โกดังตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า ซ่อนตัวอยู่ในเขาวงกตของถนนที่ถูกลืมและพื้นที่รกร้าง กำแพงสนิมและหน้าต่างสกปรกให้ความรู้สึกถึงการถูกทอดทิ้ง แต่พลังงานบางอย่างที่แผ่ออกมาบอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง
Sponsored Ads
“ที่นี่มันบอกชัดว่าเป็นรังลัทธิชั่วร้ายเลย” ธนาพึมพำ ขณะกำสายสิญจน์ในมือแน่นเหมือนเป็นเชือกช่วยชีวิต
ผมขยับพระสมเด็จที่ห้อยคออยู่ให้น้ำหนักที่คุ้นเคยเพิ่มความมั่นใจได้ดี “หวังว่าพวกมันจะไม่ได้ติดตั้งระบบรักษาความปลอดภัยที่ขับเคลื่อนด้วยความฝันนะ” ผมพูดพลางใช้เท้าเขี่ยประตูโกดังให้เปิดออก
เสียงประตูเอี๊ยดอ๊าดดังอย่างน่าขนลุก พวกเราเดินเข้าไปข้างในทันทีที่ไฟสีแดงกระพริบวาบต้อนรับเรา เงาที่น่ากลัวฉาบทับทุกอย่าง รอบ ๆ โกดังเต็มไปด้วยแถวเซิร์ฟเวอร์ที่เรียงราย สายเคเบิลเลื้อยอยู่กับพื้นเหมือนเส้นเลือด ตรงกลางห้องมีแท่นตั้งลูกแก้วเรืองแสง มันเต้นเป็นจังหวะเดียวกับเสียงฮัมจากเซิร์ฟเวอร์
สัญลักษณ์พิธีกรรมถูกวาดอยู่บนกำแพง เส้นสายคมชัดสร้างลวดลายที่เหมือนขยับอยู่ตรงมุมหางตาของผม ความเย็นเยือกคืบคลานไปทั่วตัวเมื่อผมตระหนักว่านี่ไม่ใช่แค่ของตกแต่ง—มันคือสัญลักษณ์ที่ทำงานอยู่ ยึดโยงความฝันไว้กับโลกจริง
“ให้เดานะ” ธนากระซิบ “เจ้าก้อนเรืองแสงนั่นไม่ใช่ของดีใช่ไหม?”
“ไม่ดีเลย” ผมตอบ ขณะดึงมีดหมอออกมาจากกระเป๋า
“และเรากำลังทำให้มันแย่ลงไปอีก”
Sponsored Ads
———————
การขัดจังหวะที่ไม่คาดคิด
พวกเรายังเดินเข้าไปไม่ทันถึงกลางโกดัง ก็มีเสียงแหลมคมดังขึ้น ตัดผ่านความเงียบอันหนักอึ้งในอากาศ
“หยุดเดี๋ยวนี้! ยกมือขึ้นให้เห็นชัด ๆ!”
ผมหันกลับไปช้า ๆ เห็นกลุ่มคนห้าคนเดินเข้ามาจากประตูด้านข้าง สวมเครื่องแบบยุทธวิธีสีดำจนดูเหมือนหลุดออกมาจากโฆษณาของหน่วยปฏิบัติการลับ คนที่นำหน้าเป็นผู้หญิงใบหน้าคมเข้ม ดวงตาเฉียบคม และมีตราประจำตัวเปล่งแสงอยู่ที่หน้าอก ผู้บัญชาการหลิน หัวหน้าหน่วยม่านเขตกรุงเทพฯ
“โอ้ ยอดเยี่ยมไปเลย” ผมพึมพำ “นั่นแหละที่เราต้องการ—ระบบราชการ”
“ระบบราชการ?” หลินสวนกลับทันที พร้อมเลิกคิ้วอย่างไม่พอใจ “นี่ไม่ใช่แค่เรื่องร้องเรียนเสียงดังนะ นาวิน คุณอยู่ในจุดศูนย์กลางที่มีปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติกำลังทำงาน และคุณคิดจะไม่แจ้งขอกำลังเสริมเลยหรือ?”
ธนากระซิบ “นายรู้จักเธอเหรอ?”
“ก็เคยเจอ” ผมตอบเรียบ ๆ “เธอไม่ค่อยชอบวิธีของฉันเท่าไหร่”
หลินเดินตรงเข้ามา สายตาของเธอกวาดผ่านลูกแก้วเรืองแสงและสัญลักษณ์บนกำแพง “และฉันก็เห็นเหตุผลแล้ว ทำอะไรตามใจตัวเองเกินไปแบบนี้ คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังยุ่งอยู่กับอะไร?”
