“คุณต้องการให้ฉันช่วยเขาไหม?” จินเสนอความช่วยเหลือให้ทั้งสามคนเพื่อนำบินยงขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อตรวจสอบสุขภาพ
“ขอบคุณบอสสำหรับข้อเสนอ แต่เราน่าจะจัดการได้” หลัวป๋อพยายามยิ้มเล็กน้อยแต่ในสายตาของคนอื่นมันเป็นรอยยิ้มที่เป็นธรรมชาติ ซือจั๋วและหลัวป๋อค่อยๆ ช่วยกันนำบินยงขึ้นไปบนชั้นสอง
“บอสจิน! อย่าคิดจะหนีสิ!” ลูกค้ารายหนึ่งแหย่เขา
“ใช่ บอส! แสดงให้เราเห็นหน่อยว่าคุณเอาชนะพวกเขาได้อย่างไร!” เสียงพูดคุยของฝูงชนส่งเสียงดังและบางคนถึงกับตะโกนชื่อบอสจิน จากมุมมองของย่านช็อปปิ้งเทียนกง รู้สึกเหมือนมีงานเลี้ยงใหญ่เกิดขึ้นที่ปลายถนนช้อปปิ้ง
ผู้คนที่เดินเล่นรอบๆ ก็เริ่มสงสัยเกี่ยวกับตึกแถวสามชั้นแบบดั้งเดิมที่ไม่มีชื่อซึ่งมีผู้คนหนาแน่นและมีชีวิตชีวาในขณะที่ถนนช้อปปิ้งส่วนที่เหลือเงียบสงบ
แม้แต่เฉิน ซือฟางเจ้าของร้าน Lele Diner Cafe ก็ยังแสร้งทำเป็นทำความสะอาดร้านด้านนอกร้านของเขาเพื่อดูเสียงดังที่ปลายถนนช้อปปิ้ง เขามีความสุขที่จินเจ้าของร้านค้าคนใหม่มีฝูงชนค่อนข้างมากแล้วแม้เพียงแค่สัปดาห์แรกของร้านของเขา
“บางที นั่นอาจเป็นเพื่อนของเขาที่กำลังฉลองกับเขา สถานที่อาจจะเงียบอีกครั้งหลังจากผ่านไปหนึ่งหรือสองสัปดาห์” ซือฟางอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย เขาเคยมีธุรกิจค่อนข้างดีจนกระทั่งย่านช็อปปิ้งเทียนกง ถูกทำให้แปดเปื้อนด้วยเรื่องอื้อฉาวของร้านปาจิงโกะ
“ไม่เอาน่า บอส อย่ามากลับคำสิ” หม่านจ้วงซึ่งเคยเสนอจ่ายเงินให้สำหรับอินสแตนซ์ของบอสจิน เดินไปข้างหน้าที่ประตูแพนด้าแล้ววางโทรศัพท์ลง “ขอบคุณสำหรับการสนับสนุน” จินก็ไม่ ยอมอ่อนข้อให้
Sponsored Ads
“ว้าว บอสเป็นคนใจกว้างมาก ฉันไม่ได้คาดหวังว่าคุณจะให้เครดิตแพนด้ากับฉันด้วย” หม่านจ้วงยิ้มให้กับการไหลเข้าของเครดิตแพนด้าอย่างกะทันหัน ตอนนี้เขาสามารถซื้อเครื่องดื่มเพิ่มหรือแม้แต่ข้าวแกงกะหรี่ได้ เขาคิดในใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าขายข้าวแกงกะหรี้หรือเครื่องดื่มโดยไม่ต้องซื้อตั๋วดันเจี้ยน บางทีมันอาจเป็นข้อจำกัดที่ทำให้พวกมันเป็นที่ต้องการ
ขณะที่จินเดินออกจากเคาน์เตอร์บาร์ ฝูงชนจากทุกสถานีก็เริ่มมองไปยังสถานี 4 จินตัดสินใจใช้พื้นที่มิติที่สถานี 4 เนื่องจากมันว่างเปล่าเพราะคนทั้งสามคนเพิ่งผ่านดันเจี้ยนไป
จินเหยียดตัวเล็กน้อยเพื่อผ่อนคลายร่างกายและแขนของเขา ก่อนที่เขาจะวางโทรศัพท์ไว้ใกล้กับทีวีและถูกเทเลพอร์ต บางคนรู้สึกทึ่งกับเทคโนโลยีที่ร้านค้าใช้ และการกระทำของจินในการใช้โทรศัพท์ของเขาก็ได้รับความนิยมมากขึ้นไปอีก
“ฉันคิดว่าเขาต้องใช้ด็อกแท็กเพื่อเข้าไปข้างใน?”
