หลังจากที่ศาสตราจารย์การ์เซียจากไป เชดยังคงทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับหลับตา หลังจากนั้นไม่กี่นาที เขาก็หรี่ตาอย่างเงียบ ๆ และมองไปรอบ ๆ ห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบเพื่อยืนยันว่าอีกฝ่ายออกไปแล้วจริง ๆ จากนั้นก็นั่งตัวตรง เช็คเหงื่อบนหน้าผากภายใต้แสงตะเกียงแก๊ส ใบหน้าของเขาแสดงสีหน้าเหมือนเพิ่งตื่นจากความฝัน แน่นอนว่ารูปลักษณ์ที่ปรากฏในตอนนี้เป็นของปลอม ดูเหมือนว่าการแสดงโดยเจตนานั้นถูกต้อง ตามที่ศาสตราจารย์แห่งวิทยาลัยเซนต์บาร์เรนส์กล่าวไว้ แม้แต่การได้เห็นที่ประทับของเทพเจ้านั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
เชดมองลงไปที่อ่างอีกครั้ง ภายใต้แสงไฟจากตะเกียงแก๊สทองเหลืองที่ผนังห้องนั่งเล่น ไม่มีน้ำเหลืออยู่เลยสักหยด มีเพียงม้วนกระดาษวิชาเลือกที่แห้งผาดวางอยู่ข้างในอย่างเงียบเชียบเท่านั้น และไม่มีข้อความใดๆ เขียนอยู่ที่ด้านหลัง
“เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น?”
เชดถามเสียงในศีรษะของเขาและในขณะเดียวกันก็หยิบกุญแจในกระเป๋าของเขาออกมา แน่นอน มันยังคงเป็นกุญแจแห่งกาลเวลา แต่พื้นผิวของกุญแจเต็มไปด้วยรอยร้าว
“ทำไมกุญแจถึงใช้ซ้ำได้? เหตุใดฉันจึงพบภารกิจของ [บิดาแห่งต้นไม้อนันตกาล] เมื่อเดินทางข้ามเวลาและช่องว่างเป็นครั้งแรก ทำไมถึงเรียกเทพเจ้าองค์นั้นว่าเทพเจ้าโบราณ? สิบสามองค์แรกแห่งเทพเจ้าโบราณ…”
Sponsored Ads
[ผู้ข้ามโลก ฉันคือคุณ คุณไม่รู้ และฉันไม่รู้]
ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะเบา ๆ
[ความแตกต่างทั้งหมดที่ฉันได้แสดงให้เห็นจนถึงตอนนี้จากสถานการณ์ปกติล้วนมาจากลักษณะพิเศษของคุณ ความรู้ของภาษาเดลาริออนคือฉันได้ซึมซับความทรงจำที่แตกสลายของวิญญาณสุดท้ายในร่างกายของฉัน ความสามารถในการรับรู้เศษซากในระยะประชิดเป็นคุณสมบัติพิเศษของจิตวิญญาณของผู้ข้ามโลก ฉันคือคุณ นี่คือความพิเศษของคุณ คุณไม่รู้ และฉันก็เช่นกัน]
คำอธิบายที่เธอให้นั้นสอดคล้องกับความคิดของเชดในระหว่างวันเช่นกัน
เชดฟังคำพูดในหูของเขา เอนหลังพิงเก้าอี้และมองไปที่เพดาน
“เราอยู่ในโลกนี้ ในที่สุดฉันก็เห็นเทพเจ้าด้วยตาของฉันเอง “
เชดถอนหายใจ และหลังจากที่เขาฟื้นตัวเต็มที่แล้ว เขาก็คิดถึงสิ่งต่างๆ มากขึ้น
“สิบสามเทพเจ้าโบราณ เหตุใดจึงไม่เคยได้ยินคำกล่าวนี้? บิดาแห่งต้นไม้อนันตกาล…ไพ่โรดส์ชุดผู้ก่อตั้งสิบสามใบ สิบสามจักรพรรดิแม่มดแห่งยุคที่ห้า นี่มันเรื่องบังเอิญอะไรกันนะ? เลขสิบสามต้องมีความหมายพิเศษบางอย่าง หรือทุกอย่างมีต้นกำเนิดมาจากเทพเจ้าโบราณ? “