“รู้” ผมตอบ ขณะที่กระชับมีดหมอในมือ “เครื่องเก็บพลังฝันที่เชื่อมโยงกับลัทธิวงจรสีชาด พวกเขาใช้ที่นี่เพื่อยึดพลังฝันร้ายและดึงพลังงานจากผู้ใช้แอป และถ้าเราไม่หยุดมันให้เร็ว มันจะกระตุ้นบางสิ่งที่เลวร้ายกว่านี้”
หลินถอนหายใจและขยี้ขมับของเธอ “แน่นอนว่าต้องเป็นลัทธิวงจรสีชาด คุณรู้ไหมว่าการจัดการเรื่องของพวกนี้มันต้องทำรายงานเยอะแค่ไหน?”
Sponsored Ads
———————
พันธมิตรที่เปราะบาง
แม้จะดูเหนื่อยหน่าย ผู้บัญชาการหลินก็ไม่ได้ปล่อยให้แผนของลัทธิวงจรสีชาดเป็นไปตามต้องการ เธอส่งสัญญาณให้ทีมของเธอเคลื่อนที่ วางหมุดปิดผนึกเพื่อกักกันพลังงานไว้รอบๆ ห้อง “เราจะกักพลังงานไว้ในขณะที่คุณจัดการ แต่ห้ามแตะต้องอะไรโดยไม่ได้รับอนุญาตก่อน”
ผมเพิกเฉยคำพูดของเธอ “การกักพลังงานไม่พอ ลูกแก้วนั่นคือจุดเชื่อม ถ้าผมไม่ตัดการเชื่อมต่อ มันก็แค่รอเวลาให้ที่นี่กลายเป็นประตูมิติ”
ผู้บัญชาการหลินมองผมด้วยสายตาคมกริบ “แล้วถ้าคุณทำพลาดล่ะ? คุณอาจเป็นคนกระตุ้นประตูมิติเอง คุณแน่ใจหรือว่าจะรับมือไหว?”
“ไม่เลย” ผมยอมรับ ขณะเดินเข้าไปใกล้แท่น “แต่ถ้าคุณไม่มีฝ่ายไอทีสายปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติพร้อมรับมือ ผมคือความหวังที่ดีที่สุดของคุณ”
Sponsored Ads
———————
การต่อสู้เริ่มต้นขึ้น
ทันทีที่ผมเชื่อมต่อแล็ปท็อปกับเซิร์ฟเวอร์ อากาศก็เย็นลงอย่างรวดเร็ว และแสงจากลูกแก้วกลางห้องก็สว่างวาบขึ้นมาอีกครั้ง ยันต์บนผนังรอบ ๆ ห้องเรืองแสงขึ้น ชีพจรของแสงสอดคล้องกับการเต้นของลูกแก้ว พลังงานมืดที่กดดันห้องเริ่มหนักหน่วงขึ้นจนรู้สึกอึดอัด ผมสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากพระสมเด็จที่อยู่หน้าอก พลังปกป้องของมันเริ่มผลักดันพลังชั่วร้ายกลับไป
“เอ่อ… นาวิน?” ธนาเรียกเสียงสั่น “ฉันว่า… มันกำลังตื่น”
ลูกแก้วที่เรืองแสงเริ่มสั่น และเงามืดก็เริ่มปรากฏขึ้นอีกครั้ง มันก่อตัวขึ้นจากควัน พัฒนาเป็นรูปร่างที่ชัดเจนกว่าเดิม สูงกว่า และน่ากลัวกว่าเดิม ดวงตากลวงเปล่าเรืองแสงราวกับมีความชั่วร้ายแฝงอยู่ แขนเรียวยาวยืดออกมา นิ้วกรงเล็บกระตุกเบา ๆ ราวกับอยากจะทะลุผ่านแสงปกป้องที่ล้อมรอบเรา
“กันมันไว้!” ผู้บัญชาการหลินตะโกนสั่งทีมของเธอ ลูกทีมของเธอเริ่มเปิดใช้งานหมุดปิดผนึก สัญลักษณ์บนกำแพงรอบ ๆ เริ่มต่อต้าน บางครั้งก็เรืองแสงอย่างไม่สม่ำเสมอ
ผมคว้าควายธนูออกจากกระเป๋าออกมาอย่างรวดเร็ว และกระซิบคาถาปลุกเสกเบา ๆ วิญญาณควายธนูในรูปแบบแสงทองเรืองรองเริ่มแสดงพลัง มันปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ ผม พร้อมส่งเสียงคำรามต่ำที่ก้องสะท้านไปทั่วห้อง วิญญาณของควายธนูพุ่งตรงเข้าหาเงามืด ปะทะกันจนเกิดการระเบิดของพลังงาน เงามืดถอยกลับ ส่งเสียงขู่ฟ่อ แต่ไม่ได้ถอยหนี
Sponsored Ads
———————
ช่วงเวลาแห่งความโกลาหล
ธนา ซึ่งชัดเจนว่าตื่นตกใจสุดขีด พยายาม “ช่วย” ด้วยการคว้าสายเคเบิลที่เชื่อมต่อกับเซิร์ฟเวอร์ไว้ พอเขาสัมผัสมัน แสงจากลูกแก้วก็พุ่งสูงขึ้นทันที และสัญลักษณ์บนกำแพงก็เรืองแสงสว่างขึ้นอีก เงามืดส่งเสียงกรีดร้องดังลั่น พร้อมพุ่งกรงเล็บออกมาโจมตี
“ธนา!” ผมตะโกน “นายทำอะไรอยู่!”
