เมื่อเห็นว่าไหลฝูพร้อมที่จะโจมตีได้ในทุกวินาที จินรีบผสานมือทั้งสองของเขาด้วยพลังชี่ ในช่วงเวลาเดียวกัน เขาได้ปรึกษากับหยุนด้วยคำถามสองสามข้อ ซึ่งเธอก็ตอบในทันที
“ไอ้หนู แกมัวแต่วอกแวก?” ไหลฝูตะโกนและพุ่งเข้าใส่จิน “กระบวนท่าดาบสองมือ! ‘ฉลามวับวาวดำดิ่ง!’ ” มันเป็นดาบที่แทงตรงเข้ามาพร้อมกับพลังชี่รูปเงาฉลามที่ครอบคลุมไปทั่วทั้งดาบของเขา กระบวนท่านี้มีความสามารถหมุนดาบไปมุมใดก็ได้เพื่อตอบสนองต่อการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วอย่างกะทันหัน
“มาดูกันไอ้หนู แกจะหลบหรือหยุดการโจมตีนี้ได้อย่างไร!” ไหลฝูคิดว่านี่คือจุดจบของจินและมันคือรางวัลมากมายที่เขากำลังจะได้เก็บเกี่ยว มีไม่กี่คนที่สามารถหยุด ‘ฉลามวับวาวดำดิ่ง!’ ได้เมื่อครั้งในอดีต และกระบวนท่านี้ยังทำให้เขาได้รับชื่อเสียงในฐานะ เจียผู้ยิ่งใหญ่ ในย่านช็อปปิ้งอีกด้วย
“ฟาด” คล้ายกับการโยนจานร่อน จินขว้างโทรศัพท์ของเขาไปทางไหลฝู ในขณะที่ใช้พลังชี่ที่ผสานกับกระบวนท่าแพนด้าฟาด โทรศัพท์ถูกขว้างออกไปอย่างแรงกำลังพุ่งเข้าหาไหลฝู ไหลฝูแค่นเสียงหายใจอย่างไร้ประโยชน์ในขณะที่โจมตีอยู่ในแนววิถี
Sponsored Ads
“มันก็แค่โทรศัพท์ ฉันจะไม่หลบมัน” ไหลฝูยังคงตรงดิ่งไปทางจิน อย่างไรก็ตามมันเป็นสิ่งที่เขาไม่ได้คิดไว้คือโทรศัพท์ทะลุผ่านภาพเงาฉลามพลังชี่ที่ครอบคลุมล้อมรอบดาบของเขาและพุ่งมาถึงหน้าผากของเขา
และตามมาด้วยเสียงตุ๊บที่ดังมาก ทำให้การดำดิ่งของเขาถูกขัดจังหวะจากการขว้างโทรศัพท์มือถือ และในช่วงเวลานั้นเขาไม่ได้สังเกตเห็นมือเล็กๆ ที่ถือไม้คฑาโผล่ออกมาจากโทรศัพท์ ทันใดนั้นก็เกิดการระเบิดที่รุนแรงขึ้นปกคลุมไหลฝูเอาไว้
“โอ้พระเจ้า! โทรศัพท์เพิ่งระเบิดเหรอ!” ผู้ชมต่างตกตะลึง
“บอสจิน ใช้ Zamzung Notephone 7 ? โทรศัพท์อาจระเบิดจากการชาร์จไฟเกิน?” ผู้ชมต่างกระซิบบอกกัน
“คุณหมายถึงบอสจินจงใจอัดพลังชี่ลงไป เพื่อจุดระเบิดแบตเตอรีอย่างนั้นเหรอ? นั่นมันปิศาจแล้ว!”
