อารมณ์พุ่งพล่านในบ่อน้ำพุร้อนพุ่งขึ้นสูงจนคุณปัทสึทำลายความเงียบ “เมื่อลูกค้ามาครบแล้ว คุณต้องการมีส่วนร่วมในมินิเกมหรือไม่? จะมีรางวัลให้ถ้าคุณชนะมินิเกม”
คำพูดของคุณปัทสึทำลายความงุนงงของบินยงและเขาก็สามารถกลับมาสู่ความเป็นจริงได้ “อืม แน่นอน เจียเล่อ คุณต้องการที่จะเข้าร่วมไหม?”
เจียเล่อรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่โล่งใจอย่างมาก ตัวเธอเองไม่สามารถทนต่อการเต้นของหัวใจที่รุนแรงได้ และมันอาจจะแย่ลงไปอีก และดูเหมือนบินยงจะมีความรู้สึกกับเธอจากปฏิกิริยาที่แสดงออกของเขา
“ตกลง ฉันจะเข้าร่วม” เจียเล่อพยักหน้าเบาๆ ขณะที่เธอดึงผ้าเช็ดตัวขึ้นที่หน้าอก
คุณปัทสึปรบมือและเพนกวินสองตัวว่ายเข้าหาพวกเขาโดยนำพาพัสดุขนาดกลางมาในปากของพวกเขามาด้วย “รีบสวมชุดยูกาตะที่เตรียมไว้ในห่อแล้วมาที่ด้านข้างของภูเขาทางด้านหน้า”
ทั้งสองยอมรับคุณปัทสึและยืนขึ้นด้วยกัน แต่ไม่นานก็รู้ว่าทั้งคู่สวมผ้าเช็ดตัวสีเขียวเพียงผืนเดียว พวกเขามองหน้ากันด้วยใบหน้าที่แดงอมชมพูในขณะที่พวกเขาหยิบพัสดุจากเพนกวิน
Sponsored Ads
เจียเล่อออกจากบ่อน้ำพุร้อนและเปิดพัสดุ และให้เห็นลวดลายดอกซากุระที่สวยงามบนชุดยูกาตะ ซึ่งเป็นเสื้อผ้าญี่ปุ่นแบบสบายๆ ที่มักทำจากผ้าฝ้าย เธอเปลี่ยนชุดโดยสวมชุดยูกาตะทับผ้าขนหนูและรัดสายคาดเอวให้แน่นหลังจากปลดผ้าเช็ดตัวออก เมื่อเจียเล่อกำลังคาดสายรัดเอว เธออดไม่ได้ที่จะหันไปมองที่บินยง อย่างไรก็ตา มันเป็นเรื่องบังเอิญมากเกินไประหว่างพวกเขาเมื่อบินยงก็หันมามองเธอพร้อมๆ กัน
“โอ้!” ผู้ใหญ่ที่เขินอายสองคนกลับมาโฟกัสที่เสื้อผ้า แต่ดูเหมือนเจียเล่อจะผูกปมบนสายรัดเอวของเธอไม่ได้ “คุณต้องการความช่วยเหลือไหม?” คุณปัทสึถามเจียเล่อว่าเธอต้องการความช่วยเหลือหรือไม่ และเธอก็รีบส่ายหน้า
“คุณลูกค้า โปรดช่วยคู่ของคุณ เธอดูเหมือนจะมีปัญหาในการผูกสายรัดเอวของเธอ” คุณปัทสึเมินเจียเล่อและโบกมือให้บินยงช่วยเพราะว่าเขาทำธุระของเขาเสร็จแล้ว บินยงค่อยๆ เดินไปทางเจียเล่อโดยหันศีรษะไปด้านข้างและก้มลง
“คุณต้องการความช่วยเหลือ?” ในที่สุดบินยงก็เหลือบมองขึ้นไปและเห็นเจียเล่ออยู่ในสายตา การสบตาอย่างกะทันหันนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นในการจุดไฟให้หัวใจของพวกเขาอีกครั้ง แต่ทั้งคู่ก็ยังปฏิเสธอย่างเชื่องช้า
“อืม ช่วยฉันด้วย” เจียเล่อหลับตาของเธอในขณะที่จับยูกาตะและสายคาดเอวแน่น บินยงหยิบสายคาดเอวอย่างไม่แน่ใจและมือของเขาสั่นขณะที่เขาช่วยเจียเล่อรัดสายคาดเอวของเธอ
