จินรู้ดีว่าเป้าหมายหลักของภารกิจคือการได้ซอมบี้ที่หน้าตาต่างกัน 200 ตัว แต่เขาไม่รู้ว่าซอมบี้เหล่านั้นจะแข็งแกร่งขนาดไหน ถ้าพวกมันเป็นซอมบี้ระดับผู้ฝึกตนล่ะ?
แม้ว่าพวกมันจะมีสติหรือไม่มีสติก็ดี การเอาชนะซอมบี้ที่มีผู้ฝึกตนระดับเดียวกันจะพิสูจน์ได้ว่าเป็นความท้าทาย ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจนำเปปเปอร์ออกมา ปราชญ์ราชินีปีศาจเพลิง…หรืออะไรก็ตามที่เธอถูกเรียกว่าเพราะเธอดูเหมือนจะเปลี่ยนชื่อของเธอเป็นประจำ
“สมมติว่าไม่มีความสามารถในการฝึกตน ฉันยังคิดวิธีเอาชนะซอมบี้ 200 ตัวด้วยแพนด้าหาวไม่ได้ ฉันคงหมดแรงหลังจากยิงพลังชี่ได้ 10 ที มันจะเป็นเรื่องยากแม้จะได้รับความช่วยเหลือจากเปปเปอร์ก็ตาม”
จินตัดสินใจทำความเข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันให้ดียิ่งขึ้นและขึ้นไปบนยอดตึกร้างที่พวกเขาอยู่ มิลค์และเปปเปอร์เดินตามหลังจิน และพวกเขาไม่พบร่องรอยของซอมบี้เมื่อไปถึงยอดตึก
“ฉันเลือกพื้นที่ที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับคุณที่จะเทเลพอร์ตไป ฉันไม่ใจดีเหรอ?” หยุนยังคงจิบกาแฟของเธอต่อไปขณะท่องเน็ตอยู่บนประตูแพนด้า PC
เธอพูดถูก
เมื่อมองออกมาจากหลังคาตึกร้าง มีซอมบี้ซ่อนอยู่ทุกมุมถนนแม้ว่าแดดจะออก บางตัวเดินอย่างไม่สนใจในขณะที่ตัวอื่นยังคงเดินชนกัน
Sponsored Ads
“เดาว่าพวกเขาชอบซอมบี้แบบตะวันตกมากกว่า…?” จินพยายามเคาะหัวของเขาอยู่
“มีซอมบี้หลายเชื้อชาติเหรอ?” เปปเปอร์ถามขณะที่เธอมองดูความโกลาหลรอบตัวพวกมัน
“ซอมบี้จากนิทานพื้นบ้านจีนของเราไม่มีแม้แต่จะออกมาเดินในตอนกลางวัน ฉันไม่แน่ใจเกี่ยวกับตำนานฝั่งตะวันตกทั้งหมด แต่ฉันเดาว่ามันค่อนข้างแตกต่างไปจากเดิมแล้ว นอกจากนี้ยังเป็นโลกที่แตกต่างไปจากที่เรารู้จักอย่างสิ้นเชิง เดี๋ยวก่อนเธอไม่ใช่คนรับผิดชอบแอปพจนานุกรมสัตว์ประหลาดใช่ไหม? ทำไมเธอถึงถามคำถามนี้กับฉัน?” จินขมวดคิ้วขณะที่เขาตอบเปปเปอร์
“อืม ฉันแค่ทดสอบคุณ” เปปเปอร์กอดอกของเธอและไม่พยายามจะสนใจจิน
“นั่นไม่ได้หมายความว่าซอมบี้พวกนั้นไม่เกี่ยวข้องกับเรา ตำนานและนิทานทุกเรื่องล้วนมีความจริงอยู่ในนั้น” มิลค์หาวเล็กน้อย
“หยุน ถ้าเปปเปอร์และมิลค์ฆ่าซอมบี้จะส่งผลต่อภารกิจรองของฉันไหม?” จู่ๆ จินก็นึกถึงมัน
“ใช่ ถ้าพวกเธอทำก็นับ” หยุนตอบ
“พวกเธอนับด้วย?” จินต้องการคำชี้แจงเพิ่มเติม
“ใช่ ฉันสามารถขอให้ระบบไม่นับการสังหารของพวกเธอ ดังนั้นภารกิจรองของคุณจะยังคงทำได้” หยุนตอบกลับอีกครั้งในขณะที่เธออ่านข่าวแพนด้าน้อยทางอินเทอร์เน็ต
“ฉันรู้สึกว่ามันยากเกินไปที่จะทำภารกิจให้สำเร็จ” จินบ่นเล็กน้อย
“ใช่ นายชัดเจน นั่นคือเหตุผลที่เรียกว่าวัตถุประสงค์รอง ไม่ใช่วัตถุประสงค์หลัก” หยุนเหลือบตามองคำถามไร้สาระของจิน “แน่นอนว่ารางวัลจะต้องดี จำแบมกับบูได้ไหม? หากคุณไม่บรรลุวัตถุประสงค์รอง คุณยังจะได้รับแบมและบู”
