NOVEL / Number One Dungeon Supplier · August 30, 2021 0

21- โซดาและน้ำไผ่

จินใช้เวลาส่วนใหญ่ในช่วงบ่ายดูแลซงด้า ในแต่ละดันเจี้ยน ซงด้าสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่จากมิลค์ และโดยรวมแล้วเขาเข้าได้ถึง 5 อินสแตนซ์ดันเจี้ยน ในช่วงเวลาพักผ่อนระหว่างแต่ละดันเจี้ยน ซงด้าได้ลิ้มลองข้าวแกงกระหรี่ทงคัตสึที่ขึ้นชื่อของร้าน สำหรับซงด้าอาหารอร่อยเยียวยาทุกอย่าง

ซงด้าไม่เพียงแต่คิดว่าข้าวแกงกะหรี่เป็นอาหารที่ดีที่สุดตั้งแต่ที่เขาเคยกินมา โซดาแพนด้าที่เขาซื้อก็อร่อยเป็นพิเศษเช่นกัน โซดามาจากไหน? เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจกระบวนท่าแพนด้าฟาด หยุนได้ปลดล็อกชั้นวางที่อยู่ตรงกลางของเคาน์เตอร์บาร์ ทำให้จินสามารถเก็บเครื่องดื่มที่ชั้นหนึ่งได้

ระบบสต็อกของบาร์มีเครื่องดื่มซิกเนเจอร์(1)ของร้านอยู่สองประเภทในเมนูอาหาร คือโซดาแพนด้าและน้ำไผ่ จินรู้ดีว่าไม่ว่าระบบจะขายอะไร จะต้องมีคุณภาพดีอย่างแน่นอน…และเป็นบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับแพนด้า

จินหยิบแต่ละประเภทออกจากชั้นวางบาร์และเขารู้ว่ากระป๋องนั้นเย็นอยู่แล้ว เขาพบว่าที่ชั้นวางบาร์มีเทคโนโลยีทำความเย็นบางอย่างที่ทำให้กระป๋องเย็นพร้อมดื่ม

กระป๋องโซดาอลูมิเนียมเป็นรูปแพนด้าถือขวดแก้วและเป่าไอเย็นออกจากปาก รสชาติของโซดาอัดลมเป็นรสเปรี้ยวซิตรัส(2) ที่จินไม่เคยลิ้มลองมาก่อน

Sponsored Ads

“รสชาติของโซดาแพนด้าถูกสร้างขึ้นด้วยการผสมผสานของส้มธรรมชาติที่มีต้นกำเนิดจากยูนนานบริเวณตะวันตกเฉียงใต้ของจีน เชิงเขาหิมาลัยและทางเหนือของพม่า สารให้ความหวานในโซดาแพนด้ายังใช้ส่วนผสมของน้ำตาลทรายแดงและน้ำตาลเมเปิ้ล(3)คุณภาพสูงเพื่อเพิ่มรสชาติ”

สำหรับน้ำไผ่ก็มาในรูปแบบกระป๋องเช่นกัน แต่กระป๋องนั้นมีรูปร่างเหมือนปล้องของก้านไผ่ เมื่อนำมาวางซ้อนกันแล้ว ดูเหมือนเป็ยต้นไผ่ปลอมที่เติบโตอยู่ข้างชั้นวาง

จินลองน้ำไผ่และหยุนอธิบายให้เขาฟังถึงที่มาของไผ่ “ไม้ไผ่ที่ใช้มีต้นกำเนิดมาจากหมู่เกาะซาคาลินในรัสเซีย มันถูกสกัดเย็นทันทีหลังจากเก็บเกี่ยว เลือกเฉพาะหน่อไม้ใหม่ที่งอกออกมามีปล้องสีเหลืองทองขอบสีแดงล้อมรอบเท่านั้นที่จะเก็บเกี่ยวเพื่อให้ได้น้ำไผ่ที่มีคุณภาพดีที่สุด”

“น้ำไผ่นั้นเย็นและหวาน ทำให้ดื่มแล้วสดชื่น อีกทั้งยังช่วยทะลวงเส้นลมปราณในปอด หัวใจ และกระเพาะอาหารด้วย” หยุนกล่าวเสริม

ในที่สุดซงด้าก็พอสำหรับวันนี้และขอบคุณจิน “บอส วันนี้ฉันได้เรียนรู้อะไรมากมายจริงๆ! พรุ่งนี้ฉันจะต้องกลับมาฝึกอีกแน่นอน โปรดช่วยขอบคุณครูฝึกมิลค์แทนด้วย” ซงด้าโค้งคำนับเล็กน้อยและนำกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กของเขากลับบ้าน

——–

“เฮ้ บิน ยง ฉันพบสถานที่ที่นายอาจสนใจ นี่อาจเป็นสถานที่แฮ๊งเอ๊าท์ ที่ดีที่สุดสำหรับเรา” ซือจั่วพูดด้วยความตื่นเต้นหลังจากที่เขากลับมาจากพักรับประทานอาหารกลางวันราวๆ 14.30 น.

