“นักสืบ คุณไปก่อน นี่คือศัตรูของฉัน ”
เมื่อเห็นการปรากฏตัวของศัตรูอย่างชัดเจน มิสบาสก์ก็ยืนอยู่เชดอย่างสมบูรณ์และกระตุ้นให้เขาออกไป
“มันเป็นเลือดปรอทแบบเดียวกับครั้งที่แล้วหรือเปล่า?”
เชดถามเบาๆ
“ไม่ แต่ผู้ชายคนนี้เกี่ยวข้องกับชายตาเงิน เขาอยู่ในองค์กรอื่น… อย่ากังวล นี่คืออาชญากรตามหมายตัวหรือโจรปล้นสุสานที่น่ารังเกียจ”
มิสบาสก์กระซิบตอบ ดวงตาของเธอไม่ละจากชายคนนั้นที่อยู่ใต้แสงตะเกียง
“โอเค ฉันจะไปก่อน ระวังตัวด้วย ”
“นักสืบ ระวังตัวด้วย เดี๋ยวฉันจะไปหาที่บ้านคุณทีหลัง ”
ขณะที่เธอพูด เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของเชดในระยะไกลแล้ว
“คุณนักสืบมีความเด็ดขาดมากในการกระทำของเขา……”
Sponsored Ads
มิสบาสก์บิดคอของเธออย่างไม่ต้องกังวล
“คราวนี้ฉันจะไม่ปล่อยคุณไป สมดุล!”
เธอเดินไปหาชายคนนั้นที่อยู่ใต้แสงไฟถนน ซึ่งร่างของเขาค่อยๆ มีร่องรอยของการเน่าเปื่อยปรากฏขึ้น
เชดเคลื่อนที่ไปตามซอยอย่างรวดเร็ว เนื่องจากมันไม่เกี่ยวอะไรกับเลือดปรอท เขาจึงไม่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้แบบนี้ระหว่างนักเวทวงแหวนระดับสูง
แน่นอนว่าเขาไม่ได้คิดที่จะจากไปในทันที แต่พบที่ปลอดภัยในบริเวณใกล้เคียงและรอให้การต่อสู้สิ้นสุดลง หากสถานการณ์ของมิสบาสก์ไม่เอื้ออํานวยเขาสามารถกระโดดออกมาได้ทันทีและหากมิสบาสก์ได้รับบาดเจ็บ เขาก็มีเหตุผลที่เหมาะสมที่จะเปิดเผยสถานะของเขาในฐานะนักเวทวงแหวน
ซอยไม่ยาวมากและไม่มีทางออกอื่นตรงกลางเชื่อมต่อถนนสองสายที่แตกต่างกันที่ปลายทั้งสองด้าน เมื่อเห็นว่าสามารถมองเห็นแสงของโคมไฟถนนได้ตรงหน้าเขา แล้วมีร่างอีกร่างหนึ่งปรากฏขึ้นมาขวางซอย
เชดหยุดและเห็นชัดเจนว่าเป็นศพที่เน่าเปื่อยแล้ว หากชายที่ปรากฏตัวใต้โคมไฟถนนในตอนนั้นยังคงมีความรู้สึกของมนุษย์อยู่บ้าง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคนนี้จะเป็นศพที่สมบูรณ์อย่างแน่นอน
[ไม่ใช่นักเวทวงแหวน และไม่มีสัญญาณขององค์ประกอบเสียงกระซิบ มันอาจเป็นศพที่ถูกจัดการด้วยเวทมนตร์]
เสียงกระซิบกระซิบเตือนความจำในหูของเขา
Sponsored Ads
“นักเวทวงแหวนที่ต่อสู้กับอิรูนา บาสก์ที่พยายามหยุดฉัน… มันแข็งแกร่งแค่ไหน?”
[ฉันรู้สึกได้เฉพาะร่องรอยขององค์ประกอบเท่านั้น ความแข็งแกร่งของศพที่ถูกบงการเวทมนตร์นั้นแข็งแกร่งเพียงใด ฉันไม่สามารถให้คําตอบได้]
“เข้าใจแล้ว”
เชดพูดออกเสียงเบาๆ เขาเห็นรอยบาดที่ใบหน้าของศพที่มีสีซีดเล็กน้อย นั่นน่าจะเป็นสาเหตุการตาย
“ศพเหล่านี้ก็คงเป็นของผู้ขโมยสุสานเหรอหรือเปล่า?”
