หมอกในตรอกจะหนากว่าริมแม่น้ำ และมีกลิ่นอับชื้นรุนแรงในสายหมอก และยิ่งพวกเขาเข้าใกล้บ้านของไดส์มากเท่าไร กลิ่นคาวจะแรงขึ้นและมีกลิ่นเหม็นจางๆ ด้วย
กลิ่นแปลกๆ นี้มีความหมายมากกว่าปัญหาโรคหนังเกล็ดปลา ดูเหมือนว่าสิ่งที่ตามมาคือพลังที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่าจากมหาสมุทร…
ร่างของเด็กสาวถือตะกร้าไม้ขีดไฟเดินนำที่ด้านหน้า ตามมาด้วยมิสลูอิส และเชดก็เดินตามหลัง มือของเขาสว่างไสวด้วยแสงของพระจันทร์สีเงิน เตรียมพร้อมเสมอสำหรับการโจมตีที่อาจเกิดขึ้น โชคดีที่ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน และกลางคืนเป็นช่วงที่เขามีประสิทธิภาพมากที่สุด
เมื่อพวกเขาเข้าใกล้บ้านในที่สุด เชดสังเกตเห็นว่ามีรอยแตกสีทองจาง ๆ ใต้ผิวหนังของเขา ยังไม่ชัดเจน แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันปรากฏขึ้นแล้ว
เชดขมวดคิ้ว
‘ฝัน?’
[ไม่ ฉันแน่ใจว่านี่คือความจริง]
Sponsored Ads
“มิสลูอิส ดูสิ”
นักเขียนสาวผมบลอนด์หันศีรษะกลับมาและเห็นร่องรอยและแสงสีทองบนร่างของเชด ในตอนแรกเธอสับสนและจากนั้นใบหน้าของเธอก็น่าเกลียดเล็กน้อย
“ฉันเกรงว่าบริเวณนี้จะถูกลากไปยังสถานที่เลวร้าย ฉันไม่รู้ว่า ‘ของตกแต่ง’ ของคุณทำงานอย่างไร แต่มันคงจะแย่ “
หลังจากพูดจบเธอก็มาถึงหน้าประตูแล้ว มิสลูอิสขอให้เชดถอยหลังแล้วปล่อยให้เธอผลักประตูเปิดออก แต่เชดกลับไม่ถอยออก เขากลับคว้าข้อมือของนักเขียนหญิงคนนั้นแล้วดึงเธอไปข้างหลัง
“มิสลูอิส ฉันไม่อยากกอดคุณหรือพาคุณออกไปจากที่นี่โดยแบกคุณอยู่บนหลัง “
เขาล้อเล่น แต่การแสดงออกของเขามั่นคง
“คราวนี้ฉันจะทำ”
เขาเผชิญหน้ากับเทพเจ้าสองครั้ง พูดคุยและหัวเราะกับเทพเจ้าโบราณในร้านขายของเล่น เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน เขากำลังคิดถึงความลับของเทพเจ้าโบราณและสัมผัสรูปปั้นของเทพเจ้าโบราณ ในแง่ของความต้านทานทางจิตและความสามารถในการต่อต้านมลภาวะของจิตวิญญาณ แม้แต่มิสลูอิสสองคนรวมกันก็เทียบไม่ได้กับเขา
ในความมืดมิดนี้ เขาจ้องมองเข้าไปในดวงตาสีเขียวของสาวผมบลอนด์
“สาวไม้ขีดไฟอยู่ข้างหน้า ฉันอยู่ตรงกลาง ส่วนเธออยู่ข้างหลังและจับมือฉันไว้ เมื่อเราเข้าไปในบ้านได้สักพัก พยายามอย่าลืมตาและเดินตามฉันไปข้างหน้า ฉันรู้สึกได้ ทางออกอยู่ตรงนี้…”
Sponsored Ads
อันที่จริง “เธอ” นั่นเองที่คอยเตือนเขาอยู่ข้างหู เธอสัมผัสได้ถึงร่องรอยพิเศษในห้อง นี่คือสิทธิพิเศษในการครอบครองรูนหลักของ [เวลาและช่องว่าง]
“นักสืบ ไม่ เชด…ระวังตัวด้วย “
โดโรธี ลูอิสก็มองเข้าไปในดวงตาของเชดเช่นกัน จากนั้นเธอก็พยักหน้าเล็กน้อยและเริ่มคว้าข้อมือของเชด
