Whispering Verse

มิสเตอร์ลาเวนเดอร์ยังคงตื่นเต้นมากแม้ว่าเชดจะเป็นผู้ชนะเกม แต่น่าเสียดายที่หมายเลขของเขาถูกเรียก เขาได้แต่ยืนขึ้นและจากไปอย่างเสียใจ แต่เก็บนามบัตรของเชด …

ระหว่างรอเชดพบโซฟาเดี่ยวที่ว่างเปล่าให้นั่งลง ข้างๆ เขาคือกลุ่มชายแปลกหน้าที่ดูเหมือนเพิ่งเจอกัน และรวมตัวกันเพราะประเด็นทางการเมือง
เชดซึ่งฟังอยู่ข้างๆ …

มีอาอยู่เฝ้าบ้าน ส่วนเชดก็ออกเดินทางตรงไปยัง “สมาคมผู้พยากรณ์สาขาโทเบสค์” ที่อยู่ใจกลางเมืองในเวลาประมาณ 8.30 น.
สมาคมผู้พยากรณ์สาขาโทเบสค์เป็นสาขาที่สำคัญ …

หลังจากที่ศาสตราจารย์การ์เซียจากไป เชดยังคงทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับหลับตา หลังจากนั้นไม่กี่นาที เขาก็หรี่ตาอย่างเงียบ ๆ และมองไปรอบ ๆ …

“โอ้?”
เนื่องจากปัญหานี้เทพเจ้าโบราณจึงมองชายในอนาคตด้วยความประหลาดใจ
“คุณยังรู้เรื่องนี้อยู่หรือเปล่า ฉันคิดว่าในอนาคตชื่อนี้จะหายไป เทพเจ้าโบราณ …

เชดเดินเข้าประตูหมอกขาวก็ไม่รู้สึกผิดปกติอะไร และเดินไปข้างหน้าแบบปกติ ใต้ฝ่าเท้าของเขายังคงมีพื้นราบเรียบ และทุกสิ่งรอบตัวเขาถูกปกคลุมด้วยหมอกสีขาว …

ดูเหมือนว่าศาสตราจารย์การ์เซียกำลังบรรยายอยู่ในขณะนี้ เชดคิดว่าบางทีเขาควรจะเปิดตะเกียงแก๊สสักหน่อย เพื่อให้ที่นี่เป็นเหมือนห้องเรียนมากขึ้น
“เกี่ยวกับกฎของกุญแจแห่งกาลเวลา …

เชดไม่มีความลับมากมาย ตัวตนของผู้ข้ามโลกและเสียงในหัวของเขาเป็นครั้งคราวนั้นผิดปกติ และความสามารถในการเข้าใจข้อความใดๆ ที่เขาพบจนถึงตอนนี้ …

หลังจากศาสตราจารย์ซานเชซพูดจบ เขาก็หยุดชั่วขณะ ยืนยันว่ามิสโจนส์ยังคงบันทึกเสียงต่อไป จากนั้นเขาจึงพูดต่อ
“คุณบิล ชไนเดอร์”
เชดกลั้นหายใจ …

พวกเขาทั้งสี่ยังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้ทั้งสี่ตัว และในขณะที่ศาสตราจารย์การ์เซียยกมือขึ้น มิสโจนส์เริ่มบันทึกสิ่งต่อไปด้วยความเร็วที่เร็วขึ้น
ศาสตราจารย์ผู้มีหูแหลมมีรัศมีอยู่ในมือ …