ตลอดทั้งวันของวันพฤหัสบดี เชด, มิสบาสก์ และมิสอานาต ต่างพำนักอยู่ที่ อาคารเลขที่ 6 จัตุรัสเซนต์เทเรซา พวกเขาใช้เวลาซ้ำแล้วซ้ำเล่าในการวิเคราะห์แผนการของพวกเขา และใช้พื้นที่กว้างขวางในห้องใต้ดินฝึกฝนเวทมนตร์ร่วมกัน
Sponsored Ads
สำหรับ เชด นี่เป็นโอกาสอันล้ำค่า เพราะถือว่าเขาได้รับ การสอนการต่อสู้จากสองสาวโดยตรง
จนถึงตอนนี้ นับตั้งแต่เขามายังโลกนี้ได้เกือบหนึ่งเดือน เขากลับไม่เคยมีโอกาส ประลองตัวต่อตัว กับนักเวทวงแหวนแปลกหน้าเลย การต่อสู้เพียงไม่กี่ครั้งที่ผ่านมา เขามักจะมีพวกพ้องที่ไว้ใจได้อยู่เคียงข้าง หรือไม่ก็ พึ่งพาคุณสมบัติพิเศษของเศษซากเพื่อจัดการศัตรู
แต่ในคืนนี้…
เมื่อพวกเขาจะต้องบุกเข้าไปในซากโบราณ นอกจากอันตรายจาก “ชายตาเงิน” และ ซากโบราณที่เต็มไปด้วยอาถรรพ์ พวกเขา “ต้องเผชิญหน้ากับนักเวทวงแหวนของ ‘เลือดปรอท’ แน่นอน”
ซึ่งอาจหมายถึง… นี่อาจเป็นการต่อสู้แบบตัวต่อตัวครั้งแรกของเชด
ตลอดทั้งวัน ไม่มีใครมาเยี่ยมเยียนอาคารเลขที่ 6 แต่ มิสบาสก์ จำเป็นต้องกลับไปที่ บริษัทรักษาความปลอดภัยศิลาดำ เพื่อเข้าเวรในช่วงพักเที่ยงสองชั่วโมง
เมื่อตอนบ่าย เธอกลับมาพร้อมข่าวร้าย—
“คืนนี้ โบสถ์ของเทพเจ้าผู้ชอบธรรมกำลังจะเปิดฉากกวาดล้างพวกลัทธิ ‘ลอร์ดแห่งงานฉลองโลหิต’ พวกเราถูกสั่งให้เข้าร่วมภารกิจ”
“อะไรนะ!?”
เชดกับมิสอานาต ลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้ทันที
“ไม่เป็นไร ๆ พวกเราไม่ได้ถูกสั่งให้เข้าไปในงานเลี้ยง”
มิสบาสก์รีบอธิบาย ขณะนั่งลงบนโซฟาตรงมุมที่ใกล้กับบริเวณที่มีหิมะตกมากที่สุด
“พวกเราแค่ต้องเฝ้าระวังรอบนอก ตรวจสอบไม่ให้มีใครเล็ดลอดออกมาในระหว่างที่โบสถ์กำลังกวาดล้างพวกนิกายอยู่ข้างใน”
“แต่เธอต้องอยู่กับเรานี่!”