เชดหันกลับไปมองที่ประตูตรงหน้าเขา หายใจเข้าลึกๆ แล้วผลักมันเบาๆ ประตูก็เปิดออก ความมืดมิดดูเหมือนจะลอยออกมาจากภายในประตู ร่างของสาวไม้ขีดไฟนั้นพร่ามัวเล็กน้อย และร่องรอยแสงสีทองบนร่างของเชดก็ชัดเจนยิ่งขึ้น อนุภาคแสงลอยไปข้างหลังในขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า นี่เป็นปฏิบัติการที่อันตรายที่สุดนับตั้งแต่คฤหาสน์เลควิว
‘แต่มันไม่อันตรายจริงๆ อันตรายที่ใหญ่ที่สุดอยู่ที่มนุษย์เงือก และดูเหมือนว่า ‘พลังที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งกว่านี้’ มันไม่ได้มาจากที่นี่จริงๆ ‘
เชดคิดในใจเขาก็ก้าวเข้าไปในห้องและแทบจะไม่สามารถมองเห็นสภาพแวดล้อมรอบตัวได้ ความชื้นและกลิ่นเหม็นในอากาศ มันรุนแรงมากจนแทบจะหายใจไม่ออก ลมหนาวพัดมาบนร่างกายของเขา และความหนาวเย็นที่กัดกร่อนทำให้หนังศีรษะของเชดชา
[น่าจะอยู่ห้องทางซ้ายนะ]
“ซ้าย”
เขาพูดเบา ๆ และสาวไม้ขีดไฟที่เดินอยู่ข้างหน้าก็หันไปทางซ้ายทันที รูปร่างของเธอพร่ามัว แต่แสงแห่งการรู้แจ้งสีทองเหลืองบนร่างกายของเธอสามารถส่องสว่างด้านหน้าได้ เงาสีดำปรากฏขึ้นข้างหน้า มนุษย์เงือกคำรามแล้วรีบวิ่งเข้ามา
“ฉันมา”
มิสลูอิสซึ่งเกือบจะกดทับหลังของเชด พูดที่หูขวาของเชด สาวไม้ขีดไฟนำไม้ขีดออกจากตะกร้า หัวไม้ขีดไฟพุ่งไปข้างหน้า เปลวไฟจุดใส่มนุษย์เงือกและดันมันเข้าไปในความมืดด้วยเสียงกรีดร้อง เงาของสาวไม้ขีดไฟยิ่งสลัวลงเนื่องจากการโจมตีครั้งนี้
Sponsored Ads
เสียงกระซิบดังขึ้นในหูของเขาทีละน้อย และด้วยเหตุผลบางอย่างเชดก็นึกถึงเสียงคร่ำครวญครั้งสุดท้ายของผู้คนที่จมอยู่ในน้ำ
‘ขอเสียงหน่อย’
เชดพูดในใจ จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะของเธอที่หูซ้ายของเขา
ในขณะที่กำจัดอิทธิพลของเสียงกระซิบ ทันใดนั้นมือขวาของเขาก็ชี้ไปข้างหน้า และแสงจันทร์สีเงินก็พุ่งออกมา ส่องแสงสว่างเข้าใส่มนุษย์เงือกตัวเตี้ยเล็กน้อย
สาวไม้ขีดไฟหยิบไม้ขีดออกมาอีกครั้ง และเปลวไฟขับไล่มนุษย์เงือกตัวที่สองกลับไป ใบหน้าและรูปร่างที่เน่าเปื่อยของมันทำลายสุนทรียศาสตร์ของมนุษย์โดยสิ้นเชิง แม้ว่าพวกเขาจะได้เจอกันครั้งหนึ่งเมื่อคืนนี้ แต่ก็ยังทำให้เชดอึดอัดมาก
“สาวไม้ขีดไฟสามารถใช้ไม้ขีดได้เพียงสี่ครั้งเท่านั้น”
มิสลูอิสพูดที่หูขวาของเชด
“เข้าใจ”
เชดทนต่อภาพลวงตาที่ดูเหมือนจะมีสิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนแอบมองเขาอยู่รอบตัวเขา และยังเดินหน้าตามสาวไม้ขีดไฟต่อไป เสียงกรีดร้องอันรุนแรงของมนุษย์เงือกปรากฏขึ้นจากทั้งสองข้างพร้อมกัน ดูเหมือนมีบางอย่างในความมืดกำลังโจมตีจากทั้งสองข้างพร้อมกัน
“ขวา”
สัญชาตญาณเฉียบแหลมให้คำตอบโดยตรง เขาไม่ได้ใช้คำใบ้ “เธอ” ด้วยซ้ำ
“ขวา!”
