“มดตายสองตัวด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว!” ลูกค้าตะโกนดังจนเริ่มดึงดูดความสนใจของทั้งร้าน
“หลังเมื่อเขาทำลายพวกมัน เขายังปัดการระเบิดกะทันหัน ฉันคิดว่าเขาเป็นไอดอลคนใหม่ของฉันร่วมกับบูดง!” ลูกค้าผู้หญิงคนหนึ่งพูดกับเพื่อนของเธอ
“ว้าว บอสจินเจ้าเล่ห์เหลือเกิน มีมดไฟฆ่าตัวตายและมดน้ำแข็งในดันเจี้ยนนี้!” เหล่าลูกค้าเริ่มตื่นเต้น สำหรับพวกเขาดันเจี้ยนก็อบลินไม่ใช่เรื่องง่าย และอินสแตนซ์ดันเจี้ยนนายหญิงแห่งกู่เจิง ถือเป็นความตื่นเต้นและอันตรายระดับใหม่
“บอสจินทำให้สัตว์ประหลาดของเขาง่ายขึ้นหรือเปล่า?” ลูกค้ารายหนึ่งเริ่มถาม
“มันจะง่ายแค่ไหนกันที่คุณต้องจัดการกับมดฆ่าตัวตาย? อีกอย่างคนถือเคียวคนนั้นคือ ระดับ 3 และจากรูปลักษณ์ของมัน เป็นไปได้ด้วยซ้ำว่าเขาจะเป็นระดับ 3 ขั้นสูงสุด!”
“หยุน พวกเขาจะระเบิดจริงๆ เหรอเมื่อพวกมันตาย? ฉันจับพวกมันได้ก่อนที่พวกเขาจะตาย ดังนั้นฉันเลยไม่รู้เรื่องนี้เลย” จินถามหยุนในหัวของเขาและเธอตอบด้วยการสั่นศีรษะขณะที่เธอนั่งที่มุมของเคาน์เตอร์บาร์
“ฉันไม่มีมดฆ่าตัวตาย มันคงเป็นความสามารถของเขา” จินยืนยันกับลูกค้าของเขาอีกครั้งเพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ปล่อยข่าวลือที่เหลวไหล
Sponsored Ads
“ฉันรู้จักเคล็ดวิชาหมาป่าประหลาดผู้ฝึกตนเหล่านั้นไม่มีความสามารถเช่นนี้ ฉันคิดว่ามันเป็นจารึกหรืออุปกรณ์บางอย่าง” มิสเตอร์ผู้รู้ทุกเรื่องกลับมาแล้ว และเขาก็อยู่ที่นั่นอีกครั้งเพื่ออธิบาย ฝูงชนเริ่มพูดคุยกันเสียงดังเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการใช้จารึก บางคนแปลกใจที่มีคู่แข่งตัวฉกาจมาที่ร้าน
“ฉันไม่ได้คาดหวังอย่างนั้นเลย” ในตอนท้ายเติ้งหลงก็คว้าตัวเซลังออกมาทันเมื่อเขาเห็นการระเบิดจากระยะไกล
“ฉันคิดว่าอวัยวะที่ผลิตไฟและน้ำแข็งถูกขัดจังหวะ ทำให้เกิดการระเบิดภายในร่างกายของพวกมัน” เซลังสะบัดเคียวไปมาเพื่อกำจัดสิ่งเจือปน
“ฉันต้องยอมรับ สัตว์ประหลาดพวกนั้นเหมือนจริงมากกว่าผู้ผลิตดันเจี้ยนรายอื่นๆ สัตว์ประหลาดระดับ 2 ส่วนใหญ่ตายง่ายๆ หลังจากโดนเคียวของฉันฟันใส่”
“พวกมันไม่ใช่?” เติ้งหลงคิดว่าเซลังก็เอาชนะได้ง่ายๆ เหมือนเคย
