“เฮ้ พี่ชาย ฉันเพิ่งเริ่มสะกดรอยตามเจียเล่อในทุกโซเชียลมีเดียที่เธอมี” ซือจั่วกำลังหัวเราะเมื่อเขาอยู่ในห้องเล็กๆ ของบินยง บินยงมีเรื่องที่ต้องจัดการบางอย่างก่อนที่เขาจะจากไป ดังนั้นซือจั่วที่เลิกงานตรงเวลาจึงมาหาเขา
“อะไรนะ? คุณทำได้ยังไง- จริงๆ แล้ว ไม่เป็นไร อย่าบอกฉันว่าคุณทำมันได้อย่างไร” บินยงส่ายหัวให้กับนิสัยแย่ๆ ของซือจั่วในการดูบัญชีโซเชียลมีเดียของคนอื่น เขามีความสามารถพิเศษด้านการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์และเชี่ยวชาญด้านความปลอดภัยไอทีที่อยู่ในแผนกไอทีของบริษัท อันที่จริงเขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านความปลอดภัยไอทีเพียงคนเดียวที่บริษัทว่าจ้างให้ปกป้องอนิเมชั่นของพวกเขาที่ทำงานออนไลน์และจัดการความปลอดภัยเว็บไซต์ของบริษัท
“ก็ได้ ก็ได้ แต่นี่คือสิ่งที่คุณอยากรู้ เธออาจจะยังโสด คุณอาจมีโอกาส” ซือจั่วนั่งจากห้องเล็กๆ ที่ว่างเปล่าแล้วหันไปทางบินยง
“ยังโสดอยู่?” บินยงยักคิ้ว “สาวสวยอย่างเธอยังไม่มีแฟนได้ไง?” เขากระซิบกับซือจั่ว
“อืม บางทีอาจเป็นโอกาสสูงที่เธอจะโสด ดูเหมือนเธอจะเป็นที่นิยมในหมู่เพื่อนๆ ทั้งสองเพศที่ฉันบอกไม่ได้จริงๆ อย่างไรก็ตามไม่มีคู่ชายหรือหญิงที่สอดคล้องกันเมื่อฉันวิเคราะห์รูปภาพ ฉันหมายความว่า เอาเถอะ เธอสวยมาก อย่าบอกนะว่าคุณไม่สนใจเลย”
Sponsored Ads
“อืม..” บินหยงไม่รู้จะตอบอย่างไร
“ลืมมันไปเถอะ ฉันไม่คิดว่าฉันมีโอกาส” บินยงโยนผ้าขาวก่อนการต่อสู้จะเริ่มขึ้น
“พี่ชาย! คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ฉันรู้สึกว่าการบ่มเพาะของฉันรู้สึกเสียวซ่าน ฉันรู้สึกว่าเธออาจจะชอบคุณ!”
“ครั้งสุดท้ายที่มันรู้สึกซ่าน คุณแนะนำฉันให้รู้จักกับผู้หญิงที่มีแฟนสามคน” นั่นคือเหตุผลที่บินยง ไม่สามารถให้อภัยซือจั่วที่แนะนำให้เขารู้จักกับสถานที่แปลกๆ ไม่ต้องบอกว่าสถานที่ของบอสจินนั้นแปลก โอเค เขายอมรับว่าที่ร้านของบอสจินค่อนข้างแปลก แต่อย่างน้อยเขาก็มีความสนุกสนานพอสมควรในขณะที่เขาอยู่ที่นั่น
“เชื่อฉัน พี่ชาย นี่มันแตกต่างออกไปจริงๆ ฉันหมายความว่าคุณได้เบอร์เธอแล้วใช่ไหม?” ซือจั่วพยายามกระตุ้นความสนใจของเขาอีกครั้ง
“เพื่อวัตถุประสงค์ในการทำงาน?” บินยงให้ข้อแก้ตัวเพื่อปกป้องตัวเอง
“บ้าอะไรเนี่ย! คุณคิดว่าผู้หญิงในยุคนี้สุ่มให้เบอร์คุณเหรอ?” ซือจั่วพูดพล่ามบินยงที่ให้ข้อแก้ตัวไร้สาระแก่เขา
“เพราะว่าใช้ในการทำงาน??” บินยงยังเห็นว่าซือจั่วยังไม่หยุดพล่ามเลย