เขาเตือนเสียงดัง ไม้ขีดก้านที่สามในมือของสาวไม้ขีดไฟบังคับให้มนุษย์เงือกกลับไป เชดยังใช้โอกาสนี้เพื่อดูลักษณะทางกายภาพของมนุษย์เงือกมากขึ้น เมื่อเทียบกับมนุษย์เงือกที่สูญเสียการควบคุมเมื่อคืนนี้ คราวนี้ มีพืชน้ำอยู่บนร่างกายของมนุษย์เงือกมากขึ้น และพืชน้ำก็เกือบจะรวมเข้ากับเกล็ดปลาเน่าเสียเกือบทั้งหมด นอกจากนี้ยังมีเชือกที่เท้าของมนุษย์เงือกด้วย
Sponsored Ads
เชดอธิบายรายละเอียดเหล่านี้ให้มิสลูอิสฟัง คนหลังพูดที่หูขวาของเขา
“ฉันรู้ว่าเทพเจ้าผู้ชั่วร้ายองค์ไหนที่ถูกดึงดูด ไม่สามารถพูดชื่อของเขาได้ในขณะนี้ เตรียมพร้อมที่จะกลั้นหายใจได้ตลอดเวลา เมื่อใดก็ตามที่เรารู้สึกเหมือนกำลังจมอยู่ในน้ำ “
“ตกลง”
เชดยังคงติดตามสาวไม้ขีดไฟที่มีรูปร่างเกือบจะโปร่งใส และลมชื้นพัดมาจากด้านหลัง สาวไม้ขีดไฟหายตัวไปจากด้านหน้าเชด และปรากฏอยู่ด้านหลังมิสลูอิส
ก้านสุดท้ายสว่างขึ้น และสาวไม้ขีดไฟก็กระโจนเข้าใส่มนุษย์เงือกคนที่สี่ในกองไฟที่ลุกโชน และหายตัวไปในความมืดพร้อมกับมัน มิสลูอิสคร่ำครวญ เวทคาถานี้จบลงด้วยการจุดครั้งที่สี่แทนที่จะยกเลิกเอฟเฟกต์อย่างแข็งขัน นอกจากนี้ยังอาจเป็นอันตรายต่อเธอด้วย
“ใกล้แล้ว”
เชดกระซิบ แสงพระจันทร์สีเงินในมือของเขาสะบัดไปทางด้านขวาของเขา แสงจันทร์สีเงินส่องสว่างไปรอบๆ ขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้า และใช้เวลาเพียงชั่วครู่เท่านั้น แต่เมื่อเชดมองเห็นสภาพแวดล้อมรอบตัวพวกเขาจริงๆ มันถูกล้อมรอบด้วยศพจำนวนนับไม่ถ้วนที่ดูเหมือนยักษ์ ศพเหล่านั้นลอยอยู่อย่างเงียบ ๆ และน่าขนลุกในอากาศ เหมือนอากาศรอบตัวเขาเป็นของเหลว
ทันใดนั้นเสียงน้ำที่สาดก็ปรากฏขึ้นในหูของเขา เชดที่กำลังหายใจอยู่รู้สึกเหมือนได้สูดน้ำปริมาณมากเข้าไป เขากลั้นลมหายใจทันทีและไม่สามารถลืมตาได้เพราะน้ำ แต่เสียงของ “เธอ” ที่หูซ้ายของเขายังคงนำทางเขาไปข้างหน้า
เชดจับมือมิสลูอิสไว้แน่นแล้วก้าวไปข้างหน้า หลังจากก้าวไปข้างหน้าหลายสิบก้าวอีกครั้ง เขาก็หยุดกะทันหัน ความรู้สึกจมอยู่ในน้ำก็หายไป เขาลืมตาขึ้น ข้างหน้าเราคือประตูบ้านหลังเล็กๆ ของครอบครัวไดส์ ประตูเปิดอยู่ นี่คือทางออก หากพวกเขาออกจากที่นี่ พวกเขาสามารถออกไปได้โดยไม่รู้ว่าจะถูกดึงไปที่ใด
“มิสลูอิส รีบไปกันเถอะ…”
แต่นั่นเป็นเพียงแค่ครึ่งเรื่องเท่านั้น เชดหยุดพูด
