You have no alerts.
    Header Background Image
    นิยายแปล แบ่งปัน สนุกขำขัน ได้ที่นี่ WhatANovel.com
    Chapter Index

    “เกิดอะไรขึ้นกับที่นี่?” จินรู้สึกประหลาดใจกับการปรับปรุงชั้นสามทั้งชั้น เมื่อก่อนมีห้องหลายห้องสำหรับห้องเล่นฟังก์ชั่นแต่ตอนนี้ กำแพงทั้งหมดถูกทุบและที่นี่กลายเป็นห้องแสดงผลงานศิลปะ

    พื้นปูด้วยหินแกรนิตขัดสีดำสะท้อนแสงเล็กน้อยแต่ก็เบลอจนไม่ขัดกับศีลธรรมอันดีของสาวๆ ที่มาอุดหนุนร้านค้า ไม้ไผ่สีน้ำตาลและสีเขียวคละกันเรียงรายอยู่ที่ผนังทั้งสี่ของชั้นสามโรยด้วยก้อนกรวดสีเทาและหินเพื่อปกคลุมดิน การตัดกันของไม้ไผ่กับพื้นหินแกรนิตทำให้ห้องแสดงผลงานศิลปะมีความรู้สึกแบบเซน(1)

    ไม่มีหน้าต่างบนชั้นสาม แต่จินสังเกตเห็นช่องว่างที่ค่อนข้างแคบระหว่างหลังคาตึกแถวกับผนังทั้งสี่ ในช่องว่างนั้น ระบบได้ติดตั้งแผงกระจกทำมุมซึ่งให้แสงแดดส่องถึงต้นไผ่ได้เพียงพอและทำให้ห้องแสดงผลงานศิลปะนั้นสว่างขึ้นเล็กน้อยด้วยแสงจากธรรมชาติบางส่วน

    ระบบระบายอากาศของร้านทำให้สถานที่นั้นเย็นเพียงพอตามที่ระบบควบคุม ที่จริงแล้วทั้งร้านถูกเก็บไว้ที่อุณหภูมิ 16-20 องศาเซลเซียสอยู่สม่ำเสมอขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ

    แถมยังมีระบบไฟหรี่สำหรับแสงไฟสลัวๆ กับแสงสว่างๆ ติดตั้งมาด้วย เห็นได้ชัดว่ามีการตั้งค่าทั้งกลางวันและกลางคืนซึ่งทำให้ห้องมีความรู้สึกอบอุ่นเหมือนบ้านแต่มีความเป็นมืออาชีพมากกว่า นอกเหนือจากบรรยากาศแบบเซนที่จินกำลังประสบอยู่

    จินรู้สึกประทับใจกับเลย์เอาต์ของห้องแสดงผลงานศิลปะจริงๆ “ที่นี่น่าทึ่งมาก สวยงามและเงียบสงบจริงๆ”

    Sponsored Ads

    ห้องแสดงผลงานศิลปะมีอะไรบ้าง? คล้ายกับที่จินเคยเห็นในห้องใต้ดิน มีแท่นจำนวนหนึ่งที่คล้ายกับที่เขาเคยเห็นในชั้นใต้ดินที่ 1 แต่เมื่อเปรียบเทียบกับชั้นใต้ดินที่ 1 แล้ว แท่นที่นี่ว่างเปล่าทั้งหมด ยกเว้นหนึ่งแท่นตรงมุมที่มีบันไดอยู่

    นอกจากแท่นแล้ว ยังมีรูปปั้นสัมฤทธิ์อีกสองรูปซึ่งถูกสร้างขึ้นเป็นเพนกวินอ้วนน่ารักที่มีดวงตาตลกและโตใหญ่ ทั้งสองรูปวางอยู่คนละข้างของบันได

    เพนกวินแต่ละตัวมีเครื่องหมายระบุเพศ เพนกวินด้านซ้ายมีหนวดเครายาวและสวมหมวกทรงสูง ส่วนนกเพนกวินทางด้านขวามีริบบิ้นขนาดใหญ่ที่ด้านบนของหัว

