ผู้ฝึกตนทั้งแปดค่อยๆ ออกจากสถานี 6 และพวกเขาถูกระดมโจมตีด้วยการชมเชยและคำถามทั้งจากผู้ฝึกตนคนอื่นๆ และจากลูกค้าที่อยากรู้อยากเห็น ในขณะเดียวกันทีมที่อยู่ในคิวต่อไปก็ไม่ลังเลที่จะกระโดดเข้าไปในสถานีเมื่อถึงตาของทีมตนเอง
ทั้งๆ ที่พวกเขาต้องการรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่พวกเขาไม่ต้องการเสียเวลาอีกต่อไปเนื่องจากอะดรีนาลีนที่หลั่งไหลที่พวกเขาได้จากกสชารรับชมทั้งแปดคน บางทีพวกเขาอาจเรียนรู้คำตอบบางอย่างเมื่อออกจากอินสแตนซ์
อินสแตนซ์ดันเจี้ยนซอมบี้นั้นมีไว้สำหรับผู้เล่นสี่คน แต่ด้วยเวลาและจำนวนลูกค้าที่จินมีในร้านของเขา อินสแตนซ์ก็แก้ไขโดยระบบที่อนุญาตให้หลายทีมเข้าร่วมได้ เพื่อประหยัดเวลาและเพิ่มความพึงพอใจของลูกค้า พร้อมสอนการเล่นเป็นกลุ่ม
“พี่ชายซงด้า! คุณดีขึ้นมากจากครั้งสุดท้ายที่ฉันเห็นคุณ!” มิสเตอร์ผู้รู้ทุกเรื่องตะโกนใส่เขาและจับมือเป็นการแสดงความยินดี “ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้เก่งมากขนาดนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของครูฝึกมิลค์และคำแนะนำจากคุณ ฉันคงไม่มั่นใจในดันเจี้ยนนี้แน่!” ซงด้าขอบคุณมิสเตอร์ผู้รู้ทุกเรื่องและหันไปหาจินเพื่อที่จะยอมรับว่าจินได้ให้โอกาสนี้แก่เขา
“ใครคือครูฝึกมิลค์?” ลูกค้าบางคนเห็นว่าซงด้าแข็งแกร่งเพียงใด พวกเขาถามว่าเป็นใคร
Sponsored Ads
“มิลค์เป็นครูฝึก AI ที่ฉันจ้าง ซึ่งได้รับการแนะนำจากบอสจิน ราคาอาจจะสูงหน่อยแต่คุณสามารถเรียนรู้อะไรมากมายจากเธอ ฉันไม่เป็นอะไร จนกระทั่งเธอปั้นฉันขึ้นเป็นรูปร่าง ภายในไม่กี่สัปดาห์ นี่เป็นผลมาจากการฝึกของฉัน” ซงด้ายังคงพูดต่อไปและความสามารถพิเศษของเขาในฐานะทนายความได้ชักจูงให้หลายคนจ้างครูฝึก AI
“บอสจิน! ฉันต้องการจองเธอสำหรับวันพรุ่งนี้!” ลูกค้าตะโกนข้ามห้อง แต่จินส่ายหัวและบอกว่าไม่อนุญาตให้จอง “อ่า น่าเศร้า แต่ก็ไม่เป็นไร ฉันจะมาพรุ่งนี้เพราะการรอที่นี่ไม่เลวร้ายเท่ากับในที่ผู้ผลิตดันเจี้ยนอื่นๆ และฉันจะสามารถดูว่าผู้ฝึกตนคนอื่นๆ ต่อสู้กันอย่างไร” ลูกค้าชายถอนหายใจเมื่อจินปฏิเสธ
“ฉันเห็นด้วย มันเป็นประสบการณ์ที่ดีจริง ๆ ที่ได้เรียนรู้จากผู้ฝึกตนที่ปะทะกับสัตว์ประหลาด” ลูกค้าที่ใส่แว่นอีกรายสรุปให้
“ฉันสนใจจริงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นในดันเจี้ยน แล้วรางวัลนั้นล่ะ! เหรียญทองแพนด้า?!” ลูกค้าผู้หญิงผมยาวถาม
“ตรวจสอบกระดานผู้นำแล้วคุณอาจจะเห็นภาพที่ชัดเจนขึ้น แม้ว่าบางคนจะผ่านดันเจี้ยนไปแล้วก็ตาม นี่เป็นครั้งแรกในการเคลียร์ดันเจี้ยนซอมบี้ในระดับความยากที่ดัดแปลงแล้วของระดับ 3 ดังนั้นจึงให้รางวัลสูงกว่า”