“นายลืมไปแล้วเหรอว่าเคียวของฉันทำงานยังไง?” เซลังเหวี่ยงใส่เล็กน้อย
“โอ้ ผลกระทบจากจารึกระเบิดโลหิตของคุณที่หลงเหลืออยู่” เติ้งหลงยังคงรู้สึกว่าเคียวของเซลังเป็นอาวุธสุดโกง หลังจากเป็นเพื่อนกับเขามาเป็นเวลานาน
“ใช่ ฉันเชื่อว่านั่นคือสาเหตุที่มดไฟและน้ำแข็งระเบิด เมื่อฉันเหวี่ยงเคียวของฉันครั้งแรก มันทั้งคู่ประสานการป้องกันเพื่อหยุดการโจมตีของฉันด้วยขากรรไกรล่าง แต่เคียวของฉันก็สร้างบาดแผล ฉันเดาว่าฉันโชคดีจริงๆ ในครั้งนี้”
เซลังมีจารึกที่การโจมตีฝังอยู่ในเคียวของเขา ซึ่งมีโอกาสที่จะทำให้เส้นเลือดของศัตรูระเบิด ทำให้เลือดออกภายใน ที่แย่สุด เลือดออกภายในอวัยวะต่างๆ สำหรับการระเบิดของเส้นเลือดนั้นเป็นการสุ่มโดยจารึกเอง
“นายเป็นผู้เชี่ยวชาญ ฉันจะใช้คำอธิบายของนายได้ตลอดเวลา” เติ้งหลงดีใจที่เขาผ่าน ‘ด่าน 1’ ของดันเจี้ยนไปแล้ว นั่นหมายความว่าเขาจะได้รับเหรียญแพนด้าแม้ว่าจะแพ้ในอินสแตนซ์นี้ก็ตาม
Sponsored Ads
ทำไมต้องเหรียญแพนด้า? มีข่าวลือไปทั่วในแชทหลักของแพนด้าโมเนียม ที่บอกว่าบอสจินมีสินค้าชั้นยอดเป็นรางวัล ด้วยเหตุนี้จึงต้องใช้เวลาพอสมควรในการเคลียร์สินค้าในการขนส่ง และมันเป็นเหตุผลที่บอสจิยไม่สามารถเปิดเผยสินค้าได้ตอนที่เขาเปิดร้าน ไม่ว่าข่าวลือจะไร้เหตุผลแค่ไหน แต่ก็มีร่องรอยของความจริงอยู่ในนั้น และเติ้งหลงก็เชื่อในตอนนี้
หากข่าวลือเหล่านั้นเป็นความจริง ก็ไม่เสียหายที่จะได้รับเหรียญแพนด้าเพื่อแลกกับรางวัลหนึ่งหรือสองรางวัล ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่เป็นการเคลื่อนไหวที่ดีที่สุดที่เขาทำมาระยะหนึ่งแล้ว พยายามรักษาเพื่อนของเขาในอินสแตนซ์ดันเจี้ยนนี้ให้ดีและเดิมพันจะเป็นเรื่องง่ายๆ สำหรับเขา เติ้งหลงน่าจะชนะไปแล้วตั้งแต่เซลังเริ่มชอบดันเจี้ยน ไม่ต้องพูดถึงการได้เหรียญแพนด้าเหล่านี้ฟรีโดยทำงานเพียงเล็กน้อยเป็นโบนัสสำหรับการเดิมพันของเขา
เติ้งหลงจำได้ว่าเซลังมักจะโอ้อวดถึงเกียรติยศในสถานีเสมอเมื่อเขาจับคนร้าย เติ้งหลงคิดว่านั่นเป็นการดีสำหรับเขาที่จะให้การตอบแทนแก่เซลังเล็กน้อย
ในขณะเดียวกันนายหญิงแห่งกู่เจิงดูเหมือนจะบรรเลงท่วงทำนองแห่งความไพเราะ ที่จินคุ้นเคยดี นั่นคือเสียงเรียกงูขาวยักษ์ งูแฝงตัวอยู่ในทุ่งหญ้าและค่อยๆ คืบคลานเข้าหาทั้งคู่
