“เอาละ ดอกตูม ขยับเท้าหน่อย เราไม่มีเวลาทั้งวันแล้ว!” ชูกำลังโบกกิ่งไม้ พยายามกระตุ้นให้จินลุกขึ้นยืน อย่างไรก็ตามทุกครั้งที่เขาพยายามลุก แม่เหล็กบนสายรัดข้อมือของเขาจะถูกดึงดูดไปที่สายรัดข้อเท้าขวาของเขา มันทำให้เขาอยู่ตำแหน่งทารกในครรภ์โดยที่หลังของเขาเอนไปข้างหน้า ก้มศีรษะ แขนขางอและดึงเข้าหาลำตัว
“มีคำถาม ทำไมถึงเรียกฉันว่าดอกตูม(1)? ไม่ใช่หน่อ(2)หรือต้นกล้า(3)ละ?” จินถามพร้อมกับก้มหน้าลงกับพื้น เขาเริ่มเบื่อที่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ตามต้องการ
“โอ้ คุณกำลังสอนฉันตอนนี้?” ชูถอนรากของตัวเองและตีเบาๆ ที่จิน
“อุ๊ย! คุณตีฉันทำไม?” รากสามารถตีก้นของเขาได้
“แล้วทำไมคุณถึงสอนฉัน? ฉันแก่กว่านะ!” ชูโจมตีจินที่ทำอะไรไม่ถูกอีกครั้ง
Sponsored Ads
“นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณพูดถูก! โอ้ว!” จินสามารถหลบเลี่ยงการโจมตีได้เป็นครั้งแรก รากแตกออกจากพื้นเห็นได้อย่างง่ายดาย แต่จินยุ่งเกินกว่าจะพยายามหลีกเลี่ยงการโจมตีที่เขาไม่ได้สังเกตเห็น อย่างไรก็ตามเขาถูกจู่โจมที่ก้นอีกครั้ง ในอัตราที่ชูฟาดโดน จินจะต้องมีดอกตูมออกมาจากก้นของเขาภายในสิ้นวัน
“ฉันจะเรียกคุณว่าอะไรก็ได้ที่ฉันชอบ ดอกตูม!” เป็นอีกครั้งที่ชูถอนรากของเขาและต้องการตีจินผู้น่าสงสาร แต่จินก็กลิ้งไปมาบนพื้น มันเป็นพื้นฐานของกระบวนท่าการเคลื่อนไหวของแพนด้ากลิ้งที่เขาอ่านสั้น ในคู่มือการบ่มเพาะ จินไม่รู้ว่ามันจะมีประโยชน์ในสถานการณ์นี้ อย่างไรก็ตามยิ่งเขาพยายามหลบเลี่ยงมากเท่าไหร่ การฟาดตีก็ยิ่งรุนแรงและบ่อยครั้งขึ้นเท่านั้น
“ก็ได้ คุณมันไม่มีเหตุผล เดี๋ยว เดี๋ยวก่อนฉันขอเจรจา!” ในที่สุดชูก็ระงับรากของเขาและให้โอกาส จินได้พูดคุย
“แล้วการรอมชอมล่ะ? คุณเรียกฉันว่าต้นกล้าแล้วฉันจะช่วยเหลือคุณเอง!” จินหอบหายใจหลังจากกลิ้งไปมาบนพื้นที่แห้งแล้งอย่างบ้าคลั่ง
“จะรับคำนั้นได้ยังไงล่ะ!” ชูยังคงโกรธที่จินพยายามแก้ไขเขา
“ก่อนหน้านี้ทำไมคุณถึงยืนกรานกับคำว่าดอกตูม?” จินอยากรู้จริงๆ ที่ชูยืนกรานจริงๆ ที่จะไม่เปลี่ยนวิธีหรือมันเกิดอะไรขึ้นกับเขา?