[บางทีคุณอาจคาดเดาได้เอง ฉันคิดว่าคุณควรมีความคิดอยู่แล้ว]
“ใช่ แต่ไม่มีหลักฐานสำหรับความคิดนี้ … “
เชดถอนหายใจ และปิดฉาก “การผจญภัย” ของค่ำคืนนี้
“ครั้งนี้ อย่างน้อยฉันก็ไม่เสียอะไรไป”
[คุณได้รับคาถา [อมตะจอมปลอม] ]
Sponsored Ads
“แต่ฉันยังทำงานไม่เสร็จ เพื่อรับค่าตอบแทนเป็นเวทมนต์และรูนจิตวิญญาณ “
[คุณยังมีโอกาสอีกสองครั้ง]
“ฉันไม่เข้าใจพลังของ ‘แสงสายัณห์ของเทพเจ้า’ ที่เทพเจ้าโบราณพูด”
[แต่อย่างน้อยคุณก็ยังมีชีวิตอยู่ คุณยังมีโอกาสเป็นไปได้ไม่รู้จบ]
เชดนั่งบนเก้าอี้แล้วหัวเราะ
“ที่จริงฉันซาบซึ้งมากที่คุณพูดอยู่ในหูฉัน แม้ว่าจะยังไม่แน่ใจว่าคุณเป็นอะไร แต่ก็ยังดีที่มีใครสักคนอยู่เคียงข้างตลอดเวลา อย่าปลอบใจฉันเลย ฉันไม่ใช่คนเปราะบางขนาดนั้น ตอนนี้ฉันเห็นโอกาสที่จะได้รับอำนาจแล้ว ฉันจะไม่ปล่อยมันไป…แสงสายัณห์ของเทพเจ้า…บางทีบาทหลวงออกัสตัสน่าจะมีความเห็น “
เมื่อมองไปที่ประตูห้องนอนซึ่งเปิดออกเล็กน้อยโดยมีช่องว่าง มีอาแมวสีส้มที่เล่นจนเหนื่อยที่พยายามบีบตัวผ่านรอยแยกของประตูอย่างง่วงนอน แต่เห็นได้ชัดว่าแมวไม่ได้เล็กขนาดนั้น ดวงตากลมโตสีอำพันมองมาที่เชดและขาสั้นของมันก็รีบวิ่งมาที่เข่าของเชด หลังจากมันนอนลง เชดรู้สึกว่าไม่ได้สัมผัสมันเป็นเวลานาน ดังนั้นมันจึงตบขาของเชดด้วยอุ้งเท้าแสดงความไม่พอใจอย่างมาก จากนั้นเชดก็เอื้อมมือไปลูบขนนุ่มๆ บนหลังของมีอาขนสีส้มนั้นนุ่มมากและอบอุ่นเหมือนเตาไฟเล็กๆ
“เหมียว~”
มันนอนหงายเกลือกกลิ้งอยู่บนตักของเชด เตะขาทั้งสี่ของมันอย่างแรง เปิดเผยท้องสีขาวของมันให้เชด เอียงหัวและมองจากด้านล่างด้วยดวงตากลมโต ผู้ข้ามโลกอย่างเขาเท่านั้นที่รู้สึกได้ว่าเขาเป็นอิสระจากผลกระทบทางจิตใจจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้
“ขอบคุณเช่นกัน มีอา ขอบคุณที่ชอบฉันมาก”
เชดเล่นกับแมวสีส้มด้วยมือของเขาและเงยหน้าขึ้นมองหน้าต่างที่ปิดด้วยผ้าม่านหนาทึบ
“เทพเจ้า”
ผู้ข้ามโลกพึมพำ
Sponsored Ads
<< มีอากำลังวิ่ง…>>
วันรุ่งขึ้นคือวันพฤหัสบดีสัปดาห์ที่สี่ของแสงจันทร์ เมื่อหยิบหนังสือพิมพ์ พร้อมกับนมและนมแพะในตอนเช้า แน่นอนว่าเชดได้รับจดหมายจาก “บริษัทเหมืองแร่เทย์เลอร์และแวนด้า” ทางตอนใต้ของอาณาจักร ข้างในเป็นหน้าของต้นฉบับบทกวีที่อนุญาตให้เชดติดต่อกับวิทยาลัยได้โดยตรง แบบเดียวกับของดร.ชไนเดอร์
เมื่อทานอาหารเช้ากับมีอาตัวน้อยเสร็จแล้ว เชดยังคงลังเลอยู่พักหนึ่ง แม้ว่าศาสตราจารย์การ์เซียจะบอกว่าเขาจะเขียนรายงานให้เชดได้ แต่ในที่สุดเชดก็เขียนรายงานอีกฉบับหนึ่งด้วยตัวเอง จากนั้นเขาก็อธิบายสภาพร่างกายของเขาโดยสังเขป และส่งมันให้กับวิทยาลัยผ่านหน้าของต้นฉบับบทกวี