ผู้ฝึกตนทั้งแปดที่มองดูกระดานและเห็นสิ่งต่อไปนี้
*********
อินสแตนซ์กำแพงเมืองจีน (ความยากที่ปรับปรุง: ระดับ 3) (จำนวนผู้เล่น: 8)
เวลาเคลียร์ภารกิจ: 2 ชั่วโมง 10 นาที 12 วินาที
ผู้ฝึกตน:
ระดับ 3 ฮอง บูดง
ระดับ 3 จา หลัวป๋อ
ระดับ 3 เหมย ซือจั่ว
ระดับ 2 ขั้นสูงสุด นู บินยง
ระดับ 2 ขั้นสูงสุด เฮง คงเซียน
ระดับ 2 หวา ซงด้า
ระดับ 2 หม่า เยว่ฮั่น
ระดับ 2 สวี เจียเล่อ
ซอมบี้ที่ฆ่าได้ทั้งหมด: 4,589 และ หัวหน้าสัตว์ประหลาด 2 ตัว
*********
Sponsored Ads
“ซอมบี้ 100 ตัวสำหรับหนึ่งเหรียญทองแดง และทุกๆ ซอมบี้ 100 ตัวที่ตามมาจะได้รับเหรียญทองแดงเพิ่มเติม หากคุณทำคะแนนได้ 500 ซอมบี้ขึ้นไป คุณจะได้เหรียญเงินหนึ่งเหรียญ” จินอธิบายด้วยความอดทน
“อย่างไรก็ตาม คะแนนการฆ่าซอมบี้จะเป็นค่าเฉลี่ยสำหรับผู้บ่มเพาะแต่ละคน และในแต่ละคนจะได้รับรางวัลที่เหมาะสมกับการกระทำของพวกเขา เนื่องจากผู้ฝึกตนบางคนมีความเชี่ยวชาญในการสนับสนุนการรักษาหรือการฝึกฝนประเภทป้องกัน มันไม่ยุติธรรมสำหรับพวกเขาเช่นกัน”
“ตัวอย่างเช่น หากคุณทำคะแนนได้เฉลี่ย 499 ซอมบี้ คุณจะได้รับเหรียญทองแดงแพนด้าเพียง 4 เหรียญเท่านั้น หากคุณทำคะแนนได้เฉลี่ย 500 ซอมบี้หรือ 1,000 ซอมบี้ คุณจะได้รับเหรียญแพนด้าเงิน 1 เหรียญเป็นรางวัลของคุณ”
“หัวหน้าสัตว์ประหลาดทั้งสองมีความแข็งแกร่งต่างกันจะปรากฏเฉพาะสำหรับทีมที่มีการฝึกตนเฉลี่ยระดับ 2 ขึ้นไปเท่านั้น ผู้ฝึกตนแต่ละคนจะได้รับเหรียญทองแดงห้าเหรียญหากฆ่าได้ แต่การฆ่าหัวหน้าสัตว์ประหลาดทั้งสองและได้คะแนนฆ่าเฉลี่ย 500 ซอมบี้ต่อผู้ฝึกตนหนึ่งคน จะทำให้เกิดเหตุการณ์ หมีปีศาจผู้มีสกุลรุนชาติ” จินกำลังอ่านสิ่งที่หยุนบอกเขาเมื่อเกิดเหตุกล่องกระดาษขาดรุ่งริ่งในอินสแตนซ์ หากไม่เป็นเช่นนั้น เขาจะต้องประสบกับความตื่นตระหนกหากลูกค้าตั้งคำถาม
“ทำไมคุณไม่บอกเราเกี่ยวกับข้อมูลทั้งหมดนี้ล่วงหน้า?” ลูกค้ารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยที่มีกลไกที่ซ่อนอยู่ภายในดันเจี้ยน
“ดันเจี้ยนที่ไม่มีเซอร์ไพรส์คืออะไร? เนื่องจากคุณเห็นมันพร้อมกับบูดงและเพื่อนร่วมทีมของเขา ฉันไม่รังเกียจที่จะเปิดเผยตอนนี้” จินพยายามปกป้องความรู้สึกที่ไม่รู้ในเบื้องต้นของเขา
“พวก! ฉันเขียนทุกอย่างที่บอสจินพูดในแอปแพนด้าโมเนียมแล้ว!” ลูกค้านักเรียนมัธยมปลายตะโกนเสียงดังขณะโบกโทรศัพท์ให้ฝูงชนในร้าน แอปแพนด้าโมเนียมที่อัปเกรดใหม่มีฟอรัมในตัวสำหรับที่ผู้ฝึกตนที่มีประสบการณ์ร้านค้าของบอสจิน ให้เริ่มใส่คู่มือแนะนำดันเจี้ยนและประสบการณ์ที่พวกเขาได้รับ