“บางที เขามีด็อกแท็กห้อยติดอยู่กับโทรศัพท์หรือเปล่า” ลูกค้าตอบคนข้างๆ
“ไม่ ฉันคิดว่ามันเป็นเทคโนโลยี NFC แบบเดียวกับที่เขาใช้ในด็อกแท็ก ฉันเชื่อว่าเขาคิดเพื่อลูกค้า โดยหวังว่าจะไม่เกะกะโทรศัพท์ของเราด้วยแอพที่ปรับแต่งเองซึ่งแตกต่างจากร้านฮิปปี้ใหม่เหล่านั้น” หม่านจ้วงผู้ซึ่งเข้าใจทฤษฎีเทคโนโลยีกล่าว
“แต่บอสจินมีแอปที่ปรับแต่งสำหรับร้านนี้ด้วย! ลองดูสิ!” ลูกค้ารายหนึ่งเปิดแอปแพนด้าโมเนียม เพื่อแสดงให้หม่านจ้วงเห็น
“อ่า หมายความว่ามีความเป็นไปได้ที่บอสจินจะให้ตัวเลือกแก่เราในการใช้ด็อกแท็ก หากเราวางแผนที่จะเพียงแค่ ‘ลอง’ ร้านค้าของเขา หากเราชอบร้านจริงและหวังว่าจะสนับสนุนให้มากขึ้นแอปจะเป็นตัวเลือกที่สะดวกกว่าด็อกแท็ก” หม่านจ้วงสรุปในขณะที่เขาดาวน์โหลดและลองใช้แอปเองทันที
“ว้าว จริงๆ แล้วได้รับการออกแบบมาค่อนข้างดี! สะอาดมาก และคุณสมบัติของแอปก็ตอบสนองอย่างรวดเร็วเช่นกัน! มันยังช่วยให้คุณเชื่อมต่อกับ Wifi ที่ปลอดภัยของร้านได้โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบ” เขาไม่สามารถอดกลั้นได้อย่างเหมาะสม ในฐานะหนึ่งในหัวหน้าแผนกโทรคมนาคมยักษ์ใหญ่ของจีน Huawee, หม่านจ้วงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเทคโนโลยีที่ใช้ในร้านเล็กๆ แห่งนี้มีความซับซ้อนเท่ากับของพวกเขา หรือบางทีอาจจะดีกว่าด้วยซ้ำ
“เอาล่ะ เจ้าพวกเทคโนโลยี มาดูการแสดงของบอสจินกัน! คุณสามารถโวยวายกับเราได้ว่าบอสจินยอดเยี่ยมแค่ไหนในภายหลัง หรืออาจจะเยาะเย้ยเขาที่โอ้อวดมากเกินไปก็ได้” ฝูงชนเริ่มหัวเราะเล็กน้อยกับคำพูดของลูกค้าที่มีต่อหม่านจ้วง
จินถูกเคลื่อนย้ายเข้าสู่พื้นที่มิติอย่างปลอดภัย และสภาพแวดล้อมที่เป็นแมกไม้อยู่กระจัดกระจายอันแสนเงียบสงบ เป็นการเปลี่ยนแปลงที่สดชื่นแตกต่างจากบรรยากาศที่มีครื้นเครงมีชีวิตชีวาในร้านเขา ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบบรรยากาศที่ครื้นเครงมีชีวิตชีวาเพียงแต่ว่านี่เป็นการเปลี่ยนแปลงที่น่ายินดี
จินยืนนิ่งอยู่ในขณะที่ยังคงเลื่อนดูโทรศัพท์ของเขา เขากำลังตรวจสอบสถานะของสัตว์ประหลาดและหวังว่าพวกก็อบลินจะเติบโตขึ้นหลังจากการต่อสู้เหล่านั้น
“ก็อบลินดาบสั้นและก็อบลินหอกมีสิทธิ์ได้รับการเลื่อนเป็นระดับ 2” หยุนกล่าว
“พวกเขาจะได้รับการเลื่อนระดับอย่างไร? ต้องต่อสู้กับพวกเขา? ต้องทำภารกิจเสริมสำหรับพวกเขา? หรือต้องหาคริสตัลหายากบางอย่างเพื่อเลื่อนระดับ?” จินพยายามคิดหาวิธีรับมือกับการเลื่อนเป็นระดับ 2 ทุกทางที่เป็นไปได้
