The Signal Beyond the Veil

ผมกำลังเพลิดเพลินกับวันหยุดวันแรกของตัวเองในรอบหลายเดือน ถนนเงียบกว่าปกติ และผมก็หาคาเฟ่ที่ผมสามารถนั่งจิบกาแฟเย็นได้อย่างสงบสุข จน …

ในกรุงเทพฯ ตรอกซอยคดเคี้ยวและซับซ้อนราวกับมีชีวิตของมันเอง คุณอาจอยู่ที่นี่มาตลอดชีวิต รู้จักทุกถนน ศาลเจ้า ตลาดในมุมต่างๆ จนท่องจำได้ …

เสียงรถที่ดังเบาๆ ของกรุงเทพฯ ลอยเข้ามาในร้านขณะที่ผมล็อกกล่องเก็บอุปกรณ์อย่างแน่นหนา ขังล็อคดิจิทัลที่เคยมีผีสิงไว้ด้านใน มันคงไม่อันตราย…

โถงทางเดินเงียบสงัดอย่างน่าประหลาดขณะที่ผมยืนอยู่หน้ากระจกวิญญาณที่เปล่งแสงจาง ๆ เงาร่างของใครบางคนปรากฏอยู่ในนั้น คลุมเครือแต่มั่นคง …

คืนถัดมา ผมกลับไปที่อพาร์ตเมนต์พร้อมกับอุปกรณ์ในมือข้างหนึ่งและสายสิญจน์ ในอีกข้างหนึ่ง คุณกรรณิกา เจ้าของอพาร์ตเมนต์ ยืนรอผมอยู่ที่ …

เมื่อกลับมาที่ร้าน เสียงหึ่ง ๆ จากเครื่องมือวัดกระแสไฟฟ้าของผมเป็นสัญญาณเตือนใจว่าอย่างน้อยปัญหาบางอย่างก็ยังแก้ได้ด้วยสายไฟและโค้ด …

ยามค่ำคืนในกรุงเทพฯเงียบสงบ ถนนหนทางส่องสว่างด้วยแสงไฟถนนสีทอง ผมกำลังจะกลับป้ายหน้าร้านเป็น “ปิดทำการ” อยู่แล้วเมื่อโทรศัพท์ในกระเป๋าดัง …

บรรยากาศในร้านกลับมาเงียบสงบอีกครั้งหลังจากสัญลักษณ์สุดท้ายถูกทำลาย เครื่องคาราโอเกะที่เคยแผ่พลังงานอันตราย บัดนี้นอนแน่นิ่งอยู่บนโต๊ะทำงาน…

บรรยากาศในร้านเต็มไปด้วยความตึงเครียด ขณะที่ผมค่อย ๆ ผูกสายสิญจน์รอบขอบโต๊ะทำงานอย่างระมัดระวัง เส้นด้ายสีขาวเรืองแสงจาง ๆ ขณะที่ผมสวดมนต์ …

เครื่องคาราโอเกะตั้งอยู่กลางร้าน ไฟที่เคยฉูดฉาดของมันตอนนี้กระพริบราวกับแสงที่ใกล้ดับ ภาพถ่ายซีดจางของชัชชายวางอยู่ข้างเครื่อง รอยยิ้มแห่ง …