Number One Dungeon Supplier

งูขาวยักษ์ฟาดหางเข้าใส่จิน แต่เขาปัดป้องด้วยกระบวนท่าแพนด้าฟาด เขารู้สึกขอบคุณที่กระบวนท่า …

หยุนลากมิลค์ออกจากโซฟาและพาขึ้นไปที่ห้องน้ำชั้นสอง พร้อมสั่งจินไม่ให้ทำตาม “อย่าคิดแม้แต่จะดูกล้องวงจรปิด!” …

ประตูบานกระจกอยู่ติดกับบันไดทางขึ้นไปชั้นสอง โซฟาที่มีอยู่ถูกเลื่อนไปทางขวา มันเป็นประตูบานเลื่อนแบบกระจกที่ไม่ขัดกับรูปแบบการออกแบบของร้านในปัจจุบัน …

“สบายดีไหม บินบิน เจ็บตรงไหนหรือเปล่า?” หลัวป๋อรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ไม่สามารถช่วยบินยงได้ในช่วงสุดท้ายของการแข่งขัน …

จินยังคงมองไปรอบๆ อย่างเฉื่อยชา แต่ในความเป็นจริง เขาใช้ความสามารถในการตรวจจับตำแหน่งด้วยเคล็ดวิชาตุ่นปากเป็ดหรรษา …

“คุณต้องการให้ฉันช่วยเขาไหม?” จินเสนอความช่วยเหลือให้ทั้งสามคนเพื่อนำบินยงขึ้นไปบนชั้นสองเพื่อตรวจสอบสุขภาพ …

“พอได้แล้วหลัวป๋อ เธอควรไปช่วยซือจั่ว” บินยงพยายามยืนขึ้นอย่างมั่นคงที่สุดโดยใช้ดาบของเขาช่วยพยุง …

ทั้งร้านพลุ่งพล่านด้วยความร้อนแรง ขณะที่ฝูงชนมองดูดันเจี้ยนทั้ง 4 พร้อมกันภายในร้าน ไม่เพียงแต่ทีวีในแต่ละสถานีมีขนาดใหญ่พอที่ผู้คนจะดูร่วมกันได้ …

มื่อถึงเวลาเย็น จินตัดสินใจทานอาหารเย็นที่ Wacdonalds  ดังนั้น เขาจึงปิดร้านและแปะป้ายขนาด A4 ที่ระบุว่าเขาจะกลับมาภายในหนึ่งหรือสองชั่วโมง …

จินใช้เวลาส่วนใหญ่ในช่วงบ่ายดูแลซงด้า ในแต่ละดันเจี้ยน ซงด้าสามารถเรียนรู้สิ่งใหม่จากมิลค์ …