มิสอานาตเปิดสมุดจดโน้ตอย่างรวดเร็ว เธอเป็นศูนย์กลางของภารกิจคืนนี้ ถ้าหาก มิสบาสก์ไม่ได้อยู่ที่นั่น ภารกิจก็ไร้ความหมาย
“ฉันลางานไว้แล้ว หัวหน้าทีมของฉันบอกว่า งานคืนนี้มันอันตรายเกินไป การที่ฉันไม่เข้าร่วม เป็นสิ่งที่เขาต้องการเสียด้วยซ้ำ”
“ถ้าเป็นแบบนั้น ก็ไม่มีปัญหา”
มิสอานาตพยักหน้า “จะขาดพวกเราสองคนก็ได้ แต่เธอห้ามขาดแน่นอน”
เชด ถอนหายใจโล่งอก แต่ก็ยังคงขมวดคิ้ว พยายามคิดถึงรายละเอียดของแผนทั้งหมด
Sponsored Ads
ขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน เจ้ามีอา นั่งอยู่บนโซฟา ใช้อุ้งเท้าน้อย ๆ เขี่ยตราสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถใช้ยิง ‘สุริยาสาดแสง’ ได้เพียงหนึ่งครั้ง แต่ไม่มีใครสังเกตมันเลย เจ้าแมวส้มตัวน้อย ค่อย ๆ ดุนตราสัญลักษณ์ไปมา จากนั้นก็ ใช้จมูกดม ราวกับกำลังตรวจสอบอะไรบางอย่าง…
เมื่อเวลาห้าโมงเย็นมาถึง มิสอานาตและมิสบาสก์ออกจากอาคารก่อน และพวกเขานัดหมายว่า จะพบกันอีกครั้งเวลา 19:00 น. ที่ โรงแรมใกล้โรงพิมพ์เหนือซากโบราณ
ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น ฟ้ายังคงสว่าง ในตอนนั้นเอง รถม้าก็แล่นมาจอดหน้าบ้านของเชด หลังจากเตรียมอาหารแมวไว้ให้ มีอา เป็นจำนวนมาก เชดก็ขึ้นรถม้า และพบกับ มิสทีฟา เซอร์เวต คนรับใช้ของดัชเชส
“ทุกอย่างเป็นไปตามแผน คุณไม่จำเป็นต้องทำอะไรเพิ่มเติมในงาน เพียงแค่ทำตามแผนแล้วออกไป”
เธอพูดขณะยื่น บัตรเชิญ ให้กับเชด
งานเลี้ยงคืนนี้ จะถูกจัดขึ้นในคฤหาสน์ของ ‘เอิร์ลโมปาซองต์’ ในตัวเมือง แต่ตัวท่านเอิร์ลอายุมากแล้ว และพำนักอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลทางตอนใต้ ส่วนลูกชายของเขา เมื่อไม่กี่ปีก่อน ได้เข้าร่วมลัทธิ ‘ลอร์ดแห่งงานฉลองโลหิต’ เขาคือหนึ่งในเจ้าภาพงานเลี้ยงคืนนี้
งานเลี้ยงครั้งนี้ เต็มไปด้วยแขกผู้มีชื่อเสียงจากทั่วเมือง ภายนอก มันเป็นเพียง “งานเลี้ยงการกุศล” เพื่อระดมทุนปรับปรุงเขตมหาวิทยาลัยโทเบสก์
แต่ในความเป็นจริง… แขกทุกคนที่ได้รับเชิญ… ก็คือเครื่องบูชายัญของลอร์ดแห่งงานฉลองโลหิต
บัตรเชิญของเชดถูกจัดหาโดยมิสคารินา ผ่านช่องทางพิเศษ
เนื่องจากในงานเลี้ยงจะมีทั้ง ลัทธินอกรีตและโบสถ์ของเทพเจ้าผู้ชอบธรรม แฝงตัวอยู่จำนวนมาก เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวตนของเขาถูกเปิดเผย เชดต้องฝากเศษซากทั้งหมดไว้กับมิสทีฟา เซอร์เวต ชั่วคราว เช่นเดียวกับตอนที่เขาเดินทางไป พระราชวังยอร์เดิล
ขณะเดียวกัน ทิฟา ก็ยื่นเงินสดปึกหนึ่ง ให้เชด เพื่อใช้ในการ เข้าร่วมการประมูลการกุศลภายในงาน
“มีอะไรที่ต้องระวังเป็นพิเศษไหม?”
เชดพลิกดูบัตรเชิญ ขณะที่รถม้าค่อย ๆ ออกเดินทาง ฝนที่ตกมาตั้งแต่เมื่อคืน ยังไม่หยุดสนิท
แต่ตอนนี้ เบาลงมากแล้ว ไม่เป็นอุปสรรคต่อการเดินทาง
Sponsored Ads
“อย่าเดินไปนอกเหนือจากแผนที่วางไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่าขึ้นไปชั้นสามของคฤหาสน์”
ทิฟาเตือนเสียงเรียบ “ชั้นสามเต็มไปด้วยลัทธินอกรีต รวมถึง มิสเตอร์ลอว์เรนซ์ บุคคลที่ถูกใช้เป็นร่างสังขารของเทพเจ้าผู้ชั่วร้ายก็อยู่ที่นั่น ใครก็ตามที่เข้าออกชั้นสาม จะถูกจับตามองทั้งจากพวกลัทธิและโบสถ์”
เชดพยักหน้า พร้อมเปิดบัตรเชิญดูรายละเอียดเพิ่มเติม
“นอกจากนั้น ไม่มีอะไรต้องกังวล ทุกอย่างดำเนินตามแผนไปก็พอ หลังจากภารกิจจบลง ฉันจะพาคุณออกจากคฤหาสน์ทันที ระหว่างที่อยู่ในงาน อย่าทำอะไรเกินแผนเด็ดขาด”
“เข้าใจแล้ว”
เชดรับคำ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ จึงถามต่อว่า
“นักเวทวงแหวนระดับ 13 แห่งโบสถ์แห่งสุริยเทพ ‘ดาบแสงสุริยา’—มิสเตอร์ฮอก เรนเดลล์ จะมาปรากฏตัวในงานเลี้ยงคืนนี้ด้วยใช่ไหม?”