“ฉันคิดว่า—”
“อย่าคิด! อยู่เฉยๆ เถอะ ถ้าไม่อยากกลายเป็นเชื้อเพลิงฝันร้าย!”
หลินหันมาจ้องผมเขม็ง “จัดการผู้ช่วยคุณให้หน่อยได้ไหม!”
“เชื่อเถอะ ผมพยายามอยู่!”
Sponsored Ads
———————
สัญลักษณ์สุดท้าย
แสงจากลูกแก้วเริ่มสว่างจนแทบมองไม่เห็น และเงามืดก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ผลักดันพลังของควายธนูกลับไป ผมหันมาจดจ่อกับแล็ปท็อป แยกวิเคราะห์ชั้นข้อมูลที่เต็มไปด้วยพลังวิญญาณ แต่ละบรรทัดที่ถูกแก้ไขนำผมเข้าใกล้ศูนย์กลางมากขึ้น จนกระทั่งเจอสัญลักษณ์สุดท้ายที่เต้นเป็นจังหวะเหมือนจังหวะการเต้นของหัวใจ
“นี่แหละ” ผมพึมพำ ขณะที่กำมีดหมอแน่น ผมสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และฟันผ่านสัญลักษณ์บนหน้าจอ พร้อมท่องบทสวดเบา ๆ ไปด้วย หน้าจอของแล็ปท็อปเรืองแสง และลูกแก้วเริ่มสั่นรุนแรง
วิญญาณควายธนูส่งเสียงคำรามครั้งสุดท้าย ผลักเงามืดกลับไปที่แท่นพร้อมแรงปะทะสุดท้าย ผมฟันผ่านจุดเชื่อมสุดท้ายของสัญลักษณ์ด้วยการตวัดที่เด็ดขาด ลูกแก้วแตกกระจาย และแสงที่ส่องประกายอยู่ก็ดับลง
เงามืดส่งเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างกายมันสลายไปในความว่างเปล่า สัญลักษณ์บนผนังรอบ ๆ เลือนหายไป ทิ้งไว้แต่ความเงียบงันที่น่าขนลุก
Sponsored Ads
———————
น่าตื่นเต้น
ผมพึ่งหายใจโล่งอกได้ไม่นาน หน้าจอแล็ปท็อปก็เริ่มกะพริบข้อความใหม่ขึ้นมา ด้วยตัวอักษรสีเลือดที่บิดเบี้ยว
[นี่แค่การจับฉลากครั้งแรก แจ็กพอตกำลังมา]
ธนาครางเบา ๆ พร้อมกำสายสิญจน์แน่น “ทำไมต้องมีแจ็กพอตด้วยทุกทีเลย!”
สีหน้าของหลินเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียดเมื่ออ่านข้อความ “ถ้าวงจรสีชาดกำลังเตรียมแจ็กพอต เราต้องการมากกว่าคาถาและแกดเจ็ตของคุณแล้วล่ะ”
ผมกระชับพระสมเด็จในมือแน่น ใจเริ่มคิดแผนการที่เป็นไปได้ สิ่งที่กำลังจะมานั้นจะไม่รอให้เราหายใจโล่งเลยสักนิด…
