Flash Fiction

บนขบวนรถไฟขากลับจากปักกิ่งหลังตรุษจีนในปี 2010 ฉันเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งขมวดคิ้วแน่น สองตาของเขาที่ซ่อนอยู่หลังเลนส์แว่นหนาประมาณพันองศา …

“เรือดำน้ำยามราตรี” ได้ผสานความรู้เข้ากับชีวิต ความรู้สึกเข้ากับเหตุผล และเต็มเปี่ยมไปด้วยจินตนาการที่ลึกซึ้ง ด้วยภาษาที่งดงามและน่าหลงใหล…

ริก้าตัดสินใจยอมเข้าร่วมกับเมย์เพื่อนสนิทที่ชักชวนไม่หยุดหย่อนในที่สุด”นี่ไม่ใช่ธุรกิจขายตรงแบบพีระมิดนะ” เมย์ยืนยันหนักแน่น”นี่คือการตลาด…

ติ้ง! โทรศัพท์ของขวัญสั่นด้วยการแจ้งเตือนจาก LINE ที่คุ้นเคย ขณะที่เธอนอนอยู่บนเตียง กำลังเลื่อนดูโซเชียลมีเดียอย่างไร้จุดหมาย เป็นข้อความ…

สมชายขึ้น ปอ.94 ตรงจุดเดิมที่เขาขึ้นทุกเย็นหลังเลิกงาน มันเป็นกิจวัตร ส่วนหนึ่งของชีวิตที่น่าเบื่อหน่ายในการเดินทางจากออฟฟิศกลับไปยังอพาร์ตเมนต์ …

จินแทบจะขึ้นรถไฟขบวนสุดท้ายของคืนนั้นไม่ทัน เสียงฮัมเบาๆ ในขบวนรถไฟฟ้าทำให้เขารู้สึกสงบลง เขาถอนหายใจด้วยความโล่งใจเมื่อพบที่นั่งว่าง …

ฤดูหนาว แมวตัวหนึ่งเดินเข้ามาในสวนหลังบ้านของเราในระหว่างพายุฝนฟ้าคะนอง แมวจ้องมองเราผ่านหน้าต่างห้องครัวขณะที่เรากำลังกินสเต็กเนื้อและ …

ผู้ชายที่มาหาฉันไม่ใช่จอห์นธรรมดา พวกเขาเดินเข้ามาในห้องที่ไม่มีหน้าต่างของฉัน ดวงตาเปียกชุ่มด้วยน้ำตา ถือรูปถ่ายหรือของที่ระลึกอื่นๆ …

“คุณไม่รู้จักฉัน” เธอบอก
ฉันคิดว่า ฉันไม่รู้จักเธอ และแน่นอน ฉันไม่เคยมีความรู้สึกที่เด็กๆ …

“ฉันเห็นความตายของคุณ” ผู้พยากรณ์พูดขณะจับมือของผู้หญิงคนนั้นและอ่านลายฝ่ามือของเธอเธอมักจะบอกล่วงหน้าถึงความตาย และเธอก็พูดถูกเสมอ– เสมอ!…