ในขณะเดียวกันจินเดินไปทางไหลฝู และสีหน้าของไหลฝูนั้นค่อนข้างน่าสงสาร “ฉันจะจบเรื่องนี้” ขณะที่จินกำลังจะใช้พลังชี่ของเขาผสานเข้ากับแพนด้าฟาด ความกดดันทางวิญญาณจำนวนมากก็เกิดขึ้นทั่วทั้งบริเวณ ไม่มีใครรวมทั้งจินที่สามารถเคลื่อนไหวได้… ยกเว้นเพียงคนเดียว
หญิงชราคนหนึ่งเดินเข้ามาหาพวกเขา โดยได้รับความช่วยเหลือจากไม้เท้าของเธอพร้อมกับการฝึกบ่มเพาะของเธอที่แสดงออกมาในที่โล่ง มันไม่ใช่สิ่งมีชีวิตธรรมดาที่พบเห็นได้ทั่วๆ ไป อันที่จริงมันคือกริฟฟินและเธอสามารถแสดงกริฟฟินสิบสามตัวที่บินอยู่เหนือเธออย่างภาคภูมิใจ
เมื่อซือฟางเห็นว่าเป็นใคร เขาก็คุกเข่าลง “เคล็ดวิชากริฟฟินเฉิดฉาย! คุณยายหยวน!” เจ้าของร้านในย่านช้อปปิ้งเทียนกง ต่างก็รู้ว่าคุณยายหยวนเป็นใคร เธอเป็นหนึ่งในผู้พิทักษ์คนสุดท้ายของวิถีปฎิบัติดั้งเดิม ซึ่งแต่ละเขตได้แต่งตั้งผู้พิทักษ์ที่พวกเขาเลือกเองเพื่อปกป้องตนเองจากศัตรูในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง พวกมาเฟีย หรือแม้แต่การโจมตีจากสัตว์ประหลาด
น่าเสียดายที่วิถีปฎิบัตินี้หมดไปเมื่อการรักษาความปลอดภัยของทุกเขตอยู่ภายใต้การปกครองของรัฐบาลใหม่ แต่ละเขตส่วนใหญ่ไม่มีผู้พิทักษ์อีกต่อไป และหากมีมันก็เป็นเพียงบทบาทที่ไม่มีสถานะหรืออำนาจใดๆ อย่างไรก็ตามคุณยายหยวนได้ปกป้องเขตเทียนกงมาเป็นเวลานานที่สุดเท่าที่เคยมีมา และบางคนถึงกับบอกว่าเธออยู่ใกล้ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
Sponsored Ads
“หยุดเรื่องไร้สาระนี้เดี๋ยวนี้” คุณยายหยวนพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมและเธอทำให้ความกดดันทางวิญญาณเบาบางลง
“ถ้าเจ้าของสองคนจากถนนเดียวกันทะเลาะกัน สิ่งนี้จะทำให้เกิดความเกลียดชังมากขึ้นเท่านั้น ใครจะเดือดร้อน? ถนนเดือดร้อน ลูกค้าต้องเดือดร้อนและในที่สุดชื่อของเทียนกงก็เสื่อมเสียลงอีกครั้ง คุณต้องการที่จะมีเหมือนเหตุการณ์ไฟไหม้ปาจิงโกะซ้ำหรือ? ฉันไม่อนุญาตให้มีอีก” คุณยายหยวนกระแทกไม้เท้าของเธอและทุกคนก็สั่นสะท้าน
“อา ฉันได้ยินเกี่ยวกับผู้พิทักษ์เขตเทียนกง แต่ฉันไม่รู้ว่าเธอมีตัวตนอยู่จริง” จินยิ้มอย่างขมขื่นกับการเปลี่ยนแปลงของเหตุการณ์
“พวกคุณสองคนสู้กันเพื่ออะไร?” คุณยายหยวนเดินเข้ามาหาพวกเขาช้าๆ และเห็นไหลฝูนอนอยู่บนพื้น เธอเขี่ยไม้เท้าลงบนใบหน้าของไหลฝู
“คุณไม่เคยเปลี่ยนไปตั้งแต่คุณเริ่มธุรกิจที่นี่” คุณย่าหยวนถอนหายใจเล็กน้อย
จากนั้นเธอก็หรี่ตาไปที่จินด้วยความเจตนาที่น่าสงสัย “และชายหนุ่มผู้กระตือรือร้นอดไม่ได้ที่จะอวดทักษะของเขา”
“ซือฟาง เอาชุดอาหารเช้ามา ลดเกลือลงหน่อยและซุปเห็ดถ้วยใหญ่ เราจะหารือเรื่องนี้กัน” คุณย่าหยวนพูดอย่างสงบและเดินเข้าไปใน Lele Diner Café อย่างช้าๆ ซือฟางพยักหน้าทันทีและเดินเข้าไปในคาเฟ่อย่างรวดเร็วเพื่อเตรียมการ พร้อมกับที่ซือฟางขอให้บริกรจัดโต๊ะให้ทันที
“เอาล่ะทุกคน การดวลถูกยกเลิก กรุณาแยกย้ายไปกันได้แล้ว” เซลังส่งสัญญาณให้ผู้ชมดำเนินชีวิตต่อไป
“งั้น ไหลฝูสนใจจะอธิบายไหม” คุณย่าหยวนเป่าน้ำซุปเบาๆ ก่อนจะดื่ม
“ให้ฉันดีกว่า คุณยายหยวน” เคอหรูอธิบายอย่างละเอียดถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และในที่สุดคุณยายหยวนก็มองไปที่จิน
“เธอต้องการสร้างสมุดคูปองใหม่ทั้งหมดและมีค่าคอมมิชชั่น 100% เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เหรอ? ฉันเข้าใจว่ามันเป็นข้อได้เปรียบของเธอ แต่ทำไมไหลฝูถึงต้องมีการเรียนกับครูฝึก AI ของเธอ?”