เฉือนจันทราเงินแสดงรอยโค้งและบินไปข้างหน้า ในขณะเดียวกันเชดก็กระตุ้นให้เกิดหมอกสีเงินอย่างระมัดระวังและใช้ภาพลวงตาเงาจันทร์เพื่อซ่อนตัวเอง แต่เมื่อเห็นว่าเฉือนจันทราเงินตัดศพที่ขวางอยู่ข้างหน้าออกเป็นสองส่วน ตกลงพื้นแล้วไม่เคลื่อนไหวอีกเลย
“ห๊ะ อ่อนแอขนาดนั้นเลยเหรอ”
เขาประหลาดใจเล็กน้อย เขายังคงซ่อนตัวอยู่ในหมอกสีเงินและหลังจากผ่านไปสักพักเพื่อยืนยันว่าอีกฝ่ายไม่เคลื่อนไหวจริงๆ เขาก็เดินออกไป มีกลิ่นแปลก ๆ ในซอยที่มีแสงสลัวที่ศพนอนแยกเป็นสองส่วน และเห็นหนอนดิ้นอยู่ในรูจมูกอย่างไม่ชัดเจน
“คุณคิดว่าฉันเป็นคนธรรมดา ดังนั้นฉันจึงไม่สนใจมันใช่ไหม”
เมื่อมองไปที่ศพอยู่ครู่นึง เขาจึงหันไปและมองไปอีกด้านหนึ่งของซอยเพราะมันอยู่ไกลเล็กน้อยและไม่มีไฟในซอย เขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่นจริงๆ
“การแสร้งทำเหมือนคนปกติมีประโยชน์ประเภทนี้หรือไม่?”
เขาหันหลังมองไปทางอีกข้างของซอย เนื่องจากระยะทางไกลและซอยไม่มีแสงไฟ จึงไม่สามารถระบุได้ว่ามีเกิดเหตุอะไรขึ้นที่นั่น
Sponsored Ads
“เนื่องจากฉันสามารถแก้ปัญหาได้ มิสบาสก์ก็คงไม่มีปัญหาอะไร……”
ลมหนาวพัดมาจากซอยและเชดก็ตัวสั่นทันที ดูเหมือนว่าลมจะพัดเข้าสู่ร่างกายของเขาโดยตรง และความรู้สึกเย็นชาจากภายในสู่ภายนอก ทําให้เชดรู้สึกราวกับว่าร่างกายของเขาถูกแช่แข็ง
เขามองไปข้างหลังเขาและเงาควันดําใสลอยออกมาจากกําแพงข้างซอย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นว่ามันคืออะไร และผีก็ดูเหมือนจะสลายไปเมื่อมันถูกลมพัด มันยื่นมือที่ซีดและโปร่งใสออกไปหาเชด และเชดก็เหยียดนิ้วของเขาไปที่มัน
“แสงแห่งจันทราเงิน!”
แสงจันทร์สีเงินส่องไปข้างหน้า และในแสงนั้นควันมืดถัดจากรูปร่างของวิญญาณชั่วค่อยๆ สลายไป เชดที่กำลังหรี่ตามองและดูเหมือนจะเห็นวิญญาณของหญิงชราตัวสั่นอยู่หน้าตาของเขา เธอโค้งคํานับเชดเล็กน้อย จากนั้นชี้ไปที่ผนังที่เธอปรากฏตัว และในที่สุดก็หายตัวไปภายใต้แสงจันทร์อันศักดิ์สิทธิ์
[ฉันเคยคิดว่าคุณกลัววิญญาณและสิ่งที่เกี่ยวข้องกับความตาย]
มีเสียงพูดในหูของเขา เชดเก็บนิ้วของเขาและมองไปที่กำแพงด้านหน้าอย่างสงสัย
“ฉันไม่กลัววิญญาณ แต่เป็นเพียงความไม่สบายใจต่อความตายและสิ่งที่ไม่รู้จัก วิญญาณสามารถเป็นอันตรายได้หรือไม่……มีอะไรอยู่ในผนังหรือเปล่า?”