“เพราะว่า…” ชูรู้สึกทึ่งกับคำถามของจินและพยายามค้นหาความทรงจำของเขา แต่ทั้งหมดที่เขาจำได้คือฉากของคู่สามีภรรยาที่อุ้มเด็กทารกแรกเกิด เขาจำได้อย่างชัดเจนว่านั่นเป็นครั้งแรกที่ดอกซากุระเริ่มบาน
Sponsored Ads
“ดูสิ ในที่สุดต้นไม้ก็ผลิบานแล้ว!” แม่กำลังเขย่าตัวทารกที่กำลังหลับ ขณะที่เธอชี้ไปที่ดอกตูมของซากุระดอกหนึ่งจากต้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า ความพยายามของเราในการฟื้นฟูต้นไม้โบราณนี้ได้ผล! ลองมารำลึกถึงการฟื้นฟูต้นไม้และการเกิดของเธอด้วยการจารึกชื่อเธอบนต้นไม้ต้นนี้กันดีไหม? ถ้าเธอเคยรู้สึกว่าเธอสูญเสีย ต้นไม้โบราณต้นนี้อาจจะทำหน้าที่เป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่งและความมั่นคงสำหรับเธอ?” ผู้เป็นพ่อพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนมากในขณะที่เขาจุมพิตลูกเล็กๆ ที่หน้าผากของเธอ
“คุณดรูอิด(4) คุณเชื่อต้นไม้ของคุณมากเกินไป” ผู้เป็นแม่ขอให้คนรักอุ้มทารก และเธอใช้สองนิ้วร่ายคาถากลางอากาศ
สัญลักษณ์เวทย์มนตร์ปรากฏขึ้นและไข่ก็โผล่ออกมาจากสัญลักษณ์เวทย์มนตร์ ทันทีที่ผู้เป็นแม่จับไข่ มันก็แตกและงูสีขาวตัวเล็กที่มีตาสีแดงก็โผล่ออกมาตรงหน้าเธอ ที่น่าประหลาดใจคือ เจ้างูน้อยได้สัมผัสกับทารกตัวน้อยที่น่ารักของพวกมันเป็นครั้งแรก และมันเลื้อยเข้าหาเธอเพื่อเลียในทันที
“นั่นก็ช่วยฉันได้มากที่สร้างความประทับใจให้ลูกสาวของเรา” แม่หัวเราะคิกคัก
“เช่นนั้นฉันก็จะพูดกับคุณเหมือนกัน คุณผู้อัญเชิญสัตว์ร้ายคุณเชื่อในสัตว์ของคุณมากเกินไป” พ่อหัวเราะอย่างเต็มที่ขณะที่ส่งทารกให้ภรรยา
“ไม่ตลกนะที่รัก คุณจะตั้งชื่อลูกของเราว่าอะไร” แม่ลูบเปลือกของต้นไม้โบราณอย่างอ่อนโยน
“เรายังไม่ได้ตัดสินใจ? เคมี่ น่ารักและอ่อนหวาน” ผู้เป็นพ่อหัวเราะเสียงดังอีกครั้งขณะที่เขาจารึกชื่อบนต้นซากุระด้วยสัญลักษณ์ดรูอิดิก
“ฉันหวังว่าเมล็ดพันธุ์ของดอกซากุระที่บานสะพรั่งเหล่านี้จะเติบโตเป็นต้นไม้ที่งดงามในที่สุด”
เมื่อพ่อวางสัญลักษณ์ดรูอิดิกบนต้นไม้ และชูก็ถือกำเนิดขึ้น
ขณะที่ชูกำลังหวนคิดถึงอดีต เขาปล่อยพลังชี่ออกมาโดยไม่รู้ตัวผ่านการแกว่งไปมาอย่างอ่อนโยนของใบไม้ และหลอมรวมเข้ากับความทรงจำในอดีตของเขา จินซึ่งกำลังเข้าตาจนต้องการพลังชี่จากการออกแรงใช้พลังชี่มากเกินไปได้ซึมซับพลังชี่ของชูและเรียนรู้อดีตของการตื่นขึ้นของเขา
ผู้พิทักษ์แห่งพงไพรเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เนื่องจากเป็นหนึ่งในผู้ช่วยเหลือจากธรรมชาติ พลังชี่ที่พวกเขาปล่อยออกมานั้นคล้ายกับที่ต้นไม้ทั่วไปผลิตออกซิเจน ทั้งสิ่งแวดล้อมและผู้บ่มเพาะสามารถควบคุมพลังชี่ของผู้พิทักษ์แห่งพงไพรที่ปล่อยสู่ระบบนิเวศหรือร่างกายได้อย่างง่ายดายและแปลงเพื่อการใช้งานของตนเอง
“นั่นนายหญิงแห่งกู่เจิงไม่ใช่หรือ?” จินพูดกับตัวเอง
“คุณรู้จักเธอ? ฉันจะเรียกคุณว่าต้นกล้า ถ้าคุณหาเธอให้ฉันได้” ชูได้ยินจินและตระหนักว่าเขาสามารถดูดซับพลังชี่ของมันและอาจอ่านความทรงจำของมันได้เช่นกัน
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ผู้หญิงคนนั้นอยู่ในดันเจี้ยนเดียวกันกับคุณ!” จินไม่อยากจะเชื่อเลยหากชูพูดเล่น
