็ก แม้ว่าเขาจะไม่สามารถให้พลังลึกลับแก่เด็กสาวคนนั้นได้ก็ตาม แต่ก็ยังมีความรู้มากมายที่ยากต่อการตระหนักในจิตใจของคนผู้ข้ามโลก
“มันมีประโยชน์มาก แถมเรื่องโฆษณาทางหนังสือพิมพ์ด้วย มิสลูอิส ฉันเป็นหนี้คุณมาก เมื่อฉันได้รับเงินของเดือนนี้ ฉันจะพาคุณดูโอเปร่าที่แพงที่สุดในโรงละครโอเปร่าของเมืองอย่างแน่นอน “
เขาสัญญาเรื่องนี้ ทำให้มิสลูอิสรู้สึกงุนงงแทน
Sponsored Ads
“ฉันรู้สึกเป็นเกียรติ…โอ้. เทพนิยายที่คุณขอ”
เธอยื่นหน้ากระดาษที่ห่อด้วยหนังสือพิมพ์ให้เชด
“อย่าลืมส่งคืนให้ฉันในวันเสาร์หน้า และอย่าทำให้มุมกระดาษเสียหาย”
“ไม่มีปัญหา”
ตอนนี้เขาเป็นหนี้บุญคุณมากยิ่งขึ้น
ทุกคนไม่ได้มีอะไรทำมากนักในการประชุมการศึกษาวันนี้ หลังจากแสดงความยินดีกับหมอที่หายดีแล้ว ทั้งสี่คนก็กล่าวคำอำลาและจากไป แน่นอนว่าเชดไม่ลืมที่จะยืนยันตารางคืนวันอาทิตย์ของหมอและบาทหลวงชรา โชคดีที่พวกเขาไม่รู้จักดยุคลูคัสด้วยซ้ำ
ตอนนี้เชดสามารถเข้าร่วมในเกมไพ่ได้อย่างปลอดภัย
หลังจากออกจากคลินิก นักบวชออกัสตัสยังคงเดินทางร่วมกับเชด บนถนนเรินต์เกนพวกเขาเดินผ่านกลุ่มนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยโทเบสก์ที่สวมชุดนักศึกษา เชดบอกว่าอยากหาโอกาสขอบคุณมิสลูอิส และถามบาทหลวงออกัสตัสว่าเขารู้จักงานอดิเรกของนักเขียนสาวผมบลอนด์หรือไม่
“ดูเหมือนเธอไม่มีงานอดิเรกเลย…ควรพิจารณาเรื่องงานเขียนด้วย เธอยังชอบโอเปร่าและดูเหมือนจะเก่งเรื่องดนตรีด้วย “
นักบวชคิด แต่น้ำเสียงของเขาไม่แน่ใจ
เชดพยักหน้า เขากระซิบขณะมองดูฉากถนนโทเบสก์ในช่วงบ่าย ตอนนี้เพิ่งสี่โมงเท่านั้น และวันในฤดูร้อนก็ยาวนาน
Sponsored Ads
“ดูเหมือนว่าภูมิหลังของมิสลูอิสจะดีมาก งานอดิเรกเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่คนจนสามารถปลูกฝังได้ ฉันเพิ่งรู้ไม่นานมานี้ พ่อของมิสลูอิสเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยท้องถิ่นในเมืองโทเบสก์ “
บาทหลวงออกัสตัสพยักหน้า
“ใช่ เธอมาจากภูมิหลังที่ดี ด้วยวิธีนี้ลูอิสจึงถือได้ว่าเป็นบุคคลธรรมดาเพียงคนเดียวในพวกเราทั้งห้าคน “
“มันหมายความว่าอะไร?”