เขาวางมือไปที่ผนังที่เต็มไปด้วยถ้อยคำหยาบคาย หลังจากผ่านไปหลายวินาที ไม่มีเสียงกระซิบเตือนเข้ามา เขาก็ได้รับคำตอบเอง
Sponsored Ads
ออร่าเย็นยะเยือกเล็ดลอดออกมาจากภายในกําแพง และถึงแม้จะไม่มีข้อความแจ้ง “ตัวฉันอีกคน” เขาก็รู้สึกได้โดยตรงถึงองค์ประกอบเสียงกระซิบของเศษซากโดยตรง เศษซากนี้ทำงานอยู่ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทําไมจึงรับรู้ได้ง่าย
เมื่อมองไปที่กําแพงอิฐ และเชดทดสอบอย่างระมัดระวัง พบว่ามีอิฐหนึ่งชิ้นที่สามารถถอดออกได้ แต่เล็บนิ้วของเขาขูดแล้วมันไม่ขยับ
“จะทำอย่างไรกับเรื่องนี้ดี เดี๋ยวก่อน ฉันมีเคล็ดลับ”
เชดก้าวถอยหลังหรี่ตาของเขาและจ้องไปที่อิฐในความมืดเป็นเวลานาน
“ฮ่า!”
พลังของคาถาทำให้วัตถุเคลื่อนไหวและอิฐถูกบังคับดึงออกมาหนึ่งในสาม เขาหยิบอิฐออกมาอย่างระมัดระวัง และเอื้อมมือไปสัมผัสสิ่งของที่ห่อด้วยหนังสือพิมพ์ หลังจากดึงมันออกมาเขาก็แกะหนังสือพิมพ์และข้างในมันเป็นกระดูกนิ้วมือของมนุษย์ กระดูกสีเหลืองที่เหี่ยวเฉาถูกแกะสลักอย่างประณีตด้วยลวดลายเล็ก ๆ ที่ทําให้ผู้คนรู้สึกหนาวเย็น เขาแตะมันด้วยนิ้วของเขาและพบว่าข้อความถูกสลักไว้ที่ด้านหลัง นี่ไม่เหมือนกับ [ปากกาพาฝัน] ที่จะรู้ลักษณะล่วงหน้า ดังนั้นเนื่องจากบทเรียนของ [กล่องแห่งความมืด] เชดจึงไม่กล้าตีความความหมายโดยตรง
[เศษซาก ดูเหมือนว่าคุณโชคดีมาก]
ในขณะเดียวกันที่ปลายอีกด้านของซอยมีเสียงกรีดร้องของชายคนหนึ่งและสีสันสดใสที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของ “สุริยาสาดแสง”
“ไอ้บ้า ใครแตะต้องเศษซากของฉัน! ไม่ ร่างกายอมตะของฉัน!” ดูเหมือนว่ามิสบาสก์ชนะ
Sponsored Ads
เชดถือเศษซากไว้ในมือ และยืนอยู่ในซอยแบบนี้โดยไม่เคลื่อนไหว
ไม่กี่นาทีต่อมา เขาเห็นมิสบาสก์แต่งชุดแม่บ้านเดินลากศพด้วยใบหน้าที่จริงจัง เสื้อผ้าของเธอไม่มีร่องรอยการต่อสู้เลย ดูเหมือนว่าเธอชนะได้อย่างง่ายดาย
“นักสืบ…”
เธอจ้องมองไปที่เชด จากนั้นเห็นกระดูกนิ้วสีเหลืองเหี่ยวๆ ที่เชดถือไว้ในมือของเขาอย่างระมัดระวัง
“คุณเป็นคนธรรมดาจริงหรือ?”
สายตาของเธอนั้นจับจ้องไปที่เชด
เชดสามารถเลือกที่จะโกหกได้อีกครั้ง แต่นั่นไม่สมเหตุสมผลเนื่องจากเขาได้ตัดสินใจที่จะช่วยคนที่ถูกเลือกแล้วจึงไม่จําเป็นต้องโกหกเป็นเวลานาน โอกาสนี้ดีมาก เขาจึงตัดสินใจ และมองไปที่มิสบาสก์
“รู้จักกันใหม่ เชด ซูเลน แฮมิลตัน นักสืบ…… และยังเป็นนักศึกษาผ่านทางไกล วิทยาลัยเซนต์บาร์เรนส์ ”