ผู้ฝึกตนคนอื่น ๆ บางคนถึงกับให้คำแนะนำเกี่ยวกับการบ่มเพาะและเมื่อคำแนะนำนั้นได้รับความนิยมจากจำนวนไลค์และความคิดเห็น มันจะถูกปักหมุดโดยอัตโนมัติสำหรับผู้มาใหม่หรือผู้ฝึกตนที่กลับมาเพื่อเรียกดู
แอปแพนด้าโมเนียมได้รับการอัปเกรดไม่ถึงวันและฟอรัมก็เต็มไปด้วยกิจกรรมด้วยประสบการณ์ของผู้ฝึกตนแบบต่างๆ เกี่ยวกับดันเจี้ยนของบอสจิน แต่ละอินสแตนซ์มีหัวข้อย่อยของตัวเอง และง่ายต่อการติดตามการแจ้งเตือน
“แล้วเหรียญเงินกับเหรียญทองมีมูลค่าเท่าไหร่?” ลูกค้าพนักงานออฟฟิศถาม
“เหรียญเงินแพนด้า 1 เหรียญ เทียบเท่าเหรียญทองแดง 10 เหรียญทองแดง เหรียญทองแพนด้า 1 เหรียญ เทียบเท่าเหรียญเงินแพนด้า 10 เหรียญ” จินได้ตอบกลับ
“ว้าว! เหรียญทองนี้มีค่า 100 เหรียญทองแดง?! หมายความว่าฉันสามารถซื้ออาวุธใหม่จากร้านค้าใต้ดินได้!!” เยว่ฮันดีใจมาก!
“เช่นเดียวกัน ฉันสามารถซื้อยาสร้างพลังชี่อีกสองสามชิ้นจากบอสจิน มันมีประสิทธิภาพมาก” ซงด้าพยักหน้าเห็นด้วย
ในขณะเดียวกัน ลูกค้าบางคนก็ตกใจ “ร้านนี้ชั้นใต้ดินเหรอ?” ลูกค้าเก่าบางคนชี้ไปที่ประตูกระจกที่ไม่เด่นตรงข้างบันไดทางขึ้นชั้น 2 ในทันที แม้แต่บินยงและกลุ่มของเขาก็ยังไม่รู้ว่าชั้นใต้ดินนั้นมีอยู่จริง
“อีกหนึ่งคำถามครับบอส!” พนักงานออฟฟิศคนเดิมถามอีกครั้งและจินก็จ้องเขาด้วยสายตาขี้เกียจที่เบื่อหน่าย
“ฉันสัญญา! หมีปีศาจผู้มีสกุลรุนชาติคืออะไร? ดันเจี้ยนใหม่ที่กำลังจะมีขึ้น?”
จินเริ่มหงุดหงิดเล็กน้อยกับลูกค้ารายนี้ และหลังจากอธิบายทั้งหมดที่เขาต้องทำ เขาก็ตอบกลับด้วยการยักไหล่ “เมื่อมันมา มันก็จะมา จนกว่าจะรวบรวมกุญแจเหล่านั้นถ้าคุณต้องการที่จะเข้าไปในอนาคต”
เนื่องจากซือจั่วครอบครองกุญแจนั้นและเหรียญทอง เขากวักมือเรียกอีกเจ็ดคนให้รวบรวมทันทีขณะที่เขาแบ่งของที่หยิบมาได้ พวกเขาดึงสิ่งของออกจากที่เก็บของแพนด้าจิ๋วข้างสถานี 6 และเก็บกุญแจไว้ด้วยกัน สำหรับเหรียญทองแพนด้ามีรหัส QR ที่ด้านหลังเหรียญทองและพวกเขาสแกนรหัสเพื่อเพิ่มจำนวนเหรียญในทันที
เมื่อแยกจากกันซือจั่วขอให้บินยงและเจียเล่อเข้าร่วมอินแสนตซ์ต่อไปกับพวกเขา “พี่ชาย ฉันยืนยันกับบอสจินแล้ว อินสแตนซ์น้ำพุร้อนภูเขามรกตอยู่ที่ชั้นสองจริงๆ”
จินได้ยินโดยบังเอิญและโล่งใจที่อินสแตนซ์ห้องน้ำที่หยุนเรียกมัน ถูกเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อตามความชอบของเขา เขาสงสัยว่าจะไม่มีใครซื้อตั๋วอินสแตนซ์บริการหากยังคงมีชื่อเป็นอินสแตนซ์ห้องน้ำ “ทำไมทั้งระบบและหยุนถึงมีความรู้สึกในการตั้งชื่อที่ไม่ดีเหมือนกัน?”