อย่างไรก็ตามประสาทรับรู้ของเซลังสูงพอที่จะสังเกตเห็นสิ่งมีชีวิตที่เลื้อยอยู่ในทุ่งหญ้า งานตำรวจที่เขาเชี่ยวชาญได้เพิ่มความสามารถในการสอดแนมของเขา
“มาเล่นต่อเถอะ เพราะโชคดีต่างหากที่ฆ่ามดพวกนั้นได้” เซลังเหวี่ยงเคียวของเขาในแนวนอนและคลื่นพลังงานก็แผ่ข้ามทุ่งหญ้าเพื่อโจมตีงูขาวยักษ์ น่าเสียดายที่คลื่นพลังงานได้เจอะเจอกับคลื่นโซนิคจากนายหญิงแห่งกู่เจิงและทำนองที่เธอบรรเลงมีจังหวะที่เร่งเร้ามากขึ้น “ฉันเดาว่ามันคงไม่ง่ายเหมือนมดพวกนั้นหรอก” เติ้งหลงยักไหล่เบาๆ แล้วยิ้มให้เซลัง
“ดีเหมือนกัน” ความกระหายเลือดของเซลังชัดเจนมากขึ้น ข้อจำกัดทั้งหมดที่เขาต้องทำในงานตำรวจทำให้ไม่เหมาะกับเคล็ดวิชาหมาป่าประหลาดของเขา ถึงแม้ว่าเขาจะชอบงานนี้มากก็ตาม เพื่อให้สามารถปลดปล่อยความสามารถของสัตว์ประหลาดทั้งหมดในการจัดการการโจมตีของเขานั่นเป็นข้อดีอย่างมากสำหรับเขา
เซลังวิ่งไปทางงูขาวยักษ์ในขณะที่เขาหลบหลีกและปัดป้องคลื่นโซนิคของนายหญิงแห่งกู่เจิง งูขาวยักษ์ไม่ได้เตรียมการป้องกันเซลัง แต่มันกับพุ่งเข้าหาเขาด้วยความเร็วอย่างมาก
เมื่อทั้งสองปะทะกัน หัวของงูกระแทกเข้าใส่ลำตัวเซลัง ขณะที่เซลังเหวี่ยงเคียวไปที่ลำคอของมัน การโจมตีของเคียวไม่สามารถผ่านเกล็ดของงูไปได้ เซลังที่เฉียดความตายจากการถูกกัดเพียงหนึ่งนิ้ว
นายหญิงแห่งกู่เจิงยิ้มเมื่อมองเห็นเซลังทำผิดพลาดเช่นเดียวกับจิน ที่ไขว้เขวจากการพยายามป้องกันการกัดของงูขาวยักษ์ ทำให้โดนคลื่นโซนิคโจมตี นายหญิงแห่งกู่เจิงส่งระลอกคลื่นโซนิคไปที่เซลังอีกครั้งอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามเติ้งหลงอยู่ที่นั่นเพื่อคอยป้องกันเพื่อนของเขา ด้วย เคล็ดวิชาวอมแบตโยกเยกของเขา เติ้งหลงจัดการคลื่นโซนิคสองระลอกด้วยกระบองคู่ของเขา
“ขอบคุณบัดดี้!” เซลังสามารถหลุดออกจากการเป็นอัมพาตชั่วคราวของเขาได้ ตอนนี้เขารู้ว่าเขาต้องใช้พลังวิญญาณเพื่อสร้างความเสียหายต่องูขาวยักษ์ เนื่องจากการโจมตีทางกายภาพปกติจะไม่สามารถสร้างความเสียหายผ่านเกล็ดของมันได้ ที่ระดับ 3 ผู้ฝึกตนสามารถควบคุมพลังวิญญาณในตัวพวกเขาเพื่อเสริมการโจมตีได้