Sponsored Ads
“แต่ได้เพียงแค่นั้น คุณจะไม่มีการปลดล็อกฟังก์ชันอื่นๆ เช่น ปืนใหญ่ไผ่ หรือ โบ” หยุนคลิกดูข่าวเพิ่มเติมเกี่ยวกับลูกแพนด้า “น่ารักจัง” เธอคิดกับตัวเอง
จินไม่สนใจการเหน็บของหยุน และเขายังคงสำรวจพื้นที่ต่อไปอีก 30 นาที การเคลื่อนไหวของซอมบี้นั้นสะเปะสะปะเกินไป แต่เขาสังเกตว่าพวกมันมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อเสียงอย่างมากเมื่อซอมบี้สร้างขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ “ใช่ มันเป็นซอมบี้ฝั่งตะวันตกแน่นอนแต่อยู่ในเมืองจีน ไม่ได้ประชดใช่มั้ยเนี่ย”
“คุณจะทำอะไรในร็วๆ นี้ ? ฉันเบื่อแล้ว” ปปเปอร์วางมือของเธอบนราวบันไดและมองจ้องไปที่ทิวทัศน์ด้านหน้าอย่างว่างเปล่า
“บอกที เธอมีคาถาใดบ้างที่สามารถใช้คัดลอกเคล็ดวิชาบางอย่างได้ อืม…เหมือนลอกคาถาลูกไฟมา แล้วใช้งานผ่านม้วนคาถาลูกไฟประมาณนี้?”
“เอ่อ ขอตรวจกระเป๋าหน่อย” เปปเปอร์เปิดกระเป๋าของเธอและเธอก็จ้องไปในนั้นเป็นเวลานาน หลังจากนั้นเธอก็หยิบหนังสือหน้าปกสีเขียวเล่มหนาที่มีแต่หน้าว่างเปล่าออกมา
“ฉันมีหนังสือคัดลอกคาถาที่คุณสามารถใช้ได้ และมีอยู่ 250 หน้าในนั้น เพียงวางคาถาในหน้าแรกของเล่มก็จะคัดลอกคาถาเดียวกันไปไว้อีก 249 หน้า ค่อนข้างสะดวกใช่มั้ย? ” เปปเปอร์เริ่มยิ้มอย่างชั่วร้าย
“อันที่จริง ฉันกำลังคิดที่จะสำเนาลำแสงพลังชี่จากแพนด้าหาวลงไปในม้วนคาถา ฉันไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนมันไปเป็นคาถาได้อย่างไร” จินหัวเราะอย่างเคอะเขินต่อหน้าของเปปเปอร์ และสีหน้าของเปปเปอร์ก็เปลี่ยนไปเป็นท่าทางหงุดหงิดอย่างมาก
“ถ้าไม่ใช่เพราะการระเบิดคุณจะทำให้ภารกิจของคุณล้มเหลว และด้วยความจงรักภักดีอย่างสุดซึ้งที่ฉันมอบให้คุณ แม้ว่าคุณจะไม่สมควรได้รับมัน ฉันจะทำมันทันที” เปปเปอร์เค้นพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา
“เอ๊ะ? ฉันคิดว่าหยุนบอกว่าเธอจะให้เยลลี่หนึ่งขวดแก่คุณ ถ้าคุณเชื่อฟังนายท่าน” มิลค์แย้งขึ้น
“เธอ!!” สีหน้าของเปปเปอร์เปลี่ยนเป็นสีแดงและหยิบม้วนคาถาออกมาอีกแผ่นนึงแล้วส่งให้จิน ก่อนที่เธอจะหันหลังให้เขา
“ยิงลำแสงพลังชี่ของคุณเข้าไปในม้วนคาถานี้ แล้วมันจะเปลี่ยนเป็นเวทย์คาถา” เปปเปอร์ไม่ได้มองหน้าจินตอนเธอพูด มิลค์เห็นเธอทำหน้ามุ่ยและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะคิกคัก
“มิลค์ คุณสร้างบาเรียป้องกันเสียงรอบๆ ตัวเราได้ไหม?” มิลค์สามารถตอบสนองคำขอของจิน ได้ ทำให้จินรู้สึกว่ามิลค์เป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนที่ดีที่สุดที่เขาเคยมี “เฮ้ เปปเปอร์ เธอโยนคาถาระเบิดครั้งใหญ่ที่สุดเท่าที่จะรวบรวมได้ไว้ในม้วนคาถาแผ่นนี้เลย”
