Stories

18 ตุลาคม 2543 เวลาประมาณ 5 ทุ่มครึ่ง ไฟนีออนในร้านกระพริบเป็นจังหวะเพี้ยน ๆ ตามปกติของมัน ฉันกำลังเติมชั้นวางขนมขบเคี้ยวที่ 7-Twelve ได้ …

15 ตุลาคม 2543 กรุงเทพฯ อภิวัฒน์กลับมามีกลิ่นยางมะตอยไหม้กับกาแฟเย็นอีกครั้ง ซึ่งหมายความได้อย่างเดียว ถึงวันเงินเดือนออกไม่ใช่ “ออกไปฉลอง…

วันศุกร์สุดท้ายของเดือนกันยายนคืบคลานเข้ามา เหมือนแมวที่พยายามไม่ให้เจ้าของหอรู้ว่ามันแอบปีนระเบียงมา วันเงินเดือนออก ฉันไม่ได้รู้สึกมัน …

ถ้ามีใครบอกฉันเมื่อห้าเดือนก่อน ว่าวันหนึ่งฉันจะได้เงินจากการแต่งเพลงแทนการเรียงขนมปังไส้กรอกไมโครเวฟในร้านสะดวกซื้อ ฉันคงถามกลับว่า “คุณ …

มันเริ่มจากหนังสือพิมพ์ยับ ๆ แผ่นหนึ่งไม่ใช่นิมิตจากฟากฟ้า ไม่ใช่แสงแห่งอัจฉริยะที่พลันบังเกิด แต่เป็นสำเนาหนังสือพิมพ์ Bangkok Herald ที่ …

15 กันยายน 2543 วันศุกร์ แปลว่าเป็นวันเงินเดือนออกซึ่งก็หมายความว่า ลุงเอ๋ มนุษย์ที่มีบุคลิกเทียบเท่ากับไมเกรนในชุดสูท ก็น่าจะกำลังเดินวน …

วันที่ 31 สิงหาคม 2543 วันเงินเดือนออก ในกรุงเทพฯ มีวันเงินเดือนออกอยู่สองประเภทประเภทแรกคือระดับวงเหล้าในซอย เป็นวันที่มนุษย์เงินเดือนปลด …

โทรศัพท์ดังขึ้นพอดีกับตอนที่ฉันกำลังพยายามโน้มน้าวลาเต้ว่า บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปรสปลา ไม่ใช่ ของแทนมูสแซลมอนเกรดพรีเมียม เขาไม่เห็นด้วย เสียง…

ครั้งแรกที่ฉันเห็นชื่อตัวเองพิมพ์อยู่ด้านหลังแผ่นซีดี มันไม่ได้เกิดขึ้นในงานเปิดตัวใหญ่โต ไม่มีสปอตไลต์ ไม่มีเสียงปรบมือ มีแค่ฉันที่ยืนงง ๆ…

วันเงินเดือน คำที่ควรจะให้ความรู้สึกเหมือนอิสระ แต่น่าเสียดาย สำหรับฉัน มันกลับมีรสชาติคล้ายแว็กซ์ถูพื้น ไส้กรอกหมดอายุ และความว่างเปล่าปน …