    “พวกเขาคือ…?” จินถาม

    “อินสแตนซ์ห้องน้ำ ที่มีขนาดใหญ่กว่าเท่านั้น” หยุนคิดว่ามันชัดเจนเพียงพอแล้ว

    “อะไรนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าพวกเขาเป็นห้องน้ำ!” จินไม่เข้าใจตรรกะของระบบแม้ว่าจะพยายามทำให้เป็นงานศิลปะและซับซ้อนในเวลาเดียวกัน บางทีหยุนอาจรู้แล้วว่านี่คืออินสแตนซ์ห้องน้ำ ดังนั้นเธอจึงไม่มีปัญหาในการระบุ

    “แต่ป้ายห้องน้ำส่วนใหญามักจะเป็นรูปผู้ชายที่สวมหมวกทรงสูงและผู้หญิงสวมชุดหรือผมยาวไม่ใช่หรือ” หยุนรู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอคิดว่ามันเป็นความคิดที่ดีที่จะเป็นรูปปั้นเพนกวิน

    Sponsored Ads

    “แล้วใครจะวางห้องน้ำไว้ข้างบันได? ห้องแสดงผลงานศิลปะเป็นจุดสนใจหลัก และฉันเชื่อว่าลูกค้าที่สังเกตเห็นอาจคิดว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการตกแต่งภายใน แล้วเกิดอะไรขึ้นกับห้องอาบน้ำและห้องส้วมของชั้นสอง?” จินไม่อยากเชื่อหยุน และเขาเดาว่าเธอก็มีช่วงเวลาที่ทื่อเช่นกัน

    “ยังคงอยู่ที่นั่น เพราะคุณคงรู้จักลูกค้าที่ไม่มีแอปแพนด้าโมเนียม” จู่ๆ หยุนก็รู้สึกเขินเล็กน้อยหลังจากที่จินชี้จุดให้เห็น

    “แล้วทำไมคุณถึงให้ความสำคัญกับห้องน้ำมากนักละ?” จินรู้สึกสงสัยเล็กน้อยในเรื่องอินแสตนซ์ห้องน้ำ

    “มาเถอะ ให้บอสสรุปว่าทำไมระบบถึงทำแบบนี้?” หยุนพยายามใช้สิทธิ์ที่เหนือกว่าจินโต้คืนอย่าชาญฉลาด เมื่อเธอเจ็บปวดที่พ่ายแพ้และเธอรู้ว่านั่นเป็นนิสัยที่ไม่ดีของเธอ แต่บางครั้งเธอก็ช่วยไม่ได้ แม้ว่าเธอจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อลดเสียงลงเมื่อทำได้

    “หลังจากดันเจี้ยนเปิดแล้ว พวกเขาสามารถอาบน้ำหรือแช่ตัวในอ่างได้?” จินตอบขณะจ้องมองรูปปั้นเพนกวินสัมฤทธิ์

    “นั่นไม่ได้ตอบคำถามจริงๆ เพราะห้องน้ำของชั้นสองก็สามารถทำได้เช่นกัน แต่มันก็เป็นหนึ่งในฟังก์ชัน” หยุนตอบ

    “ต้องใช้เวลามาก ดังนั้นอินสแตนซ์ห้องน้ำในพื้นที่มิติจะลดเวลาที่ต้องใช้ลงเนื่องจากการขยายเวลาและเพื่อความสะดวกสบายด้วยความเป็นส่วนตัว ฉันเดาน่ะ?” จินพยายามเดาและหยุนก็พยักหน้า

    “คุณสามารถดูอินสแตนซ์ได้หากต้องการและคุณจะเข้าใจมัน” หยุนรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย

    “เดี๋ยวก่อน ฉันยังคิดว่าตำแหน่งของนกเพนกวินจำเป็นต้องเปลี่ยน” จินขัดจังหวะเธอ

    “ไปตรงไหน?” หยุนหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อจินเปลี่ยนเรื่อง เธอยื่นมือออกไปส่งสัญญาณว่า ‘ที่ไหนกันแน่’