“เกลอ! ก็ลองดูสิ นายไม่มีทางรู้หรอกว่ามันจะพาไปที่ไหน แล้วเรื่องนี้ล่ะ? คืนนี้ลองแบ่งเวลาให้กับเธอหน่อยได้ไหม?” ซือจั่วเกือบจะยอมแพ้บินยง ถ้าเขาไม่ต้องการช่วยตัวเอง
Sponsored Ads
“ก็ไม่ใช่เหรอ ที่เรากำลังจะทำนี่?” บินยงคิดว่าเป็นอย่างนั้น
“โอ้ บางครั้งคุณก็มึนจนฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมฉันถึงพยายามช่วยคุณ หลัวป๋อกับฉันจะไปที่ร้านบอสจินก่อนและเข้าแถวรอถ้าจำเป็น” ซือจั่วเก็บเก้าอี้ไว้ที่ห้องเล็กๆ ที่ว่างเปล่าที่ๆ เขาเอามันมา
“เดี๋ยวก่อน ฉันจะทำเอกสารนี้ให้เสร็จเร็วๆ นี้” บินยงพยายามเร่งงานของเขาเล็กน้อย
“ไม่ ไม่รอ” ซือจั่วเดินออกไปทันที บินยงคิดว่าซือจั่วล้อเล่นและเขาก็ทำงานต่อไป
หลังจากผ่านไป 15 นาที กลิ่นสตรอว์เบอร์รี่ก็อบอวนไปทั่วห้องของเขา “อา รุ่นพี่นู คุณยังอยู่นี่? ” บินยงอดไม่ได้ที่จะเครียดหลังจากคำพูดที่ให้กำลังใจที่เขาเพิ่งได้รับจากซือจั่ว
“เอ๊ะ คุณเสร็จแล้วเหรอ?” บินยงตอบคนละเรื่อง
“ใช่ ฉันนึกขึ้นได้ว่าไม่มีรายชื่อคุณติดต่อมาเลย ฉันเลยคิดว่าจะไปดูที่ห้องเล็กๆ ของคุณเพื่อดูว่าคุณยังอยู่แถวนี้หรือเปล่า” เจียเล่อสวมเสื้อยืดทรงกลมสีเทาเรียบง่ายและกางเกงเลกกิ้งผ้ายืด
“อา คุณสามารถส่งข้อความหาฉันได้” บินยงจึงตระหนักว่าการพูดเป็นเรื่องโง่เขลา
“เอ่อ ขอโทษนะรุ่นพี่นู ฉันคิดว่าจะสะดวกกว่าที่จะมาหาคุณที่โต๊ะทำงานของคุณ” เจียเล่อไม่รู้จะตอบอย่างไร เธอพูดตรงเกินไปหรือเปล่า?
“อ่าฮะ ไม่ต้องขอโทษหรอก ฉันแค่คิดว่าการส่งข้อความอาจจะเร็วกว่านี้นะ…คุณต้องการขนมไหม?” บินยงพยายามกอบกู้สถานการณ์ที่น่าอึดอัดใจโดยเสนอขนมหนึ่งชามที่เขาวางไว้ข้างโต๊ะ
“โอ้ เยลลี่แบร์! ได้เลย!” รอยยิ้มของเธอช่างหวานจนทำให้บินยงจ้องมองเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะรู้ว่าเขาควรจะทำงานให้เสร็จ
“อ่า ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ฉันจะทำเสร็จ” บินยงบันทึกเอกสารของเขาและหยิบกระเป๋าสะพายออกจากลิ้นชัก “ขอเวลาฉันสักครู่เจียเล่อ ให้ฉันไปห้องน้ำก่อน”
“ได้สิ จะให้ฉันไปรอที่ชั้นล่างไหม?” เจียเล่อถาม
“ไม่เป็นไร รอฉันที่ลิฟต์”
พวกเขาทั้งสองแยกทางกัน แต่สิ่งที่พวกเขารู้สึกได้ในใจคือเสียงเต้นตึกตึก ทว่าเสียงกระแทกดังขึ้นในแต่ละย่างก้าวที่พวกเขาพรากจากกัน เจียเล่อแอบหยิบขนมเยลลี่แบร์อีกซองจากโต๊ะของเขาและหัวเราะคิกคัก ในขณะที่บินยงยิ้มกว้างในตอนที่เขากำลังเดินไปห้องน้ำ
บินยงเตรียมตัวเองไว้หน้ากระจกเล็กน้อย “ฉันควรลองดีไหม” เขาล้างหน้าอีกครั้งและพบเจียเล่อที่ลิฟต์
“เฮ้ พี่ชาย พวกเราอยู่ใกล้ร้านบอสจินแล้ว และด้วยเหตุผลบางอย่างวันนี้คิวยาว คุณรีบมาดีกว่า” ซือจั่วส่งข้อความถึงบินยง และเขาตกใจมากในขณะที่รอลิฟต์กับเจียเล่อ
