Sigil of the Eldritch

อ้อมกอดแห่งซิบิลิสกลายเป็นดินแดนรกร้างแบรนยืนนิ่งไม่ไหวติง ดาบในมือของเขาห้อยอยู่ข้างกายอย่างอ่อนแรง ลมหายใจของเขาติดขัดในลำคอ รอบตัวเขา ..

อ้อมกอดแห่งซิบิลิสไม่เคยเงียบงัน แต่ตอนนี้มันกลับดังกึกก้องจนหนวกหู อากาศรอบตัวอีธานสั่นสะท้านด้วยพลัง แต่ละคลื่นแรงสั่นสะเทือนผ่านหินโบราณ ..

อีธานทรุดตัวลงคุกเข่า ลมหายใจหอบถี่ ร่างกายของเขาเจ็บแสบไปทั่วจากความเหนื่อยล้า พวกสาวกลัทธิคนสุดท้ายล้มลงกระจัดกระจายไปทั่วห้อง เสื้อคลุม ..

น้ำยาแห่งดาราเพลิงไหลผ่านเส้นเลือดของอีธานราวกับไฟเหลว เติมพลังให้เขาด้วยพลังลี้ลับที่ทั้งน่าตื่นเต้นและน่าหวาดกลัว ทุกจังหวะการเต้นของหัวใจ..

ต้นไม้หนาทึบในป่ารกร้างเริ่มเบาบางลงเมื่ออีธานและแบรนเดินขึ้นไปตามทางแคบที่คดเคี้ยว ที่เบื้องหน้าคือ “อ้อมกอดแห่งซิบิลิส” วิหารหินที่ซ่อนตัว..

ต้นไม้หนาทึบและโหดร้าย รากไม้ที่บิดเบี้ยวและกิ่งก้านที่คดเคี้ยวขูดขีดขาอีธาน ขณะที่เขากับแบรนเคลื่อนตัวลึกเข้าไปในความเวิ้งว้าง การเดินทางไป..

แสงไฟจากกองไฟกระพริบไหวขณะที่อีธานนั่งครุ่นคิดอย่างเงียบๆ มีเพียงเสียงไม้ลั่นเป็นเสียงเดียวที่แหวกอากาศเย็นในค่ำคืน แบรนซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรง..

ค่ำคืนที่เย็นเยียบกดดันพวกเขา ความเงียบของป่ารกร้างถูกทำลายเพียงแค่เสียงใบไม้พลิ้วไปตามแรงลมที่ไกลออกไป อีธานนั่งพิงต้นไม้ที่สึกกร่อน …

ป้อมปราการสั่นสะเทือนรอบตัวพวกเขา กำแพงแตกออกขณะที่พลังแห่งเอลด์ริชแผ่กระจายไปทั่วรากฐาน อีธานรู้สึกได้ถึงการสั่นสะเทือนในกระดูกของเขา …

ลมเย็นของห้องโถงชั้นล่างในป้อมปราการกัดผิวหนังของอีธานขณะที่เขากับแบรนเร่งรีบเดินผ่านทางเดินคดเคี้ยว น้ำหนักจากนิมิตยังคงกดทับอยู่ในจิตใจ …