“ฮ่าฮ่า มันง่ายกว่านั้น จริงๆ เพียงแค่คุณอัปเกรดพวกเขาบนโทรศัพท์ มีไอคอนอัปเกรดที่ด้านล่างของสถิติ หากคุณเลื่อนลงมาจนสุด อุปกรณ์สวมใส่ของพวกเขาจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นด้วย แม้ว่าคุณจะอัปเกรดตอนนี้ มันอาจจะพิสูจน์ได้ยากสำหรับคุณเมื่อเทียบกับอุปกรณ์สวมใส่ระดับ 1 ในขณะนี้”
Sponsored Ads
“บางที พรุ่งนี้ฉันจะทำอย่างนั้น เหตุใดจึงต้องทำลายการแสดงที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้” จินยิ้ม
“พ่อนักธุรกิจหัวใส คุณมีคุณลักษณะที่จะเป็นที่หนึ่ง” หยุนตอบกลับ
“น่าเสียดายที่ฉันไม่สามารถอัพเกรดก็อบลินดาบได้” จินมองดูคุณสมบัติของก็อบลินดาบ
“ผู้ฝึกตนส่วนใหญ่เป็นผู้ใช้ดาบ พวกเขาฝึกฝนกับฝ่ายตรงข้ามโดยใช้ดาบมาเป็นเวลานาน ดังนั้นก็อบลินดาบที่อยู่ระดับ 1 จึงเป็นเพียงคู่ต่อสู้ที่ด้อยกว่า เมื่อเทียบกับก็อบลินดาบสั้นและก็อบลินหอกซึ่งผู้ฝึกตนสมัยใหม่ส่วนใหญ่ไม่มีโอกาสต่อสู้และฝึกฝนด้วย ก็อบลินทั้งสองสามารถได้เปรียบเล็กน้อยกับพวกเขา” หยุนอธิบายเหตุผลเบื้องหลังกอบลินดาบที่ยังไม่สามารถเลื่อนระดับได้
“อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าก๊อบลินดาบไม่ได้เรียนรู้ การสัมผัสกับศิลปะการต่อสู้มากมาย ตัวก๊อบลินดาบเองก็เริ่มสามารถป้องกันและโจมตีได้แม่นยำกว่าเมื่อก่อน”
เมื่อหยุนพูดจบ จินก็สัมผัสได้ว่าก๊อบลินทั้งสามกำลังใกล้เข้ามา
“บอสจินกำลังทำอะไรบนโทรศัพท์ของเขา? เขาไม่สนใจก็อบลินพวกนั้นเลยหรือว่าเขามั่นใจที่จะชนะ?”
“เราจะได้เห็นกัน” หม่านจ้วงพูด
“สมุนของฉัน อย่าลังเลที่จะโจมตีฉันเหมือนที่พวกคุณโจมตีลูกค้าของฉัน แน่นอนว่าการตายจะต้องดราม่ากว่านี้อีกหน่อย เพราะเราจะโชว์ให้พวกเขาดู” จินเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าเสื้อและเริ่มมองไปรอบๆ
เขาจำสิ่งที่หยุนบอกเขาเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดได้ พวกเขาทั้งหมดจงรักภักดีต่อเขาไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเนื่องจากอิทธิพลของระบบ ก็อบลินพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อพิสูจน์ความภักดี แต่สำหรับผู้ชมที่กำลังดูอยู่ รู้สึกเหมือนกับว่าก็อบลินกำลังสื่อสารถึงกันและกัน
พวกก็อบลินตกลงกันภายในและรีบเข้าไปอยู่ในตำแหน่งเพื่อโจมตีสามง่าม
“โอ้ พวกก๊อบลินกำลังเคลื่อนเข้าหาบอสจิน!” ลูกค้ารายหนึ่งตะโกนและทุกคนในร้านพยายามหันไปดู TV ของสถานี 4