ด้วยการเปลี่ยนชื่ออินสแตนซ์บริการ ลูกค้าจำนวนมากในตอนแรกคิดว่ามันเป็นอินสแตนซ์ของดันเจี้ยน และจินต้องอธิบายว่าไม่ใช่ หลังจากอธิบายลูกค้าหลายรายซ้ำหลายครั้ง ในที่สุดจินก็เรียนรู้วลีที่ถูกต้องพร้อมกับไหวพริบและสามารถอธิบายได้อย่างเต็มที่ว่าอินสแตนซ์บริการคืออะไร
บินยงและเพื่อนๆ ขึ้นไปที่ชั้นสองและเห็นการปรับปรุงพื้นที่เปลี่ยนไปอย่างมาก “อ๊ะ! นี่คือรูปปั้นเพนกวิน!” หลัวป๋อไปสัมผัสมันและขอให้ซือจั่วถ่ายรูปคู่กับเธอ แม้ว่าเขาจะดูไม่เต็มใจ แต่จริงๆ แล้วเขาถ่ายรูปค่อนข้างมากและขอให้บินยงและเจียเล่อเข้าร่วมกลุ่มเซลฟี่ด้วย
“งั้นฉันก็แค่สแกนโทรศัพท์ที่รูปปั้นเพนกวินนี่?” บินยงรู้สึกสับสนเล็กน้อยว่ามันทำงานอย่างไรเพราะซือจั่วเป็นคนแนะนำให้เขารู้จัก
Sponsored Ads
“ใช่ แค่ยอมรับการเทเลพอร์ต รูปปั้นของแต่ละเพศก็แยกจากกัน” ซือจั่วพยักหน้าและปล่อยให้ บินยงเข้าไปก่อน “พวกมันแยกจากกัน ถ้าคุณต้องการที่จะเข้าสู่บริการสาธารณะ แต่ฉันลงทะเบียนสำหรับอินสแตนซ์ส่วนตัวกับบอสจิน” ซือจั่วหัวเราะคิกคักพร้อมกับหลัวป๋อ และพวกเขาก็ไฮไฟว์กัน
“รออะไรอยู่ เข้าไปข้างในกันเถอะ? ดอกบอลลูน” หลัวป๋อคล้องแขนของซือจั่วและทั้งคู่ก็พร้อมที่จะเข้าไปในรูปปั้นเพนกวินผู้หญิง
“ฉัน…” เมื่อถึงจุดนี้ หัวใจของเจียเล่อก็เต้นแรงราวกับว่ามันอยากจะระเบิดออกมาจากอกของเธอ ใบหน้าที่แดงก่ำของเธอชัดเจนมากจนผู้คนอาจคิดว่าเธอเมาสุรา หลัวป๋อถอนหายใจในความลังเลของเจียเล่อ และช่วยเจียเล่อหยิบโทรศัพท์ของเธอออกจากกระเป๋าและช่วยเจียเล่อ วางโทรศัพท์ของเธอไว้บนรูปปั้นเพนกวินผู้ชาย
“ในชีวิตมีสามสิ่งที่คุณไม่สามารถกู้คืนได้ คำพูดหลังจากพูดออกไป โอกาสหลังจากที่พลาดไป และเวลาหลังจากที่มันหายไป อย่าลังเลและคว้ามันไว้ถ้าคุณชอบเขาจริงๆ” หลัวป๋อสะกิดเธอเล็กน้อยและก้าวออกไป เจียเล่อสูดหายใจเข้าลึกๆ และยอมรับการเทเลพอร์ตไปอินสแตนซ์
“คิดว่าเราเร่งพวกเขาเกินไปหรือเปล่า?” ซือจั่วถามหลัวป๋อ แต่เธอยิ้มแทนคำตอบและเข้าสู่อินสแตนซ์บริการแยกจากบินยงและเจียเล่อ