“อะไรนะ? เป็นไปได้ยังไง? ผู้หญิงคนนั้นที่มีออร่าชั่วร้ายอยู่ในตัวเธอ? คุณคงล้อฉันเล่นแน่!” ชูเขย่ากิ่งอย่างแรง
“ฉันไม่ล้อเล่นกับคุณแน่นอน” ด้วยเหตุผลบางอย่าง พลังชี่ของชูปั่นป่วนอย่างรุนแรงที่ภายในของจิน และเขาสามารถลุกขึ้นจากตำแหน่งทารกในครรภ์ได้ช้าๆ แม้ว่าจะต้องใช้สมาธิมากก็ตาม
จินค่อยๆ หยิบโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเสื้อและเคาะแอปสัตว์ประหลาดด้วยความพยายามทั้งหมดเพื่อแสดงสถิติของนายหญิงแห่งกู่เจิงให้ชูเห็น ทันใดนั้นมีแสงจ้าส่องออกมาจากโทรศัพท์ของเขา และนายหญิงแห่งกู่เจิงกำลังนั่งบนงูขาวยักษ์อยู่ตรงหน้าจิน
“เธอมาปรากฏตัวได้ยังไง?” จินมองโทรศัพท์ของเขาทันทีและเห็นว่ารูปภาพของนายหญิงแห่งกู่เจิงหายไปจากโปรไฟล์สถิติ
“นั่นเธอจริงๆ เหรอ?” ชูก้มลำตัวและมองดูเธออย่างใกล้ชิด อย่างไรก็ตามแทนที่จะปล่อยให้ชูมองดูเธอ งูขาวยักษ์ได้นำนายหญิงแห่งกู่เจิงไปที่ด้านหลังของชูซึ่งมีการจารึกสัญลักษณ์ดรูอิดิกอยู่
มันส่งสัญญาณให้เธอแตะตัวชู และแม้ว่าในตอนแรกเธอจะลังเลใจ แต่เธอก็รวบรวมความกล้าขึ้นแล้ววางฝ่ามือลงบนสัญลักษณ์ ในทันใดนั้นเองแสงอันอบอุ่นได้ปกคลุมนายหญิงแห่งกู่เจิงและงูขาวยักษ์ “เป็นเธอจริงๆ…” จินเห็นน้ำตาหยดจากใบหน้าของชูที่ลำตัวส่วนบน ใบไม้สีเขียวชอุ่มที่มีในตอนแรกนั้น ปรากฎดอกตูมของซากุระออกจากก้านในทันที
“เคมี่…” นี่เป็นครั้งแรกที่นายหญิงแห่งกู่เจิงพูดและเธอก็น้ำตาไหลเมื่อสัมผัสสัญลักษณ์ดรูอิดิก ดอกตูมเล็กๆ บานสะพรั่งเป็นดอกซากุระในทันที และกลีบดอกเริ่มร่วงหล่นราวกับจะหวนนึกถึงฉากที่ชูตื่นขึ้นในครั้งแรก
“ต้นกล้า คุณให้บริการที่ยอดเยี่ยมแก่ฉันในการหาลูกสาวของผู้สร้างของฉัน” ชูโค้งคำนับให้จินเล็กน้อย
Sponsored Ads
“ได้โปรด ชู ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย ระบบจัดให้คุณสองคนมารวมกันอย่างสะดวก” จินโบกมือและปฏิเสธที่จะรับคำขอบคุณใดๆ
“อ๊ะ อย่างไรก็ตามฉันจะเชื่อว่าการฝึกส่วนแรกของคุณเสร็จสิ้นแล้ว” ชูหัวเราะในขณะที่ขอให้จินมองไปรอบๆ ตัวเขา การฟาดตีส่วนใหญ่ที่จินหลบได้ทำให้แผ่นดินอ่อนลงอย่างทั่วถึง นอกจากนี้ น้ำตาที่ตกลงมาจากดวงตาไม้ของชูก็คือน้ำตาของผู้พิทักษ์แห่งพงไพรที่ล้ำค่าหากรวบรวมมันได้มันจะมีความสามารถในการเสริมสร้างดินแดนที่แห้งแล้งแห่งนี้
“สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้คือไถดิน สำหรับผู้พิทักษ์แห่งพงไพรแก่ๆ ฉันเป็นคนดีจริงๆ ใช่ไหม? ไปกันเถอะต้นกล้าฝึกฝนต่อไปในขณะที่ฉันคุยกับสาวน้อยเคมี่” ชูสั่นกิ่งราวกับขอให้จินถอยห่างจากพวกเขา
“อ้อ แล้วก็จอบทองแดงอยู่ข้างเต็นท์” จากนั้นชู ก็เริ่มคุยกับเคมี่นายหญิงแห่งกู่เจิง
“เมื่อพูดถึงทองแดง ฉันเดาว่าโทรศัพท์ของระบบนี้มีอำนาจทุกอย่างจริงๆ เพื่อไม่ให้ได้รับผลกระทบจากคลื่นแม่เหล็กแรงๆ เช่นนี้” จินคิดกับตัวเองขณะควบคุมกล้ามเนื้อและเดินเหมือนมนุษย์กระป๋องไปที่เต็นท์
(1) ดอกตูม budding
(2) หน่อ bud
(3) ต้นกล้า seedling
(4) ดรูอิท druids นักบวชเป็นผู้ใช้พลังแห่งธรรมชาติ
