29- นางพญางู

หยุนลากมิลค์ออกจากโซฟาและพาขึ้นไปที่ห้องน้ำชั้นสอง พร้อมสั่งจินไม่ให้ทำตาม “อย่าคิดแม้แต่จะดูกล้องวงจรปิด!” หยุนจ้องที่จินด้วยแววตาของเสือขณะที่มิลค์คร่ำครวญถึงจิน

“ช่วยฉันด้วยค๊าา นายท่าน!!! ช่วยฉันให้พ้นจากปีศาจนี้~!!! ฉันอยากนอนต่ออีก 5 นาที!” หยุนไร้ความปรานี มิลค์ถูกลากและกระแทกเข้ากับบันไดอย่างต่อเนื่องจนถึงชั้นสอง ราวกับเด็กน้อยฉุดกระชากตุ๊กตาตัวโปรดของเธอ

“ช่างเป็นภาพที่วิเศษจริงๆ” จินแทบน้ำตาไหลเพราะได้เห็นฉากที่สวยงามและบริสุทธิ์เช่นนี้ เขามองดูสองสถานีใหม่ที่ถูกติดตั้งโดยระบบอย่างเงียบๆ ทำให้ในตอนนี้เขาสามารถดำเนินการได้ทั้งหมดหกสถานี

สถานีใหม่มีทีวีขนาดใหญ่กว่าเล็กน้อยเล็กน้อย โดยมีขนาด 55 นิ้ว เมื่อเทียบกับสถานีอื่นๆ ที่มีขนาดเพียง 49 นิ้ว บางทีระบบอาจประเมินขนาดของฝูงชนต่ำไปเมื่อเริ่มแรก

ทันใดนั้น มิลค์ก็วิ่งลงบันไดพร้อมกับอุปกรณ์การต่อสู้มาตรฐานของเธอ และซ่อนตัวอยู่ข้างหลังจิน เขารู้สึกได้ถึงตุ๊กตานุ่มๆ ที่กดทับหลังของเขาขณะที่เธอก้มหลบจากหยุน “นายท่าน ช่วยฉันจากปีศาจนี้ด้วย!”

หยุนไม่สนใจเธอมากนักและดีดนิ้ว ประตูมิติปรากฏขึ้นตรงหน้าจินและมิลค์ “แค่ให้ผู้หญิงคนนี้ทำงาน ฉันจะไม่รบกวนเธอ” หยุนเดินออกไปที่ชั้นสองด้วยความเคียดแค้นเล็กน้อย

“ไปกันเถอะ มิลค์” จินหยิบดาบเหล็กระดับ 1 ที่น่าเวทนาของเขาออกมา แล้วเดินเข้าไปในประตูมิติ เมื่อพวกเขาออกจากประตูมิติ สิ่งที่พวกเขาเห็นคือทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ ที่เนินเหนือทุ่งหญ้ามีใครบางคนนั่งอยู่ข้างต้นซากุระต้นใหญ่

ลมพัดมาและมันส่งท่วงทำนองที่ไพเราะนุ่มนวลมาด้วย มันมาจากต้นซากุระต้นใหญ่ จินรู้ดีว่าหยุนอาจนำพวกเขาตรงไปยังศัตรู เนื่องจากเบาะแสของภารกิจทั้งหมดคือนางพญางู ทุ่งหญ้าจึงเป็นพื้นที่ที่ดีที่สุดสำหรับสัตว์ประหลาดดังกล่าวเพื่อซุ่มโจมตีพวกเขา

มิลค์ร่ายโล่ศักดิ์สิทธิ์ทันที ซึ่งเป็นบาเรียเวทย์ที่มองเห็นได้เจนเหมาะสำหรับปกป้องทีม และจินเริ่มก้าวไปข้างหน้า

เมื่อสังเกตอย่างใกล้ชิด มีเด็กสาวตัวเล็กๆ กำลังเล่นกู่เจิง⁽¹⁾ยาว 1.4 เมตรพร้อมสาย 16 เส้นข้างต้นซากุระ เด็กสาวเห็นแขกของเธอมาถึงและเริ่มบรรเลงเพลงที่น่าลุ่มหลง