ขณะที่เขาทำอย่างนั้นเขาก็ได้กลิ่นหอมจางๆ ของสตรอว์เบอร์รีกลิ่นแบบเดียวกันในตอนนี้ที่เขาจำได้ว่าเคยได้กลิ่นมาจากที่ห้องทำงาน ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือปลดสายคาดเอวและบางทีทุกอย่างอาจเข้าที่
สำหรับเจียเล่อแล้ว รุ่นพี่และไอดอลของเธอที่ซึ่งเธอมองดูผลงานศิลปะอยู่เสมอ ตอนนี้อยู่เคียงข้างเธอแล้ว ทั้งหมดที่เธอต้องทำคือคว้าคอเขาไว้ แล้วเธอก็จะอยู่ในอ้อมแขนของเขา แม้จะเป็นเพียงเสี้ยววินาที เธอก็เชื่อว่ามันคุ้มค่า
Sponsored Ads
เมื่อไม่ทราบความรู้สึกของกันและกัน ก็มีความตึงเครียดเกิดขึ้น…ความปรารถนาอันแรงกล้าในตัวพวกเขา ซึ่งพวกเขาต้องการที่จะปลดปล่อยออกมาในที่โล่งและในขณะที่พวกเขากำลังอยากจะเพลิดเพลินกับการสัมผัสระหว่างกัน ไม่มีอะไรหยุดพวกเขาได้ในอินสแตนซ์บริการนี้สำหรับการปลดปล่อยความปรารถนาอันเป็นที่รักจากภายใน ยกเว้นการให้ความเคารพและมารยาทที่ปลูกฝังให้กันและกัน
อย่างไรก็ตามบินยงพยายามอย่างมากเพื่อควบคุมอารมณ์ที่ร้อนแรงของเขาและผูกสายคาดเอวให้และมองไปที่คุณปัทสึทันทีที่เขาทำเสร็จ
“เรียบร้อยแล้ว งั้นตามผมมา” คุณปัทสึพาพวกเขาไปที่ด้านข้างของภูเขาซึ่งมีทางลาดลึกที่ไม่ว่าใครจะตกลงไปก็จะไม่มีวันหวนกลับขึ้นมา ที่ตีนภูเขาเต็มไปด้วยป่าไม้ แต่ทั้งเจียเล่อและบินยงสังเกตว่ามีบางอย่างกำลังมา
ในระหว่างนี้เพนกวินสองกลุ่มกำลังมีปัญหาในการขนชิ้นส่วนหน้าไม้ที่ดูค่อนข้างหนักมาให้พวกเขา ในที่สุดเพนกวินก็ติดตั้งหน้าไม้ขนาดใหญ่ไว้ระหว่างหิน 2 ก้อนซึ่งดูเหมือนจะถูกสร้างขึ้นมาและออกแบบมาอย่างดีสำหรับการจัดวางหน้าไม้ ถึงอย่างไรก็ตามมันก็มีความสวยงามตามธรรมชาติ
จากนั้นนกเพนกวินก็ติดตั้งแว่นขยายขนาดใหญ่และที่นั่งที่ด้านบนของหน้าไม้ซึ่งดูไร้สาระและไร้ประโยชน์ในขณะที่นกเพนกวินอีกกลุ่มหนึ่งกำลังถือถังสบู่มาทางบินยงและเจียเล่อ
ในเวลานี้พวกเขาได้ยินเสียงร้องที่น่ากลัวจากป่าและมีบางอย่าง…โผล่ออกมาจากป่า ดูเหมือนกองโคลนเหม็นขนาดมหึมาเคลื่อนตัวช้าๆ ขึ้นไปบนยอดเขา ขณะที่มันทิ้งเศษซากที่เน่าเปื่อยไว้กับดินและพืชที่สัมผัสกับตัวมัน
“นั่นคือคุณมัดเดิลส์ เขาชอบอาบน้ำที่ด้านบนของบ่อน้ำพุร้อนนี้ทุกสัปดาห์เว้นสัปดาห์ และในขณะที่เราต้อนรับเขาอย่างไม่เต็มใจ เราชอบให้เขาสะอาดก่อนที่จะเพลิดเพลินกับบ่อน้ำพุร้อนของเรา เพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อลูกค้าคนอื่นๆ ที่ใช้บ่อน้ำพุร้อนนี้ด้วยเช่นกัน” คุณปัทสึส่ายหัวขณะอธิบายให้บินยงและเจียเล่อฟัง
