novel

เชดสงบลงเล็กน้อยและมุ่งความสนใจไปที่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา
“ใช่แล้ว ไดอารี่ของลุงสแปร์โรว์ มีบันทึกของเหตุการณ์เหล่านี้อยู่ในสมุดบัญชีของสำนักงานและรายการการสอบสวนของเขา ” …

“สตรีผู้สูงศักดิ์จะก่ออาชญากรรมไม่ได้หรือ? สุภาพบุรุษในกรมตำรวจดูเหมือนจะคิดว่ามาดามลา โซยานั้นใช้ชีวิตอย่างทุจริตและเข้าไปพัวพันกับกลุ่มลัทธิที่ยังหนีอยู่ คุณนักสืบ คุณรู้ไหมว่าพวกลัทธิมักจะหาเพื่อนเพื่อตัวเองเสมอ ” …

เนื่องจากเชดไปที่สำนักงานหนังสือพิมพ์เพื่อลงโฆษณาในตอนเช้าเท่านั้น เขาจึงไม่คิดว่าจะมีลูกค้ามาที่สำนักงานของเขาในช่วงบ่าย เชดจึงคิดว่าวันนี้ไม่มีอะไรสำคัญที่ต้องทำ เขาแค่ต้องไปที่สมาคมผู้พยากรณ์เพื่อประเมิน [ผู้ก่อตั้ง-พระจันทร์สีเงิน] …

ในเมืองแห่งนี้ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นไข่มุกแห่งแดนเหนือ ปกคลุมไปด้วยหมอกตลอดทั้งปี มีหนังสือพิมพ์หลายฉบับตีพิมพ์ ย่านมหาวิทยาลัยในปัจจุบันไม่เพียงแต่รวบรวมสถาบันอุดมศึกษาส่วนใหญ่ในเมืองโทเบสก์เท่านั้น …

แผนผังของบ้านบนถนนปากกาขนนก คล้ายกับของจัตุรัสเซนต์เทเรซามาก แต่ขนาดของห้องไม่ดีเท่าบ้านของเชด ผู้หญิงที่อยู่คนเดียวไม่พร้อมที่จะต้อนรับแขกเร็วนัก แต่อย่างน้อยห้องนั่งเล่นก็ไม่รกจนเกินไป …

ทันทีที่เทพเจ้าโบราณพูดจบ เฉพาะในขอบเขตการมองเห็นของเชดเท่านั้น เกือบจะถึงช่วงเวลาหนึ่งแล้ว เขาเห็นแสงสีทองโอบล้อมเด็กชายไชลด์
“พร? นี่คือ…” …

ความปรารถนาสองในสามข้อนั้นยากมาก แต่ความปรารถนาที่เหลือนั้นมันก็เข้ากับการคาดเดาของเชดเกี่ยวกับ “สาวไม้ขีดไฟ” ในวันนี้ ในความเป็นจริงเมื่อนึกถึงชื่อของเทพเจ้าองค์นี้ที่ร่วงหล่นในปี 1068 ยุคที่ห้า …

“ดีใจที่ได้พบท่านอีกครั้งเทพเจ้าโบราณ ฉันขอทราบได้ไหมว่าฉันจากไปครั้งสุดท้ายนานแค่ไหน?”
หลังจากปรับอารมณ์ได้แล้ว เชดก็กล่าวทักทายก่อนแล้วจึงถามคำถามแรก
ชายหนุ่มสวมหมวกตัวตลกส่ายหัว …

[ฉันคิดว่าคุณควรเป็นผู้ข้ามโลกเพียงคนเดียว]
ในขณะที่เชดกำลังคิดอย่างบ้าคลั่ง ก็มีเสียงกระซิบข้างหูของเขาเบาๆ
‘ทำไม?’
[การมาถึงของผู้ข้ามโลกถือเป็นโชคลาภหากใครปรากฏตัวก็ถือเป็นปาฏิหาริย์ …

แม้ว่ากฎในการใช้ [เมืองทางเหนือ · ท่าเรือน้ำเย็น] จะไม่เข้มงวดเท่าที่เห็นในคฤหาสน์เลควิว แต่ผลของไพ่ใบนี้ให้ความบันเทิงมากกว่าการใช้งานจริง แม้ว่าจะมีไพ่ที่มีกฎพิเศษในโรดส์ …