จู่ๆ จินรู้สึกว่าร่างกายของเขาไม่สามารถขยับได้และมิลค์ก็ได้รับผลกระทบเช่นกัน เสียงเพลงที่น่าลุ่มหลงยิ่งดังขึ้นจากทุ่งหญ้า และงูขาวยักษ์ก็เลื้อยอย่างช้าๆ มาตรงหน้าจิน นัยน์ตาของมันเป็นสีทับทิมเลือด จ้องไปที่จินด้วยความเร่าร้อนสูง เมื่อมาถึงจุดนี้บทเพลงก็หยุดลงและเด็กสาวก็ยิ้มอย่างไร้เดียงสาให้แก่จิน

Sponsored Ads

“ฉันเดาเอาว่าน่าจะเป็นนางพญางู” จินสบตากับงูอย่างจริงจัง แต่มันก็ไม่ได้ขยับที่จะกัดจิน

“ไม่ใช่ คนที่เล่นกู่เจิงคือนางพญางู” หยุนกล่าวในหัว

“อะไรนะ เธอเป็นนางพญางูหรือนั่นมันเหมือนงูโลลิ⁽²⁾มากกว่า!” จินคิดในใจ

นางพญางูดีดสายกู่เจิงของเธออีกครั้งและมดยักษ์สองตัวแต่ละตัวมีสีเฉพาะตัว ตัวนึงสีขาวและตัวนึงสีแดงคลานออกมาจากพื้น มดพยายามจับจินและมิลค์ด้วยขากรรไกรที่กว้าง แต่โล่ศักดิ์สิทธิ์ที่มิลค์ร่ายไว้ก่อนหน้านี้ได้ปกป้องจากพวกมันได้ในระดับหนึ่ง

“ไม่ดีแล้ว พวกเราจะถูกมดยักษ์กัดครึ่งถ้าเราไม่ทำอะไรเร็วๆ นี้” จินพยายามขยับตัวให้มากที่สุด จนสามารถกัดลิ้นตัวเองได้ เขาก็เป็นอิสระจากมนต์สะกด และเขาก็รีบใช้ดาบของเขาแทงเข้าไปในปากของมดขาว

ของเหลวก็ไหลทะลักออกมาจากรอยแยกของมดยักษ์สีขาว มันเป็นส่วนผสมระหว่างเลือดและของเหลวจากเนื้อเยื่อที่มาจากการโจมตีของจิน ทำให้มันเคลื่อนที่ถอยหลัง จินใช้การบ่มเพาะของเขาเพื่อเรียกความแข็งแกร่งระดับ 3 เพื่อกระชากดาบของเขาที่ติดอยู่กับมดขึ้นไปด้านบน เขารีบหยิบโทรศัพท์ของเขาแล้วโยนมันทิ้งลงในเศษซากมดขาว

“ถูกจับเรียบร้อยแล้ว” หยุนรายงาน

นางพญางูตระหนักว่าเธอต้องบรรเลงท่วงทำนองที่รวดเร็วรุนแรง ซึ่งทำให้งูขาวยักษ์ที่แสนเชื่องกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่แต่ความพยาบาทและคลั่งแค้น มันอ้าปากออกและพยายามกัดจินในทันที

การโจมตีของงูนั้นรวดเร็วมาก แต่งูที่ไม่ทราบถึงพลังของการฟาดของจินในขณะที่เขาพยายามปัดป้องการกัดด้วยดาบของเขา เขี้ยวของงูปะทะเข้ากับดาบเหล็กของเขาและเขี้ยวของมันก็หักออกเป็นสองชิ้น

มันถอยกลับทันที ซึ่งทำให้จินมีโอกาสที่จะผลักไปข้างหน้าและโจมตีเข้าใส่มดแดง เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของบทเพลง มดแดงจึงเปลี่ยนเป้าหมายโดยละทิ้งมิลค์และพุ่งเข้าใส่จินโดยตรงด้วยขากรรไกรที่กว้าง

“โอกาส!” จินคิดกับตัวเองในขณะที่เขาพุ่งเข้าไปใกล้มดมากขึ้น โดยหวังว่าจะทำการโจมตีแบบเดียวกับที่เขาทำกับมดขาวยักษ์ น่าเสียดายที่เขาคิดผิดเมื่อมดแดงยักษ์พ่นไฟเข้าใส่จิน