“ดังนั้น เป้าหมายของคุณคือทำให้เขาสะอาดที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนที่เขาจะเข้าไปในบ่อน้ำพุร้อนของเรา ยิงสบู่ก้อนไปที่เขาแล้วเขาจะดูดซับมันเพื่อชำระตัวเอง” คุณปัทสึสาธิตวิธีการบรรจุหน้าไม้และยิงสบู่ใส่คุณมัดเดิลส์ น่าเสียดายที่พลาดเป้าอย่างแรง
“พวกคุณคนหนึ่งต้องลุกขึ้นนั่งบนที่นั่งเล็งและใช้แว่นขยายเล็งในขณะที่อีกคนยิงหน้าไม้ ไม่ต้องห่วงที่มีแค่คุณสองคน เพนกวินจะมอบกระสุนให้คุณอย่างต่อเนื่อง แต่คุณต้องบรรจุกระสุนใหม่ด้วยตัวเอง” คุณปัทสึตบครีบของเขาอีกครั้ง และเพนกวินก็กระโดดเพื่อเตรียมพร้อมปฏิบัติการด้วยเสียงอันดัง
“คุณต้องการที่จะนั่งเล็งไหม?” บินยงถามเจียเล่อ เมื่อความสนใจเปลี่ยนไปเป็นอย่างอื่น เขาก็มั่นใจในตัวเองมากขึ้น
“ตกลง แต่ฉันไม่รู้ว่าที่นั่งเล็งทำงานอย่างไร” เจียเล่อมองไปที่คุณปัทสึโดยหวังว่าจะมีคำอธิบายบางอย่าง
“อ่า คุณลูกค้า มันง่ายมาก ขึ้นไปแล้วใช้หน้าจอควบคุม หลังจากนั้นจะใช้งานได้ง่าย โอ้ และมีการเพิ่มพลังพิเศษเป็นครั้งคราวอย่าลืมใช้มัน!” คุณปัทสึอธิบายเพิ่มเติม
“มา ฉันจะช่วยคุณขึ้นนั่ง เพราะยูกาตะอาจขัดขวางการเคลื่อนไหวของคุณ” บินยงจำได้ว่าเธออาจไม่ได้สวมชุดชั้นในใดๆ และกังวลอย่างแท้จริงกับเสื้อผ้าเพียงชุดเดียวของเธอเพื่อรักษาความเรียบร้อยของเธอ
เจียเล่อยอมรับความช่วยเหลือของเขา และบินยงจับเอวของเธอเพื่อยกเธอขึ้นไปยังที่นั่งเล็ง “ขอบคุณมาก บินยง” เสียงของเจียเล่อกลายเป็นท่วงทำนองอันไพเราะสำหรับเขา
เจียเล่อมองดูแว่นขยายอย่างใกล้ชิดและพบว่ามีฟังก์ชั่นหน้าจอสัมผัสรวมถึงการปรับที่จำเป็นสำหรับบินยงเพื่อปรับศูนย์หน้าไม้
“บินยง! หมุนปุ่มข้างหน้าไม้จนกว่าคุณจะได้ยินเสียงสองคลิกและคุณก็พร้อมที่จะยิง” เจียเล่อให้คำแนะนำ และบินยงทำตามที่ได้รับคำสั่งจากนั้นเขาก็ยิงสบู่ก้อนใหญ่ออกไป จากด้านข้างของหน้าไม้ เขาเห็นสบู่ก้อนกำลังพุ่งเข้าหาคุณมัดเดิลส์
สบู่ก้อนมันปล่อยไอน้ำสีขาวออกมาทันทีเมื่อกระทบเข้ากับตัวคุณมัดเดิลส์ “เราต้องการการโจมตีเพิ่ม! ดูเหมือนว่าเขาจะเคลื่อนไหวเร็วขึ้นเล็กน้อย!” เจียเล่อปรับแว่นขยายใหม่เพื่อให้มองเห็นได้ดีขึ้น “ใช่ ยิงเดี๋ยวนี้!” เจียเล่อออกคำสั่งและบินยงยิงออกไป
ภายในไม่กี่นาทีและสบู่ก้อนใหญ่สองสามก้อนหายไปในคุณมัดเดิลส์ สกิลเพิ่มพลังก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเจียเล่อ นั่นเป็นช่วงเวลาสำคัญที่พวกเขาเห็นคุณมัดเดิลส์ปีนขึ้นมาได้ครึ่งหนึ่งของระยะทางขึ้นมาบนเนินเขา อย่างไรก็ตามเศษซากที่เน่าเปื่อยดูลดลงเมื่อคุณมัดเดิลส์ปีนขึ้นมาสูง แต่บินยงเริ่มเหนื่อยจากการบรรจุกระสุนและการยิงซึ่งทำให้เขาหอบเล็กน้อย