“มีอะไรผิดปกติ?” เจียเล่อสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในการแสดงออกของเขา
“เอ่อ เอ่อ ซือจั่วคนที่คุณเจอเมื่อบ่ายนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาไปถึงหน้าร้านบอสจินกับแฟนสาวของเขา เขาเพิ่งบอกฉันว่าคิวที่ร้านบอสจินยาวจริงๆ ฉันขอโทษที่ฉันใช้เวลานานเกินไป” บินยงขอโทษเจียเล่อแต่เธอปฏิเสธในทันที
“ไม่ ไม่ ไม่ใช่ความผิดของคุณอย่างแน่นอน รุ่นพี่นู ฉันบังเอิญติดงานด้วย” เจียเล่อได้แก้ตัวทันที
“เดานั่นทำให้เราทั้งคู่เป็นคนบ้างานจริงๆ” ทั้งสองหัวเราะอย่างมีความสุขกับสถานการณ์ปัจจุบันที่พวกเขาอยู่ และลิฟต์มาตรงเวลา
“เราจะไปที่นั่นได้อย่างไร?” เจียเล่อถามขณะที่ลิฟต์กำลังลงไปชั้นล่าง
“ถ้าคุณไม่รังเกียจที่จะเดินเร็ว เราจะไปถึงที่นั่นภายใน 15 ถึง 20 นาที” จากนั้นเขาก็ตระหนักว่า เจียเล่อนั้นราบเรียบเมื่อเขามองลงไป
Sponsored Ads
“เอ่อ….หรือเราจะนั่งรถเมล์ไปด้วย ถ้าคุณไม่สะดวกให้—” เจียเล่อหยิบรองเท้าผ้าใบและถุงเท้าออกจากแหวนเก็บของของเธอทันที
“เดินไปกันเถอะ! น่าจะเป็นโอกาสที่ดีในการอุ่นเครื่องการบ่มเพาะของเราด้วย!” เจียเล่อไปที่มุมหนึ่งใกล้กับทางเข้าหลักของบริษัทเพื่อเปลี่ยนรองเท้าของเธอ และแม้แต่การกระทำเล็กๆ น้อยๆ ของเธอก็เริ่มเป็นที่สนใจของบินยง
“บ้า นี่ฉันคิดมากไปหรือเปล่า?” บินยงคิดกับตัวเอง ทันใดนั้นเขาได้รับการแจ้งเตือนใหม่ใน MeChat ของเขาจากซือจั่ว “พี่ชาย ดันเจี้ยนใหม่! ตรวจสอบแอปแพนด้าโมเนียม”
ขณะที่กำลังรอเจียเล่อ เขาตัดสินใจตรวจสอบแอปแพนด้าโมเนียม เขาเห็นการแจ้งเตือนบนโทรศัพท์ว่าแอปได้รับการอัปเดตด้วย
เมื่อเขาเปิดแอปครั้งแรก โฆษณาใหม่ก็ปรากฏขึ้นที่ด้านหน้าของแอป “รับลูทบ็อกส์ใหม่ รับประกันตั๋วดันเจี้ยนเทศกาลซีซี!”
มีโฆษณาอื่นอยู่ด้านล่างขวา “อินสแตนซ์กำแพงเมืองจีนพร้อมใช้งานแล้ว! เหมาะสำหรับทั้งมือใหม่และมือเก๋า มาสัมผัสกับการต่อสู้กับซอมบี้และช่วยปกป้องมาตุภูมิ!”
“รุ่นพี่นู ฉันพร้อมแล้ว!” เจียเล่อยังมัดผมของเธอเป็นหางม้าเล็กๆ และติดผมหน้าม้าด้วยกิ๊บติดผมอันเล็ก จากนั้นเธอก็เดินมาหาบินยงอย่างสง่างาม
“เยี่ยม! ไปกันเถอะ เรียกฉันว่าบินยงก็ได้ เลิกงานแล้วไม่ต้องเป็นทางการ” บินยงพูดอย่างไม่เป็นทางการขณะที่พวกเขาออกจากทางเข้าหลักของบริษัท
บินยงไม่รู้ว่าอัปกิริยาที่เจียเล่อแสดงออกเล็กๆ น้อยๆ นี้ได้กลายเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดช่วงหนึ่งของชีวิตของเธอ เจียเล่อหน้าแดงเล็กน้อยแล้วเดินเคียงข้างเขา