คำตอบจากทางวิทยาลัยก็เร็วมากเช่นกัน ดูเหมือนว่าจะเป็นคำตอบที่ศาสตราจารย์การ์เซียเขียน ตัวอักษรเล่นหางคล้ายกับเถาวัลย์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด เขาขอให้เชดดูแลตัวเอง รางวัลเครดิตและรางวัลอื่น ๆ สำหรับภารกิจผู้ตรวจสอบนี้ จะมีการตัดสินใจหลังจากการประชุมสมัชชาคณาจารย์ของโรงเรียนด้านประวัติศาสตร์
เหตุการณ์การสืบสวนที่เกือบจะพบกับเทพเจ้าแบบนี้ เพิ่มระดับ [กุญแจแห่งกาลเวลา] ของยุคที่ห้า ปี 1068 เป็นระดับเทวทูต ดังนั้นเชดจึงเดาได้ว่า หากเขาได้เห็นเทพเจ้าจริงๆ ต้องจัดเป็นระดับ 0 ที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้
หลังจากจัดการกับสิ่งเหล่านี้ เชดกระซิบอรุณสวัสดิ์กับผู้หญิงในหัวของเขาเป็นครั้งแรก จากนั้นหน้าต้นฉบับบทกวีก็ถูกแทรกไว้ในนวนิยายเรื่อง “อัศวินเงิน” ตอนนี้กุญแจที่ร้าว ถูกล็อคไว้ในลิ้นชักของโต๊ะในห้องนอนโดยเขา สำหรับคาถา [อมตะจอมปลอม] ที่ได้รับเมื่อวานนี้ จำเป็นต้องใช้ในสภาพที่บาดเจ็บสาหัส เชดไม่ต้องการทำร้ายตัวเองหรือแมวจนกว่าจะบาดเจ็บสาหัสและตายดังนั้นเขาจึงไม่สามารถใช้มันได้ในขณะนี้ แต่อย่างน้อยเขาก็ได้คาถาใหม่ และผลที่ได้ก็ไม่ธรรมดา
Sponsored Ads
เชดยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้ และตั้งใจว่าหลังจากที่โรงเรียนด้านประวัติศาสตร์ได้ข้อยุติแล้ว เขาจะลองเปิด [กุญแจแห่งกาลเวลา] ใหม่อีกครั้งเพื่อยืนยันว่าเมื่อคืนนี้เป็นกรณีพิเศษหรือไม่ แม้ว่าเขาจะอยากได้รางวัลภารกิจของยุคที่ห้า ปี 1068 จริงๆ ทั้ง เวทมนต์ – ใบมีดแห่งกาลเวลาที่สับสน และรูนจิตวิญญาณปาฏิหาริย์ – เสียงสะท้อน แต่เทพเจ้าโบราณ [เทพเจ้าแห่งความไร้เดียงสา] กล่าวว่าอย่างน้อยเขาต้องมีพลังของ “แสงสายัณห์ของเทพเจ้า” เพื่อให้งานสำเร็จ
ดังนั้นก่อนที่เชดจะเข้าใจว่า “แสงสายัณห์ของเทพเจ้า” คืออะไร เขาจะไม่เสียโอกาสที่เหลืออีกสองครั้งของกุญแจในมือของเขา
“นี่อาจเกิดจากลักษณะพิเศษของจิตวิญญาณของฉันอีกครั้งหรือไม่? ฉันไม่อยากคิดมากตอนนี้เป้าหมายวันนี้คือสมาคมผู้พยากรณ์ “
เชดพูดขณะจัดเสื้อผ้าตรงหน้ากระจกสูงจากพื้นจรดเพดาน และมีมีอาที่กลิ้งเล่นบนเตียงข้างหลังเขา
[ผู้ข้ามโลก วิญญาณของคุณพิเศษมาก นี่ยังคงเป็นปัญหาที่เกิดจากลักษณะของคุณ ฉันคือคุณ ไม่มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้]
เสียงกระซิบเป็นน้ำเสียงที่น่าฟัง นี่เป็นครั้งแรกที่เชดได้ยินอีกฝ่ายพูดแบบนี้ เธอดูอารมณ์ดี อาจเป็นเพราะเชดกล่าวอรุณสวัสดิ์กับเธอ