“คุณต้องการให้ฉันเปลี่ยนไหม?” เจียเล่อรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าบินยงกำลังหมดแรง “ไม่เป็นไร คุณกำลังทำตามคำแนะนำเหล่านั้นได้ดี พวกมันง่ายสำหรับฉัน” บินยงยกนิ้วโป้งให้เธอและเล็งเป้าไปที่ศัตรู
“ไม่ต้องห่วง ฉันได้รับพลังพิเศษแล้ว มันอาจช่วยได้!” เจียเล่อโบกมือให้เขาเพื่อกระตุ้นให้เขาทำต่อ
“งั้นก็ จัดการกันเถอะที่รัก” บินยงพูดออกมาดังๆ โดยไม่รู้ตัว ซึ่งเจียเล่อสังเกตเห็นความรักของเขา และริมฝีปากของเธอก็ขดเป็นรอยยิ้ม
“ยิง!” บินยงตะโกนขณะที่เขาส่งสบู่ก้อนใหญ่อีกก้อนไปหาคุณมัดเดิลส์ เมื่อเขายิงสบู่ก้อน เจียเล่อกดปุ่มบนแว่นขยายที่ระบุว่า “การขยาย”
Sponsored Ads
สบู่ก้อนที่โบยบินไปในทันใดก็ขยายใหญ่ขึ้นและกลายเป็นก้อนมหึมา เนื่องจากคุณมัดเดิลส์ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้ มันทำได้เพียงหลับตาเพื่อพบกับความหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้นจากสบู่ก้อนแห่งความตาย สบู่ก้อนพุ่งเข้าใส่เป้าหมายอย่างรุนแรงและรวดเร็ว จนคุณมัดเดิลส์กลืนเข้าไปได้เพียงบางส่วนโดยที่ส่วนที่เหลือห้อยออกมาจากปากของเขา
ในช่วงเวลาสั้นๆ ที่คุณมัดเดิลส์กลืนสบู่ก้อนมหึมาที่เหลือเข้าไป และด้วยแสงสว่างที่เล็ดลอดออกมาจากตัวของเขา คุณมัดเดิลส์ได้เกิดใหม่เป็นสไลม์พุดดิ้งเยลลี่ใส คุณปัทสึและเพนกวินที่เหลือต่างโห่ร้องดีใจอย่างไม่หยุดหย่อน ขณะที่คุณมัดเดิลส์ปีนขึ้นไปบนภูเขาอย่างมีความสุขและกระโดดด้วยความดีใจเล็กน้อย จากนั้นคุณมัดเดิลส์ก็เข้าหาบินยงและเจียเล่อ เพื่อขอบคุณพวกเขาสำหรับการชำระด้วยการกอดทั้งคู่พร้อมกัน
โชคไม่ดีสำหรับทั้งสองคน การกอดของคุณมัดเดิลส์ทำให้พวกเขาสัมผัสได้ถึงผิวของกันและกัน บินยงไม่สามารถต้านทานได้และกอดเจียเล่อได้โดยไม่ลังเลอีกต่อไป
“ฉันขอโทษจริงๆ แต่ฉันคิดว่าฉันอาจมีความรู้สึกกับคุณ” บินยงตะโกนออกมาดังๆ ด้วยความกล้าหาญทั้งหมดที่มีในใจในขณะที่พยายามลดระดับคำสารภาพของเขาลง ในขณะที่เขากลัวว่าเจียเล่อจะจากเขาไปได้ตลอดเวลา
“ไม่ต้องขอโทษ คุณเริ่มด้วยการพาฉันออกไปทานอาหารเย็น” เจียเล่อหันกลับมากอดและทั้งคู่ก็กอดกันแน่น เจียเล่อหลับตาและยิ้มกว้าง เธอดีใจที่การพนันของเธอได้รับผลตอบแทน
“ฉันสัญญา.” บินยงคลายกอดเธอช้าๆ ขณะที่คุณมัดเดิลส์ปล่อยพวกเขา และต่อมาพวกเขาก็มีความสุขที่ได้อยู่ร่วมกันในบ่อน้ำพุร้อน