“คราวนี้คุณเจออะไร คราวที่แล้วคุณแนะนำบาร์สไตล์คาบาเร่ต์คลับและคุณรับประกันว่ามันจะเจ๋งเช่นกัน ในที่สุด ตลอดทั้งคืนก็เต็มไปด้วยหายนะ ฉันไม่ต้องการคำแนะนำแปลกๆ ของคุณอีกแล้ว” บิน หยงกล่าวด้วยความรังเกียจในขณะที่เขาจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในบาร์ได้อย่างชัดเจน

“คราวนี้ฉันรับประกันซือจั่ว! นี่จะเป็นสิ่งที่ดี!” หลัวป๋อจับไหล่ซือจั่วขณะที่เธอมาถึงโต๊ะทำงานของบินยง เธอหัวเราะคิกคักกับซือจั่ว ซึ่งทำให้บินยงรู้สึกเคอะเขินเล็กน้อย

บินยงถอนหายใจและวางปากกาดิจิทัลลงบนแท็บเล็ตแล้วหมุนเก้าอี้ของเขา หันหน้าไปทางซือจั่วและหลัวป๋อ “เพื่อเห็นแก่แฟนของนาย ฉันจะตั้งใจฟัง และนี่เป็นครั้งสุดท้ายหากสถานที่แห่งนี้ห่วย ฉันจะไม่ไปเที่ยวกับคุณสองคนในเดือนหน้า”

แน่นอน เขาจะฟังหลัวป๋อ เด็กหญิงตัวน้อยๆ ที่มีลักยิ้มเล็กๆ และนี่คือรักแรกของเขาจนกระทั่งเพื่อนที่ดีที่สุดของเขาซือจั่วตัดสินใจจีบเธอ เห็นได้ชัดว่าบินยงไม่ได้ทำให้น้องชายต่างสายเลือดของเขาผิดหวังและช่วยให้เขาได้จีบหลัวป๋อ

“นายรู้จักย่านช็อปปิ้งเทียนกงไหม ที่เคยมีอาคารปาจิงโกะที่ถูกไฟไหม้?” ซือจั่วเริ่มเล่าจากพื้นหลัง

Sponsored Ads

“ใช่ ไม่ว่าใครแถวๆ นี้ก็รู้เรื่องราวของอาคารหลังนั้น” บินหยงนั่งไขว้ขาและกอดอกเพื่อฟัง

“อืม มีคนกล้าซื้อที่ดินจริงๆ แล้วเขาตั้งร้านที่นั่น” หลัวป๋อพูดเสริม

“ร้านอะไร ร้านอาหาร? พวกคุณลองกันหรือยัง” บินยงถาม

“ไม่ ไม่ ไม่ อย่าเพิ่งข้ามขั้นนะพี่ชาย…ในทางเทคนิคแล้ว ฉันคิดว่าเจ้าของร้านมีบริการอาหารด้วย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก” ซือจั่วเริ่มพูดออกนอกประเด็นเหมือนที่เขาเคยทำ

“แล้วมันคืออะไร? อย่าออกนอกเรื่อง” บินยงตอบกลับ

“มันคือผู้ผลิตดันเจี้ยน!” หลัวป๋อยิ้มหวานเกือบละลายหัวใจของบินยง อา เขาลืมไปได้ยังไง พวกเขาสามคนไปที่ผู้ผลิตดันเจี้ยน และจริงๆ แล้วซือจั่วสารภาพความรู้สึกของเขากับเธอ เมื่อตอนที่พวกเขาอยู่ในพื้นที่อันตรายที่สุดของดันเจี้ยน

ในขณะที่คำสารภาพเกิดขึ้น บินยงหัวใจแทบแหลกสลายจากหัวหน้าสัตว์ประหลาด “พวกแกสารภาพได้เต็มที่เลย หลังจากที่พวกแกมาช่วยฉันฆ่าสัตว์ประหลาด!” นั่นคือสิ่งที่เขาคิดตอนที่เขาถูกโจมตีในดันเจี้ยน ในท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดเสียชีวิตอย่างน่าสยดสยอง แต่ทั้งสองก็ออกไปพร้อมๆ กัน ในขณะที่บิงยงถูกทิ้งอยู่คนเดียว