“ทำไมฉันต้องทำอย่างนั้น” เปปเปอร์เริ่มเหน็บแนมเขา
“เพราะฉันคือเจ้านายของเธอ” จินกลายเป็นอวดอ้างเล็กน้อย
“เจ้านายเพียงคนเดียวของฉันคือผู้ที่สามารถควบคุมพลังแห่งการระเบิดได้ ไม่ใช่ผู้ใช้แพนด้า!” เปปเปอร์ตระหนักได้ในทันทีว่าจินจะทำอะไรได้บ้าง
“เธอกลัวว่าการระเบิดของเธอไม่สามารถเอาชนะลำแสงพลังชี่ที่ยอดเยี่ยมของนายท่านได้? ” มิลค์ไม่สามารถทนต่อการแสดงหรือการเสแสร้งของจินได้ เธอไม่สามารถบอกความแตกต่างได้ แต่เธอรู้ว่าเธอต้องถอยออกมาเล็กน้อยก่อนที่สิ่งต่างๆ จะเริ่มร้อนขึ้นอย่างแท้จริง
“อะไรนะ? เราเห็นลำแสงพลังชี่ของคุณในการต่อสู้กับไหลฝู! มันอ่อนแอเหมือนกับน้ำลาย” เปปเปอร์จำได้ว่าจินต้องการความช่วยเหลือจากเธอในการต่อสู้กับไหลฝูผู้ฝึกตนระดับ 4
“นั่นไม่ใช่พลังเต็มที่ของฉัน” จินรู้สึกภูมิใจในขณะที่พยายามทำให้เปปเปอร์คิดว่าเขาซ่อนอะไรบางอย่าง อย่างไรก็ตามเบลเลเตอร์ทั้งสองรู้ว่านี่เป็นอุบายที่ทำได้ไม่ดีต่อเปปเปอร์
Sponsored Ads
“โอ้ คุณคิดว่าคุณสามารถหลอกฉันโดยกระตุ้นให้ฉันโจมตีคุณเพื่อที่คุณจะได้จับคาถาระเบิด นั่นมันยังไม่ดีพอ แต่ไม่เป็นไรฉันจะไม่เสียมานาไปทำเรื่องโง่ๆ แบบนี้” เปปเปอร์พยายามบอกออกมาก่อนที่จะทนไม่ไหว
“หือ แหล่งพลังมานาของเธอเล็กขนาดนั้นเลยเหรอ?” จินกระตุ้นความโกรธของเปปเปอร์โดยไม่ได้ตั้งใจเพราะชี้ให้เห็นจุดอ่อนของเธอ
“ไม่!” ในที่สุดเปปเปอร์ก็หลงกลของจิน และเธอก็ร่ายเวทย์ “มรณาจงฟังเสียงเรียกของข้า! สอนนายท่านผู้โอหังของข้าผู้นี้ ว่าการระเบิดที่สวยงามหมายถึงอะไร!” วงเวทย์ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นตรงหน้าไม้คฑาที่เปปเปอร์ถืออยู่
“การระเบิดที่เกินกว่าลำแสงพลังชี่ที่โง่เง่านั่น!” เปปเปอร์ตะโกนเสียงดังจนทั้งมิลค์และจินแทบจะกลั้นหัวเราะจากชื่อคาถาที่ไร้สาระนั้นไม่อยู่ ลูกไฟเล็กๆ ปรากฏขึ้นจากปลายไม้คฑาและพุ่งตรงไปยังจิน เขารีบเปิดม้วนคาถาที่สามารถแปลงการโจมตีเป็นเวทย์คาถาได้
เขาไม่คาดคิดว่าลูกไฟจะระเบิดก่อนที่มันจะอยู่ในช่วงความสามารถในการแปลงของม้วนคาถา จินเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและม้วนคาถาเริ่มดูดซับส่วนหนึ่งของการระเบิด โชคไม่ดีที่จินอยู่ในขอบเขตพื้นที่ที่เกิดการระเบิด และเขาพยายามต้านทานมันให้ได้มากที่สุด แม้ว่าเขาจะรู้สึกได้ว่าผิวของเขากำลังไหม้ ในขณะเดียวกันเขาไม่ยอมปล่อยให้โอกาสนี้ผ่านไปอย่างง่ายดาย เขายิงสำแสงพลังชี่จากกระบวนท่าแพนด้าหาวที่แข็งแกร่งที่สุดออกไปยังหลังม้วนคาถาที่เขาถืออยู่
ด้วยปาฏิหาริย์บางอย่าง ม้วนคาถาสามารถดูดซับพลังระเบิดของเปปเปอร์และสำแสงพลังชี่จาก จิน ถ้าไม่ใช่เพราะบาเรียป้องกันเสียงของมิลค์ ซอมบี้รอบๆ ตัวพวกเขาจะสังเกตเห็นพวกเขาได้