เชดถามอย่างสงสัย เมื่อทั้งสองกำลังเดินผ่านสี่แยกด้วยกัน บาทหลวงชราก็อธิบาย
“ลูอิสเป็นชาวโทเบสก์และมาจากครอบครัวชนชั้นสูงที่ร่ำรวย พ่อของเธอเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยโทเบสก์ และแม่ของเธอเป็นลูกสาวคนเล็กของไวเคานต์เคดผู้ล่วงลับไปแล้ว ลูอิสมีพี่ชาย 2 คน และน้องสาว 1 คน หลังจากสำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยสตรีแล้ว เธอก็ย้ายออกไปใช้ชีวิตอิสระและหาเลี้ยงชีพด้วยตัวเอง จากนั้นหมอก็พบกับพรสวรรค์ที่ตื่นขึ้นมา พ่อแม่ของเธออยู่ที่นี่ทั้งหมด และเธอก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับครอบครัว เมื่อเทียบกับฉันแล้ว ชายโสดที่ไม่เคยแต่งงานในชีวิตเลย”
บาทหลวงชี้ไปที่ตัวเอง
“บิล เด็กกำพร้า”
บาทหลวงชี้ไปที่คลินิกจิตวิทยาชไนเดอร์
“อานาต ซึ่งพ่อแม่เสียชีวิตตั้งแต่ยังเยาว์วัยและไม่มีญาติพี่น้อง”
บาทหลวงชี้ไปทางหมอดูที่อ้างว่าไปทำธุรกิจนอกเมือง เชดรู้ว่าจริงๆ แล้วเธอต้องการ “เผชิญหน้า” มิสบาสก์จริงๆ
Sponsored Ads
“และคุณเหมือนคนเร่ร่อนที่ไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับอดีตของคุณเลย”
คราวนี้บาทหลวงชี้ไปที่เชด
“โดโรธี ลูอิสเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในบรรดาพวกเราทั้งห้าคน ดูเหมือนเธอจะมีความสุขมากจนไม่ควรไปปะปนกับคนโชคร้ายอย่างพวกเรา”
บาทหลวงสรุปแล้วหยิบไปป์ออกจากกระเป๋ส และดูเหมือนอยากจะสูบไปป์เข้าไป
เชดพยักหน้าและฟังข่าว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเกี่ยวกับต้นกำเนิดของคนอื่นๆ ในกลุ่มเดียวกัน
แต่ก็สงสัย
“แต่ฉันก็รู้สึกอยู่เสมอว่า… ดูเหมือนว่ามิสลูอิสจะมีเรื่องราวบางอย่าง ดูเหมือนเธอจะคุ้นเคยกับชนชั้นสูงเป็นอย่างดี และเธอก็มีนิสัยที่อธิบายไม่ได้และอาจจะเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเธอมาก “
เชดพูดอย่างลังเล และทั้งสองก็หยุดและรอให้ลูกหาบที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาซึ่งแบกโซฟาหนังข้ามไปก่อน
รอยยิ้มบนใบหน้าของบาทหลวงออกัสตัสทำให้ริ้วรอยจางลง เขาถือไปป์ในมือข้างหนึ่ง อีกมือก็ตบไหล่เชดแล้วพูดอย่างร่าเริง
“ฉันอธิบายเรื่องนี้ไม่ได้ แต่แม่ของลูอิสเป็นเพียงลูกสาวที่ไม่มีสิทธิรับมรดก ดังนั้นเธอจึงไม่ใช่ขุนนาง และดูเหมือนเธอไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับปู่ของเธอ สนใจลูอิสใช่ไหม? ถูกต้องแล้วพวกเธอล้วนเป็นคนหนุ่มสาวในยุคนี้ “
บาทหลวงพูดติดตลก
Sponsored Ads
“ไม่ ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนั้น แค่… ลืมมันซะ เราไม่สามารถเจาะลึกความลับของคนอื่นได้มากเกินไป “
เชดส่ายหัวและล้มเลิกหัวข้อนี้ไป
มันยังไม่เย็น และหลังจากรู้ว่าเชดว่างในวันนี้ บาทหลวงออกัสตัสก็เชิญนักสืบ ไปที่โบสถ์แห่งแสงอรุณกับเขาเพื่อรับโฉนดบ้านและโฉนดที่ดิน อย่างไรก็ตามให้คนจากโบสถ์แห่งแสงอรุณตรวจสอบบ้านอีกครั้ง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าสามารถเปิดพื้นที่ปิดตายไว้ได้
นี่ไม่ใช่ปัญหาเลย ทั้งสองเดินกลับไปที่จัตุรัสเซนต์เทเรซาด้วยกันก่อน เชดกลับบ้านและได้นำจดหมายลาตายของนักสืบและมรณะบัตรที่บาทหลวงออกัสตัสเตรียมไว้ล่วงหน้า จากนั้นบาทหลวงก็นำเชดไปที่โบสถ์แห่งแสงอรุณในจัตุรัสแสงอรุณ ขณะทักทายคนรู้จัก เขาได้เดินผ่านหอประชุมใหญ่ของโบสถ์แห่งแสงอรุณ บาทหลวงสวดภาวนาภายใต้สัญลักษณ์อันศักดิ์สิทธิ์อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พาเชดไปรอบๆ ทางเดินอันงดงาม และเข้าไปในห้องทำงานที่มีชื่อว่า “ห้องเก็บเอกสาร”
เชดพบนักบวชวัยกลางคนที่กำลังดื่มชายามบ่ายและอ่านนิยาย นวนิยายเรื่องนี้คือ “นักสำรวจในดวงตาแห่งวายุ” เพราะมันเกี่ยวข้องกับชีวิตกะลาสี จึงมีหลายสีหลายตอน มันน่าสนใจมากที่หนังสือประเภทนี้ปรากฏในโบสถ์