“ใช่”
ทิฟาพยักหน้า
“เขาใช้วิธีพิเศษในการเปลี่ยนโฉม และเข้าร่วมงานเลี้ยงในฐานะตัวแทนของโบสถ์ แต่คุณจะไม่มีโอกาสได้พบเขาแน่นอน ไม่ต้องกังวล”
เชดพยักหน้าอีกครั้ง
ขณะเดียวกัน ทิฟากล่าวขึ้นเบา ๆ
“อย่าตึงเครียดจนเกินไป ฉันติดตามคุณผู้หญิงมาตั้งแต่อายุ 15 ปี สถานการณ์ที่เลวร้ายกว่านี้ เราผ่านมันมาหมดแล้ว ถ้าเทียบกับเหตุการณ์เหล่านั้น งานเลี้ยงนี้ถือว่า ‘ไม่อันตราย’ เลย”
เชดขมวดคิ้ว “มีอะไรที่อันตรายกว่านี้อีก?”
“เคยมีครั้งหนึ่งที่เศษซากระดับ ‘ไม่อาจหยั่งรู้’ (ระดับ 0) สองชิ้นเกิดสูญเสียการควบคุม พร้อมกัน ในเหตุการณ์นั้น สภามีมติให้แม่มดระดับสูงหกคนร่วมมือกันระงับสถานการณ์ แต่สุดท้าย… มีแม่มดคนหนึ่งเสียชีวิต”
เชดเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเบา ๆ
“วันหลัง เล่าเรื่องนั้นให้ผมฟังหน่อยนะ”
“ได้แน่นอน”
ทิฟาตอบกลับเรียบ ๆ
Sponsored Ads
ขณะที่เชด สูดลมหายใจลึก แล้วหันไปมองฝนที่โปรยปรายอยู่นอกหน้าต่าง
“ค่ำคืนนี้… กำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว”
ภายนอก งานเลี้ยงนี้จัดขึ้น เพื่อระดมทุนช่วยเหลือการปรับปรุงเขตมหาวิทยาลัยของโทเบสก์ แต่ ในความเป็นจริง มันคือ พิธีบูชายัญของลัทธินอกรีต “การบริจาคเงินเพื่อการกุศล” ที่ใช้เป็นข้ออ้างในงานเลี้ยงนี้… ไม่เกี่ยวอะไรกับเชดที่เป็นแค่ ‘คนจน’ เลยแม้แต่น้อย แต่สำหรับเหล่าขุนนางและเศรษฐีของโทเบสก์ พวกเขาดูเหมือนจะหลงใหลในงานแบบนี้เหลือเกิน
เมื่อรถม้าของเชด หยุดลงหน้าคฤหาสน์ของเอิร์ลโมปาซองต์ แขกจากทุกสารทิศก็มาถึงพร้อมกันมากมาย และที่ประตูทางเข้า มีคนมารอต้อนรับเชดอยู่แล้ว เขาและ ทิฟา เซอร์เวต ลงจากรถม้าด้วยกัน
ทันใดนั้น หญิงสาวห้าคนก็เข้ามาต้อนรับพวกเขา ในจำนวนนี้ มีสามคนที่เป็นสตรีสูงวัย แต่งกายหรูหรา อีกสองคนเป็นสาวใช้วัยเยาว์ พวกเธอทั้งหมด โค้งคำนับให้ทิฟาด้วยความเคารพ ในลำดับชั้นของ สภาแม่มด ดูเหมือนว่า ทิฟา เซอร์เวต จะมี สถานะสูงกว่าพวกเธอมาก พวกเธอทั้งห้าคน ล้วนเป็นนักเวทวงแหวน แม้เชด จะยังไม่ได้ใช้พลังของเสียงลึกลับในหัวเพื่อตรวจสอบ
แต่ ทิฟาก็บอกรายละเอียดให้เขาฟังทันที
“หนึ่งคนเป็นนักเวทวงแหวนหกวงแหวน อีกหนึ่งเป็นนักเวทวงแหวนห้าวงแหวน อีกหนึ่งเป็นนักเวทวงแหวนสี่วงแหวน ส่วนสองคนสุดท้ายเป็นนักเวทวงแหวนสามวงแหวน”
เธอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“ขออภัย คุณนักสืบ โบสถ์ของเทพเจ้าผู้ชอบธรรมจับตามองที่นี่อย่างเข้มงวด เราไม่สามารถเรียกระดมคนมาปกป้องคุณมากกว่านี้ได้”
เชด เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เพราะแม้แต่การนำคนมามากขนาดนี้ ก็เกินกว่าที่เขาคาดไว้แล้ว ก่อนหน้านี้ เขาเคยคิดมาตลอดว่า มิสคารินามีแค่ทิฟาเป็นผู้ช่วยเพียงคนเดียว เพราะ ทุกครั้งที่เธอมีเรื่องให้จัดการ เธอมักจะสั่งให้ทิฟาไปทำ หรือไม่ก็โยนงานให้เขาทำ แต่ดูเหมือนว่า…ดัชเชสจะมีเครือข่ายที่กว้างขวางกว่าที่เขาคิดมาก
“ฉันจะไม่เข้าไปในคฤหาสน์กับคุณ และคนที่มาคอยปกป้องคุณ พวกเขาก็จะไม่เข้าใกล้คุณมากเกินไป”
ทิฟากล่าวเสียงเรียบ ก่อนจะย้ำเตือนอีกครั้ง
“พยายามทำตัวเป็นธรรมชาติให้มากที่สุด ข้ออ้างที่คุณใช้มาร่วมงานคืนนี้คือ— คุณมาช่วยคุณผู้หญิงของฉันประมูลปากกาหนึ่งด้ามในงานการกุศล”
Sponsored Ads
ปากกาด้ามนั้น เคยเป็นของ ‘เวเซนต์ โรเบิร์ตส์’ นักเขียนชื่อดังแห่งอาณาจักรเดลาริออน ผู้ล่วงลับ แม้เขาจะเสียชีวิตไปตั้งแต่ปี 1850 แต่ตลอดช่วง สามสิบปีที่ผ่านมา ไม่มีใครในวงการวรรณกรรมของเดอราเรียนสามารถโค่นตำแหน่งของเขาได้
“พยายามอย่าใช้พลังของนักเวทวงแหวน แผนของเรารอบคอบมาก ไม่มีอะไรผิดพลาดแน่นอน”
ทิฟาเตือนอีกครั้ง
เชดพยักหน้ารับ ก่อนจะแทรกตัวเข้าไปกับกลุ่มแขกที่กำลังทยอยเดินเข้าคฤหาสน์
คฤหาสน์แห่งเอิร์ลโมปาซองต์ หากเปรียบเทียบกับ ‘คฤหาสน์เลควิว’ หรือ ‘วังหลวงนอกเมือง’ ที่นี่ไม่อาจเทียบเคียงกันได้เลยแม้แต่น้อย แต่จำนวนแขกที่ได้รับเชิญ กลับไม่น้อยหน้าสองสถานที่นั้นเลย
ในค่ำคืนนี้ คฤหาสน์เปิดให้แขกผู้มีเกียรติเข้าเยี่ยมชม ตั้งแต่ลานด้านหน้า ไปจนถึงชั้นหนึ่งและชั้นสอง ลานด้านหน้าและชั้นหนึ่ง เป็นพื้นที่จัดเลี้ยง ชั้นสอง ถูกใช้เป็นสถานที่จัดประมูลสิ่งของล้ำค่า เงินทั้งหมดที่ได้จากการประมูล อ้างว่าเป็น ‘กองทุนปรับปรุงเขตมหาวิทยาลัยของโทเบสก์’
เมื่อแขกทุกคนมาถึง พวกเขาจะได้รับรายการลำดับการประมูล และเป็นตอนนั้นเองที่เชดพบว่า—การเข้าร่วมงานเลี้ยงคืนนี้ มีค่าธรรมเนียมเข้าร่วมถึง 10 ปอนด์ เงินจำนวนนี้ ถูกอ้างว่าจะนำไปบริจาคเพื่อการศึกษา แต่ในความเป็นจริง— หากลัทธินอกรีตประสบความสำเร็จในพิธีบูชายัญคืนนี้ เงินทั้งหมด รวมถึงผลกำไรจากการประมูล จะถูกแบ่งระหว่างพวกมันและ ‘เลือดปรอท’
“ดูเหมือนคืนนี้จะมีไพ่โรส์ถูกนำมาประมูลด้วย…”