นั่นเป็นความทรงจำที่แย่ที่สุดในปัจจุบันและเขาก็ไม่ต้องการที่จะหวนคิดถึงมันอีก ดูเหมือนว่าน้องชายของเขาจะลืมเลือนความรู้สึกของบินยงไปแล้วด้วยเช่นกัน

“ฉันคิดว่าฉันจะขอผ่าน ผู้กำกับขอให้ฉันส่งภาพร่างของตัวละครสำหรับแอนิเมชั่นใหม่ให้เขาภายในพรุ่งนี้”

“อ๊ะ ไม่เป็นไร นานแล้วนะที่เราสามคนไม่ได้เล่นด้วยกัน ผู้ผลิตดันเจี้ยนนี้ต่างกัน! เชื่อฉันสิ!” ซือจั่วมั่นใจในข้อเท็จจริงนั้นและหลัวป๋อพยักหน้าเห็นด้วยอย่างแรง

“ใช่ บินยงเราเห็นบูดงรวมทีมเพื่อต่อสู้กับสัตว์ประหลาดของผู้ผลิตดันเจี้ยนใหม่ มันน่าตื่นเต้นเป็นบ้า! ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉันเกือบจะหลุดออกไปเมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับหัวหน้าสัตว์ประหลาด!” หลัวป๋อไม่สามารถควบคุมความตื่นเต้นที่เธอรู้สึกได้ระหว่างการแข่งขันของบูดง

“อะไรนะ เธอหมายถึงบูดง? แชมป์ท้องถิ่นของราชาสัตว์ประหลาดเวลาสองปีติดกัน?” บินยงรู้สึกประหลาดใจจริงๆ

“ใช่และข่าวลือบอกว่าดันเจี้ยนที่เขาเล่นกับทีมของเขาเป็นการเล่นครั้งที่สอง เห็นได้ชัดว่าเขาแพ้ครั้งแรก” ซือจั่วจำผู้คนที่ซุบซิบกันเมื่อพวกเขาถามถึงบูดง

Sponsored Ads

“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นผู้ผลิตดันเจี้ยนนี้ก็น่าลองดู” บินหยงตระหนักในสิ่งที่เขาพูดจริงๆ และทันใดนั้นก็รู้สึกเสียใจที่พูดออกมา “หึ ฉันติดกับดักของพวกนาย!”

ในทางกลับกันหลัวป๋อและซือจั่วรู้สึกดีใจที่พวกเขาพยายามโน้มน้าวเพื่อนของพวกเขาหลังจากเสียเวลาตั้งนาน “นี่จะเป็นครั้งแรกที่เราร่วมมือกันในปีนี้!” หลัวป๋อไฮไฟว์(4)ซือจั่ว และทั้งคู่โบกมือลาบินยง

บินยงยืนยันว่าทั้งคู่หายตัวไปและรอความเงียบเพื่อกลับไปที่โต๊ะทำงานของเขา จากนั้นเขาก็เริ่มเอาหัวโขกโต๊ะเบาๆ

“โง่ โง่ โง่!”

(1) เครื่องดื่มซิกเนเจอร์ signature drink คือ เครื่องดื่มที่สะท้อนวัฒนธรรม ผู้คน และไลฟ์สไตล์ ของที่นั้นๆ ได้เป็นอย่างดี
(2) ซิตรัส citrus คือผลไม้ตระกูลมะนาวและส้มทั้งหลาย จะออกรสชาติหวานซ่อนเปรี้ยว
(3) น้ำตาลเมเปิ้ล maple sugar เป็นน้ำตาลที่ผ่านกระบวนการผลิตที่พิถีพิถันใช้ และใช้ระยะเวลายาวนาน โดยต้องเลือกต้นเมเปิ้ลที่มีอายุราว 40 ปี ในช่วงเดือนกุมภาพันธ์-เมษายน จากนั้นใช้ท่อเสียบเข้าไปในลำต้นของเมเปิ้ล ใช้ภาชนะรองให้ได้ปริมาณตามที่ต้องการจากนั้นนำมาต้มเพื่อให้น้ำระเหยออกจนเหลือแต่น้ำเชื่อมเข้มข้น น้ำเชื่อมที่เก็บมาตอนแรกจะมีน้ำตาลอยู่น้อยประมาณ 2.5-8% เท่านั้น ดังนั้นจึงต้องนำไปผ่านกระบวนการระเหยน้ำออกประมาณ 75% จึงจะได้น้ำเชื่อมเข้มข้นที่มีปริมาณน้ำตาลสูงถึง 66%
(4) ไฮไฟว์ high five หมายถึง การแตะมือแสดงความยินดีกัน