    “ตรงข้างห้องน้ำจริงๆ” จินตอบโดยชี้ลง

    “ก็ได้ ฉันก็ว่ามันแปลกๆ นะหลังจากที่คุณพูด” หยุนยอมแพ้ต่อเหตุผลในตอนนี้

    “เอาล่ะ ฉันจะพยายาม อั๊ก! ทำไมมันหนักอย่างนี้!?” จินใช้พลังการบ่มเพาะระดับ 3 ของเขาและเขาไม่สามารถยกรูปปั้นขึ้นได้

    “เพราะมีจารึกกันการยกเพื่อป้องกันการโจรกรรม แรงโน้มถ่วงถูกจำกัดเว้นแต่ระบบจะอนุญาตให้มีการเคลื่อนไหว” หยุนหัวเราะคิกคักและดีดนิ้วของเธอ ทันใดนั้นรูปปั้นเพนกวินก็เบาพอที่จะให้จินถือมันwfhด้วยมือเดียว และเขาก็นำมันลงไปที่ชั้นสอง

    เมื่อเขาไปถึงชั้นสอง เขาก็สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงบางอย่างเช่นกัน “เพียงแค่ทำภารกิจให้สำเร็จ มีการเปลี่ยนแปลงมากมายในร้านค้า”

    Sponsored Ads

    “อืม รางวัลที่มอบให้คุณไม่ได้มาจากภารกิจแพนด้าหาวเท่านั้น”

    “และอันไหน?”

    “ภารกิจที่ซ่อนอยู่ของภารกิจซอมบี้นั้น โดยการฆ่าซอมบี้มากกว่า 50 ตัวพร้อมกัน เนื่องจากคุณทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยมในการฆ่าซอมบี้มากกว่า 50 ตัวในคราวเดียว ระบบตัดสินใจให้รางวัลที่เหมาะสมกับความพยายามของคุณ ตัวคูณของรางวัลภารกิจเมื่อทำภารกิจแพนด้าหาวสำเร็จ” หยุนมาถึงชั้นสองพร้อมกับรูปปั้นเพนกวินตัวที่สอง

    “แต่นี่มันเปลี่ยนไปมากเลยนะ!” จินไม่อยากจะหยุมหยิม แต่การเปลี่ยนแปลงนั้นใจกว้างมากเกินไปจากระบบ

    “สิ่งที่ระบบตัดสินใจให้คุณนั้นเป็นความลับ แม้แต่กับฉัน ฉันแค่เป็นคนอยู่ข้างหน้า” หยุนยิ้มขณะที่เธอวางนกเพนกวินในตำแหน่งที่จินกำกับ เธอดีดนิ้วอีกครั้ง และเพนกวิน 2 ตัว ซึ่งในตอนแรกไม่มีแท่นให้พวกมันก็ได้รับตัวละหนึ่งแท่นถึงแม้ว่าแท่นจะเล็กและสั้นกว่าอันเดิมก็ตาม

    “แล้วคุณต้องการจะชมอะไรก่อน? อินสแตนซ์ห้องน้ำ หรืออินสแตนซ์บนชั้นสาม?” หยุนถามขณะมองดูนาฬิกาเพื่อดูว่าพวกเขามีเวลาเท่าไรก่อนที่พวกเขาจะต้องเปิดร้านเพื่อทำธุรกิจ

    จินเดินออกจากรูปปั้นเพนกวินและจ้องไปที่ตู้ขายของอัตโนมัติขนาดใหญ่อันใหม่ที่ฝังอยู่ในผนัง

    “นี่..”

    (1) เซน zen ( 禅, ぜん) หรือ นิกายเซน เป็นชื่อญี่ปุ่น ของคำว่า ฉาน (ภาษาจีน 禅, Chán) ในภาษาจีน ที่มาจากภาษาบาลี อีกต่อหนึ่ง ซึ่งหมายถึง ฌาน หรือการเข้าฌาณของพุทธศาสนา หลักสั้นๆ ของเซนที่เน้นในเรื่อง ความเรียบง่าย และฉับพลัน

    0 Comments

    Heads up! Your comment will be invisible to other guests and subscribers (except for replies), including you after a grace period.

    Note