“เพราะฉันเป็นผู้ผลิตดันเจี้ยน มันเป็นงานของฉันที่จะช่วยพัฒนาคนอื่น จากการมองผ่านๆ ฉันสามารถเห็นการบ่มเพาะของไหลฝูหยุดนิ่งอยู่ที่ระดับ 4 ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่าง อย่างไรก็ตาม ฉันเข้าใจสิ่งหนึ่งใครก็ตามที่ลองใช้ดันเจี้ยนของฉันสามารถบ่มเพาะคืบหน้าไปได้ “
“ไร้สาระ คุณก็แค่ต้องการหารายได้เพิ่มเติมจากฉัน ฉันไม่ได้โง่นะ” ไหลฝูตะคอกกลับ แต่คุณยายหยวนดึงหูของเขาและเขาก็เงียบ
“ก็ได้ สมมติว่าเธอชนะเดิมพันและเธอสามารถปรับปรุงสมุดได้ ทำอย่างไรจึงจะดึงดูดผู้คนได้มากขึ้น?” คุณยายหยวนถามจินขณะที่ซือฟางนำชุดอาหารเช้ามาให้เธอ
“ฉันอธิบายได้ แต่อาจต้องใช้เวลาสักหน่อยหากคุณไม่รู้ว่าร้านของฉันทำงานอย่างไร” จินพูดอย่างมั่นใจ
“เธอมีเวลาจนกว่าฉันจะจัดการชุดอาหารเช้านี้เสร็จ” คุณยายหยวนเริ่มทาน
จินอธิบายว่าคูปองแต่ละใบจะมีโอกาสจับฉลากในร้านของจิน เพื่อรับรางวัลเหรียญทองแดงแพนด้าหรือเครดิตแพนด้า ผู้ฝึกตนสามารถใช้มันรับบริการอาหารหรือซื้ออุปกรณ์จากร้านค้าชั้นใต้ดินของเขา เขาจะไม่ให้ส่วนลดอื่นๆ เพิ่ม และเขาเน้นว่าราคาของร้านนั้นสมเหตุสมผล
ข้อแก้ตัวที่เขาให้ไว้สำหรับค่าคอมมิชชั่น 100% ในสัปดาห์แรกคือการชดเชยการขาดทุนหากเขาเข้าร่วมในสมุดคูปอง หลังจากนั้นก็ไม่ขออะไรอีก
“นอกจากนี้ ฉันไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของย่านช็อปปิ้งเทียนกงและฉันไม่แบ่งปันผลประโยชน์ให้เจ้าของย่านช็อปปิ้งเหมือนพวกคุณทุกคน ฉันต้องการค่าคอมมิชชั่นที่เหมาะสมเพื่อคุ้มครองตัวเอง ถ้าฉันต้องเข้าร่วมสมุดคูปอง”
Sponsored Ads
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ อย่าเข้าร่วมสมุดคูปอง” คุณยายหยวนขู่
“ได้สิ งั้นฉันจะกลับไปเปิดร้านตอนเย็น” จินหาวเล็กน้อยและยืนขึ้นเพื่อออกจากร้าน
“เดี๋ยวก่อน!” ไหลฝูตะโกนและจินมองย้อนกลับไป
“คุณแน่ใจนะ ว่าจะสามารถผลักดันการบ่มเพาะของฉันถึงระดับ 5 ได้?” ไหลฝูถามอย่างจริงจัง
“ให้เวลาฉันสักหนึ่งหรือสองสัปดาห์ ฉันน่าจะได้อินสแตนซ์ดันเจี้ยนที่อาจช่วยคุณได้” จินตอบกลับ
“ถ้าอย่างนั้นคุณยายหยวน ฉันขอโทษอย่างจริงใจที่ขัดต่อความปรารถนาของคุณ ฉันจะเดิมพันด้วยวิธีของจินสำหรับสมุดคูปองและค่าคอมมิชชั่น 100% เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เนื่องจากพี่ซือฟางก็เชื่อมั่นในตัวเขาเช่นกัน” ไหลฝูก้มศีรษะเพื่อเป็นการขออภัยต่อหน้าคุณยายหยวน
คุณย่าหยวนยิ้มเล็กน้อยและมองไปที่จิน “อย่าทำให้ย่านช็อปปิ้งเทียนกงผิดหวัง ไม่อย่างนั้นฉันจะตามเธอมา”
จินพยักหน้าด้วยความเคารพและออกจากร้านไป
“ภารกิจเสร็จสิ้นจิน ถือว่าทุกอย่างผ่านไปด้วยดี” หยุนกำลังจิบกาแฟแบล็คไอโวรี่ของเธอ ในขณะที่จินเข้ามาในร้านจากทางประตูข้าง