เมื่อผู้ฝึกตนก้าวถึงระดับ 3 ขึ้นไป พวกเขาสามารถใช้พลังชี่ของพวกเขาเพื่อเป็นการเพิ่มประสิทธิภาพอาวุธวิญญาณหรือแม้แต่ชุดเกราะที่คล้ายกับการฉายภาพเคล็ดวิชานักกะแกร่งกล้า กระบวนท่าชุดเกราะก้าวหน้าที่คงเซียนใช้ กรณีของคงเซียน ในระดับที่สูงขึ้นของเคล็ดวิชานักกะแกร่งกล้า จะช่วยให้เขาสร้างเกราะพลังชี่ที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นซึ่งมีพลังในการป้องกันที่สูงขึ้น
เซลังใส่พลังวิญญาณเข้าไปในเคียวของเขาเพื่อโจมตีแบบหมุนวนใส่งูขาวยักษ์ แต่มันโต้กลับด้วยการสะบัดหางใส่ ผลกระทบของการสะบัดนั้นรุนแรงพอที่จะปัดป้องการโจมตีแบบหมุนวนพร้อมกับกระแทกเซลังกระเด็นไปข้างหลัง แต่ในครั้งนี้เคียวสามารถสร้างความเสียหายให้แก่งูขาวยักษ์ได้เช่นกัน
งูขาวยักษ์เพิกเฉยเติ้งหลงและโจมตีเซลังด้วยความเป็นปรปักษ์อย่างสูง เติ้งหลงใช้โอกาสนี้โจมตีไปที่ด้านข้างของงูขาวยักษ์ แต่นายหญิงแห่งกู่เจิงนั้นเร็วกว่าและส่งระลอกคลื่นโซนิคมาสามระลอกอย่างต่อเนื่อง ใส่เติ้งหลงก่อนที่เขาจะสามารถโจมตีงูได้
Sponsored Ads
เซลังถูกกัดที่หัวใจของเขา แต่เขายังสามารถโต้กลับทำให้งูขาวยักษ์ตาบอดได้ เติ้งหลงโชคร้ายเมื่อคลื่นโซนิคระลอกสุดท้ายกรีดผ่านคอเขาและเขาก็ตายลง
แม้ว่าจะมีโชคเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ทีมเวิร์คที่นำแสดงโดยนายหญิงแห่งกู่เจิงและงูขาวยักษ์ก็พอเปรียบได้ ว่าไม่ได้แข็งแกร่งกว่าทีมเวิร์คของเติ้งหลงและเซลัง แต่ที่ทั้งคู่เสียชีวิตเนื่องด้วยความเห็นแก่ตัวในดันเจี้ยน และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาทั้งคู่จึงนอนหมดสติอยู่ที่ร้าน
“นี่คือดันเจี้ยนที่ฉันคาดหวังจากบอสจิน” ลูกค้าคนหนึ่งแสดงความคิดเห็นขณะที่จินพาชายทั้งสองคนเพื่อขึ้นไปที่ชั้นสอง
“คุณพูดถูก! ฉันเชื่อว่าผู้ฝึกตนหมาป่าประหลาด จะลำพองเล็กน้อยหลังจากการฆ่าครั้งแรกของเขา เขาทิ้งผู้ฝึกตนวอมแบตโยกเยกไว้ข้างหลัง ทั้งที่ผู้ใช้วอมแบตสามารถป้องกันการโดนโจมตีของเขาได้ ดันเจี้ยนของบอสจินต้องการการทำงานเป็นทีมมากกว่าสิ่งอื่นใด”
“บ้าจริง! ฉันไม่อยากพูดแบบนี้ แต่สัตว์ประหลาดพวกนั้นยังคงประสานงานได้ดีกว่าพวกเราส่วนใหญ่” ลูกค้าหญิงสรุปเหตุผลเบื้องหลังการพ่ายแพ้ของเซลังกับเติ้งหลงและฝูงชนก็เห็นด้วย
จินยิ้มให้กับคำตอบของลูกค้าและนำพวกเขาทั้งคู่ขึ้นไป