“อะไร!?” จินไม่สามารถเปลี่ยนเส้นทางของเขาได้ทันเวลา ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจเดิมพันทุกอย่างบนโล่ศักดิ์สิทธิ์ที่มิลค์ร่ายใส่เขา เขาเพิ่มความเร็วอย่างมากราวกับสายฟ้าที่ฟาดผ่านท้องฟ้า

โล่ศักดิ์สิทธิ์คงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เวทมนตร์จะหมดฤทธิ์ แต่ช่วงเวลาสั้นๆ นั้นก็เพียงพอแล้วที่จินจะแทงดาบทั้งเล่มเข้าปากมดแดงได้สำเร็จ ฮีโมลิมฟ์⁽³⁾ไหลทะลักออกมาอีกเป็นจำนวนมาก และจินเอาโทรศัพท์กระแทกไปที่หัวมด ทำให้มันตกลงมาที่พื้นและหายไปในอากาศในเวลาต่อมา

“ถูกจับเรียบร้อยแล้ว” หยุนรายงานซ้ำอีกที

คราวนี้ เด็กสาวที่เล่นกู่เจิงสีหน้าซีดลงมาก มิลค์ยังคงเป็นอัมพาตจากความสามารถของนางพญางู จินคงได้แต่สั่งสอนเด็กสาวคนนี้ถึงวิธีการเคารพผู้อาวุโสของเธอเป็นการส่วนตัว

“อันที่จริงเธออายุมากกว่า 200 ปีแล้ว” หยุนแทรกขึ้นเมื่อเธออ่านความคิดของจิน

“…ฉันจะเน้นไปที่การต่อสู้เท่านั้น” จินตกตะลึงเกินกว่าจะพูดอะไรอีก

Sponsored Ads

เด็กสาวตัวเล็กดีดกู่เจิงอีกเส้นหนึ่ง แต่คราวนี้คลื่นโซนิคที่มองเห็นได้ชัดพุ่งเข้าใส่จิน ซึ่งเขาแทบไม่ได้หลบเลย

“เธอเคยเป็นงูเหรอ?!” คลื่นโซนิคมาอีกระลอกหนึ่ง แต่จินควบคุมสถานการณ์ได้ โดยใช้ผลจากกระบวนท่าแพนด้าฟาดของเขาเพื่อป้องกันการโจมตี

“ใครบอกว่าเธอเคยเป็นงู คุณกำลังสันนิษฐานว่าเธอเป็นงูจากชื่อของเธอหรือ?” ความคิดเห็นของหยุนทำให้จินกังวล แต่เขาพยายามจดจ่อกับการต่อสู้ให้มากที่สุด

งูขาวยักษ์มันไม่ได้ละเว้นจินหลังจากที่เขาหักเขี้ยวของมัน มันพยายามจะกัดเขาอย่างไม่ลดละ ในขณะที่นางพญางูยังคงปล่อยคลื่นโซนิคพุ่งเข้ามาหาเขา นอกจากนี้ทุ่งหญ้าที่เปิดโล่งทำให้ความได้เปรียบจากการโจมตีเป็นศูนย์ และทั้งหมดที่เขาทำได้คือวิ่งหนี แทบไม่มีโอกาสจับตัวเด็กสาวได้เลยแม้ว่าเธอจะอยู่กับที่

“อยู่กับที่…ฉันอาจมีโอกาส!” จินนึกถึงความคิดที่โง่เขลาแต่เป็นไปได้

(1)กู่เจิง Guzheng เป็นเครื่องดนตรีแบบดั้งเดิมของจีน นับเป็นเครื่องสาย ใช้มือดีด (2)โลลิ loli หมายถึงเด็กผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าหรือพยายามดูอ่อนกว่าวัย (3)ฮีโมลิมฟ์ haemolymph เลือดของแมลง มีลักษณะเป็นของเหลวใสไม่มีสี บรรจุอยู่ในโพรงลำตัวแมลง ประกอบด้วยเม็ดเลือด น้ำเหลือง น้ำ เกลืออินทรีย์ และสารนินทรีย์