ของที่ถูกนำมาประมูลในคืนนี้ ล้วนมาจากเอิร์ลโมปาซองต์ และกลุ่มขุนนางผู้สนิทสนม มีไพ่โรดส์สองใบที่ที่มีกฎพิเศษถูกนำมาประมูลด้วย แต่น่าเสียดาย— ลำดับการประมูลของพวกมัน อยู่ในช่วงท้ายสุดของงาน ซึ่งตอนนั้น เชดน่าจะออกจากคฤหาสน์ไปแล้ว
“ฉันเองก็ไม่เคยเข้าร่วมงานการกุศลแบบนี้มาก่อนเหมือนกัน”
Sponsored Ads
เชด รู้สึกสนใจบรรยากาศภายในงานไม่น้อย ลานด้านหน้า โต๊ะยาวถูกจัดเรียงไว้อย่างสวยงาม อาหารและเครื่องดื่มถูกทยอยนำมาเสิร์ฟ แขกทยอยกันมาถึง
แต่ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในคฤหาสน์— แม้แขกทุกคนจะแต่งกายหรูหรา ดูราวกับกำลังสนุกสนานกับค่ำคืนอันงดงาม แต่เชดรับรู้ได้ถึงบางสิ่งบางอย่าง… ดวงตาเขากวาดมองไปรอบ ๆ สัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่คนทั่วไปไม่อาจรับรู้ได้ เพียงแค่เดินวนรอบห้องโถงชั้นหนึ่งไม่กี่รอบ— เขาพบว่ามีนักเวทวงแหวนแฝงตัวอยู่ในที่นี้ถึง 6 คน
เชดรับแก้วไวน์จากถาดของพ่อบ้านที่เดินผ่านมา เครื่องดื่มในแก้วใสเป็นสีเหลืองอำพัน ดูคล้ายกับน้ำลูกแพร์
เมื่อยังไม่ถึงเวลา เขาจึงยืนอยู่ในชั้นหนึ่งสักพัก ทำทีเป็นรอเวลา ได้เวลาไปที่ชั้นสองแล้ว… เมื่อคำนวณเวลาได้เหมาะสม เขาจึงค่อย ๆ แทรกตัวเข้าไปในฝูงชน เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง ภายในงานเลี้ยงแบบนี้ เราจะเห็นกลุ่มแขกยืนจับกลุ่มพูดคุยกันทั่วไปหมด พวกเขามักจะคุยธุรกิจ ขยายเครือข่าย หรือนินทาเรื่องในวงสังคม บางคนยืนสนทนากันบนบันได บางคนมุ่งหน้าไปที่ห้องประมูลเป็นครั้งคราว
ส่วนเชด— เขาทำให้ตัวเองดูเหมือนเป็นแขกที่สนใจเข้าร่วมการประมูล ชั้นสองของคฤหาสน์— สถานที่จัดประมูล พรมแดงหนานุ่มปูคลุมตลอดแนวระเบียง ภาพวาดขนาดใหญ่ของ เอิร์ลโมปาซองต์ ถูกแขวนประดับไว้ตรงข้ามกับบันได แขกที่นี่ดูคึกคักยิ่งกว่าข้างล่าง พวกขุนนางและเศรษฐีต่างพากันพูดคุยถึงของที่จะประมูลกันอย่างออกรส
แขกแต่ละคนเดินจับกลุ่มพูดคุยกันอย่างรื่นเริง แสงจากโคมไฟแก๊สส่องประกายอบอุ่น บรรยากาศเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและความสนุกสนาน ขณะที่แขกผู้ไม่รู้อะไรทั้งสิ้น กำลังเพลิดเพลินกับค่ำคืนนี้ บรรดาผู้ที่รู้ความจริง กำลังเฝ้ารอ ‘ช่วงเวลาสำคัญ’ ที่จะมาถึง ค่ำคืนนี้— เป็นคืนแห่งการบูชายัญ แต่นั่นเป็นเรื่องของพวกมัน… ไม่ใช่เรื่องของฉัน
เชดเดินผ่านพรมแดง ขณะที่บทละครค่ำคืนนี้กำลังดำเนินไปตามฉากที่ถูกกำหนดไว้
